consensual non consent

Δεν μιλώ για την κυριαρχία, αυτή έχει αναγνωριστεί. Μιλάω για τις συνέπειες αυτής, η αποδοχή είναι μια απάντηση. Η αντίσταση άλλη. Θα μου πεις ότι η αντίσταση μπορεί να στρέφεται περισσότερο προς τον εαυτό του υ παρά προς αυτόν που έχει κυριαρχήσει πάνω του αλλά και πάλι δεν αλλάζει ότι αποδοχή και αναγνώριση είναι διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα.

 

Εγώ έγραψα "έχω κυριαρχηθει". Δεν έγραψα τίποτα για αναγνώριση και αποδοχή, εσύ τα προσθέσες και έβγαλες συμπεράσματα χωρίς καν να με ρωτήσεις τι εννοώ.

 

Απάντησα σε αυτά που έγραψες και όχι σε αυτά που σκέφτεσαι:

Το έχω κυριαρχηθεί σημαίνει αναγνώριση αλλά όχι απαραίτητα αυτόματη αποδοχή των συνεπειών, εξού και το παρακάτω:

 

Στην πραγματικότητα συναινούν στις προσδοκίες τους, που κυρίως στηρίζονται σε πολύ "ελλειπτικές" επικοινωνιακώς προσεγγίσεις, κάτι που, τουλάχιστον στην αρχή, συγκεντρώνει μικρή πιθανότητα να χαρακτηριστούν (αμοιβαίως) έλλογες. Οι όποιες εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα, οι αντεγκλήσεις, στον όποιο βαθμό, περί το "τοιούτον" το αποδείχνουν.
Το καλό είναι ότι οι αντεγκλήσεις κατατίθενται σε αντίστοιχα φόρουμ -με τα δέοντα "μπαχαρικά", που για κάποια άτομα είναι κατινάζ, για κάποια άλλα "σουπερφούντ"- και όχι σε άλλου είδους "ακροατήρια"...

 

Είχατε πει:

Τώρα λέτε:

Τι θεωρείτε τελικά; Ότι ένας σαδιστής είτε είναι παθολογικός είτε υποδύεται ένα ρόλο;    

Νο προμπ. Καλούς παροξυσμούς σας εύχομαι.

 

Εγώ το έγραψα σε σχέση με το "έχω συναινέσει" για να τονίσω ότι δεν είχα στο μυαλό μου το τι του επιτρέπω αλλά το τι έχει γίνει.

Προσθέσες μόνος σου την παράμετρο της αποδοχής και διαφωνήσες μόνος σου υποθέτοντας ότι εννοώ αυτό που εσύ σκέφτεσαι. Το "έχω κυριαρχηθει" παίρνει διαφορετική χροιά ανάλογα σε ποιο στάδιο βρίσκεται η κατάσταση, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχει υπάρξει κυριαρχία, το αν είναι σε φάση αναγνώρισης, αποδοχής και σε τι στάδιο συνειδητότητας δεν ήταν κάτι το οποίο είχε σχέση με αυτό που είπα.
Εγώ ένιωσα κυριαρχημενη από πάρα πολύ νωρίς, το πώς το μετέφραζα στον εαυτό μου αυτό είχε να κάνει με το πώς μέσα από το βίωμα αυξάνονταν η αντιληπτική μου ικανοτητα και κατ'επεκταση η συνειδητότητα μου.

 

Οι ρήτρες, οι όποιες ρήτρες, δεν μπαίνουν στον δρόμο και εν προκειμένω ελλείψει "κανονιστικής αρχής" δεν ισχύουν εξ ορισμού τα "ψιλά γράμματα", παρά μόνο στην κοσμάρα των όποιων εμπλεκομένων...

 

I really didn't. Έγραψα το παρακάτω (η υπογράμμιση δική μου)

Το "μπορεί να υποκρύπτει" σημαίνει δύο πράγματα:
1. Δεν το υποκρύπτει όποτε η κουβέντα σταματάει εκεί.
2. Το υποκρύπτει και επί αυτού του ενδεχομένου αναπτύσσω τη συλλογιστική μου η οποία, αν δεν είναι ξεκάθαρο, είναι γενική απάντηση με αφορμή το ποστ σου.

 

Συ είπας. Εγώ δε μίλησα για παθολογία, είπα για σαδιστική προσωπικότητα.

Ευχαριστώ για την ευχή. Αντεύχομαι.

 

Μισό λεπτάκι, έγραψες "παθολογικός σαδιστής". Το "παθολογικός" ως επιθετικός προσδιορισμός της λέξης σαδιστής τι άλλη ανάγνωση μπορεί να έχει στην εν λόγω πρόταση;

 

 


Έντιτ: το ποστ το έγραψα πριν δω τη σχετική ανάρτηση του @Arioch, αλλά το αφήνω γιατί έχει πλάκα  

 

Ποιανού άλλου θα μπορούσε να ήταν;;;