Eugene Ionesco "La Cantatrice chauve" - Extrait 1:Comme c'est curieux!

Re: Απάντηση: Eugene Ionesco "La Cantatrice chauve" - Extrait 1:Comme c'est curieux!

Ευχαριστώ. Το θέμα έχει τεράστιο ενδιαφέρον για εμένα. Σκέπτομαι το τελευταίο διάστημα πώς θα ήταν αν ένα παλαιό ζευγάρι, προχωρούσε στη διαδικασία να ξανα-συστηθεί.

Βρίσκω ανόητο να θεωρεί κανείς ότι άπαξ γνώρισε κάποιον και ότι αυτός ο κάποιος παραμένει ίδιος για πάντα. Και ο συλλογισμός μου δεν αφορά μόνο σε πολύ μακροχρόνιες σχέσεις π.χ. 40 ετών (σε αυτές τις περιπτώσεις ίσως η γνώση του άλλου είναι τόσο βαθιά που δεν αποκλείεται να δίνει και τη δυνατότητα ασφαλούς πρόβλεψης αλλαγών), αλλά σε σχετικά μικρότερες, π.χ. ένας γάμος 5 ετών, μεταξύ νεαρών προσώπων.

Μία γυναίκα από τα 27 μέχρι τα 32 έτη της επί παραδείγματι, έχει τεράστιες ιδιοσυγκρασιακές διαφορές κατά τη δική μου άποψη. Αν ο σύντροφός της από τα 27, στα 32 θελήσει να τη γνωρίσει από την αρχή, το πιθανότερο είναι ότι θα βρεθεί εξ απίνης γνωρίζοντας έναν εντελώς διαφορετικό άνθρωπο, και ότι θα δομήσει μαζί του μία εντελώς διαφορετική σχέση. Οι άνθρωποι αλλάζουν και μαζί τους αλλάζουν και οι μεταξύ τους σχέσεις.

Θα έλεγα ότι επιτυχημένη σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων, είναι αυτή που μπορεί να μεταβάλλεται ικανοποιώντας τα διαρκώς μεταβαλλόμενα εκατέρωθεν standards. Ουσιαστικά είναι μία συσχέτιση δυναμική.

Και ναι, το συγκεκριμένο role play είναι εξαιρετικά δύσκολο στην εφαρμογή γιατί σίγουρα ακουμπάει το λεπτό θέμα της εκ-νέου-γνωριμίας. Και ναι, για να επιδοθεί κανείς σε αυτό, θα πρέπει να έχει σκεφτεί και αποδεχτεί ότι και εκείνος και ο σύντροφός του αλλάζουν. Σκέψου πως θα ήταν δηλαδή αν μετά από 5 χρόνια σχέσης, συναντούσες "τυχαία" το σύντροφό σου σε ένα bar, και στα πρώτα λεπτά της γνωριμίας σου εξομολογούνταν κάτι που μέχρι τότε αγνοούσες, ή εν πάσει περιπτώσει δεν είχες με σαφήνεια συνειδητοποιήσει. Σκέψου πως θα ήταν αν σου έλεγε ότι κάτι εντελώς διαφορετικό από όσα νόμιζες, του αρέσουν αναφορικά με το σεξ. Σκέψου πως θα ήταν καθώς σου συστήνονταν εκ νέου αντιπαράβαλες τα όσα ξέρεις για εκείνον με τα όσα εκείνον πιστεύει για εκείνον. Σκέψου πως θα ήταν αν σε μία νέα προσπάθεια προσέγγισης του συντρόφου σου, σε απέρριπτε.(!)

Ίσως η αφορμή για τη συζήτηση (το κείμενο του Ionesco) δεν ήταν (ένεκα χιούμοριστικής διατύπωσης) το καλύτερο για να θίξει το βαθύ θέμα της ρουτίνας μέσα στη σχέση, και σίγουρα το role play που περιγράφει δεν είναι αυτό που θα τραβήξει τη σχέση έξω από την κρίση της ρουτίνας. Σίγουρα όμως αυτή (η ρουτίνα) αντιμετωπίζεται μέσα από μία συστηματική προσπάθεια εκ νέου ανακάλυψης του άλλου, και επαναρύθμισης της σχέσης.

Ένας λόγος περισσότερος, αν πρόκειται για μία πολισχιδή και ανήσυχη προσωπικότητα που αντιλαμβάνεται τη στασιμότητα της σχέσης όχι ως ασφάλεια και σταθερότητα, αλλά ως ρουτίνα και πιθανώς καρκινοβασία (της σχέσης, σε σχέση με το πώς βλέπει την δική του προσωπική εξέλιξη μέσα σε αυτή).

Τέλος θα έλεγα ότι κατά την αντίληψή μου ο έρωτας για έναν ώριμο συναισθηματικά άνθρωπο δεν αφορά τόσο στο άγνωστο κομμάτι της προσωπικότητας του άλλου (που μικραίνει σταδιακά όσο ο άλλος γίνεται γνωστός), αλλά το γνωστό αυτό κομμάτι του άλλου που θα μας κάνει πάντα ένα άλλο κομμάτι του άγνωστο. Η ιδιότητά του δηλαδή να αλλάζει και να διατηρεί το ενδιαφέρον μας μέσα από αυτές τις αλλαγές. Όχι το τι είναι, αλλά το τί μπορεί να γίνει. Η δυναμική του.

Ελπίζω να γίνεται αντιληπτό πως δεν μιλώ για τεχνάσματα και επιτηδευμένες αλλαγές / προσκόμματα επικοινωνίας προκειμένου για την μη επανάπαυση του άλλου (η ανασφάλεια βαπτίζεται έρωτας μόνο από τους ανώριμους) αλλά για την φυσιολογική και ευκταία κατ εμέ ιδιότητα ενός ανθρώπου να αλλάζει, να ωριμάζει, να εξελίσσεται, να μεγαλώνει, να γερνάει.

 

francophone, c'est rare