Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Το κατάλαβες εεε;;;
Ήξερα ότι το περίμενες τώρα  
Είσαι ΘΕΑ !!!

 

Τι να κάνει και ο κοκκινοσκούφης ;;;
Μαζεύει τα κομμάτια του Και αποσύρεται Στο παλιό ερειπωμένο σπίτι της γιαγιάς του Αφού το δικό του ο κακός λύκος του το γκρεμισε...( Βλέπε τρία γουρουνάκια )
Είναι βαρυχειμωνιά , Κρύο χιόνι και χωρίς φαγητό που καημένος κοκκινοσκούφης . Ουτε λιγη τρούφα να βάλει την ομελέτα του . Ούτε μια σαμπάνια της προκοπής να κανει λίγο κεφάλι ...
Βρίσκει όμως τα σπίρτα , Την τελευταία του πηγή εισοδήματος. Κάθεται σε μια γωνία Σκεπασμένος με το κατά ξεσκισμένο από τον κακό λύκο κόκκινο πανωφόρι του . Ανάβει τα σπίρτα λίγα λίγα Για να ζεστάνει τα πληγωμένα από την Ντανιέλα (ωχ...λαθος) Τον κακό λύκο τα χεράκια του .
Πρέπει να αντέξει . Οπωσδήποτε πρέπει να αντέξει μέχρι το πρωί ....
Τρέμει από το κρύο τρέμει και από τις σκέψεις του.
Κάνει οικονομία στα σπίρτα και να που μετά από πολλές και δύσκολες ώρες ξημερώνει !!!!!!!
Αυτό είναι . Τα κατάφερε... Με το πρώτο φως Ήξερε και τι πρέπει να κάνει
Ανάβει όσο σπίρτα του έχουν απομείνει Και μαζί με τα έπιπλα κάνει μια τεράστια φωτιά Και πάνω στις τεράστιες φλόγες Ρίχνει το ξεσκισμένο κόκκινο πανωφόρι του . Απομεινάρια από τη μακρινή και μίζερη εποχή με το λύκο .
Το έχει αποφασίσει . Θα τον πάρει πίσω
Ναι θα τον κάνει ξανά δικό του Αλλά όπως γουστάρει αυτός αυτή τη φορά . Όπως έπρεπε να τον έχει κάνει από την αρχή .
Ξεκινάει να χτίζει γυμνός μέσα στο κρύο Καλά τόσο γρήγορα και παθιασμένα που το μεγάλο του κάστρο Δεν μπορεί να πάρει παραπάνω από τρεις μέρες για να τελειώσει . Σκάβει βαθιά και ξεθάβει τη στολή του .
Αυτοί που έκρυψε βαθειά Για να μη φανερωθεί ποτέ στο λύκο Ποιος πραγματικά είναι
Την αληθινή του στολή αυτή να με τον πράσινο σκούφο

Ο Ντανιελολυκος Από την άλλη Χορτάτος από αίμα και σάρκα ξεκουράζεται στη σπηλιά του
Όταν ξάφνου ............( Συνεχίζεται )

 

...... 

 

Αμέριμνο Δήθεν , Περνάει από μπροστά του τρέχοντας Ένα στρουμπουλό άσπρο αρνάκι ...
Αχόρταγος πάντα και μη έχοντας τι να κάνει το παίρνει από πίσω (!!!)
Το ακολουθεί και του τρέχουν τα σάλια , Δεν μπορεί να κάνει πια πίσω ... Πρέπει να το αρπάξει
Το αρνάκι δήθεν ανέμελο και χαρωπό Μπαίνει μέσα στο κάστρο και ο λύκος το ακολουθεί Διψασμένος με κόκκινα μάτια
Και με το πλούσιο μπούστο του Να κυματίζει σε κάθε του βήμα ...
Έχει θολώσει δεν σκέφτεται κάθαρά πρέπει να το αρπάξει .. Είναι τόσο ερεθισμένος από τις βρώμικες σκέψεις Που οι ρώγες του είναι σηκωμένες πολύ σκληρές σχεδόν του πονάνε . Το μουνάκι του υγρό στάζει σε κάθε του βήμα . Έχει θολώσει δε σκέπτεται καθαρά Πρέπει να το αρπάξει .....
Ένας απόκοσμος ήχος Όμως τον επαναφέρει στην πραγματικότητα
Χοντρά σχοινιά και αλυσίδες τον παγιδεύουν μέσα σε δευτερόλεπτα Και βρίσκεται παγιδευμένος Αλυσοδεμένος μέσα στη σκοτεινή αίθουσα του κάστρου Με έναν παράξενο μηχανισμό στο κεφάλι να του κρατάει τα μάτια αναγκαστικά Ανοιχτά Και το κεφάλι του Σταθερό σχεδόν ακίνητο μπροστά σε γιγαντοοθόνη ....( Συνεχίζεται φυσικά )

 

Ώρες μετά από προσπάθεια να αποδεσμευτεί Και με πληγωμένα χέρια και πόδια ματωμένα από τα δεσμά του Παραδίδεται πλέον στη μοίρα του . Εξαντλημένος περιμένει τον Κυνηγο του Με μία παράλογη ερωτική αίσθηση όμως Να τον κρατάει καυλωμένο !!!
Έχει καταλάβει πως κάποιο μαρτύριο τον περιμένει όταν ξαφνικά μέσα από ηχεία Μια μακρόσυρτη Φωνή επαναλαμβάνει συνεχώς ...
" Άσε βρε γατάκι που νομίζεις ότι είσαι λυκος
Στον πηγαιμό για την Ιθάκη πολλές οι Κατίνες που θα έρθουν δίπλα σου
Και όταν σε σένα κακολογούν άλλους που δεν τους ξέρεις
Για ένα να 'σαι σίγουρη και μη Το αμφισβητήσεις
Μόλις Στρέψεις την πλάτη σου εσένα θα ξεσκίσουν "
Χωρίς να καταλαβαίνει τι του συμβαίνει Το γατάκι που νομίζει ότι είναι λύκος Και μετά από ώρες που ακούει την απόκοσμη φωνή από τα ηχεία θυμάται !!!
Τις "καλες" της Φίλες που την συμβούλευαν " Ξέρω εγώ τι σου λέω "
Εξαντλημένο το γατάκι μας και ενώ έχει προσαρμόσει τα μάτια του μέσα στο σκοτάδι
Πεθαίνει ισχυρό σοκ από μια τρομερή λάμψη στην οθόνη .
Εικόνες εναλλασσόμενες με Κατίνες σε γειτονιές να κουτσομπολεύουν τους πάντες
Ελπίζοντας να ξεχάσουν την μίζερη κατάντια τους
Να συμβουλεύουν άλλους για πράγματα που δεν έχουν ζήσει ίδιες Νιώθοντας μια ψευδαίσθηση ανωτερότητας
Ο μόνος οργασμός που τους έχει απομείνει ...
Εικόνες κατινιάς εναλλασσόμενες με εικόνες ερωτικές, έντονες , Κορυφαίους οργασμούς δυνατά βογγητά
Το γατάκι μας έχει ήδη καταλάβει τι έχει πάθει . Συνειδητοποιεί ότι η παγίδα που έπεσε δεν είναι το κάστρο !!!
Και ζει τρία μερόνυχτα αυτήν την κατάσταση Κοντεύει να τρελαθεί
Ξαφνικά όμως και μέ ενα αυτοματο σχεδόν μαγικό τρόπο Αποδεσμεύεται . Την ίδια στιγμή ένας φωτισμένος διάδρομος
Της δείχνει Το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ...
Σηκώνεται και με όσες δυνάμεις έχει φτάνει στο τέλος του διαδρόμου. Βρίσκει δύο πόρτες μπροστά της Με ένα μόνο κλειδί να κρέμεται ανάμεσα από τις δύο πόρτες . Αποφασίζει να της ανοίξει και τις δύο
Ανοίγοντας την πρώτη πόρτα Βλέπει το καταπράσινο λιβάδι οπου πριν από τρεις μέρες κυνηγούσε το αρνάκι και στο βάθος η σπηλιά της το σπίτι της !!!
Η απόλυτη ελευθερία είναι έτοιμη να βγει έξω . Κοντοστέκεται όμως μια στιγμή Κι από περιέργεια και μόνο ανοίγει τη δεύτερη πόρτα
Χαζεύει μια υπέροχη κρεβατοκάμαρά . Την κρεβατοκάμαρα του κάστρου !!!!

Ο πρασινοσκούφης μας Εξαντλημένος απ' όσα κατάφερε σε τόσο λίγες μέρες Αποφάσισε να πάει να ξεκουραστεί .
Δεν θέλησε να κρυφοκοιτάξει Το κρατάει για δώρο στον εαυτό του . Ανοίγει την πόρτα από την κρεβατοκάμαρα του και μπαίνει μέσα ...
Απέναντι του το Ντανιέλογατάκι ...
Με τά υπέροχα δαντελένια εσώρουχα της , Γονατισμένη πάνω στο κρεβάτι Με λάγνο βλέμμα και με ενα μαστίγιο στο
στόμα Να περιμένει τον αφέντη της ...

 

Εγώ αν ήμουν Κ.. *-*

 

!!!!!!!

 

Παραμύθια Όμως δε διαβάζεις ...
Για ρίξε μια ματιά στην τελευταία σελίδα

 

Τα "παραμύθια" τα έχω ζήσει. Κάποιες φορές "έγραψα" μεγάλο μέρος τους κι εγώ - τ' ομολογώ, από κάποιες μαλθακίες δεν έχω ξεφύγει.
Κατάλαβα όμως πόσο χάσιμο χρόνου κι ενέργειας ήταν και τις έκοψα για τα καλά -.
Διάβασα, διάβασα κι επειδή κι εγώ σε παρακολουθώ, πάλι καλά που επιβεβαίωσες την σκέψη που είχα για σένα.
Γιατί αν αλήθεια σ' εντυπωσίαζε, θα πηδιόμουν ειλικρινά απ' το παράθυρο χαχα.

Υ.Γ.

Σ' ευχαριστώ για την φιλοφρόνηση, ευγενέστατος.
Μετά τιμής Μπαρμπασκοτάδιας ακα "λένιν" ( σήμερα μου το κότσαραν εδώ και μάλλον θα το υιοθετήσω γιατί το λάτερεψα χαχα. )  

 

Ναι ναι σου πάει γάντι ... Ολόιδιος

 

Σαν δυο σταγόνες νερό θα έλεγα. Δεν μας ξεχωρίζουν ούτε οι μανάδες μας χαχα.
Πάντως - και για να γυρίσω στην παλιά μου παρέμβαση που quotαρες πριν -, μαλακίες σε νήματα τις έχω γράψει σαν "χωσέ" στο παρελθόν.
Αλλά πμ στα μανταλάκια, ή να δώσω το τηλέφωνο κάποιου/ας για να του/της κάνει κάποιος/α άλλος/η μαλθακία, δεν το έχω κάνει ποτέ. Ούτε αυτό το τελευταίο το γλύτωσα. Μπορώ να πω, ότι για την ελάχιστη αλληλεπίδραση και τις αποστάσεις που κρατώ εξ αρχής και συνειδητά εδώ μέσα, γεύτηκα πολλά "όμορφα". Δεν πειράζει όμως, όλα κάνουν "βιογραφικό" όπως συχνά πυκνά λέω.