Eξευτελισμός-Αποδόμηση χαρακτήρα υποτακτικής

Να μην την κάνεις καθώς ασχολείσαι με άχρηστα δια εσέ δεδομένα που δεν θα τα κατανοήσεις πιθανότατα ποτέ ως perv

Σκλάβα και δομημένη εν τη γεννέση της δεν υφίσταται.
Η όποια αναδόμηση που θα λάβει, αν συμφωνεί με τον πυρήνα του χαρακτήρα της, δεν σημαίνει πως θα διακοπεί μετά από έναν πιθανό τερματισμό της σχέσης της.
Ο δε Αφέντης της μπορεί να προνοήσει για τον μελλοντικό της Αφέντη, ή να επιλέξει η ίδια τον ανάλογο που θα μπορέσει να της δώσει την πραγμάτωση του είναι της.

 

Να μη την κάνω, @ Noardos,αλλά την απαντάς βλέπω στη συνέχεια!
Τι να κάνω τώρα εγώ ο περβ ,που με την απάντηση που δίνεις μου γεννώνται κι άλλες αφελείς ερωτήσεις, όπως:
Τι σημαίνει ακριβώς σκλάβα εν τη γενέσει της ,που δεν είναι και δομημένη;
Αν δεν είναι δομημένη,τι ακριβώς αποδομείται για να αναδομηθεί ξανα;
Η αναδόμηση που λαμβάνει τι ακριβώς αφορά; Ο πυρήνας του χαρακτήρα της παραμένει απείραχτος; Αν ναι, αυτό γίνεται εξ επιλογής του Αφέντη της η είναι απλά μη αποδομήσιμος ;

 

Αρα η αρχική αποδόμηση-αναδόμηση αφορά την διαδικασία σκλαβοποίησης;
Υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία στον χαρακτήρα ενος wannabe σκλάβου που θεωρούνται προαπαιτούμενα; Και άλλα που θέτουν προσκόμματα στη διαδικασΊα σκλαβοποίησης και ως τέτοια πρέπει να απαλειφούν; Ποιά είναι αυτά;

 

Αφελείς ερωτήσεις από ένα μέλος του φόρουμ με την δική σου συμμετοχή, ηλικία, τακτική, κομματάκι δύσκολο.
Ωστόσο μπορείς να ανατρέξεις στα προηγούμενα ποστ μου στο παρόν νήμα και θα βρεις τις απαντήσεις
Ελπίζω να μην εμφανιστείς από κοκκινοσκουφίτσα σε κακό λύκο  

 

Δεν είναι εποχές πλέον για να παίρνει κανείς δομημένη σκλάβα από άλλον αφέντη. Εκτός κι αν με κάποιο τρόπο μπορεί να εγγυηθεί την απόδοση κάποιων χαρακτηριστικών της.
Στη σημερινή συγκυρία, ούτε να το συζητάτε. Είδατε που κατέληξαν οι άλλοι.

(Ευτυχώς οι έμπειροι αφέντες γνωρίζουν τη δουλειά και προστατεύονται)

 

Ιδανικές εποχές για όλους δεν υπήρξαν και δεν θα υπάρξουν ποτέ πιστεύω, ας φροντίσουμε να κάνουμε τις καταστάσεις ιδανικές για εμάς καλύτερα.

 

Να σας πω και εγώ τη ταπεινή μου γνώμη. Υπάρχουν κάποιες Κυρίαρχες που είναι πιο έμπειρες από άλλες, έχουν άλλες απαιτήσεις και άλλες ικανότητες. Υπάρχουν λοιπόν κάποιες οι οποίες μπορούν να κάνουν πράγματα απίστευτα. Θυμάμαι στην αρχή στα πρώτα μου βήματα τον κόσμο του BDSM τον θεωρούσα απολύτως ψεύτικο, πλήρως υποκριτικό, ένα θέατρο στην ουσία. Μέσα από τη τριβή με το κόσμο του BDSM διαπίστωνα κατά τα στάδια της εκπαίδευσης μου πως θέλοντας ή μη άρχιζα να χάνω τον έλεγχο του εαυτού μου, δηλαδή υπήρχαν στιγμές που δεν μπορούσα να με προστατεύσω και ήμουν έρμαιος στις διαθέσεις των Κ μου. Αν για παράδειγμα μου έλεγε πήγαινε πέσε από τη σκεπή, θα έπεφτα εκείνη τη στιγμή. Γινόσουν κάποιος που από τη μια στιγμή στην άλλη ήταν άλλος άνθρωπος.

Ησουν πλήρως υποταγμένος στις ορέξεις της. Εγώ ας πούμε έχω κόλλημα ότι δεν θέλω να με γαμήσουνε. Ε λοιπόν υπήρχαν στιγμές που όποτε γουστάρανε μπορούσαν να με γαμήσουν και να μην αντισταθώ. Να φοράει στραπον και να μου λέει έλα γλύψτο μου θα σε γαμήσω σήμερα, σήμερα θα γίνεις όλος δικός μου και εγώ να μην μπορώ να πω όχι, να μου λέει στήσου στα 4 και να στήνομαι και να έρχεται από πίσω μου και να με ακουμπάει και να με παίζει και εγώ να είμαι ένα όν το οποίο απλά αποδέχεται και τίποτα άλλο και να μην χαλιέμαι από αυτό που μου έρχεται γιατί εγώ εγκεφαλικά ήμουν αλλού...'Ημουν εκεί και δεν ήμουν εκεί. Δεν μπορούσαν να μου το κάνουν πάντα αλλά υπήρχαν στιγμές που μπορούσαν και το κάνανε... έρμαιος στις ορέξεις τους στη κυριολεξία. Αυτό στη συνέχεια έμαθα πως λέγεται subspace και διαπίστωσα πως δεν ήμουν ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που το ζούσε και πως υπάρχει και άλλος κόσμος που το ζει αυτό. Πιστεύω ότι σε τέτοια ψυχική κατάσταση ένα υποτακτικός μπορεί να αποβάλλει ότι θέλει η Κ του, αρκεί να τον φέρει σε αυτό το σημείο.
Πιστεύω πως τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο ένας υπο ανοίγει τελείως τον εαυτό του λες και είναι ένα σπίτι με μια πόρτα όπου κάποια στιγμή η Κ ανοίγει τη πόρτα μπαίνει μέσα κάνει ότι θέλει κλείνει τη πόρτα και φεύγει και ενώ γνωρίζεις πως θα σε ενοχλούσε κάτι τέτοιο τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο δεν ενοχλείσαι καθόλου. Ειλικρινά έχω την εντύπωση πως ότι και να σου πει εκείνη τη στιγμή σαν αρχή, κανόνας, θα τον ακολουθείς συνέχεια αυτόν τον κανόνα...

Για αυτό και την άλλη φορά σας είχα πει πως υπάρχουν κάποιες Κ οι οποίες μπορούν να σου πάρουν ότι θέλουν και εσύ να μην αντισταθείς καν και στο τέλος ...

Ξέρω ακούγεται κάπως αλλά είναι αυτό που έζησα... Άντε τώρα αυτό συναίσθημα να το ζήσεις με Pro...

 

Ουαί υμίν, υποκριταί και φαρισαίοι οτι έχετε μπερδέψει κρομμύδια και κεραμίδια. Δομείτε τη σκλάβα και γαμείτε τα ομόλογα.

 

Τι σημαίνει "αποδόμηση"; Και τι σημαίνει "αναδόμηση", θυμάμαι ο μακαρίτης ο Ανδρέας έφερε στο προσκήνιο τη λέξη, στον πρώτο ανασχηματισμό υπουργικού συμβουλίου που είχε κάνει; Εδώ, στα καθ' ημάς, τι σημαίνει;

Αστικός μύθος, αγαπητέ   τουλάχιστον στα μέρη μας.

Σκλάβοι, ξεσκλάβοι την "πραγμάτωση" την κάνουμε μόνοι μας, το ίδιο και την ευτυχία μας. Αυτό που γίνεται πραγματικά είναι ότι αυτός που ξέρει τι ζητά από τον άλλο μπορεί να το βρει κάπως πιο εύκολα απ ό,τι αν δεν ήξερε. Αν ξέρει και πώς να το ζητά, τόσο το καλύτερο γι αυτόν.

Να μας πει πρώτα ο @Noardos τι θα πει αποδόμηση και μετά θα μπω στη Σωκρατική σου διαδικασία...  

 

Noardos,

Χαίρομαι κατ ' αρχήν που εσύ τουλάχιστον είσαι αρνητικός στην πλήρη αποδόμηση - αναδόμηση. Φαίνεται πως έχεις διαβάσει το "δόγμα του σοκ"  


Ωστόσο, στις προηγούμενες τοποθετήσεις σου που με καλείς να ανατρέξω ,κατά τα λοιπά δεν είσαι και τόσο σαφής.

Ποιό είναι το κατά βάση καλό υλικό για σκλάβα; Ποιά τα αντιφατικά στοιχεία που αποτελούν πρόσκομμα και καλό θα ηταν να σιάξουν;

Η ελενίτσα επομένως που θα γίνει ελενη ειναι ανώριμη για σκλάβα η ανώριμη γενικώς ως προσωπικότητα;

Υπάρχουν στάνταρ δηλαδή στοιχεία στον χαρακτήρα που πρέπει να χαρακτηρίζουν ένα σκλάβο τα οποία επιζητούν en bloc ούλοι οι αφεντάδες ;(ώστε να μην απαιτείται αυτό το ξανα-μανα και φτου κι απ΄την αρχή που είχα ρωτήσει -'ντάξει , όχι και τόσο αφελώς…- προηγουμένως) .
Αυτό ρε συ Νoardos ,αν ισχύει, ως αντίληψη εννοώ, ο σκλάβος πρέπει να΄ναι "έτσι" (κι αν δεν είναι τον φτιάχνουμε), ο Αφέντης πάλι ένα άλλο "ετσι" με τρομάζει ξέρεις. Αν χρειαστεί θα το αναλύσω γιατί.

Οσον αφορά τον εξευτελισμό, ένα άτομο, προσερχόμενο σε M/s σχέση ως σκλάβος/α τον αναμένει και ενδεχομένως τον προσμένει (έγκαυλος).Τουλάχιστον κάποιες μορφές του. Και κάποιες άλλες μπορεί να προσκρούουν σε σκληρά του όρια , σε κόκκινες γραμμές.
(τις τρίτες, αυτές που προσκρούουν στα όρια της κοινωνίας ας τις αφήσουμε, εκτός κι αν προσχωρήσουμε στην αντίληψη του Begginning και εκτός του σκλάβου φιλοδοξούμε να αναμορφώσουμε και την κοινωνία σε μια προοδευτική κατεύθυνση, υποχρεώνοντας την σκλάβα να μας γλύφει τις σόλες των παπουτσιών ενώ εμείς πίνουμε φρεντοτσίνο στο Da Cappo, ας πούμε) .

Πώς λοιπόν θα επιτευχθεί η ποθούμενη -μερική - αναδόμηση αν ο σκλάβος/α είτε γουστάρει, είτε τσινάει;
Θα μου πείς , εδώ περνάμε στο κεφάλαιο "αντιμετώπιση της αντιδραστικότητας του σκλάβου- μέθοδοι και τεχνικές" , ο.κ ,μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία όμως ξαναγυρνάμε στο αναλαμβανόμενο ρίσκο σε σχέση με το ποθούμενο αποτέλεσμα.


Τέλος, θα ήθελα να καταθέσω και μια ακόμη παρατήρηση, δεν θυμάμαι αν κάποιος άλλος έχει αναφερθεί σχετικά στις 8 σελίδες του νήματος.
Ολο αυτό το προτσές της αποδόμησης-αναδόμησης μου φαίνεται πολύ "τεχνικό". Λείπει το συναίσθημα, λείπει το πάθος. Αλλάζει κάποιος όταν εμπνέεται, όταν παθιάζεται με τον Άλλο, όταν τον εμπιστεύεται απόλυτα, όταν του αφοσιώνεται. Μήπως είναι αυτός ο ασφαλέστερος δρόμος για έναν Αφέντη να "αναδομήσει" την σκλάβα του;
Θέλει κι αυτός ο τρόπος βέβαια αίμα ,δάκρυα κι ιδρώτα αλλά τουλάχιστον έτσι τον ψυχίατρο μάλλον τον γλυτώνεις ,αν δεν σου κάτσει το σκηνικό.

 

Ωραία, που τα λέτε, ωρέ νοικοκυραίοι. Μόλις ξαλάφρωσα. Έστειλα προς Ψυττάλεια μεριά μια πραγμάτωση του είναι.

Τι χαμπάρια;

 

To σκέφτομαι και ξερνάω και μόνο στην ιδέα. Δεν θα μπορούσα ποτέ να δώ γυναίκα να γλύφει τα πόδια του άντρα και ξέρω πως αυτό είναι το φυσιολογικό απλώς εμένα δεν μου κάθεται καλά ούτε στη σκέψη ούτε στην εικόνα.