fifty shades of grey

εχει κανει και γαμ... τις πορνοταινιες η τυπα, οταν ενηλικιωθηκε !!!

 

Πήγα και είδα εχθές το βράδυ την ταινία με την υποτακτική μου και συμφωνήσαμε πως όντως την περιμέναμε χειρότερη των προσδοκιών μας. Έχει περάσει κάποιος καιρός που έχω διαβάσει το βιβλίο, αλλά έχω την εντύπωση πως προσπεράστηκαν κεφάλαια (εάν έχει κάποιος από εσάς καλύτερη επίγνωση επί της τοποθέτησής μου, διορθώστε με ή επιβεβαιώστε με σας παρακαλώ, λόγω ηλικίας όπως λέει και η δικιά μου δεν ενθυμούμαι καλά...950...). Καταλαβαίνουμε πως είναι πρακτικά αδύνατο στο να ακολουθηθεί σελίδα-σελίδα το βιβλίο (φανταστείτε αυτό να συνέβαινε με τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών...ακόμα θα είμασταν στη σκηνή στα ανοιχτά του Hobbiton, όπου κάτω από τα αστέρια της Μέσης-Γης, τα Hobbits τρώνε μαζί με Υψηλά Ξωτικά γύρω από τη φωτιά, μία σκηνή που δε γυρίστηκε ποτέ...), αλλά έχω την εντύπωση πως η σκηνοθέτης αδίκησε την ιστορία έως ένα σημείο.

Όντως υπήρχαν τμήματα που ήτανε μονοκόμματα. Αλλά τη βρήκα αισθησιακή με το δεδομένο ότι η βαρειά βιομηχανία του Hollywood έχει επικεντρωθεί στα CGI πια, οπότε και είναι τουλάχιστον ευχάριστο να βλέπεις ανθρώπινα σώματα να παθιάζονται (δε γνωρίζω γιατί, αλλά κατά τη διάρκεια της ταινίας το μυαλό μου πήγε στο Βασικό Ένστικτο). Highlight η σκηνή που την έχει δεμένη στο κρεββάτι και τη γυρνά απότομα ρίχνοντας της ένα καλό σκαμπίλι στο κωλομάγουλό της. Σε αυτό το σημείο κατάλαβα ένα μικρό κλικ μέσα μου. Δυστυχώς ο πρωταγωνιστής δε μπορούσε να κρύψει τη βαρειά Ιρλανδέζικη προφορά του, αλλά μέσες-άκρες είναι ωραίο παιδί. Η Ντακότα θα μπορούσε να είναι η πολύ όμορφη κοπέλα της γειτονιάς κάτι που λειτουργεί έως ένα σημείο θετικά (δηλαδή απόσταση από τη ωραιοποίηση/θεοποίηση του γυναικείου κορμιού του στυλ Marvel Universe ή Californian Epic Girls/Barbies, κάτι που θα τραβούσε το χαλί κάτω από το υποσυνείδητο και των δύο φύλων).

Εκνευριστικό στοιχείο ήτανε τα συνεχή γέλια του κοινού, ειδικά στη σκηνή όπου και του αποκαλύπτει πως είναι παρθένα και ο κύριος Grey απαντά Where have you been? - Που ήσουν κρυμμένη; Το κοινό γέλαγε για ένα λεπτό. Ωστόσο υπήρχαν και άνθρωποι που δεν αντιδρούσαν καθόλου παρά αρέσκονταν στο να δουν πρώτα την ταινία προφανώς και ύστερα να διαμορφώσουν γνώμη - και έχω μεγάλες υποψίες τα λίγα άτομα που δε γελούσαν εχθές το βράδυ, θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον ένα χαλαρό δεσμό με το Χώρο (δίχως αυτό βέβαια να είναι σε απόλυτο βαθμό).

Bottom-line: καλύτερη των προσδοκιών, όχι ό,τι το καλύτερο έχουμε δει σίγουρα, αλλά, ναι, θα σας συνιστούσα να τη δείτε αποβλέποντας ένα χαλαρό απόγευμα/βράδυ. Τίποτα παραπάνω.

 

προσυπογραφω

 

@Wolverine πιστεύεις κι εσύ όπως κι εγώ ότι η σκηνοθέτης ήταν αρκετά ''λίγη''; πολλές σκηνές τις πέρναγε πολύ γρήγορα, οι γύρω από το ζευγάρι έπαιξαν ελάχιστα, πολύ μεγάλο κομμάτι στην Άνα και όχι στον Κρίστιαν;

και κάτι ακόμα αν υπήρχε ο αντίστοιχος φωτισμός που έχει ο Dornan στο The Fall θα ήταν καλύτερος;

Εμένα δεν με πείραξε που δεν έβαλαν όλο το βιβλίο, αλλά αρκετές από τις σκηνές που έβαλαν ήταν πολύ βιαστικές.

 

Σίγουρα ήτανε λίγη. Θα μπορούσε - σε συμφωνία με τη Universal - να ταράξει τα παγκόσμια νερά του Κινηματογράφου και να γυρίσουν μία ταινία που να ακουμπάει τη σφαίρα του πορνό, αλλά όχι, είναι σωστό να ανοίγουμε κεφάλια παιδιών με βόμβες φωσφόρου αλλά όχι πρέπον να δείχνουμε BDSM session στο πανί. Δεν έχεις δίκιο όσον αφορά τον Christian Grey διότι ούτε η συγγραφέας είχε καταφέρει (δεν ήθελε; ) να αναλύσει περισσότερο το χαρακτήρα του...και έμεινε εκεί. Κάποιος θα σου πει ότι το θεωρεί δεδομένο, πως είναι Κυριαρχικός, είναι εκεί και περιμένει την υποτακτική του. Τώρα, σίγουρα έαν υπήρχε η αισθητική του The Fall τα πράγματα θα ήτανε πολύ καλύτερα, αλλά μην ξεχνάς πως σε αυτό το σημείο θα συγκρίναμε Ευρωπαϊκή με Αμερικανική Σχολή Σκέψης περί της 7ης Τέχνης. Και γνωρίζουμε όλοι ποια είναι η πιο σκεπτόμενη...

Έχεις απόλυτο δίκιο με το τελευταίο σου σχόλιο: έδωσε μία αίσθηση της ξεπέτας, δηλαδή άλλος ένας γρήγορος τρόπος αρπαγής κεφαλαίου από τη μάζα με το δεδομένο θα πάμε και θα δούμε την ταινία (έχοντας ως υποστήριξη το κουρνιαχτό του βιβλίου). Επιβεβαίωση θεωρίας συνομωσίας;

 

θεωρία συνομωσίας; χαχα δεν πιστεύω σε τέτοια, προτιμώ τις πιθανότητες.

Στο δεύτερο, θα πάνε καλύτερα τα πράγματα, περισσότερη πλοκή και αγωνία για την Μιλφάρα Μίς Ρόμπινσον  

 

διαβαστε κι αυτο, ετσι για την ενημερωση σας.

Το όνομα μου είναι Κούλα και είμαι 17 ετών. Εδώ και μερικά χρόνια οι γονείς μου και κυρίως η μητέρα μου, ήθελε να κουβεντιάσουμε για τον έρωτα και τις σχέσεις. Όπως έλεγε ήθελε να είμαι έτοιμη όταν για πρώτη φορά νιώσω αυτό το περίφημο «σκίρτημα» στην καρδιά.


Έτσι λοιπόν κάποια απογεύματα που γύριζα από το φροντιστήριο, εκείνη φρόντιζε να ξεκινά την κουβέντα σχετικά με τα αγόρια του σχολείου μου. Της είπα ότι είμαι ερωτευμένη με τον Τάκη και πως τον έχω φιλήσει. Προσπαθούσε - διακριτικά είναι αλήθεια – να μάθει εάν έχουμε προχωρήσει παρακάτω. Της είπα την μισή αλήθεια.


«Με έχει φιλήσει μαμά, και τίποτε άλλο».

«Εσύ τι ακριβώς ένοιωσες εκείνη την ώρα κορίτσι μου;» αποκρίθηκε με αγωνία.

«Τίποτα το ιδιαίτερο. Μια μικρή ζάλη και την καρδιά μου να φτερουγίζει».

«Αυτό κορίτσι μου δεν το λες τίποτε. Αυτό είναι η προσωποποίηση του έρωτα».

Έγνεψα καταφατικά το κεφάλι. Δεν ήθελα να συνεχίσω την κουβέντα. Τι να πω. Ότι ήξερα περισσότερα από εκείνη; ότι με τα αγόρια και τα κορίτσια στο σχολείο έχουμε κάνει πράγματα που οι γονείς μας ντρέπονται να τα πουν; Η μάνα μου νομίζει μάλλον ότι δεν υπάρχει τηλεόραση και ίντερνετ. Βέβαια εγώ δεν την πάτησα από κανένα από τα δυο. Ο Γολγοθάς μου άρχισε από ένα βιβλίο.

Όλα ξεκίνησαν πέρυσι του Αγίου Βαλεντίνου. Όταν ο φίλος μου πήρε για δώρο το βιβλίο «οι πενήντα αποχρώσεις του γκρι».

Νόμιζα ότι είναι ένα μυθιστόρημα αγάπης και έρωτα, όμως έκανα λάθος. Σε μένα άνοιξε νέους ορίζοντες και νέα δεδομένα στο τι σημαίνει έρωτας. Και πως νιώθεις όταν είσαι ερωτευμένη. Για να μη τα πολυλογώ και γράφω βλακείες, ανακάλυψα ότι μου αρέσει το σεξ περισσότερο από αυτό που εσείς αποκαλείτε έρωτα. Το κατάλαβα όταν διάβασα το βιβλίο και άρχισα να συμπεριφέρομαι όπως η ηρωίδα του. Τι να πως στην μαμά μου; ότι είμαι εξαρτημένη από τον Τάκη; Ότι κάνω οτιδήποτε σεξουαλικό μου ζητά; θα πάθαινε έμφραγμα αν τις αποκάλυπτα ότι έχω γίνει η σκλάβα του. Ναι. Καλά διαβάσατε η σκλάβα του.

Εδώ πρέπει να σας εξηγηθώ. Όταν λέμε σκλάβα δεν εννοούμε στην καθημερινότητα μας και στο σχολείο. Εκεί με έχει βασίλισσα. Ότι θέλω μου το κάνει πριν καν το σκεφτώ και μάλιστα είναι τόσο ευγενικός και καλός μαζί μου που με σκλαβώνει.

Όμως αποφάσισα να γίνω σκλάβα του, όταν μαζί προσπαθούσαμε στο σπίτι του – και καλά πήγαινα για να διαβάσουμε – να αντιγράψουμε τις σκηνές από το βιβλίο. Τότε κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι το σεξ στην ζωή δυο ανθρώπων και πόση ηδονή και αγάπη μπορείς να πάρεις από αυτό. Δεν είναι μόνο το σκίρτημα στην καρδιά. Είναι η ζαλάδα που νοιώθεις όταν αγγίζει με διάφορα αντικείμενα το σώμα σου. Είναι ο πόνος όταν σε χτυπά σε διάφορα σημεία του γυμνού κορμιού μου και θέλω στα αλήθεια να πεθάνω εκείνη την ώρα από ευχαρίστηση.

Όμως όλα αυτά δεν τα λέμε ούτε στους φίλους μας. Θα μας παρεξηγήσουν. Σίγουρα. Τους βλέπω δεν έχουν απελευθερωθεί από τα δεσμά του καθωσπρεπισμού. Δεν ξέρουν τι είναι έρωτας γιατί δεν ξέρουν τι είναι σεξ. Κι εγώ βέβαια το έμαθα τυχαία. Από ένα βιβλίο. Και παρά το γεγονός ότι είμαι μόνο 17 ετών, το έχω αποφασίσει. Έρωτας είναι η ηδονή. Όσο την κρατήσεις, κρατάς και τον έρωτα. Κατά τα άλλα ο Άγιος Βαλεντίνος είναι για να πουλάνε λούτρινες ροζ καρδούλες και λουλούδια."

Πηγη : http://www.star.gr/Pages/Ellada.asp...ochroseis_tou_gkri_thelo_na_eimai_sklava_tou_

 

Ναι και εσύ το πίστεψες πως το έγραψε η Κούλα αυτό?
Σίγουρα μπορεί μια Κούλα να έχει διαβάσει το βιβλίο.
Αλλά εγώ πιστεύω ότι δεν είναι τίποτα άλλο από ακόμα μια "αληθινή ιστορία" για να διαφημιστεί η καμπάνια των 50 Α Τ Γ.

 

ξερω οτι μετα απο κατι δεκαετιες που ξαναβγηκα στην παγανια, εχουν αλλαξει πολυ οι κοκκινοσκουφιτσες απο την τρυφερη δεκαετια των 80ς και 90ς...

 

Eυτυχώς για μένα. Τhe Irish language is Fetish for me, τι μου θύμησες, ... Ιρλανδέζα είναι το παρατσούκλι μου.