Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Φθόνος για τα δέντρα

Όταν στις περιπλανήσεις μου στην πραγματικότητα
ένα τέλος μπαίνει. Και των απόντων η σύγχυση
κάθε αγρυπνία καταστρέφει. Η μελαγχολία/κουδουνίστρα
ανασφαλής, μικρή, σε κιγκλιδώματα χρυσελεφάντινα
δέσμιο με κρατάει.

- Αδέξια και βαθιά ξανασχεδιάζοντας με τάφρο -

Σε αυτές τις λαύρες μέρες που απελπισμένα η ψυχή
αναζητά, το δροσερό του πόνου μάγμα.
Φθονώ τα δέντρα γιατί έχουνε ρίζες, στο ένα
πόδι καθώς στέκονται, σαν πελαργοί στην όχθη.

- Στο φανάρι πίσω απ' το αδιαφανές
παράθυρο, ένα παιδάκι τώρα μου κάνει νεύμα -

Κάποιος με πόδια μας επροίκισε, για να πηγαίνουμε
να πεθαίνουμε και αλλού. Ωστόσο, τα μαχαίρια τις λαβές
τους στραμπουλήγουνε, ενώ τα κλαδιά χαράζουν.
Αυτές οι ηλίθιες σκέψεις το μυαλό μου διαπέρασαν, κάνοντας
με να αισθανθώ για μια στιγμή αθώος...

( Ten_Sil )

 

-«Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως.
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας.
Κι όταν σε πήρε το φιλί. Γυναίκα.»
(Οδυσσέας Ελύτης)

 

Hands Like Roots - The Builders And The Butchers

Raise your chin and howl
Until all your insides are inside out
The air is black and foul
Sitting in the basement and wanting for you to come down
When your hands move like roots
Making their way through the ground
Oh, come all ye faithful
Come men, women, servants and sons
Leave behind your golden wings for the sticks and rocks and mud
And if thee should die tonight
Well it won't be without a sound
When your hands move like roots
Making their way through the ground
When your hands move like roots
When your hands move like roots
When your hands move like roots
Making their way through the ground



Χέρια
Το κάρβουνο γίνηκε στάχτη - ο Ήλιος μόνο αχτίδες
Και, βουτώντας Θεία Κοινωνία, έσπασες λίγο ψωμί με τα Χέρια σου
Άναψες φωτιά
Πνιγήκαμε στα χρώματα - Δέκα κλαδιά στα μαλλιά μου
Τα δικά σου Χέρια έσφιξαν το χαλκά μου
Λίγο πριν ξεψυχήσει η μέρα
Είκοσι και ένα τα κρασιά στο κελάρι

Marlen Daudaux

 

61 μπουκάλια στο κελάρι...Και δεν είναι κρασί αυτό που "φυλακίζουν"...Ούτε ελεύθερα γυμνή είναι εκείνη, που νομίζει ότι είναι δέσμια του...Θα σου "έρθει" από εκεί που δεν το περιμένεις...Λίγη υπομονή ακόμη, αλλά καθόλου προσδοκίες...Η "αρρώστια" μου δεν είναι πάντα τυφώνας...και σίγουρα δεν γνωρίζει ημερολόγια...μήτε δείκτες... 

Σ' ευχαριστώ για το δώρο των λέξεων σου νεαρή μου φίλη... 

 

@Tenebra_Silente, από τότε που ο κόσμος άρχισε να φοράει ρούχα για να κρύβει το σώμα του και ουχί να προστατεύεται από τις καιρικές συνθήκες, ξεκίνησαν τα προβλήματα. Από εκεί ξεκινά και η υποκρισία. Ωραία σαν τέχνη, αλλά μόνο για το πανί και το σανίδι. Στη ζωή ποιος ο λόγος να πεις "Καλημέρα" χωρίς να το εννοείς;

 

Φιλαράκι μου καλό με τα χρόνια θα καταλάβεις, ότι ο μόνος τρόπος για να ζεις και όχι απλά να επιβιώνεις...είναι να γράφεις το 99% των γύρω σου στα καρύδια σου...Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα έχει να πει κάτι για σένα...Άρα...κοίτα και άσε τους να περνούν...

 

Μια φορά εγώ τις πολλές τις Καλημέρες τις έχω κόψει.. Και όποιος θέλει ας ξινήσει. Άλλωστε, εμένα μου αρέσουν τα λεμόνια!! χαχαχαχαχαχα    

 

Εγώ και τις Καληνύχτες τις έχω κόψει...Και σίγουρα τον πολύ κόσμο τον θεωρώ βουή....            

 

Πάντα μελετημένες φατσούλες!!!    

 

Αν δεν υπήρχανε οι κνίτες κι οι ηρωίνη χαχαχα...Αν δεν βλέπεις μελετημένες φατσούλες, μιλάς με κάποιον που το παίζει εγώ...χαχαχα....                 

 

Χαχαχα!! Θα κάνω πλαστοπροσωπία..  
Πόσα χρόνια πάω μέσα;

 

Αρκετά...αλλά πρέπει να μάθεις βάζεις σωστά τις φατσούλες χαχαχα...