Escorts,porn stars,prostitutes

Απάντηση: Escorts,porn stars,prostitutes

παντως στο θεμα εχω κανει διατριβη ....
τα χρηματα που εχω δωσει ειναι σιγουρα αρκετα για να ειχα αγορασει διαμερισμα ...
η πληρωμη παντα με απελευθερωνε ερωτικα και μου εβγαζε το καλυτερο ...
βαθια μεσα μου παντα πιστευα οτι με καποιο ρομαντικο τροπο ετσι θα γνωριζα την γυναικα της ζωης μου ....  

 

Απάντηση: Escorts,porn stars,prostitutes

Δεν μπορω να πω οτι εχω σχεση με το ειδος γυναικα ζηταει κ περνει χρηματα για να ασχοληθει μαζι σου σεξουαλικα!
Να ασχοληθει απλα, ναι, ξερω τι λεω!
Δεν πιστεψα ποτε οτι οι επαγγελματιες ειναι σε κατι καλυτερες απο τις αλλες γυναικες ,που δεν ειναι επαγγελματιες!
Αν κ η πρωτη μου επισκεψη με φιλους παρεα, (μπουρδελοτσαρκα) ηταν στα 12 μου, κ εκτοτε συνεχιζοταν για καποια χρονια, καθε κυριακη απογευμα στα στενα, κ την μια λεωφορο με τα κοκινα φωτακια(λιοσιων), ποτε δεν με ενθουσιαζε ιδιαιτερα, εστω κ αυτο το γυμνο κορμι , το στηθος τους, ωστε να παω μαζι τους!
Κατα καιρους πηγαινοντας σε κωλομπαρα παντα παρεα με καποιους φιλους, επιανα συζητηση με επαγγελματιες, ,αλλα ποτε δεν σκεφθηκα να ενδωσω κ να "μοιραζομαι" σε σχεση καποια με τους πελατες της!
Αντιθετα νομιζω οτι αυτο με ξενερωνει παρα πολυ!

Ισως φταιει οτι οι ελαχιστες συνευρεσεις με επαγγελματια ηταν ατυχεστατες, κ ετη φωτος απειχε η συμπεριφορα τους στο κρεβατι απο μια σωστη επαγγελματια!
Δεν πιστευω οτι καποιος ανδρας(ελληνας)γουσταρει να του γαμανε την γυναικα (σχεση) 30, 40 διαφορετικοι ανδρες καθημερινα!
εκτος εαν την εχει δει αλλιως, κ μοιραζονται τα κερδη κ την "επιχειρηση" 
α ξεχασα υπαρχει κ το cuckolding, που φτιαχνει καποιους! 

 

Σε υποθετικά ερωτήματα καμιά απάντηση δεν μπορεί να θεωρηθεί απολύτως σοβαρή, για τον απλούστατο λόγο πως δεν γνωρίζουμε εκ των προτέρων τι ΘΑ ήμασταν ικανοί να κάνουμε σε μια μελλοντική κατάσταση. Μπορούμε να γνωρίζουμε μετά σχετικής βεβαιότητας, μόνο ότι έχουμε ήδη κάνει, κι αυτό με την επιφύλαξη πως η μνήμη είναι δυνατόν να μας παραπλανεί όσο κι η κρίση.

Στο παρελθόν έχω συνάψει ασύμμετρη ερωτική σχέση με πόρνη. Επιπλέον, έχω γοητευτεί επανειλημμένα από πόρνες, δύο φορές μάλιστα σε τέτοιο βαθμό ώστε επιχείρησα να συνδεθώ ερωτικά μαζί τους, δίχως όμως ανταπόκριση εκ μέρους τους. Σε καμιά απ’ αυτές τις περιπτώσεις πάντως δεν αισθάνθηκα ερωτευμένος, γεγονός που αποδίδω στην εγγενή ψυχρότητα του χαρακτήρα μου και όχι στο επάγγελμα των κοριτσιών.

Θα ήθελα εμβαθύνοντας να αναφερθώ σε δύο λόγους που με οδήγησαν στο να σχετισθώ με πόρνες και που δεν θίχτηκαν από κανέναν άλλο συνομιλητή. Πιθανόν βέβαια οι υπόλοιποι να μην σκέφτονται με παρόμοιο τρόπο, οπότε όσα ακολουθούν, αποτελούν προσωπικές θεωρήσεις.

Ο πρώτος λόγος είναι αμιγώς αισθητικός και σ’ αυτό το σημείο η αγαπητή Syrah σφάλλει εντελώς. Δεν υπάρχει τίποτε πιο μυθιστορηματικό, (αποφεύγω τη λέξη ρομαντικό), απ’ τον έρωτα για μια πόρνη κι από τον έρωτα μιας πόρνης. Από την αρχαιότητα ως σήμερα αυτό είναι ένα αρχετυπικό πρότυπο που επαναλαμβάνεται διαρκώς κι αποτελεί ανεξάντλητη πηγή καλλιτεχνικής έμπνευσης. Θυμηθείτε ενδεικτικά την Ασπασία που έγινε Διοτίμα, την Θαΐδα, τη Θεοδώρα, τη Μανόν Λεσκώ και την Κυρία με τις Καμέλιες, την Οντέτ του Προυστ και την Εσθέρ του Μπαλζάκ, την Νανά του Ζολά και τη Σόνια του Ντοστογιέφσκυ, τη Ρουζένα του Μπροχ, τον Βαν Γκογκ και τη Σιεν Χούρνικ, την Καμπίρια και την Ευδοκία, τη Λόττε Λένυα και τη Τζέννυ των πειρατών, τη Χόλυ Γκολάιτλυ και τη Μπίλυ Χολιντέι, η λίστα δεν έχει τελειωμό. Η ζωή αντιγράφει την τέχνη όσο κι η τέχνη τη ζωή.

Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την υποτακτικότητα της πόρνης, που αναμφίβολα είναι απόρροια του επαγγέλματος που ασκεί. Ελάχιστες από τις αυτοαποκαλούμενες σκλάβες μπορούν να συγκριθούν σε υποτακτικότητα με μια οποιαδήποτε πόρνη. Η πόρνη δεν προσφέρει απλώς σεξουαλικές υπηρεσίες, εκπληρώνει επιπλέον σεξουαλικές φαντασιώσεις. Στα χέρια του εκάστοτε πελάτη η πόρνη είναι όπως ο ηθοποιός στα χέρια του σκηνοθέτη. Με τη δοτικότητα αυτή, την ερωτική διαθεσιμότητα και υποταγή, η πόρνη βιώνει επίσης τις σχέσεις και τους έρωτές της. Γιατί αποτελεί βέβαια αστικό μύθο η ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση πως οι πόρνες δεν έχουν αισθήματα. Για την ακρίβεια, πρόκειται για γυναικείας προέλευσης συκοφαντία που σκοπό έχει να πλήξει έναν επικίνδυνο ανταγωνιστή, καθότι…

«Ο αληθινός έρωτας του Άντρα είναι η πόρνη».

Λώρενς Ντάρελλ: Αλεξανδρινό Κουαρτέτο.

 

Πίπες.

Ο αστικός μύθος είναι το ότι οι γυναίκες -έτσι γενικά και αόριστα- έχουν αυτή την πεποίθηση.

Για να είμαστε προσγειωμένοι, οι μη πόρνες γυναίκες σπανίως ασχολούνται με το ζήτημα επειδή συνήθως δεν είναι μέρος της ζωής τους οι πόρνες, με την επαγγελματική τους ιδιότητα.

Αλλά εγώ δεν θα τον έλεγα αστικό μύθο, θα τον αποκαλούσα αντιφεμινιστικό γκεμπελισμό (λολ) στην χειρότερη, straw man argument στην καλύτερη --> γιατί αν έχεις πρόβλημα με την πορνεία, μπορούμε καλύτερα να σε βάλουμε να θεωρείς τις πόρνες χαμερπή πλάσματα και ξεμπερδέψαμε με την περίπτωσή σου.

Επίσης vautrin ο μεγαλύτερος εχθρός σας θα πρέπει να είναι οι λεσβίες γιατί θεωρείτε ταυτόσημες τις έννοιες στρέιτ γυναίκα και γυναίκα. Αλλά, τα λένε αυτές οι τριτοκυματικές μισογύνισσες για το lesbian invisibility στην κοινωνική ζωή και την τέχνη, δεν τις ακούει κανείς.

Πέρα από τις κακόβουλες λασπολογίες  
Ναι θα έκανα αν δεν πήγαινε πακέτο με την επαφή με λοιπό υπόκοσμο.

 

Δεν ενθυμούμαι να έχω προβεί σε οποιονδήποτε απαξιωτικό ή αρνητικό χαρακτηρισμό για την ομοφυλοφιλία, ανδρική ή γυναικεία, οπότε το συμπέρασμά σου ελέγχεται ως αυθαίρετο. Αν πάλι η μνήμη μου λαθεύει, παρακαλώ να μου υποδείξεις σε ποιο συγκεκριμένα σχόλιό μου αντιμετωπίζω τις λεσβίες μ’ εχθρότητα.

Αντιπαρέρχομαι επίσης τον σκαιό χαρακτηρισμό που απέδωσες στις απόψεις μου. Μπορούμε να διαφωνούμε άνευ ύβρεων και παρερμηνειών.

 

οχι..απλα δε θεωρω οτι μπορω να τα δεχτω σαν επαγγελματα που μπορουν να μην επηρεαζουν την προσωπικη μου σχεση...

 

Μιλούσα φυσικά για το απόσπασμα που παρέθεσα. Συνεπώς δεν υπάρχει λόγος για ασκήσεις μνήμης.

Ο αληθινός έρωτας του Άντρα είναι η πόρνη. Οι γυναίκες θεωρούν τις άλλες γυναίκες ανταγωνίστριες και η επικινδυνότερη αυτών είναι η πόρνη.

Τώρα, δεν ξέρω αν αυτό το κεφαλαίο άλφα ήθελε να μας πει κάτι, αλλά εγώ γνωρίζω άνδρες που ο μεγαλύτερος έρωτάς τους ήταν ο Βαγγέλης και γυναίκες που ο μεγαλύτερός τους έρωτας ήταν η Κίτσα. Και φυσικά υπάρχει και πληθώρα αυτών των γυναικών που λατρεύουν τον Βαγγέλη και δεν θέλουν να βγάλουν τα μάτια της Κίτσας. Αλλά όλα αυτά είναι εντελώς άσχετα με το θέμα της πορνείας, λέω εγώ. Στον χώρο της -μη καταναγκαστικής πορνείας φαντάζομαι πως υπάρχουν αντίστοιχα διαφορετικά υποκείμενα που βιώνουν τον ερωτισμό τους και το επάγγελμά τους με τελείως διαφορετικούς τρόπους. Όσο δεν καταλαβαίνω την γενίκευση "οι γυναίκες μπλαμπλαμπλα" δεν καταλαβαίνω και το αντίστοιχο με τις πόρνες. Θα συμφωνήσεις τουλάχιστον -πέρα από την πιθανή ερμηνεία σου περί μανίας μου να τις εξολοθρέυσω- ότι αναγνωρίζω την υποκειμενικότητά τους.

Η ιδέα ότι οι πόρνες δεν έχουν αισθήματα δεν ξέρω από ποιον αναπαράγεται. Την έχω ακούσει μόνο σε συζητήσεις για το θέμα του τράφικιν ως ερμηνεία της εναντίωσης στην πορνεία.

Συγγνώμη, vautrin, δεν είναι προσωπικό, εμένα δεν μου αρέσει να πασπαλίζω το λόγο μου με ευγένεια όταν μιλάμε για τη βαρβαρότητα. Και στο βαθμό που αυτή η λασπολογία, εσκεμμένα ή όχι, προσπαθεί να φιμώσει οποιονδήποτε αντιτάσσεται στην καταναγκαστική πορνεία (ah, mon Dieu, είναι συνήθως γυναίκες... ΥΠΟΠΤΟ), είναι βαρβαρότητα.

 

Απαντώ αντίστροφα, αρχίζοντας από την κατακλείδα κι εξετάζοντας κατόπιν τις επιμέρους λεπτομέρειες.

Συμφωνώ απολύτως πως η καταναγκαστική πορνεία είναι βαρβαρότητα και βαρύτατο, αποτρόπαιο έγκλημα. Ούτε κι αμφισβήτησα την ύπαρξη καταναγκαστικής πορνείας, τουναντίον πιστεύω πως ο βίαιος εξαναγκασμός γυναικών και παιδιών σε εκπόρνευση ΔΕΝ είναι αστικός μύθος. Φυσικά ουδεμία πρόθεση έχω να φιμώσω όσους κι όσες εναντιώνονται στη σωματεμπορία. Είναι σαφής η θέση μου; Την υπογραμμίζω επειδή διακρίνω μια τάση να εφευρίσκονται διαφωνίες εκεί που δεν υφίστανται.

Όμως…

Με τα φτωχά μου ελληνικά δεν αντελήφθην πως θέμα του νήματος ήταν αν η πορνεία είναι καταναγκαστική ή όχι και σε ποιο ποσοστό. Γι’ αυτό και δεν αναφέρθηκα διόλου σ’ αυτό παρ’ όλα τα δικά σου συμπεράσματα. Ενόμισα ο αφελής πως ο εισηγητής έθεσε το ερώτημα αν οι πόρνες είναι ερωτεύσιμες και επιπλέον, αν είναι ικανές ν’ αγαπήσουν κι εκείνες, επειδή αναφέρθηκε σε σχέση κι οι σχέσεις χρειάζονται τουλάχιστον δύο.

Έδωσα καταφατική απάντηση και στα δύο ερωτήματα και προς επίρρωση των ισχυρισμών μου παρέθεσα πλήθος ιστορικών ή καλλιτεχνικών παραδειγμάτων. Αν λοιπόν κάποια αντίληψη επιχείρησα, όχι βέβαια να φιμώσω αλλά να απορρίψω, αυτή είναι η άποψη που λέει πως οι πόρνες είναι ανέραστες, ανίκανες ή ανάξιες ν’ αγαπήσουν και ν’ αγαπηθούν. Είναι δύσκολο να εξακριβωθεί αν η άποψη αυτή προέρχεται από άντρες ή γυναίκες, σ’ αυτό σου δίνω δίκιο. Παρατηρώ όμως το εξής: η αντρική ματιά πάνω στην εκδιδόμενη, όπως αποτυπώνεται στη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο και τη μουσική, είναι εξόχως συμπαθητική, ίσως κι ελαφρώς εξιδανικευμένη, αλλά σίγουρα θετική. Σχεδόν πάντα και μ’ ελάχιστες εξαιρέσεις, η πόρνη αποδίδεται ως ένας φωτεινός χαρακτήρας, γεμάτος γενναιοδωρία, ανθρωπιά και κατανόηση. Λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν γνωρίζω ανάλογα πορτρέτα πορνών φιλοτεχνημένα από γυναίκες δημιουργούς.

Αλλά ας αφήσουμε την τέχνη κι ας δούμε την πραγματικότητα. Δεν θα αναπαράγω εκφράσεις, αντιλήψεις και χαρακτηρισμούς γυναικών προηγουμένων γενεών για τις πόρνες. Θ’ αναρωτηθώ μόνο πόσες εξ υμών έχετε συνάψει έστω και φιλική, μη ερωτική σχέση με εκδιδομένη ή αν έχετε ποτέ γνωρίσει καμία από κοντά. Η συμπαράσταση είναι ευκολότερη εκ του μακρόθεν.

 

Απάντηση: Escorts,porn stars,prostitutes

Επειδή το ρώτησε κι άλλος, θα απαντήσω:

Με πόρνη "καρικατούρα" του κέντρου της Αθήνας, όχι, δεν έχω γνωριστεί.

Με κοπέλες που έβγαζαν χρήματα ως escorts, αλλοδαπές φοιτήτριες στην Ελλάδα, ναι. Επίσης, με άνεργες / φοιτήτριες, στην αλλοδαπή. Πάλι, δεν μιλάω για πεζοδρόμιο ή οίκο ανοχής {απ' όσα γνωρίζω}.

Η πιο πρόσφατη γνωριμία ήταν με ελληνίδα, το πρωί γραμματέας, το βράδυ escort ηλικιωμένων κυρίων ... η οποία, μαθαίνω ότι προήχθη σε όργανο της τάξης: το πρωί ξύλο στους διαδηλωτές, το βράδυ, γαρύφαλλα στις πίστες.

{Αν ήμουν κακιά θα απαριθμούσα και όσες ξέρω ότι έχουν "κάτσει" στο αφεντικό τους, ή με αντάλλαγμα θέση εργασίας σε εταιρία κινητής τηλεφωνίας, αλλά ... θα το αποφύγω.   }

 

Ναι αυτό είναι τυπικά το θέμα του νήματος. Αλλα, η κουβέντα γύρισε και αλλού αν κοιτάξεις (ένα από τα δικά μου βρίσκεται στο #94, μπορείς να κοιτάξεις εκεί γύρω για άλλες απόψεις εκτός θέματος). Αλλά και να μην είχε γυρίσει πάλι το ίδιο θα απαντούσα. Φόρουμ είναι όχι ερωτηματολόγιο. Να κοιτάζω όποτε διαφωνώ έντονα με κάτι αν αυτό ήταν σχετικό με το θρεντ ή όχι.

Η θέση σου σχετικά με την καταναγκαστική μου ήταν σαφής από άλλη κουβέντα. Το ότι οι γυναίκες μισούν τις πόρνες δεν ήξερα.

Πάλι οι μπηχτές για τις "συμπαραστεκούμενες"; Δεν γίνεται πια να πάρει θέση κανείς χωρίς να θεωρηθεί πορνοφοβικός; Το θεωρώ εντελώς irrelevant το αν έχω γνωρίσει πόρνη. Η πολιτική τοποθέτηση δεν είναι θέμα προσωπικής φιλίας και η αλληλεγγύη είναι υπερβατικό συναίσθημα, δεν μετριέται με το πόσους φραπέδες έχεις πιει μαζί με κάποιον. Δεν πηγάζει από την προσωπική μου συμπάθεια η θέση μου. Αντιστρόφως, λόγω της θέσης μου έχει τύχει να συναναστραφώ κάποιες πόρνες. Μέχρι εκεί. Δεν ενδιαφερθήκαμε να προχωρήσουμε την επαφή μας σε φιλία ή ερωτική σχέση- χωρίς αυτό να σημαίνει πως κάποια θεώρησε την άλλη υποδεέστερη. Ίσως με βαθιά ψυχανάλυση να αποδειχθεί τελικά ότι έχω κάποιο πρόβλημα. Γιατί παραμένει απορόίας άξιον γιατί κανείς να αντιτίθεται στον καταναγκασμό αν δεν έχει κάποιο προσωπικό πρόβλημα με το θύμα.

Αλήθεια, vautrin, με πόσους Μπαγκλαντέζους έχεις κάνει παρέα και τολμάς να λες ότι δεν πρέπει να τους πνίγουμε στο Αιγαίο;

 

Προσπαθώ, στο μέτρο του δυνατού, να ακριβολογώ. Δεν είπα πως οι γυναίκες μισούν τις πόρνες. Η λέξη μίσος μου φαίνεται υπερβολικά μελοδραματική και δεν την χρησιμοποίησα. Αυτό που είπα είναι πως τις βλέπουν ως εν δυνάμει ανταγωνίστριες ακριβώς επειδή γνωρίζουν την ισχυρή έλξη που ασκούν σε μεγάλη μερίδα ανδρών. Αυτό το νόημα αποδίδω στο χωρίο του Ντάρελλ, ο οποίος, διόλου τυχαία, βάζει τα λόγια που απομόνωσα στο στόμα μιας από τις ηρωίδες του.

Έλξη κι ανταγωνισμός έχουν τις ρίζες τους σ’ έναν πανάρχαιο καταμερισμό ρόλων, την πιο επιγραμματική διατύπωση του οποίου βρίσκουμε στο φημισμένο απόσπασμα από τον Κατά Νεαίρας Λόγο του ρήτορα Δημοσθένη:

«Τας μεν γαρ εταίρας ηδονής ένεκ' έχομεν, τας δε παλλακάς της καθ' ημέραν θεραπείας του σώματος, τας δε γυναίκας του παιδοποιεισθαι γνησίως και των ένδον φύλακα πιστήν έχει».

Φυσικά πρόκειται για μια διευθέτηση που εξυπηρετεί τις δομές μιας πατριαρχικής κοινωνίας κι οι ελεύθερες γυναίκες την βιώνουν σαν μια αδικία σε βάρος τους. Κι αφού δεν μπορούν να στραφούν ενάντια στον Πατέρα-Αφέντη, στοχοποιούν τις πόρνες ως πιο αδύνατες. Στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη, η κεντρική ηρωίδα Πραξαγόρα ξεσπαθώνει:

«Τις ακόλαστες, όσες κι αν είναι, σκοπεύω να τις διώξω από την πόλη... για να διατηρήσω το αρρενωπό σφρίγος των νέων για αυτές τις γυναίκες. Δεν είναι σωστό εξαπατημένες δούλες να κλέβουν από τις γεννημένες ελεύθερες γυναίκες την απόλαυση. Ας αφήσουμε στις παλλακίδες να κοιμούνται με τους δούλους».

Πιστεύεις πως 3.000 χρόνια πατριαρχίας δεν άφησαν αποτυπώματα στις νοοτροπίες ανδρών και γυναικών; Ακόμα και τώρα που επαναδιατυπώνω τη σκέψη μου, δεν την βρίσκω παράλογη. Αν τυχόν διαφωνείς, έξυπνη είσαι, επιχειρήματα διαθέτεις, μπορείς να την αντικρούσεις δίχως να χρειάζεται να μου καταλογίζεις πράγματα που δεν είπα.

Διευκρινίζω για να μην παρερμηνευθώ ξανά πως κατά τη γνώμη μου ο ανταγωνισμός είναι μια πραγματικότητα που αφορά εξίσου και τα δύο φύλα, έστω κι αν εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο κατά περίπτωση. Στους άντρες εμφανίζεται κυρίως με τη μορφή τσαμπουκά, λεκτικής ή σωματικής βίας κι επιθετικότητας. Στις γυναίκες παρουσιάζεται ως μιας μορφής περιφρόνηση. Σπάνια για παράδειγμα μια γυναίκα θα εκφραστεί κολακευτικά για την ομορφιά μιας άλλης, κι αν το κάνει, αμέσως μετά θα εντοπίσει το αδύνατό της σημείο.

Υποπτεύομαι λοιπόν πως από τις πολλές υποτιμητικές εκφράσεις που κυκλοφορούν για τις εκδιδόμενες, ορισμένες τουλάχιστον προέρχονται από γυναίκες. Είναι πασίγνωστο λόγου χάρη πως στον τόπο μας μέχρι πρότινος οι πόρνες αποκαλούνταν περιφρονητικά «παστρικές». Η συγκεκριμένη προσφώνηση, όπως κι οι αντίστοιχες «καριόλα» και «τσούλα» παραπέμπουν σαφώς σε ενασχόληση με τα οικοκυρικά, άρα θεωρώ πιθανότερο να επινοήθηκαν από νοικοκυρές. Οι ανάλογες υβριστικές εκφράσεις των ανδρών, εστιάζουν αλλού, στο ανατομικό-σεξουαλικό στοιχείο. Ηλίου φαεινότερο το γιατί.

Ξεκαθαρίζω επίσης πως ούτε και για μένα το ζήτημα είναι προσωπικό, κι αν γενίκευσα υπέρμετρα, παραδέχομαι πως ήταν σφάλμα μου κι αναγνωρίζω πως ασφαλώς υπάρχουν γυναίκες που αντιμετωπίζουν την πορνεία δίχως προκαταλήψεις και με την ίδια νηφάλια αντικειμενικότητα που θα έκριναν κι οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα. Κι αφού ορισμένες έχετε γνωρίσει καθώς λέτε πόρνες από κοντά, μπορείτε φαντάζομαι να επιβεβαιώσετε πως πρόκειται για πλάσματα απολύτως φυσιολογικά, ερωτικά κι ερωτεύσιμα. Έτσι δεν είναι;

 

Απάντηση: Re: Escorts,porn stars,prostitutes

Έχω ακούσει, πως ο όρος "παστρικιά" προέρχεται από τις Μικρασιάτισσες που ήρθαν στην Ελλάδα μετά το 1922. Επειδή, είχαν τη συνήθεια να πλένονται, αυτό φαινόταν ... "ύποπτο" στις ελληνίδες, στη λογική, για να πλένονται συχνά, μάλλον κάνανε και ... σεξ! Θου Κύριε...!!!

Δεν ξέρω αν πρόκειται για αστικό μύθο και ειλικρινά, δε θυμάμαι πια αν το έχω διαβάσει κάπου και πού.

Καριόλα κυριολεκτικά, λέγεται το διπλό μεταλλικό κρεβάτι. Συνεπώς, παραπέμπει σε κάποια που κάνει παρατεταμένη χρήση του ...  

Το "τσούλα" δεν ξέρω τι σημαίνει, αν έχει άλλη έννοια, πέραν της διαδεδομένης.

Συμφωνώ πως οι προσβλητικές εκφράσεις των ανδρών περιλαμβάνουν περισσότερη ανατομία, ή κάποιες χρηστικές / διαδικαστικές φάσεις. Ωστόσο, αυτό δεν αποκλείει να έχουν υιοθετήσει ό,τι ακούνε, ανετότατα!