Dom me damn it

Options and choice...

 

 

Απορρίπτεται η 3η αιτία.
Το συναίσθημα εκφράζεται μέσω αυτού που είμαστε έτσι κι αλλιώς,οπότε δεν θα έπρεπε ουσιαστικά να επηρεάζει κάπου.
Πιο πιθανή βρίσκω την φθορά που μέσω αυτής έρχεται η απροθυμία του ενός μέλους.
Αιτία μπορεί να είναι και το ίδιο το υ,να μην νιώθει επαρκή κυριαρχία ίσως λόγω εξοικείωσης; κάτι που υποδηλώνει στασιμότητα.Κάθε σχέση πρέπει να ανανεώνεται με κάποιον τρόπο αλλιώς αργοπεθαίνει.
Εγώ πάντως ως μια αιτία θα έβαζα και την έλλειψη συμβατότητας.Δεν είναι όλα τα υ για όλα τα κ ούτε όλα τα κ για όλα τα υ.
Είναι πιο συχνό να αισθανθεί κάτι τέτοιο ένα υ που δεν αναγνώρισε πραγματικά την κυριαρχία του άλλου ποτέ.Αλλιώς πάμε στην στασιμότητα πάλι ή στην μείωση ταχύτητας του οδηγού για κάποιον λόγο.Απ' την άλλη μπορεί να είναι χαρακτηριστικό του ίδιου του υ και τίποτα παραπάνω,πως κάποιοι έχουν το ανικανοποίητο μέσα τους; ε,κάτι ανάλογο...άπληστο υ.
Το πως θα ένιωθε ένα κ απέναντι σε αυτήν την αίσθηση πιστεύω πάει αναλόγως την περίπτωση.Θα ήθελα να ακούσω από κ όχι πως αντιμετωπίζει κάτι τέτοιο αλλά πως του φαίνεται κάτι τέτοιο,σαν πρόκληση ή σαν (στενάχωρη ή ενοχλητική) πίεση ή κάτι άλλο;
Θα με ενδιέφερε επίσης να μάθω και πως κάτι τέτοιο γίνεται εμφανές στο κ αν δεν ειπωθεί,δε νομίζω να πέφτει μπηχτή,οπότε πως γίνεται αντιληπτό;

 

Κάνετε μια υπόθεση, αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη. Πολύ συχνό φαινόμενο είναι η διατάραξη της σχέσης Κυριαρχίας υποταγής να εδράζεται στον έρωτα του Κυριάρχου.
Μεταξύ σοβαρού κι αστείου: "Αν η υποτακτική αντιληφθεί ότι την αγαπάς, μεγαλώνει η κλειτορίδα της και σε γαμάει" Πάντα ελοχεύει αυτός ο κίνδυνος.


Ο παθός, μαθός  

 

Μόνο εάν είναι μονόπλευρος έρωτας μπορώ να το καταλάβω αυτό,συμβαίνει αλλά όχι πάντα.Τα υπόλοιπα εξαρτώνται απ' την ωριμότητα και των δυο.

 

Συμφωνώ με την άποψη οτι η ίδια ύπαρξη του συναισθήματος αυτού, μπορεί να οδηγήσει ακριβώς εκεί που περιγράφετε, και σε πραγματικά επίπεδο να επέλθει ο εκφυλισμός και το τέλος της. Εκεί βέβαια και πάλι έχει να κάνει και με την ψυχοσύνθεση αλλά και τις εμπειρίες του ατόμου, πολύ πιθανό και των δύο εμπλεκωμένων. Ο 'φόβος' που ξαφνικά μπαίνει στην ζωή του in love ατόμου, μπορεί να είναι κάτι αρκετά πρωτόγνωρο για εκείνο και να μην μπορεί να το διαχειριστεί σωστά με αποτέλεσμα να αλλάζει και η στάση του, χωρίς να το καταλαβαίνει κιόλας, απέναντι στο υ.
Πιθανολογώ οτι όντως if you stick to the plan με συνέπεια και συνοχή, να προσπεράσεις την φουρτούνα, καθώς (χιουμοριστικά εντελώς) η ρουτίνα σκοτώνει τον έρωτα. Ίσως αυτό να εννοούσαν και όταν ξεκίνησε η λαική ρήση.

Δεν ξέρω αν υπάρχει επιστροφή από το "Dom me damn it". Προσωπική καθαρά άποψη, όχι. Τουλάχιστον οχι σε ένα ασύμμετρο πλαίσιο. Ναι σίγουρα άνθρωποι είμαστε και υπάρχουν αρκετά δύσκολες μέρες και συνθήκες στην ζωή μας, από θέματα υγείας, οικονομικές δυσκολίες, κλπ. Το να φτάσει όμως ένα άτομο στην απόγνωση αυτή είναι αρκετά διαφορετικό, και για μένα είναι ένα σημείο χωρίς επιστροφή. Το quote που διάλεξα, είναι ακριβώς επειδή έχω βρεθεί σε αυτή την θέση και ο εκφυλισμός της ασύμμετρης σχέσης ήρθε σχετικά αθόρυβα και άρχισε να "συμμετρίζεται" (συγχωρέστε την λεξιπλασία μου). Ίσως βέβαια κάποιο πιο έμπειρο άτομο (ή άτομα) να είχε διαχειριστεί αλλιώς την κατάσταση, και να υπήρχε επιστροφή από αυτό το σημείο, απλά στα δικά μου μάτια της λογικής, δεν.

 

Είπα και ελάλησα αμαρτίαν ουκ έχω.

 

Κυριαρχία που γίνεται καλύτερα όπου μισείς ή αδιαφορείς,δεν είναι κυριαρχία,κάτι άλλο είναι.

 

Υπάρχουν και άλλες καταστάσεις στα ενδιάμεσα, όχι μόνο μίσος, αδιαφορία, έρωτας.
Ο έρωτας κατά την άποψη μου δεν είναι καλός σύμβουλος για κανέναν.

 

Το πινέλο είναι ένα εργαλείο που με αυτό μπορείς να ζωγραφίσεις ένα πανέμορφο έργο τέχνης,αντί αυτού όμως πας και βγάζεις το μάτι κάποιου άτυχου που στην έσπασε.Το πινέλο δεν είναι κακό,ο τρόπος χειρισμού ήταν κακός.Το ίδιο ισχύει με όλα.
Όντως σωστή παρατήρηση,υπάρχουν κι άλλες καταστάσεις σαφώς,τι εννοείται όμως;ότι μπορούν να ελεγχθούν ευκολότερα μόνο χλιαρές καταστάσεις που δεν καίγεσαι και πολύ;Δε ξέρω,εσένα πως σου φαίνεται;θα έμπαινες σε αυτοκίνητο κάποιου που σου έλεγε "οδηγώ μόνο χωρίς βροχή,αν τύχει να βρέξει πολύ δεν οδηγώ καλά οπότε το αποφεύγω,είναι γνωστό άλλωστε ότι στις καταιγίδες υπάρχει μεγάλη περίπτωση τρακαρίσματος".Κι άντε πες έμπαινες,δε θα αμφισβητούσες μετά απ' αυτό την οδήγησή του γενικώς;θα καθόσουνα ανέμελη ή θα σκεφτόσουν ¨τώρα θα κάνει καμιά τιμονιά στην στροφή και θα κολλήσουμε στην γωνία;" (γιατί ο καιρός είναι απρόβλεπτος...μπορεί να ψιχαλίσει από στιγμή σε στιγμή...)

 

"Κύριε μου βγήκατε πολύ αγαπησιάρης γκόμενος.
Από τέτοιους είναι γεμάτος ο κόσμος.
Εγώ Κυρίαρχο έψαχνα, για να με υποτάξει.
Λυπάμαι δεν με καλύπτετε".

 

Με κίνδυνο να βρεθούμε off topic, δεν μπορώ να συνδέσω το παράδειγμα της οδήγησης με βροχή με τον έρωτα.

Οι άλλες καταστάσεις - που δεν θεωρώ καθόλου χλιαρές - μπορεί να είναι για παράδειγμα νοιάξιμο, φροντίδα, ενδιαφέρον, ακόμη και αγάπη, την οποία θεωρώ διαφορετική κατάσταση απο τον έρωτα.
Η ένστασή μου αφορά τον έρωτα, τον οποίο θεωρώ παράγοντα που μπορεί να αλλοιώσει χαρακτήρες και συμπεριφορές, και που η διάρκεια του δεν με πείθει ότι είναι κάτι στο οποίο μπορεί να χτιστεί το οτιδήποτε.

Για το θέμα που συζητάμε, ανασταλτικό παράγοντα τον βρίσκω, που μπορεί να οδηγήσει στο Dom me damn it.

Προσωπική μου άποψη, δεν περιμένω να συμφωνούν όλοι.

 

Παραλληλισμός ήταν,της οδήγησης με την κυριαρχία και της βροχής με τον έρωτα.
Δεν είχα διαχωρισμένο τον έρωτα με την αγάπη στο μυαλό μου οπότε αν το θέμα ήταν ο διαχωρισμός αυτών,δεν υπήρχε διαφωνία κάπου τότε.

@espimain
Το να βανιλοποιείται το κ όταν αγαπάει δεν το θεωρώ κανόνα αλλά εξαίρεση που χρήζει διερεύνησης.
Αν δεν είναι εξαίρεση,ομολογώ θα αρχίσω να βλέπω την κυριαρχία με πολύ καχύποπτο μάτι.

Επειδή όντως μάλλον το συγκεκριμένο θέμα είναι μεγάλο παρακλάδι απ' το δέντρο που συζητιέται,δε το συνεχίζω για σήμερα.Αν είναι,αύριο σε άλλο νήμα...
Καληνύχτα σε όλους