D/s σχέσεις και πληθυντικός

@vussinada μπορείς αν σου είναι
εύκολο να μού διευκρινήσεις το
σημείο, στο οποίο θέτεις το ρητορικό:


Αλλά όπως επίσης το παρακάτω:



Ευχαριστώ εκ των προτέρων..

( Προς μόντζ.. Από κινητό..)

 

Αγαπημένη μου δεν γνωρίζετε πως έτσι είναι τα πράγματα;

Το υπό θέτει τους όρους...

Αν γουστάρει και του βγαίνει όλα καλά, αλλιώς τουμπεκί ψιλοκομμένο ο Κυρίαρχος...

Δεν θέλει πληθυντικό το υπό γιατί του βρωμάει ψαρίλα;

Σκάσε και βούλωσε το εσύ αγαπημένη μου Κυρίαρχη...

 

Εσείς φταίτε αγαπητέ, όλα στραβά θα Μου τα μάθατε, φαίνεται... Και ως γνωστόν, σε όποιον μέντορα καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις... Σας φιλώ... Α.

 

Αγαπημένη μου, όμορφα καυλώσαμε πάλι, μιλώντας ο ένας στον άλλον στον υπέροχο πληθυντικό και τις δονήσεις του...

Σας ευχαριστώ αγαπημένη μου Κυρία...

 

Στις διαπροσωπικές μου τυπικές καθημερινές σχέσεις πάντα χρησιμοποιώ πληθυντικό ευγενείας.

Συνήθως μιλώ στον ενικό σε εκείνους που δεν εκτιμώ και ιδιαίτερα.

Στις προσωπικές επικοινωνίες μου εντός του φόρουμ σχεδόν πάντα απευθύνομαι στον πληθυντικό στα υποτακτικά.

Θα χρησιμοποιήσω τον ενικό μόνο όταν νιώσω πως τα σέβομαι τα υποτακτικά.

Αν η υποτακτική είναι στα μάτια μου γυναικάρα και όχι γυναικούλα και θεούσα, έχει τον σεβασμό μου άρα έχει και τον ενικό μου.

Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις εκείνες που χρησιμοποιώ εξ αρχής τον ενικό για δυο λόγους είτε για να δείξω πως σέβομαι την διαδρομή της και αναγνωρίζω την συνείδηση του εαυτού της είτε για να δείξω πως δεν την εκτιμώ στο ελάχιστο.

Για να μιλήσω στον ενικό πρέπει το υπό να μου εμπνέει τον σεβασμό ή την απέχθεια.

Το αν την σέβομαι ή την απεχθάνομαι θα το κατανοήσει πιστεύω από το πώς χρησιμοποιώ τον ενικό…

Αυτά τα ελάχιστα για να αποσαφηνίσω τον σεβασμό του ενικού....

Αφού λοιπόν ο πληθυντικός είναι η ένδειξη του σεβασμού του υπό, που πρώτα θα βγει από μέσα του, αντιστρόφως ανάλογα συμβαίνει με την χρήση του ενικού από την δική μου πλευρά.

Iagos

 

εφάπτεται μόνον έμμεσα στη συζήτηση, οπότε παίρνω αφορμή:
η συζήτηση για το μαρξισμό περιορίζεται ανάμεσα σε αυτούς που έχουν μια συγκροτημένη ιδέα γι αυτόν, αντί για υποθέσεις ή ευχές.
με ανάλογο τρόπο η συζήτηση για την ασυμμετρία περιορίζεται ανάμεσα σε αυτούς που έχουν, παρόμοια, μια συγκροτημένη ιδέα γι αυτήν, αντί για υποθέσεις ή ευχές.

οι μη διαθέτοντες σχετική συγκρότηση παραμένουν υπαρκτοί και κραταιοί, δεν αγνοούνται. δεν μπορούν να αγνοούνται, όσο μπερδεμένοι κι αν είναι, όσο κι αν φεύγουν κι έρχονται. όσο "εύκολα" και υστερόβουλα κι αν τοποθετούνται.

:
ο πληθυντικός μπορεί να είναι κάλλιστα ενα εργαλείο, ποικίλων χρήσεων, στα χέρια ποικίλων χρηστών, όσο και μια ακατανόητη ιδεοληψία στα χέρια άλλων.

 

Οχι.
Μιλάω στον πληθυντικό ή οταν είμαι στη δουλειά μου , όταν συναναστρέφομαι κοινωνικά ( στην εφορία, στην τράπεζα κλπ) ή όταν θέλω να κρατήσω αποστάσεις .

 

Τι να σου πω..

Εγώ σε όλους τους καθηγητές μου που είχαμε μια διαφορετική σχέση είτε εκτίμησης είτε οτιδήποτε πάντα στον πληθυντικό μιλούσα και θα μιλάω και το κάνω με πολύ μεγάλη χαρά.

Επίσης σε κάποιους άλλους ανθρώπους που θαυμάζω πολύ πολύ πολύ πολύ πάλι στον πληθυντικό μιλάω. Και πάλι με πολυ χαρά.

Ούτε απόσταση υπάρχει ούτε τίποτα. Είναι απλά ο τρόπος μου να τους δείχνω πως τους βλέπω.

Αλλά οκ φαντάζομαι είμαστε απλά διαφορετικοί.

( καθηγητές όχι απαραίτητα σχολείου,πανεπιστημίου κλπ)

 

Εμ... είμαι η μόνη που δε βρήκε στο ποστ της @vussinada καμία συγκεκριμένη αναφορά σε Κ ή σε υ? Μόνο εγώ κατάλαβα ότι αναφερόταν σε όλους?

Πόσο μυγιάγγιχτοι παίζει να είναι καποιοι "Κ" εδώ μέσα, που με το που νιώσουν ότι "τρέμει ο θρόνος" κατευθείαν τσινάνε?

 

@zoeleene : Έτσι ειναι;

Άμα σε εμπνεει το κάνεις και άμα δε γουστάρεις κλαιν;
Η συμφωνία δεν υποτίθεται ότι είναι ότι κάνεις ό,τι σου ζητηθεί (στα πλαίσια εκείνα που έχετε συμφωνήσει κλπκλπκλπ);

Edit - το υπογραμισμενο είναι η αναφορά σε D/s και Κ,υ  

 

Απάντησες μόνη σου. Κάνω ο,τι μου ζητηθεί στα πλαίσια που έχουν ήδη συμφωνηθεί.
Και κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Γουστάρω εγώ πληθυντικό και αυτός το απαγορεύει? Το κόβω τελείως, ή το ζητάω ως επιβράβευση όταν μπορώ. Γιατί τα κάνουμε όλα τόσο περίπλοκα?

 

Προσωπικά αν ήμουν καθηγητής θα προέτρεπα τούς μαθητές μου και δη τους αγαπημένους μου να μου απευθύνονται στον ενικό.
Μου τη σπάει αφάνταστα δε που ο σύντροφος της κόρης μου οχι μόνο μου μιλάει στον πληθυντικό, βάζει και το "κύριε" μπροστά απ΄τ ' όνομά μου.
Αλλά οκ φαντάζομαι είμαστε απλά διαφορετικοί...