Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Eξαιρετική δουλειά..!

 

Κάποιες μαμάδες δίνουν σήμερα εξετάσεις!

Σήμερα το πρωί κατά τις 7 ( είναι η ώρα που βγάζω βολτούλα τον Πατρίκο) περπατούσα ακούγοντας με τα ακουστικά μου τα δικά μου πρωινά ακούσματα, αυτά που με βοηθούν να συντονίζομαι και να ευθυγραμμίζομαι με την ευγνωμοσύνη που είμαι ζωντανή και αναπνέω (δεν το θεωρώ δεδομένο).

Κάπου λοιπόν σε ένα δρόμο ήσυχο λόγω της ώρας, αναγνωρίζω δυο φιγούρες. Μια Κυρία και ένα παλληκαράκι γύρω στα 17. Η κυρία περπατούσε αγχωμένη, ο μικρός σαν νυσταγμένος, σαν εκτός πραγματικότητας, σαν να μην μπορούσε να πάρει τα πόδια του. Κυριολεκτικά σερνότανε και ακολουθούσε την κυρία. Κατάλαβα σύντομα ότι ήταν η μαμά του. Ξεκινάει λοιπόν ένας διάλογος.

Κυρία: Μπορείτε να μου πείτε που είναι η Παπαφλέσσα; (αγχωμένη πολύ. Ο μικρός παρακολουθούσε τη μαμά)

Εγώ: Η Παπαφλέσα είναι πολύ μακριά από εδώ (εννοώντας μια πλατεία στην περιοχή μου).

Κυρία: Μακριά, πόσο μακριά. Είναι δυνατόν εμένα εδώ μου είπανε. (πιο πολύ αγχωμένη)

Εγώ: Αν εννοείτε την πλατεία είναι μακριά…

Κυρία: Ποια πλατεία ΚΥΡΙΙΙΙΙΑ μου, την οδό εννοώ. (Έξαλλη και ο μικρός συνεχίζει με το αποσβολωμένο ύφος) Τι δεν καταλαβαίνετε;

Εγώ: Μα δεν μου εξηγήσατε.

Κυρία: Τι να σας εξηγήσω, έχει κι ένα σχολείο, δεν ξέρετε το σχολείο, πέστε μου που είναι το σχολείο τουλάχιστόν (και έξαλλη και κατααγχωμένη κοιτώντας για διέξοδο μπας και βρει κανέναν άλλον να ρωτήσει)

Εγώ: Δεν γνωρίζω ούτε το σχολείο, ούτε την οδό (το παλληκαράκι συνέχιζε με ύφος απάθειας, αυτό που έχει κάποιος, όταν ζει αυτό το πράγμα κάθε μέρα…καταλαβαίνετε)

Κυρία: Γιατί δεν το λες τόση ώρα και μας καθυστερείς; (στα δύσκολα, έφυγε κι ο πληθυντικός ευγενείας) Δίνουμε εξετάσεις σήμερα, πρέπει να βρούμε το σχολείο!!!!

Η κυρία-μαμά που έδινε κι αυτή εξετάσεις σήμερα απομακρύνθηκε με φανερό εκνευρισμό να βρει κάποιον άλλον που δεν θα της φάει το χρόνο και θα της δώσει άμεσα την πληροφορία για το που είναι το σχολείο που δίνει «αυτή» εξετάσεις σήμερα.
Ο μικρός γύρισε το βλέμμα του προς εμένα με μια τεράστια ανάγκη για συμπόνια, πήρε μια βαθιά ανάσα και γυρίζοντας το βαριεστημένο του κορμί, ακολούθησε την κυρία-μαμά για να βρούνε την οδό και το σχολείο.
O Πάτρικ παρακολουθούσε την σκηνή αποσβολωμένος και χρειάστηκε να τον τραβήξω με προσπάθεια για να συνεχίσουμε τη βόλτα μας. Μέχρι κι΄αυτός το λυπήθηκε το καημένο το παλληκαράκι.

Μερικές φορές με ρωτούν με απλά λόγια να τους πω τι είναι η συνεξάρτηση.
Και εγώ απαντώ: Eίναι όταν δεν έχεις δική σου ζωή, όταν παίρνεις αξία μέσα από τη ζωή των άλλων. Όταν θέλεις να ελέγχεις τα πάντα για να πάρεις αυτήν την αξία. Όταν ψάχνεις μέσα από τους άλλους ένα λόγο να υπάρχεις (είτε ως θύμα, είτε ως σωτήρας είτε ως διώκτης) και στην προσπάθεια αυτή ευνουχίζεις τους γύρω σου, με συνέπεια να μην τους αφήνεις ποτέ να μεγαλώσουν-ωριμάσουν.
Δοθείσης αφορμής να ευχηθώ καλή δύναμη σε όλα τα παιδιά, αλλά πρωτίστως καλή επιτυχία στις μαμάδες που δίνουν εξετάσεις σήμερα. Είναι δυστυχώς αρκετές και σίγουρα θα «πετύχουν» στις εξετάσεις του σχολείου. Στις εξετάσεις της ζωής, δεν είμαι σίγουρη!

Αλέκα Κουσουνάδη
Food Addiction & Codependency Counselor

 

Αυτοί από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού το έβαλαν σκοπό? Σε λιγότερο από ένα μήνα από το περιστατικό του Μαΐου?
Δεν παραδίδουν εθελοντικά τους κωδικούς των πυρηνικών κεφαλών στον Ο.Η.Ε. μέχρι να ολοκληρωθεί η κατάρρευση ή η μετάβαση?
Και είχα βάλει ορόσημο τις εκλογές του Νοεμβρίου. Αυτοί το επισπεύδουν το πράγμα...

 

Απλά δημοσιοποιούνται περισσότερο. Δεν είναι νέο φαινόμενο.

 

Εμένα μου φαίνεται κάπως σαν προσπάθεια εν όψει των εκλογών να καθαρίσουν με τον Τραμπ οι πολιτικοί του αντίπαλοι.

 

Η έξτρα δημοσιοποίηση δεν είναι αυτάρκες και αυτούσιο φαινόμενο. Ακολουθεί το γνωστό συνδυασμό χειρισμού - τρεχουσών συνθηκών. Εξ ού και το ερώτημα: πόσο αποφασισμένοι είναι να το τραβήξουν για την αρχηγεσία της Ρώμης με διακύβευμα την ίδια την υπόσταση της Ρώμης?  Εκτός αν η Ρώμη μεταλλαχθεί σε άλλο μόρφωμα, όπως τότε μία φορά. Ωστόσο, η ύψιστη ταχύτητα της ροής πληροφοριών του σήμερα συνηγορεί υπέρ της μη μακροημερεύσεως μίας τέτοιας πιθανής εκδοχής.

Θα έχει ενδιαφέρον η εξέλιξη, σε κάθε περίπτωση. Όπως η εξέλιξη όλων των γεγονότων των τελευταίων λίγων ετών σε όλο το μήκος και πλάτος αυτού του ταλαίπωρου πλανήτη.

 

Συμφωνώ.

 

Πολύ φτουράνε τώρα τελευταία τα άτομα που δεν μπορούν να δουν το δάσος, που έχει δέντρα, που τους το δείχνει -το δάσος, λέμε- το δάχτυλο, αλλά αυτά -τα άτομα, ξαναλέμε- μαγεύονται από το μανικιούρ του χεριού που έχει το δάχτυλο, που δείχνει τα δέντρα, που έχει το δάσος..!
Φτουράνε πιο πολύ κι από μακαρονάκι κοφτό...

 

@Stilvi  

και εδώ:

 

Love!!

 

Προέκυψε το παρακάτω Σφάλμα:
Το συγκεκριμένο μέλος, έχει επιλέξει το προφίλ του να είναι Ιδιωτικό.

Σιγά το καλσόν, που μου έβγαλες τα άπλυτα σου στο ιντερνετ.

 

Μια φορά κι ένα καιρό, γνώρισα μια τύπισσα και της είπα, πάμε στο τάδε, για φαγητό. Ήρθε. Την παρατηρούσα, χωρίς να πω κάτι. Της μιλούσα για άσχετα θέματα. Αλλά το κοντέρ έγραφε. Αργότερα, πολύ αργότερα, της είπα "δεν μου κάνεις, γειά". Και τερμάτισα τη σχέση. Όλα αυτά που είχα παρατηρήσει πάνω της εκείνη τη Βραδιά, βγήκαν. Εάν θέλετε να γνωρίσετε κάποιον/αν πραγματικά, βγάλτε τον/την για φαγητό. Άμα απλά θέλετε σεξ, θα βρείτε, το έχουν κατεβάσει στα πάμφθηνα.