Eικαστικές τέχνες

τελικα και οι ζωγραφοι προτιμουν τις ξανθιες ; .... παντως καταλαβα οτι το ωραιο ειναι κατι σχετικο με το αφρατο για τους ζωγραφους ...
μπορει τελικα να μην ταιριαζω με αυτους στις γυναικες .... αλλα ταιριαζουμε στις πιτσες (την αφρατη ζυμη) και στο ψωμι !!!

 

edgar degas

 

Eakins Thomas

 

Gustave Dore

 
 


William Blake

 

Olivia De Berardinis


 
 

Nik Guerra

 
 

John Willie


 
 

Alberto Vargas

 

 

Απάντηση: Ζωγραφική

Arabic Beauty 

Lockwood (κάτω)

 


Αυτή, ποιάς εποχής ομορφιά είναι;


Blickle (κάτω)

 

Λολίτα ή ιέρεια του καθέκαστου;
Ίσως η αδελφή του αιμομίκτη;


Monks (κάτω)


 

 

Μη βάζετε τη νύμφη σε φορμόλη. Το αισθητικό ιδεώδες θα παραμείνει αναλλοίωτο. Χρησιμοποιήστε βιτριόλι, για να την αποσυνθέσετε μεταμοντερνικώς.

 

Tibor Csernus

Ούγγρος -- Με έντονες επιρροές από τον Carravagio



Le combat

 




 




 




 



Harlot's progress

 




 



Assemblée de femmes

 


 




 



 


​

 

James Rosenquist

Άλλος ένας Αμερικανός της POP ART


Hey! Let's Go for a Ride, 1961

 

I Love You with My Ford, 1961


 ​

Gift Wrapped Doll #37
1997

 

Gift Wrapped Doll

 ​

Gift Wrapped Doll


 

Shriek

 ​

Gift Wrapped Doll

 

Marilyn Monroe

 ​

Flowers and Females

 

For Kiesler's Endless House

 
​

​

 

Jim Warren  

Ονειρικά

 

Jim Warren, πάλι  

Παιδικά και χαριτωμένα, πολύ παραμυθένια

 

Το κεφάλι ενός αεροδυναμικού καραφλού ημιπανκιού που χαμογελάει και μία πραγματικά ερωτευμένη γυναίκα  

 

ερωτηση/προκληση για την Female που μπορει να βρει πινακα ζωγραφικης που να ταιριαζει με το καθε νημα :
Αν μια μερα ολοι οι πινακες ζωγραφικης του πλανητη εξαφανιζοντουσαν , κατα τροπο σαν να μην υπηρξαν ποτε , οχι ως καταστροφη ή κλοπη ...
πως θα μπορουσε να απεικονιστει στο χαρτι ή μη υπαρξη της ζωγραφικης ; ....
τι θα ελειπε δηλαδη απο τον κοσμο και ποια θα ηταν η μορφη του ; .....  

 

• ΄Ακουσες ποτέ παραμύθια μικρός κι έφτιαξες εικόνες στο μυαλό σου απ' αυτά;
  
• Καθώς παρατηρούσες τις γυμνές καμπύλες του σώματός της να στρίβουν αρμονικά, ηδονικά και τσακίρικα, ακολούθησες την πορεία εκείνης της καμπύλης στο χώρο; (Καλά, μπορεί να σκεφτόσουν μόνο να τη γαμήσεις, αλλά εσύ ειδικά έχεις και την ποίηση μέσα σου...)
  
• Τράβαγες γραμμές πάνω στην άμμο μικρός μ' ένα ξύλο ή με το πόδι σου;
  
• Άφηνες το στυλό να κάνει τα δικά του στο τετράδιο ενώ μίλαγε ο βαρετός καθηγητής; Ή μιλώντας στο τηλέφωνο;
  
• Έκανες ένα σχήμα σε χαρτί, χαρτοπετσέτα, να δείξεις στον άλλον κάτι;
  
• Έπαιξες ποτέ με πλαστελίνη κι έκανες φιδάκια, ή έκανες σχήματα με χαρτάκια, με ψίχα ψωμιού που την έκανες ζυμάρι και την έπλαθες σε κάτι ;
  
• Έβαζες κουτιά ή κύβους τον ένα πάνω στον άλλον να ισορροπούν;

Θα σου γράψω μόνο για μία από τις πολλές πλευρές του θέματος --

Η ζωγραφική και οι άλλες μορφές εικαστικής δημιουργίας δεν είναι μόνο "πώς να φτιάχνετε αγγελάκια σε γαλάζιους ουρανούς". Είναι ανθρώπινη ανάγκη ανακάλυψης, μάθησης, αφαίρεσης, παιχνίδι συμβολισμών που δίνουν σε όλα τα παιδιά που θα παίξουν μ' αυτό μεγάλη ωριμότητα. Είναι πολύ πιο αφηρημένες και άρα πολύ ουσιαστκές για την προσωπική ανάπτυξη.


Όχι, δε λέω πως πρέπει να γίνουμε Ντα Βίντσι, ή πως άμα προσπαθήσω να ζωγραφίσω ένα άλογο που τελικά μοιάσει σε γουρούνι κάτι τρέχει στα γύφτικα. Αν ανακαλύψεις, όμως, για παράδειγμα, πώς ένα χρώμα μπορεί να μπαίνει στο άλλο μπορεί και να ενώνεται, και μάλιστα με πολλούς τρόπους, έχεις ήδη μάθει πολλά για τη ζωή -- πως, για παράδειγμα, ΕΙΝΑΙ δυνατόν να αγαπάς και να μισείς και τα δύο αντιφατικά συναισθήματα να είναι ένα. Βλέπεις πως κοντράρουν δύο χρώματα αλλά αρμονικά, πώς φαινομενικά αταίριαστα χρώματα, σχήματα, κάνουν κάτι καινούργιο που ΒΓΑΖΕΙ ΝΟΗΜΑ. Κι ακόμα, η συνολική σύνθεση των στοιχείων μέσα στο χαρτί, σου μαθαίνει οργάνωση, ρυθμό, μέτρα.

Κι όλα αυτά όχι θεωρητικά αλλά στην πράξη! Και μάλιστα, στην πιο αφηρημένη μορφή τους, στην πιο συμβολική -- κι όχι μόνο αυτό, αλλά τα βλέπεις όλα, με μιας, μπροστά σου. Ναι, επιτρέπονται άνετα τα λάθη, έχεις πάντα νέο χαρτί να μουτζουρώσεις χωρίς να χρειάζεται να σκας αν το προηγούμενο βγήκε σκέτη αποτυχία -- το πετάς στην άκρη και κάνεις κάτι άλλο!

Όσο για την τέχνη... Ακόμα κι όλους τους πίνακες, κι όλους τους ζώντες καλλιτέχνες να κατέστρεφες, κάπως αδέξια πάλι, θα ξεπηδούσαν καινούργιοι. Αν παρατηρήσεις και συγκρίνεις την εξέλιξη της παιδικής τέχνης και της ιστορίας της παγκόσμιας τέχνης, θα δεις πως έχουν ακριβώς τα ίδια στάδια αντίληψης. Πράγμα που λέει πολλά ...



Εδώ σου παραθέτω μερικά παραδείγματα (αποσπάσματα) του πως συνεργάζονται, ενώνονται, συναντιώνται και κοντράρονται τα χρώματα. Παρατήρησέ τα. Κι αν δεν έχει τύχει ποτέ να παίξεις ανάλογα με τα χρώματα, σίγουρα έχεις, έστω και ασυνείδητα, παίξει με τα σχήματα. Ακόμα κι όταν τοποθετείς τα έπιπλα και τ' αντικείμενα στο σπίτι σου εδώ ή εκεί...



​