Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Ήμουν σίγουρος ότι θα με καταλάβαινες...Και σ'ευχαριστώ φίλε μου... 

Υ.Γ. Φίλτατε Lizard...σου απαντώ εδώ στο αν είδα κάποια ξινή...Στην ηλικία μου καλά να είμαι, γυναίκες κατά την διάρκεια των χρόνων έχω γνωρίσει πολλές...Από ξινές και υστερικές έχω "συναντήσει" αρκετές...

Και αν η ερώτηση σου είναι αν έχω γνωρίσει ξινές και υστερικές από το φόρουμ...Σου απαντώ απλά, όχι...και ούτε υπάρχει περίπτωση να γνωρίσω, γιατί απλά δεν σκοπεύω να συναντήσω καμία στον "έξω κόσμο"...Κανα φιλαράκι άντρα από εδώ μέσα, αν και όταν θα δινόταν η ευκαιρία, για κανα καφέ η ποτάκι θα τον συναντούσα ευχαρίστως...

Συνάντηση με ευγενείς συμφορουμίτισες, μόνο αν τύχαινε να συνεβρεθούμε σε καμία συνάθροιση, που θα διοργανωνόταν από τα παιδιά του φόρουμ...Αλλά σε καμία περίπτωση τετ α τετ μόνο εγώ και κάποια από εδώ μέσα, ούτε για ένα απλό καφέ...Και αυτός είναι ένας κανόνας μου που παραλίγο και να παρέβαινα σε κάποιες περιπτώσεις μετρημένες στα δάχτυλα του μισού χεριού...αλλά που ευτυχώς για διάφορους λόγους δεν χρειάστηκε να καταπατήσω...Και πλέον δεν υπάρχει περίπτωση να τον παραβώ για κανένα λόγο...

 

φιλε tenebre, δεν βρησκω που ειναι το ποστ που σου εγραψα, αλλα νιμιζω οτι ειχα βαλει   η   στο τελος για να δειξω οτι αστειευομαι. αν οχι τοτε my bad...

 

Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ
είναι μη γίνω "ποιητής"
Μην κλειστώ στο δωμάτιο
ν' αγναντεύω τη θάλασσα
κι απολησμονήσω.
Μην κλείσουνε τα ράμματα στις φλέβες μου
κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ
μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις.
Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλειωσε
για να με χρησιμοποιήσει.
Μη γίνουνε τα ουρλιαχτά μου μουρμούρισμα
για να κοιμίζω τους δικούς μου.
Μη μάθω μέτρο και τεχνική
και κλειστώ μέσα σε αυτά
για να με τραγουδήσουν.
Μην πάρω κιάλια για να φέρω πιο κοντά
τις δολιοφθορές που δεν θα παίρνω μέρος
μη με πιάσουν στην κούραση
παπάδες και ακαδημαϊκοί
και πουστέψω
Έχουν όλους τους τρόπους αυτοί
και την καθημερινότητα που συνηθίζεις
σκυλιά μας έχουν κάνει
να ντρεπόμαστε για την αργία
περήφανοι για την ανεργία
Έτσι είναι.
Μας περιμένουν στη γωνία
καλοί ψυχίατροι και κακοί αστυνόμοι.
Ο Μάρξ...
τον φοβάμαι
το μυαλό μου τον δρασκελάει και αυτόν
αυτοί οι αλήτες φταίνε
δεν μπορώ γαμώτο να τελειώσω αυτό το γραφτό
μπορεί...ε;...μίαν άλλη μέρα...

( Κατερίνα Γώγου )

 

Οταν η ευαισθησία χάνει τη μάχη από την αναλγησία
τότε η ζωή χάνει τη μάχη από το θάνατο.

Ενα αναπόφευκτο τέλος σε μία πορεία συνέπειας....

 

Εδώ και στο νήμα Η Καθηγήτρια των Γαλλικών άφησες σήμερα δυο περάσματα...Που ειλικρινά θα τα χαρακτήριζα στολίδια...Μόνο ένα ευχαριστώ φίλε @peleas , ώρες ώρες είσαι αληθινά ένας από εκείνους τους λόγους, για τους οποίους αξίζει, να "περιφέρεται" κάποιος εδώ μέσα... 

Τουλάχιστον κάποιος που θα είχε το δικό μου το σκατοκέφαλο   

 

ΙΔΑΝΙΚΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ
Γυρίζουν το κλειδί στην πόρτα, παίρνουν
τα παλιά, φυλαγμένα γράμματά τους,
διαβάζουν ήσυχα, κι έπειτα σέρνουν
για τελευταία φορά τα βήματά τους.

Ηταν η ζωή τους, λένε, τραγωδία.
Θεέ μου, το φρικτό γέλιο των ανθρώπων,
τα δάκρυα, ο ίδρως, η νοσταλγία
των ουρανών, η ερημιά των τόπων.

Στέκονται στο παράθυρο, κοιτάνε
τα δέντρα, τα παιδιά, πέρα τη φύση,
τους μαρμαράδες που σφυροκοπάνε,
τον ήλιο που για πάντα θέλει δύσει.

Oλα τελείωσαν. Το σημείωμα να το,
σύντομο, απλό, βαθύ, καθώς ταιριάζει,
αδιαφορία, συγχώρηση γεμάτο
για κείνον που θα κλαίει και θα διαβάζει.

Βλέπουν τον καθρέφτη, βλέπουν την ώρα,
ρωτούν αν είναι τρέλα τάχα ή λάθος,
«όλα τελείωσαν» ψιθυρίζουν «τώρα»,
πως θ' αναβάλουν βέβαιοι κατά βάθος..

ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ

 

Αχταρμάς...

-------------------------------

Ι. Γαριδομακαρονάδα ( Από τον Συνταγούλη )

ΥΛΙΚΑ

1/2 κιλο μακαρονια Νο της αρεσκειας σας (εγω βαζω το 10)
1/2 κιλο γαριδες
2 μετρια κρεμμυδια
3 σκ.σκορδου
Λιγο μαιντανο
1 ποτηρακι κρασιου κρασι λευκο
Λιγη ριγανη
Λιγη παπρικα
1 συσκευασια ντοματακια κονκασε
1/2 συσκευασια ντοματοχυμο
1 κ.γλυκου ζαχαρη
1 πρεζα τσιλι
Αλατι-πιπερι
Λιγο ελαιολαδο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Βαζουμε σε μια κατσαρολιτσα τις γαριδες με νερο να βρασουν για 1 τεταρτακι,
στην συνεχεια τις σουρωνουμε κραταμε τον ζωμο τους για να βρασουμε τα
μακαρονια και για την σαλτσα, τις ξεφλουδιζουμε, (εγω τουλαχιστον το κανω γιατι
εχω ενα θεμα με το κελυφος δεν το μπορω) εσεις αν θελετε μπορειτε να τις αφησετε ως εχουν.
Βαζουμε στο γουοκ λιγο ελαιολαδο και σωταρουμε το ψιλοκομμενα κρεμμυδια και σκορδα
ριχνουμε τις γαριδες τα σωταρουμε ολα μαζι και σβηνουμε με το κρασι.
Στην συνεχεια ριχνουμε τις ντοματες, μαιντανο, και ολα τα υπολοιπα μυρωδικα
και ενα μερος απο τον ζωμο και τα αφηνουμε να σιγοβρασουν μεχρι να δεσει η σαλτσα.

Αφου εχουμε βρασει τα μακαρονια στο ζωμο απο τις γαριδες με τον
γνωστο τροπο, οχι πολυ βρασμενα αλλα al dente, τα σουρωνουμε και τα
ριχνουμε στην σαλτσα με τις γαριδες τα ανακατευουμε πολυ καλα με ελαφρες
κινησεις και σερβιρουμε σε πιατελα η σε πιατα.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

------------------------------------------------------

ΣΚΟΤΑΔΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΗΣ

- Η τύπισσα που έγραψε την συνταγή, χρησιμοποιεί το 10...εγώ επειδή είμαι μαλάκας ( και αφού το επιτρέπει κι εκείνη ) την κάνω με ραβιόλια - πως λένε τα ευρά...το ίδιο πράγμα - ( έτσι για να ανακατεύω τις γεύσεις και να ξερνάω μόνο από την μυρωδιά )

- Πάντα η τύπισσα έχει θέμα με το κέλυφος...εγώ πάντα ως μαλάκας ( όπως προέγραψα ) το γουστάρω τόσο πολύ...και επειδή δεν μου αρκεί, φοράω στις γαρίδες και μικροσκοπικές πανοπλίες...Έτσι επειδή δεν έχω που να φάω τα λεφτά μου και γουστάρω να τα πετάω στον οδοντίατρο...

- Το νου σας γιατί αν χρησιμοποιήστε κατσαρόλα και όχι κατσαρολίτσα, θα αναστηθούν οι γαρίδες και θα σας πιάσουν με τα μαστίγια και τα γκλόμπ...

- Έχει και ένα θέμα με τους τόνους και τα κόμματα, αλλά φαίνεται ότι τα έφαγε σαν ορεκτικό πριν από την γαριδομακαρονάδα...

Εσείς να έχετε καλή επιτυχία όπως τόσο ζουζουνιάρικα έγραψε κι εκείνη...Εγώ που θα την ετοιμάσω σίγουρα για το πέος. θα την κρατήσω για όταν θελήσω να τιμωρήσω/βασανίσω ανελέητα κάποια χαχαχα

               

Y.Γ. Και προσοχή στην πρέζα τσίλι...μην την σνιφάρει κανείς, γιατί θα του καούν τα ρουθούνια χαχαχα         

Και χαζοτράγουδο που κάνει εκπομπή μαγειρικής....    



---------------------------------------------------------------

ΙΙ. Πέρασα εννέα χρόνια της ζωής μου στο ψυχιατρείο και δεν είχα ποτέ την έμμονη ιδέα να αυτοκτονήσω.
Ωστόσο, κάθε συνομιλία με τον ψυχίατρο, κάθε πρωί στην ώρα της επίσκεψής του, με έκανε να θέλω να κρεμαστώ.
Όταν συνειδητοποιούσα ότι δεν ήμουν σε θέση να του κόψω τον λαιμό...

( Antonin Artaud )

 

Τόσες μέρες απούσα και έχασα τους χειμάρρους σας..
Χαιρετίζω με μια ευχή μου.

 

Ευχαριστούμε τη θάλασσα
που πάνω στον κυμάτων τον αφρό
σε έφερε κοντά μας

 

Αναμένουμε πρόσκληση, αγαπητέ... 

 

Πόσο ευλογημένη νιώθω όταν τα καλωσορίσματα βγαίνουν με ποιητικές κουβέντες..!

 

Πόσο τυχερός νιώθω που υπάρχουν ακόμα λόγοι να εμπνέομαι...