Building a Poly House: Πολυκατοικία σε Γερά Θεμέλια…

Νομίζω πως ο λόγος που το συγκεκριμένο μοντέλο είναι ανεφάρμοστο, δεν έχει να κάνει με οικονομικούς λόγους. Υπάρχουν, άλλωστε, πολυμελείς οικογένειες, που τα καταφέρνουν μια χαρά. Επιπλέον, δε βλέπω να διευκρινίζεται πως οι σκλάβες θα είναι ανεπάγγελτες, θα εξαρτώνται δηλαδή οικονομικά από τον Αφέντη τους. Το γεγονός όμως, πως ένα τέτοιο μοντέλο μπορεί να σταθεί οικονομικά, δεν το κάνει απαραίτητα και βιώσιμο. Μπορεί για κάποιους η ζήλεια, η ανασφάλεια και άλλα τέτοια συναισθήματα να μη χωρούν στη ζωή μιας σκλάβας, ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε πως κι αυτή άνθρωπος είναι και, κατά συνέπεια λογικό είναι να νιώθει άσχημα σε μιας τέτοιας μορφής συμβίωση.
Επιπλέον, δε μπορώ να φανταστώ κατά πόσο ένας κυρίαρχος θα μπορούσε να ανταποκριθεί στα θέλω της καθεμιάς, γιατί, ας μην ξεχνάμε, πως και οι σκλάβες, όπως και κάθε άλλος άνθρωπος, δεν επιθυμούν μόνο να δώσουν σε μία σχέση αλλά και να λάβουν.
Τέλος, η λογική "ο φόβος φυλάει τα έρμα", όπως βλέπω την ύπαρξη της περιστασιακής, που υπό συνθήκες υποθέτω πως θα μπορούσε να αντικαταστήσει μία από τις μόνιμες, με βρίσκει εντελώς αντίθετη. Το μόνο αποτέλεσμα αυτής της λογικής θα ήταν ένας συνεχής ανταγωνισμός, κάτι που δε φαντάζομαι πως είναι το ζητούμενο του Αφέντη.

υ.γ Γιατί αποκαλείται Αφέντης Ήλιος; Ο τελευταίος που χαρακτηριζόταν Ήλιος ήταν ένας γάλλος αυτοκράτορας που η ιστορία δεν τον έχει κρίνει και τόσο θετικά.

 

Υπάρχει ένα πρόβλημα που έχει να κάνει με τα δικαιώματα (κληρονομικά) των σκλάβων. Αν αυτό προβλεφθεί να λυθεί από τον Κυρίαρχο, μέσα από την όμονοια και την αγάπη, τότε καλά, αν όχι, θα φαγωθεί το πράγμα από τα μέσα.

 

Απάντηση: Re: Building a Poly House: Πολυκατοικία σε Γερά Θεμέλια…

Βασιλιάς ήταν, και πιθανώς δεν τον έχει κρίνει η ιστορία συνολικώς θετικά όπως λες, αλλά ήτο πολύ γαμίκος...

 

Αν δε η "πέντε" τύχει να είναι και ψυχοθεραπεύτρια, Ο Άσσος πίκα (Η σκλάβα προς Επίδειξη και κοινωνική Συναναστροφή) θα αισθάνεται ότι της πριονίζουν τη θέση. Θα τρέμει μην γίνει περικοπή της θέσης της.

 

Χαρτοπαιξια, πενταδισμός.
Δικαιώνεται το κλασσικό επιφώνημα χαρτοπαικτών τη στιγμή που σπρώχνουν τα ρέστα τους στο τραπέζι απελπισμένοι:
" Και με τις 5 Φυλακή, και με τις 10 Μέσα !"

 

Αυτό αποτελεί έμμεση πλην σαφή πρόταση; Κάνετε μήπως casting; Αν είναι έτσι σας ευχαριστώ και οφείλω να σας πω ότι η πρότασή σας με τιμά και με συγκινεί καθώς δεν μου έχουν ξαναπροτείνει κάτι παρόμοιο (βεβαίως παραβλέπω το ξεροσφύρι - ούτε ένα φιόρο, ούτε τσοκολατάκια, ούτε ένα τόσο δα δαχτυλιδάκι...)

Λοιπόν, να σας πω. Το πρακτικό μου μυαλό τελεί σε σύγχυση επί του θέματος καθώς το ιδανικό κι ανέφικτο θα ήταν να ζω τη μέρα με άλλες 4 γυναίκες (κατά προτίμηση καλές νοικοκυρές πάνω απ’ όλα για να καλύπτουν τα σημαντικά κενά μου στον τομέα αυτό...) κι έναν άντρα, αλλά ασφαλώς τις νύχτες θα προτιμούσα να είμαι μόνη με 5 άντρες (!!!)

Εντάξει, και τώρα που χαριεντίστηκα, ας μιλήσω και λίγο σοβαρά.

Ο αριθμός και η σύνθεση των ανθρώπων που συμβιώνουν (παρακαλώ εδώ να γίνει η διάκριση από το «συγκατοικούν») είναι ένα σημαντικό ζήτημα ως προς το ευ ζην. Η προσωπική μου τοποθέτηση έχει ως εξής: α) πλήττω αφόρητα και είμαι ιδεολογικά αντίθετη με το μοντέλο της πυρηνικής οικογένειας, πόσο μάλλον της παραδοσιακής εκτεταμένης με παιδιά, σκυλιά, πεθερές, κτλ, β) δεν περνάω καθόλου άσχημα με τον εαυτό μου μόνη στο σπίτι και με την πόρτα να ανοίγει σε επιλεγμένους φίλους κι εραστές, κι αυτό με κάποια χρονομέτρηση. Αυτό το σχήμα όμως το θεωρώ ευκολία και ψιλοκοπάνα, γ) τοποθετούμαι άρδην υπέρ μιας πολυπρόσωπης συμβίωσης (3-6 ατόμων) στη βάση πειραματικών (δλδ μη νορμοποιημένων) διαπροσωπικών σχέσεων.

Το γ) λοιπόν περιλαμβάνει και το μοντέλο που προτείνετε. Η αντίρρησή μου βρίσκεται στην ακτινωτή του δομή (τώρα θα μου πείτε ότι ήταν τσαχπίνης ο Βασιλιάς Ήλιος, πού να δείτε όμως πόσο ευφάνταστος ήταν ο Ηλιογάβαλος...) Προτιμώ πιο οικολογικά μοντέλα, πολυεστιακά και αποκεντρωμένα. Επιπλέον, θεωρώ ότι οι ανθρώπινοι δεσμοί βαθαίνουν στη βάση της δυάδας, αρκεί αυτή να μην αυτοαναλώνεται ως κλειστό σύστημα που δεν ανταλλάσσει ενέργεια με τον περιβάλλον.

Φυσικά δεν αναθεματίζω τις προτιμήσεις σας. Θεωρώ τραγικά λανθασμένη την απόπειρα γενίκευσης για θέματα modus vivendi. Το ουσιαστικό σε όλα αυτά είναι να αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας μέσα τους.

Πάω να πιάσω τον Μάη να μη μου φύγει!

Καλό μήνα στην εκλεκτή ομήγυρη!

 

Απάντηση: Building a Poly House: Πολυκατοικία σε Γερά Θεμέλια…

Master V
αγγιξες τις ευαισθητες χορδες μου μ΄αυτα που γραφεις
περιεγραψες τον ψυχισμο μου ,
καπως παρομοια ενεργω στην ζωη μου, εχω εναν αντρα να μου τα ακουμπαει,
εναν τρυφερο βανιλλα εραστη να με αγαπαει και να με προσεχει, εναν broutal master για να με ικανοποιει σεξουαλικα , εναν κουκλο για να πινω καφεδες και να με κυκλοφορει για να σκανε οι φιλες μου, εεε κι ενα περιστασιακο toy-boy, απλα δεν μενουμε ολοι μαζι ............
βεβαια δεν γνωριζα τιποτα για την θεωρια των πεντε απλα μου βγηκε αφθορμητα στην πορεια της ζωης μου.
καλο μηνα κι ολας!!!

 

Αυτό το νήμα μου έκανε τα νεύρα τσατάλια, μου καταρράκωσε το ηθικό. Αισθάνομαι εντελώς άχρηστος. Και να γιατί: επί ένα χρόνο ψάχναμε με την σκλάβα μου μιαν ακόμη εθελόδουλη για να «κτίσουμε» όχι πολυκατοικία αλλά ένα σεμνό, ταπεινό μικροαστικό τριαράκι και το μόνο που καταφέραμε ήταν μια τρύπα στο νερό. Ολοστρόγγυλη. Και διαβάζω τώρα πως άλλοι κυρίαρχοι κουλαντρίζουν πέντε κι οκτώ και βάλε υποτακτικές με άνεση ζογκλέρ…Είναι να μην κόψεις τις φλέβες σου μετά; Το πρωί μπροστά στον καθρέφτη έδειξα στον εαυτό μου μιαν άλλη τέλεια αναλογία των 5 (ανοιχτών, τεντωμένων δακτύλων που συνοδεύεται με την προσφώνηση: παρ’ τα ηλίθιε, ζώον, ανίκανε…)

 

Aν μου επιτραπεί μια μικρή παρέμβαση, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι ακόμη και το Taj Mahal, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, κτίστηκε εις μνήμην μιας γυναίκας η οποία ήταν απλά η τρίτη γυναίκα του Shah Jahan.

Πιστεύω πως ούτε η μονογαμικότητα εξασφαλίζει το βάθος μιας σχέσης, ούτε η συμμετοχή σε ένα πολυγαμικό σχήμα αφαιρεί από την μοναδικότητα και πολυτιμότητα του κάθε ατόμου που μετέχει στη σχέση αυτή. Ούτε, τέλος, παύει να υφίσταται ο δεσμός στη βάση της δυάδας, μέσα σε ένα τέτοιο σχήμα. Πάλι σε δυάδες λειτουργεί, απλά είναι περισσότερες της μίας. Έχουμε τις 5 δυάδες ανάμεσα στον Αφέντη και την κάθε μία από τις σκλάβες αλλά έχουμε και τις δυάδες ανάμεσα στις 5 σκλάβες. Υπολογίστε το, ένα απλό permutation είναι. 

 

Αγαπητέ, πριν καταρρακωθεί τελείως το ηθικό σου και χρειάζεσαι όντως τη σκλάβα - ψυχοθεραπεύτρια (ναι, αυτή που κάνει τη θέση της τέταρτης να τρίζει) θυμίσου πως ουκ εν τω πολλώ το ευ και πως πολλοί που αυτοχαρακτηρίζονταν μετά το Louis XIV ως Ήλιοι κατέληξαν σε κάποιο ωραίο δωμάτιο του ψυχιατρείου με θέα στο μαντρότοιχο  

Προσωπικά, το συγκεκριμένο σχήμα δε με βρίσκει σύμφωνο για τον εξής πολύ απλό λόγο: δεν αποσκοπεί σε τίποτα πέρα από την τόνωση του Εγώ του κυρίαρχου. Δεν πρόκειται απλά για μία κατάσταση συμβίωσης περισσότερων των 2 ατόμων, αλλά για πέντε, σχεδόν ανεξάρτητα μεταξύ τους άτομα, που έχουν μόνο ένα λόγο ύπαρξης: να τονίζουν τον υπέρμετρο εγωισμό του αυτοαποκαλούμενου Ήλιου. Οι σχέσεις ανάμεσα στις πέντε αυτές σκλάβες δείχνουν να είναι γι' αυτόν αδιάφορες. Ίσως και να αρέσκεται στο να υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ τους (αλλιώς γιατί να υπάρχει το νούμερο 5; ), ο οποίος δε νομίζω να μετατρεπόταν σε μία προσπάθεια για βελτίωση, αλλά σε ένα συνεχές ροκάνισμα από τη μία προς την καρέκλα της άλλης. Τέλος, γιατί ο Roi Soleil θεωρεί απαραίτητη την ύπαρξη της ωραίας σκλάβας προς επίδειξη; Τόσο μεγάλη ανάγκη αυτοπροβολής έχει;

Πολύ φοβάμαι πως τέτοιες "πολυκατοικίες" δε θα άντεχαν πολύ στο χρόνο και πως οι ένοικοι θα τις εγκατέλειπαν όσο γίνεται πιο γρήγορα. Το αποτέλεσμα; Σύντομα η πολυκατοικία να έχει μόνο έναν ένοικο: τον έρημο και μόνο αυτοαποκαλούμενο Ήλιο.

 

Καλό μήνα σε όλες και όλους. Η άνοιξη ευνοεί τη συζήτησή μας..

Διακρίνω 2 ειδών ερωτήματα. Τα πρώτα έχουν να κάνουν με το οντολογικό σκέλος και τα δεύτερα με το οργανωτικό. Τα πρώτα δηλαδή, αμφισβητούν αν κάτι τέτοιο μπορεί να υπάρχει ως σπίτι, ως χώρος αρμονικής συνύπαρξης των ανθρώπων και ως πλέγμα σχέσεων. Η απάντηση είναι ναι! Μπορεί να υπάρξει, υπάρχει και το έχω δει να λειτουργεί. Οι άνθρωποι αυτοί γέρασαν μαζί και είναι ευτυχισμένοι.
Τα άλλα ερωτήματα, τα οργανωτικού τύπου σηκώνουν κουβέντα. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν συνταγές σε αυτά τα πράγματα. Ούτε φυσικά αυστηροί ρόλοι όπως τους περιέγραψε ο Θ. Έτσι ταίριαζαν σε αυτόν και πιθανά και σε μένα. Θα δείξει.

@sapfw: εσύ ειδικά θα έπρεπε να ξέρεις ότι για μένα οι σκλάβες είναι γυναίκες, περισσότερο ίσως απ ότι ορισμένες θεωρούν τον εαυτό τους.

@madlene: το οικονομικό πρόβλημα δεν το έθιξα εγώ αλλά ο εκλεκτός συνομιλητής Zοndag. Συμφωνώ μαζί σου ότι η επιτυχία εν μέρει στηρίζεται σε συναισθηματικούς όρους. Αλλά προσθέτω: Κυρίως στην εκπαίδευση.

@Do: φίλτατε, το bridge ουδεμία σχέση έχει με χαρτοπαίγνιο και τζόγο. Είναι παιχνίδι στρατηγικής, κυριαρχίας και συνεργασίας. Θα πρότεινα να το μάθεις. Αρκετές σκλάβες από το φόρουμ έχω αντιληφθεί ότι το ξέρουν!! Παρ’ όλα αυτά, διασκέδασα με το σχόλιο σου.. thnx

Η παρατήρηση της atasai έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και χρειάζεται κατά τη γνώμη μου διευκρινήσεις. Γιατί ένας Κυρίαρχος να έχει την ανάγκη επίδειξης. Είναι κάτι που με είχε απασχολήσει όταν πρωτοσκεφτόμουν το σχήμα. Όμως ανεξάρτητα από αυτό να σπεύσω να τονίσω, ότι πουθενά δεν υποστηρίζει ότι οι Κ δεν είναι συμπλεγματικοί. Όλα τα σπουδαία γεγονότα στον κόσμο γίνονται από βαθύτατα συμπλεγματικούς ανθρώπους. Καλώς ή κακώς είναι γεγονός. Όμως, το δικό μου πρόβλημα εστιαζόταν περισσότερο στον καταναλωτισμό και τα πρότυπα των lifestyle περιοδικών, τα οποία και σε όλη μου τη ζωή απέρριπτα, και η συνταγή του Θ. φαίνονταν να αναπαράγει. Η απάντηση που έδωσα για την ύπαρξη του Άσσου πίκα είναι η εξής. Αν θέλεις να ζήσεις σε ένα κοινωνικό πλαίσιο και να συναναστρέφεσαι ανθρώπους για επαγγελματικούς ή άλλους λόγους (πράγμα που εγώ είμαι κατά κάποιο τρόπο αναγκασμένος να κάνω) απαιτείται να ακολουθείς ένα μίνιμουμ αισθητικών ή ηθικών προδιαγραφών. Οι προδιαγραφές αυτές πρέπει να συνδυάζονται και να μην αντιβαίνουν ως ένα βαθμό το προσωπικό αξιολογικό σύστημα. .. Αν δεν ίσχυε κάτι τέτοιο καλή μου atasai δεν θα είχες τόσο προσεγμένο κούρεμα ούτε θα φορούσες τα ρούχα, τα γυαλιά ή τα κοσμήματα που φοράς. Αν ήταν έτσι, δεν θα φρόντιζες να μυρίζεις ωραία, ούτε να οδηγείς ένα αυτοκίνητο που σε εκφράζει. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Γιατί δεν πάμε στο γραφείο έχοντας μια κάλτσα στο στόμα, ή γιατί ντυνόμαστε προσεκτικά σε μια βραδινή έξοδο; Γιατί ξυριζόμαστε ή αποτριχώνεστε. Όλα έχουν να κάνουν με κάποια ελάχιστα αισθητικά στάνταρ που έχουμε υιοθετήσει. Αν με ρωτάς προσωπικά, δεν δίνω κάποια ιδιαίτερη αξία στον άσσο πίκα αλλά απ ότι βλέπω όλες σας εκεί κολλάτε. Προφανώς η σκλαβίσια σας ανασφάλεια αποδεικνύεται!!! Δεν είναι καθόλου κακό αυτό!!!

@ camera obscura: ελπίζω να τον έπιασες τον Μάη και να σου κάνει καλό στις νύχτες με τους πολυάριθμους συντρόφους lol.. Πάντως το ήξερα ότι θα συνεννοηθούμε. Κι εγώ δεν κηρύττω συνταγές προς πάσα νόσο και ασθένεια. Αν θέλεις οικολογικό μοντέλο θα το βρεις. Αν θέλεις ηλιοκεντρικό επίσης. Χαίρομαι με τις θέσεις σου περί παραδοσιακών μοντέλων και προσυπογράφω, με εξαίρεση τα περί βάθους σχέσεων που σωστά επισημαίνει η δώρα. Ας οργανωθούμε...

@thaleia σου εύχομαι καλή επιτυχία. με δουλειά οργάνωση θα τα καταφέρεις!!!

@Durcet: ελπίζω η συνολική απάντηση που δίνω στην atasai να σε καλύπτει. Ξαναλέω όμως ότι οι συμπλεγματικοί πάνε τον κόσμο μπροστά. Όσο για το αν το σχήμα λειτουργεί για την τόνωση του Κ ή όχι, θα σου πω απλώς ότι η ασφάλεια και η γαλήνη της συμβίωσης που βιώνουν οι σκλάβες έχει μεγαλύτερο βάθος από αυτό που σκέφτεσαι. Προσωπικά δεν βρίσκω ότι το σχήμα προσφέρει στον Κ κάτι δυσανάλογο απ ότι προσφέρει στις σκλάβες του. Θεωρώ ότι αποτελεί έναν τρόπο για να ζήσει κανείς τα πράγματα σε «διαφορετικό» βάθος (δεν λέω ότι οι δυαδικές σχέσεις έχουν μεγαλύτερο ή λιγότερο βάθος, απλώς είναι διαφορετικές). Αντίθετα δηλαδή απ ότι φαίνεται εκ πρώτης όψεως… Ίσως η ηλικία βοηθάει σ την καλύτερη κατανόηση.



...

 

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύ δύσκολες... Έναν άνθρωπο έχεις και παλεύεις κάθε μέρα, όχι πέντε...