Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

αμε εγω δεν ξεχναω ....
μονο οταν θελω ξεχναω

 

Χαχαχαχαχαχαχ.... Είχαμε μια μικρή διαφωνία, πως κάνεις και 'συ έτσι ?
Και δεν σε είχα πει παλιόπαιδο..  

 

καλα σε συγχωρω  

 

[QUOTE="estelwen, post: 673168, member: 28185"Παράδειγμα: το κοτόπουλο με μπάμιες στο φούρνο είναι φαγητό.
Μπορείς να πεις "το κοτόπουλο με μπάμιες δεν κάνει για μένα, γιατί...", όχι όμως "το κοτόπουλο με μπάμιες δεν είναι φαγητό γιατί δεν έχει χοιρινό ούτε κάπαρη".[/QUOTE]

Πανω που μας ανοιξες την ορεξη εβαλες και αυτες της μπαμιες ..... ασε παλι νυστικος θα μεινω

 

Πες μου, τι τραβάει η ψυχή σου να σου μαγειρέψω;

 

απο εσενα θα ε\ηθελα μια πανακοτα  

 

Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή που επιδέχονται εμβάθυνσης και επιμελούς ενασχόλησης επειδή δίνουν την αίσθηση ότι έχουν πάντα να διδάξουν και να αποκαλύψουν πράγματα,
από τη Λογοτεχνεία ή τη Φυσική ή ένα Άθλημα ή Τέχνη, ή όπως και τον BDSM ερωτικό τρόπο ζωής, ό,τι και αν είναι αυτό το τελευταίο,

πάντα καταλήγει να υπάρχει μία συντριπτική πλειοψηφία που απλά περνά, κρατά ελάχιστα επειδή αυτό την εκφράζει και μετά στρέφει τον εαυτό της σε άλλα ενδιαφέροντα, και επαναλαμβάνει αυτή την ανέμελη, επιφανειακή και χαλαρή διαδικασία όποτε της έρθει η όρεξη να το κάνει,

και μία ολιγάριθμη μειοψηφία που το αγαπά βαθιά, ασχολείται με αυτό συστηματικά, μεθοδικά, ολοκληρωμένα και με σεβασμό.

 

Εϊναι ανώφελο να κατακρίνει ένας άνθρωπος που εντάσσει τον εαυτό του σε μία από τις δύο, χοντρικώς περιγραφόμενες παραπάνω, κατηγορίες,
όσους δεν συμμερίζονται τον τρόπο που βλέπει εκείνος τα πράγματα.

Ούτε αυτός αποκομίζει κάτι από τέτοια μεμψιμοιρία, ούτε το αντικείμενο του παραπόνου του. Είναι στείρο και περιττώς ενεργοβόρο.

Ένα σύνολο ανθρώπων δεν αλλάζει συνήθειες, προτιμήσεις και τρόπους απλά επειδή κάποιοι είναι επικριτικοί με αυτά. Θα αλλάξει μόνο αν διαπιστώσει το ίδιο ότι υπάρχει κάτι καταλληλότερο-καλύτερο για το σύνολο και τον καθένα ξεχωριστά, και όχι πριν διαπιστώσει κάτι τέτοιο.

 

Αν και αυτό το νήμα το είχα ανοίξει εγώ. Είχα καιρό να το επισκεφτώ, πόσο μάλλον να γράψω ένα σεντόνι του είδους.
Γνωρίζω ήδη, ότι πιθανότατα είναι ανούσιο αυτό που θα γράψω. Αλλά είχα αρκετή ώρα για σκότωμα.

Αφήνω στην άκρη, τα περί "αληθινών" ή μη βουδουσουμιάρηδων. Παραβλέπω τις όποιες σκηνές "απείρου κάλλους", τα κουτσομπολιά, τα σπασμένα τηλέφωνα ακόμη και τα θαψίματα.
Σκηνές "απείρου κάλλους" έχω χαρίσει κι εγώ στο μέρος που βρισκόμαστε. Mea culpa, σίγουρα δεν είναι για παράσημο.
Αφήνω στην άκρη τα όποια τίγκα ή ελλείψεις θα είχαν κάποιοι/ες από μας και που θα τον/την ωθούσαν λιγότερο ή περισσότερο σε κάποια είδη αντιδράσεων.
Χρησιμοποίησα συνειδητά τον χαρακτηρισμό κάποιος/α, όχι για να ρίξω πλάγια καρφιά - επειδή θα φοβόμουν, μην γίνω αντιπαθής -,
αλλά γιατί ειλικρινά δεν πιστεύω, ότι είναι όλοι/ες ίδιοι/ες.

Αφήνω στην άκρη όλα τα παραπάνω κι ακόμη περισσότερα. Και μου κάνω μια ρητορική ερώτηση, που ηλιθίως βγαίνει απ' το μυαλό μου τελείως αφηρημένα και φτάνει στα μάτια όποιου/ας θα είχε την περιέργεια, να την διαβάσει. Όταν κάποιοι/ες φτάνουν στο σημείο, ν' "ακουμπήσουν" πολύ προσωπικά δεδομένα κάποιων άλλων, όπως η δουλειά, τ' ονοματεπώνυμο, τα τηλεφωνικά νούμερα, ή πολύ βαθιές εκμυστηρεύσεις τους ( πόσο μάλλον, όταν δεν τα είχαν μάθει από πρώτο χέρι ), έτσι, για την όποια "καύλα" τους. Υπερβαίνοντας κατά πολύ τα εσκαμμένα. Όταν "παίζουν" με πραγματάκια και ανθρώπους, που ίσως και να μην γνωρίζουν καν και που μαζί τους δεν θα είχαν τίποτε να μοιράσουν. Αν όχι μονάχα στο κεφάλι τους. Και για χ,ψ,ω λόγους θα τους κάθονταν στα καρύδια. Πως περιμένουν κάποιοι/ες άλλοι/ες να τους πάρουν στα σοβαρά, να μην ταμπουρωθούν στο "καβούκι" τους, να μην σχηματίσουν έστω και μια ελάχιστη αρνητική εντύπωση για το ποιόν τους? Όσο θ' αρκούσε για να μην ήθελαν μαζί τους, να έχουν/ξαναέχουν το παραμικρό πάρε-δώσε? Μετά είναι περίεργο, αν κατόπιν έστω κι ελαχίστων "γευστικότατων" μερίδων ελεεινής κατινιάς ( που θα μπορούσε ν' ακουμπήσει και την προσωπική ή την επαγγελματική του/της ζωή ), κάποιος/α να μην ήθελε πια να τον/την πλησιάζει κανείς/καμία απ' εδώ μέσα ούτε σ' απόσταση χιλιομέτρου?

Το "όμορφο" είναι ότι όλοι/ες θέλουν την εχεμύθεια, θέλουν τον σεβασμό, τον απαιτούν - και καλά κάνουν -. Αλλά πόσοι/ες από δαύτους, ανταποδίδουν το νόμισμα?
Γι' αυτό μην διερωτάστε, που πήγαν οι "παλαιάς κοπής", γιατί το bdsm "πνέει τα λοίσθια", γιατί κάποιοι/ες είναι απίστευτα καχύποπτοι/ες και προτιμούν να πλέξουν μπιφτέκια, απ' το ν' ανταλλάξουν με τους/τις άλλους/ες έστω κι ένα απλό γεια ( η πιθανότητα να πηδηχθούν/ξαναπηδηχθούν/βουδουσουμιάσουν/ξαναβουδουσουμιάσουν μ' οποιονδήποτε/οποιαδήποτε απ' εδώ μέσα, το θεωρώ αυτονόητο, ότι δεν θα τους περνούσε καν απ' το μυαλό, που να τους/τις βασάνιζαν φρικτά ).

Στο κάτω κάτω της γραφής, η όποια βλάβη θα μπορούσε να προκληθεί απ' την διαρροή πολύ προσωπικών δεδομένων κάποιων, από άσχετους/αγνώστους...εδώ αυτολογικρίνομαι...
Με λίγη ψυχραιμία και λίγη τύχη κατ' εμέ θα ήταν ελεγχόμενη και μάλλον δεν θα επέφερε το τέλος των καιρών για τον/την όποιο/α "δωρεολήπτη/ρια" της.
Είναι όμως η χειρονομία, που αξιολογείται τουλάχιστον αρνητικά, για να μην πω με τα μελανότερα χρώματα. Αν βέβαια αρέσει σε κάποιους/ες, να είναι τόσο μικροί/ες και πιθανότατα για ψίχουλα ή για τον αέρα τον κοπανιστό, με γεια και χαρά τους. Να εύχονται μονάχα να μην βρεθούν ποτέ στην άλλη πλευρά. Γιατί ο κόρακας όχι μόνο βγάζει των άλλων κοράκων το μάτι, αλλά και το καταπίνει με περισσή ικανοποίηση.

Αυτά...Καλημέρα σε όλους/ες και όποιος/α θα το γούσταρε με χαμόγελα... 

 

@lara[E-p] αρχηγου παροντοσ πασα αρχη παυσατω τωρα  

 

χαχαχαχαχαχα

 

δεν γνωριζω τα παντα , μαλλον γνωριζω ελαχιστα ...
δεν εχω αποψη για ολα
αλλα αν εχω θα την πω

καποιες φορες ανεβαζω ενα νημα για να δω αποψεις/σκεψεις μπας και μαθω κατι κακο ειναι ?