First Language vs Second Language

Πες μας τώρα ότι σε χάλασε προχθές που σου έλεγα στα Αζερμπαϊτζιανα να κάτσεις να σε καβαλήσω.

 

Ποντιακα και παλι ποντιακα

 

το φουσιν το τσατσαλο κρουει απαν σο κακαλο
το φουιν το καφουλιαρ τρωσατων με το κουταλ

 

Ως θύμα της κακοήθους κυνικής επιθέσεώς σου με το ίδιο βιντεάκι σε μια παρελθοντική συζήτηση που είχα με τον @cadpmpc σε μία άλλη γλώσσα (σύγχρονη βρε αδερφέ, δε ξεσηκώσαμε δα και σανσκριτικά!), οφείλω να σου πω πως φτάνει πια με αυτό το βιντεάκι! Δεν έγινε δα κι έτσι για να το κάνεις θέμα  



Και άσε με να σου εξηγήσω το λόγο για τον οποίο πληγωθήκαμε εκείνη τη μέρα. Είναι πολύ απλός ο λόγος:

 

Και παραμένει τελικά η απορία μου μετά από χρόνια @thief: ποια είναι η ουσιαστική διαφορά του τεβεκελή από τον σέφτελο? 

 

Σευτελος είναι ο ανόητος
Τεβεκελης ο ηλίθιος.

 

Ελληνικά βέβαια, αλλιώς πως θα βασανίσω κόσμο.

Με πλήγωσε βέβαια, ένας που μιλούσαμε πριν ποσο να ήταν...ένα μήνα, που του γράφω κάτι σε άψογα ελληνικά και απαντάει «αυτό φαίνεται ότι βγήκε από το google translator, πες τι θες να πεις στα αγγλικά»...πως με πετσόκοψε έτσι.

Επισης ωραίο σκηνικό, είμαι με μια «φίλη» και μιλάμε γερμανικά, και ακούγεται μια φωνή από μέσα
- Σταματήστε να μιλάτε για εμένα

Σοκ και ρωτώ

- συγνώμη πως το καταλάβατε ότι μιλάμε για Εσας, αφού δεν καταλαβαίνετε γερμανικά

- Λετε συνέχεια papa, papa, papa για ποιον άλλον να μιλάτε. Κουτσομπόλικα.
      

 

Την εποχη που ασχολουμουν με kinky κατασκευες, αξιωθηκα να παρω κι εναν τορνο.
Μινι, οχι σαν αυτους που βλεπετε στα Mηχανουργεια του Βοτανικου, οταν... πατε  

Οταν ασχοληθηκα, εβλεπα πολλα βιντεακια στο YouTube. Συνηθισα την ορολογια των μηχανουργων (machinist) στα αγγλικα. Λογικο.
Οταν εξηγουν κατι, παροτι αμερικανά και εχουν μια ιδιαιτεροτητα τα αμερικανικα αγγλικα απεναντι στα αγγλικα αγγλικα, δεν συναντησηα κατι να μην το καταλαβαινω.
Το τμημα του τορνου που συγκρατει τα κοπτικα (cutting tools) λεγεται tool post.
Αυτο που συγκρατει το περιστρεφομενο κομματι που τορνιζουμε, λεγεται end holder. Κλπ κλπ.

Οταν λοιπον πηγα μια βολτα σε ενα μηχανουργειο στον Βοτανικο, προσπαθησα να καταλαβω τι ενοουσε ο Ποιητης με "μανελα" και "κουκουβαγια". Το δε αμοιρο tool post ουτε που θυμαμαι πως μου το ειπε.

Συμπερασμα.
Η γλωσσα μαθαινεται, οταν αντιστοιχεις "κατι" σε "ηχους". Οσο πιο πολυ ασχολεισαι, λογω εμπειριας, το κανεις χωρις να σκεπτεσαι. Μπαινεις σε ενα φορουμ and you realize, you are talking with an expereienced machinist from Texas about keeping the cutting tools away from the post during the turning and you understand each other perfect. Και βρισκεσαι στην πολη σου, μιλας στην γλωσσα σου και ... "βρηκε η μανελα στην κουκουβαγια". Οριστε ?

Αρα λοιπον, οσοι και οσες διαβαζουν ή βλεπουν θεματολογια στα αγγλικα, λογικο ειναι να ανοιξουν μεσα τους ενα καναλι για την "ξενογλωσση" ορολογια και τον τροπο που εκφραζεται.

Y.Γ. Bonus απο εμενα. Εγχειριδιο για την "Αναγνωριση Τιτλων Ευαγων Ιδρυματων Αλλοδαπης".  

 

Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι η μητρική μας γλώσσα αποτυπώνει όοοολο το πολιτισμικό μας υπόβαθρο.
Δηλαδή αποτυπώνει και την όποια μας εθνική ταυτότητα και την κοινωνική μας συνιστώσα και την πολιτιστική μας κληρονομιά και την πολιτική μας σκοπιά, με τις οποιοδήποτε αποχρώσεις που φτιάχνουν το προσωπικό χαρμάνι του κάθε ατόμου, το οποίο είναι ευθέως ανάλογο με την παιδεία, την εκπαίδευση, τα βιώματα και της προσωπικής του ικανότητας να αντιλαμβάνεται, κατανοεί, επεξεργάζεται και διαχειρίζεται την πάρτη του.

Η αντίληψη της σημασίας λέξεων και του εκφράζεσθαι, από ένα πολύ-πολύ περιορισμένο πεδίο και μετά, έχει από μικρές ή μεγάλες παρεκκλίσεις, ακόμα και αν δυο τυχαία άτομα συμφωνούν πως κατανοούν και αποδέχονται από κοινού τον ορισμό μιας λέξης, που θα βρούν σε ένα καλό λεξικό, ας πούμε.
Μπορεί δηλαδή τα χ,ψ άτομα να λένε φερ' ειπείν δάσος, αρχιτέκτονας, ψάρι και να καταλαβαίνουν ένα μέρος από την σημασία τους. Ή, πιο ζόρικα, να λένε ρολόι, αυτοκίνητο, τηλέφωνο ή ακόμα πιο ζόρικα όταν λένε συγκοινωνία, έρευνα, πόνος... Βεβαίως υπάρχουν και ακόμα πιο ζόρικα...

Κάποια άτομα θα ισχυριστούν πως τα παραπάνω έγκεινται στη γνωστική βάση ή/και αντικείμενο του κάθε ατόμου, καλά θα ήταν... Αν προσπαθήσετε να τα ορίσετε, έτσι με τη μία που λένε, θα πείτε, έστω για κάποια από αυτά, "τι στο καλό, αφού τα ξέρω", φυσικά και τα "ξέρετε" με την έννοια πως είναι αναγνωρίσιμα. Στην πραγματικότητα αντιλαμβανόμαστε ή κατανοούμε το τι συμβολίζουν ή/και το περίγραμμά τους, γι΄αυτό και τα αναγνωρίζουμε, όχι κατ' ανάγκη το τι ακριβώς σημαίνουν.

Αμ, έλα που δεν σταματάει το πράμα εδώ. Από τα παραπάνω προκύπτουν μπόλικα "πράματα" που κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή μας με τις παλιολέξεις. Το πώς ακούγονται στο "δικό μας" αυτί (1), το πώς έχουν προσημανθεί στην "δική μας" αντίληψη (2), το ποιά "άλλα παιδιά" λένε αυτές τις παλιολέξεις (3), ουουου και κάμποσα άλλα και οι μεταξύ τους συνδυασμοί, πάρα πολλά...
Παραδείγματα:
(1)
Λιακωτό, ταράτσα, δώμα (η πρώτη ακούγεται "βλάχικια", η δέυτερη ντεμοντέ και λαϊκιά, η τρίτη έχει έναν "αέρα")
Σαλόνι, λίβινγκ ρούμ, καθιστικό (η πρώτη ακούγεται "συνηθισμένη", η δεύτερη "που ζής ρε", η τρίτη είναι "σωστή")
Φονηάς, φονέας (φονεύς), δολοφόνος (η πρώτη ακούγεται "βλαχολαϊκιά", η δεύτερη "αρχαία", η τρίτη είναι "μια χαρά")
Αυτοκίνητο, κούρσα, αμάξι (η πρώτη ακούγεται "τυπική", η δέυτερη "παλιατζούρα", η τρίτη "χαλαρή")
(2)
Συνέπεια (-), επίπτωση (-), επίδραση (=), αποτέλεσμα (+)
Χοντρός (-), εύσωμος (-), παχουλός (+)
(1) + (2)
Πατέρας, μπαμπάς (αλλά και ντάντυ, daddy)
(3)
Καθοδηγητής, ινστρούχτορας, εκπρόσωπος, απολογητής, υπερασπιστής, προπαγανδιστής, ηγερία (αλλά και influencer, opinion maker, trend setter, guru)...
(1) + (2) + (3)
Τσιμπούκι/πίπα (-), γλειφομούνι (-), στοματικό (+)
Eιμαι σίγουρος πως μπορείτε εύκολα να βρείτε δεκάδες, που είτε μπορεί να τα χαρακτηρίστε πρόστυχα είτε απρεπή είτε μπανάλ είτε κακόηχα είτε οτιδήποτε.
Επίσης υπάρχουν και λέξεις που μπορείτε να χρησιμοποιείτε στον επαγγελματικό σας τομέα χαλαρότατα, αλλά σπανίως έως ποτέ στην "παρέα" ή κάποιον "κύκλο", π.χ, εμπορευματοποίηση, μπουρί, φερέφωνο κλπ, και αντιστρόφως ή ακόμα και να κωλώνετε να πείτε τα οποιαδήποτε ή ακόμα χειρότερα να τα γράψετε ακόμα και "ανωνύμως"...
Προσθέστε στα παραπάνω και την πολιτική ορθότητα (συνισταμένη κατευνασμού, εθελοτυφλίας, απονεύρωσης, αποστασιοποίησης, ελλειπτικότητας, επαναπροσδιορισμού κλπ) και νάτο το βόλεμα μέσω "χαριτωμενιάς", διάβαζε βαφτίσια μέσω επανανοηματοδοσίας...

- Και πώς το καταφέρνουμε δαύτο..;
- Μα με τα ...ξένα!
Το παρακαλώ έχει άλλην βαρύτητα, εκφράζει κάτι που θες, τόχεις ανάγκη, είσαι από "κάτω", το πλιζ, είναι πρακτικώς επιφώνημα, δεν έχει περιεχόμενο, συμβολίζει, είναι παιχνίδι σαν τις κουμπάρες ή το κρυφτό...
Είναι πολύ πιο ζόρικο από τα παρακελευσματικού χαρακτήρα "σκίσε με", "γάμα με", ακόμα και το "χτύπα με"...
Ο ντάντης ομοίως, ποιος από τους δυο έχει τ΄αρχίδια να το προφέρει ή να ακούσει τα "μπαμπά" ή το "πατέρα" και να μην τρομοκρατηθεί (τουλάχιστον)..;
Ή, ακόμα-ακόμα, το πορνίδιο από το πουτανάκι, το σκύλα από το μπιτς, το δούλος απ' το σκλάβος ή το ανδράποδο ή το σλατ (αυτό κι αν είναι), το ξεφτίλισμα από το χιουμιλιέσιο, το αντικείμενο από το "αυτό" ή το "ουδέτερο" οτιδήποτε...
Ή κάτι χαριτωμένα "μη μού άπτου" ή "περιδιαγραμμάτου", πούλεγε και η Βασιλειάδου, αυτοπροσδιοριστικά στα "ξένα", τύπου "τι με πέρασες, καλέ" κιετς..;
Πώς λέμε "αρχίδια", υπό την έννοια του "συvεργαζόμαστε, αλλά δεν εισερχόμαστε"..;

 

Γιαυτό χρησιμοποιώ την αγγλική όταν θέλω να βγάλω τα συναισθήματα από την συζήτηση όταν αυτό εξυπηρετεί τον σκοπό μου. Λένε πως αλλάζει ελαφρός και ο χαρακτήρας του ανθρώπου, ο τρόπος που σκέφτεται, όταν μιλάει σε γλώσσα που δεν είναι η μητρική του.

 

Έτσι ακριβώς είναι. Μετανάστες για παράδειγμα που μιλάνε την ίδια γλώσσα θα καταλάβουν ο ένας το άλλον μια χαρά όταν μιλάνε στην ίδια ξένη ακόμα και αν κάποιος τρίτος έχει πρόβλημα να του καταλάβει, γιατί οι δύο έχουν συνηθίσει να ακούνε ίδιο ή παρόμοιο ήχο για την ίδια έννοια.

 

Γουφ! etc etc