Forced Defeminization

Η γνώμη των ανθρώπων, των οποίων το αισθητικό κριτήριο εμπιστεύομαι, αναφορικά με την εμφάνισή μου, ενίοτε λειτουργεί ως καθρέπτης. Αν πάψω να λαμβάνω feedback από τους γύρω μου ότι είμαι όμορφη, το αποτέλεσμα της θέας του ειδώλου μου στον καθρέφτη θα έχει μονάχα να μου πει πως η αισθητική μου αντίληψη απέχει (παθολογικά) από εκείνη του μέσου όρου.

Διατηρώ τις αμφιβολίες μου όμως Ηλία, αναφορικά με το πώς θα βίωναν οι υποτακτικές γυναίκες την αντίστοιχη κατάσταση. Εντός μου εκ φύσεως η έπαρση και η ερωτική διάθεση συμπλέκονται, όσο επαίρομαι τόσο ερεθίζομαι, και τούμπαλιν. Μία γυναίκα όμως που βιώνει το μαζοχισμό της σε συναισθηματικό επίπεδο, πιθανώς όταν εξευτελίζεται να ερεθίζεται. Ίσως η υποτίμηση της θυληκότητάς της ως εξευτελισμός, όχι απλώς να μην "κλειδώνει" την ερωτική της διάθεση, αλλά αντιθέτως να την απογειώνει. - Το ιδανικότερο θα ήταν να μας διαφωτίσουν οι υποτακτικές κυρίες επ' αυτού.

Προσωπικά νομίζω ότι η στέρηση της αίσθησης μητρότητας, δεν αποτελεί απλώς τροχοπέδη στην έκφραση και περαιτέρω ανάπτυξη της θυληκότητας (όπως αυτή συμπλέκεται όχι απλώς με το θυληκό ως το φέρον αιδοίο, αλλά με τη γυναίκα ως κοινωνικό status), αλλά είναι σαφής ακρωτηριασμός κάθε γυναικείας αξίας. Άπτεται φυσικά η αποτελεσματικότητα της μεθόδου, του συστήματος αξιών κάθε γυναίκας, συνεπαγωγικά και του βαθμού στον οποίο αντιλαμβάνεται την ικανότητα αναπαραγωγής της ως δυνατότητα ολοκλήρωσής της σε βιολογικό, κοινωνικό και συναισθηματικό επίπεδο. (Ο Wilde στο βιβλίο Epistola in Carcere et Vinculis, αποσπάσματα του οποίου είχα παραθέσει στο παρελθόν, έγραφε για τα παιδιά πως είναι "τα γλυκά δεσμά που μας δένουν με την ανθρωπότητα".)

Παρατηρώντας πως αναφέρθηκε ο Ηλίας σε λευκή κόλλα χαρτί και χαοτικό σύμπλεγμα εντός της ίδιας παραγράφου - διόλου τυχαία πιστεύω - και συνυπολογίζοντας τον επιστημονικό του προσανατολισμό (προφανώς καταλαβαίνει καλύτερα από την πλειοψηφία των χρηστών αυτού του forum τι απεικονίζει η λέξη "χαοτικό" και δεν τη χρησιμοποιεί ελαφρά τη σκέψει) είναι προφανές πως προσπαθεί να μεταδώσει την ιδέα των απάτητων εδάφων στο μυαλό ενός ανθρώπου, πολύ χονδρικά, μιας και οι παράμετροι/κριτήρια του τί είναι απάτητο και του αλγόριθμου με τον οποίο αποφασίζεται πως το απάτητο έδαφος αντιστέκεται ή υποχωρεί στο κάθε πάτημα δεν είναι δυνατό να αποσαφηνιστούν - χάος γαρ.

 

Re: Απάντηση: Forced Defeminization

Πώς το αιτιολογείς αυτό;

 

Απάντηση: Forced Defeminization

Το οτι ειναι πιο ταπεινωτικο για εναν αντρα να ντυθει με γυναικεια ρουχα απ'οτι μια γυναικα με ανδρικα?Ειναι στη βλαμενη φυση μας εμας των αντρων να συσχετιζουμε οτιδηποτε γυναικειο πανω μας με αδυναμια και εκφυλισμο.Το απλουστερο παραδειγμα,αλλιως αντιμετωπιζεται στο δρομο μια γυναικα με ανδρικα ρουχα και αλλιως ενας αντρας με γυναικεια.Οποτε για καποιον που αρεσκεται στον εξευτελισμο απο τη Κυρια του,με χαρα θα το κανει.

Η ανδροποιηση μιας γυναικας πιστευω απλα τη φερνει αντιμετωπη με το αγνωστο,το σχεδον αδυνατο.

Η πρωτη περιπτωση λοιπον μου φαινεται κλασσικη περιπτωση ταπεινωσης και η δευτερη ενα "ακραιο" πειραμα απο τη μερια του κυριαρχου.

(η απαντηση μου,χωρις να θελω να φανω απολυτος,μού φαινεται αυτονοητη οποτε μαλλον κατι αλλο με ρωτας...Θα χαρω να απαντησω σε οποιαδηποτε διευκρινηση)

 

Re: Απάντηση: Forced Defeminization

Πως το συμπεραίνεις αυτό;

 

Μεγάλο κ βαρύ θέμα άγγιξες Ηλία μου.Επί της ιστορίας σου κ γενικώς κατά πόσο είναι εφικτό κάτι τέτοιο,πιστεύω ότι είναι μια απίστευτα δύσκολη,χρονοβόρα κ ψυχοφθόρα διαδικασία.Προαπαιτεί απόλυτη εμπιστοσύνη κ αγάπη κ θέληση για υπέρβαση.Όλα είναι στο μυαλό μας κ αν θέλουμε την αλλαγή τότε την κάνουμε.Η αλλαγή φύλου είναι τραβηγμένη τόσο γι αυτόν που θα την πλάσει όσο και για εκείνον που θα την υποστεί.Προσωπικα όμως,είμαι κατά μιας διαδικασίας που πηγαίνει κόντρα στην φυσική τάξη των πραγμάτων,εκτός και αν η ανάγκη αλλαγής βγαίνει φυσικά.Εδώ όμως απ ότι κατάλαβα,πρόκειται περί εξαναγκασμού,οπότε θα έχει καταστροφικές συνέπειες αν όχι πρόσκαιρα,μακροπρόθεσμα.

 

Θέλω να θέσω και μία άλλη οπτική.
Κατά πόσο το περίβλημα του φύλου, θα μπορούσε κάποιον να τον κρατά παγιδευμένο;

 

Αναλύω την ερώτησή μου εδώ:
Αν εξαιρέσουμε το πώς η μεταβολή της συμπεριφοράς και εμφάνισης ενός ανθρώπου από ανδρική σε γυναικεία (και το αντίθετο) γίνεται αντιληπτή στους παρατηρητές (βάσει των κοινωνικών τους κριτηριών που μπορεί να επηρεάζονται από την αισθητική, την ηθική κ.α.) και το πώς αυτοί δίνουν ακούσια ή εκούσια feedback στο υποκείμενο, γιατί πιστεύεις ότι η αίσθηση δυσφορίας από την απαγόρευση έκφρασης της ερωτικής ταυτότητας ενός ανθρώπου διαφοροποιείται σε άνδρες και γυναίκες;

Πιο αναλυτικά:
Το να υιοθετούν οι γυναίκες ανδρικά γνωρίσματα τόσο στην εμφάνιση (π.χ. παντελόνια) όσο και στη συμπεριφορά (π.χ. επιθετική προσέγγιση ερωτικού συντρόφου) κρίνεται ενίοτε από τις ίδιες ή τον περίγυρό τους κοινωνικό άλμα. Διότι οι γυναίκες στην προσπάθειά τους να εξισορροπήσουν την κοινωνική αδικία που υπέμειναν, προχώρησαν στη διαδικασία ταύτισής τους (ως προς την ποιότητα και όχι ως προς την αξία – όπως θα έπρεπε κατ εμέ) με τους άνδρες, και έτσι πλέον κάθε αισθητική προσέγγιση στο ανδρικό πρότυπο παραπέμπει υποτίθεται σε υπερτονισμό των αρετών εκείνων που κατά την παράδοση συνδέονται με τον άνδρα, λ.χ. τόλμη, υπερηφάνεια, στιβαρότητα. (Μία γυναίκα με κοστούμι και αυστηρό κούρεμα σε πολλούς γίνεται αντιληπτή ως πιο δυναμική και σοβαρή από εκείνη που φέρει χαριτωμένα τακούνια και ρουζ στα μάγουλα.)

Το να υιοθετούν οι άνδρες γυναικεία γνωρίσματα τόσο στην εμφάνιση (π.χ. βαφή μαλλιών) όσο και στη συμπεριφορά (π.χ. γερή δόση χαριτωμενιάς) κρίνεται ενίοτε από τον περίγυρό τους ως κοινωνικό ολίσθημα. Διότι το μπόλιασμα γυναικείων στοιχείων στην εμφάνιση και τη συμπεριφορά (και η αντίστοιχη υποχώρηση των ανδρικών) παραπέμπει και σε απογύμνωση του άνδρα από τις «ανδρικές αρετές» που ανέφερα πριν. (Πούστης είναι υβριστικά ο ομοφυλόφιλος άνδρας και πούστικα λέμε πως φέρεται ο άνανδρος – εδώ είναι ξεκάθαρο πως στο μυαλό πολλών οι έννοιες ανδρεία και ανδροπρέπεια γίνονται ένα και το αυτό. Και η έλλειψη αξιοπρέπειας από μία γυναίκα συγχωρείται σε ένα βαθμό, μα από έναν άνδρα όχι – αλλιώς δεν μπορεί παρά να είναι πούστης/ομοφυλόφιλος).

Ας πούμε λοιπόν ότι το υποκείμενο δεν ζει/αλληλεπιδρά στο συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο που ανέφερα, πως είναι απομωνομένο/αδιάφορο με αποτέλεσμα να μην προκύπτει εντός του αίσθημα ντροπής από την παραδοχή στον περίγυρό του πως δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος του ορθού κοινωνικού status του φύλου του. Καθαρά αυτοαναφορικά επομένως, γιατί πιστεύεις ότι ένας άνδρας δυσφορεί περισσότερο από μία γυναίκα όταν δεν μπορεί να εκφράσει τη σεξουαλικότητά του; Αν η «κατηφόρα» που ανέφερες δεν αναφέρεται σε ένα ατόπημα του υποκειμένου βάσει των κοινωνικών κριτηρίων του παρατηρητή, γιατί πιστεύεις ότι είναι μεγαλύτερη γι αυτόν αν είναι άνδρας; (Εννοείται πως αν η «κατηφόρα» είχε κοινωνική χροιά τότε δεν το συζητούμε καν, για τις γυναίκες ο ίδιος δρόμος είναι ανηφόρα μιας και τον διανύουν από την αντίθετη αφετηρία, όπως ανέφερα και στη δεύτερη παράγραφο.)

Κατά το βαθμό, στον οποίο δεν είναι το φύλο ως στοιχείο του γενετικού κώδικα, αυτό που διαμορφώνει την αίσθηση "είμαι άνδρας" ή "είμαι γυναίκα". Με το ίδιο σκεπτικό, αν πολύ χονδρικά θεωρήσουμε πως το φύλο είναι μοναδικός ή κύριος συντελεστής, στο πειραματικό επίπεδο όπου ένας άνθρωπος απομωνόνεται από το κοινωνικό περιβάλλον και δεν δέχεται ερεθίσματα, λογικά δεν θα υπήρχαν θηλυκές ιδιοσυκρασίες παγιδευμένες σε ανδρικά σώματα και τούμπαλιν - εξαιρώ τις περιπτώσεις ερμαφρόδιτων, όπου η ταλάντωση μεταξύ δύο ερωτικών ταυτοτήτων προφανώς έχει ως αφετηρία στοιχεία βιολογίας.

 

Απάντηση: Re: Forced Defeminization

Το οτι καποιος δε λειτουργει σε αμεση επαφη με τον κοινωνικο περιγυρο,δε πιστευω πως αυτοματα απελευθερωνεται απο οποιαδηποτε υποχρεωση ή στατους απεναντι σ'αυτο.Την εικονα που "πρεπει" να δειχνουμε προς τα εξω,τη κουβαλουμε και μεσα μας.

Φαντασου εναν στρεητ ανδρα μονο στο σπιτι αφου εχει φυγει η συζυγος του.Καθισμενος στον καναπε βλεπει μια πεταμενη γοβα της και για λιγοστη φορα στη ζωη του περναει φευγαλεα απο το μυαλο του τι αισθηση θα ειχαν αυτα τα παπουτσια στα ποδια του(χωρις τασεις φετιχισμου,ομοφυλοφιλιας ή ερωτικης παρεκτροπης τελοσπαντων..καθαρα και μονο απο περιεργεια).Στις περισσοτερες των περιπτωσεων,θα εδιωχνε αυτη τη στιγμιαια σκεψη και θα συνεχιζε τη δουλεια του καθως θα του φαινοταν γελοια.Ενας πραγματικα απελευθερωμενος απο το στατους του(μιας και δεν υπηρχε παρατηρητης καπου γυρω),θα τις δοκιμαζε..μονο και μονο για να σκοτωσει 1 λεπτο βαρεμαρας.
Μια γυναικα απο την αλλη,ερεθιζεται μονο και μονο επειδη φορεσε το μποξερακι του εραστη της,γιατι νιωθει οτι αντλει τη δυναμη του.
Οπως πολυ σωστα ειπες κι εσυ λοιπον,η ταση μιας γυναικας προς το ανδρικο ενδυναμωνει καποια στοιχεια(κι οχι μονο στα ματια των παρατηρητων).Ενω η ταση ενος αντρα προς το γυναικειο τον αποδυναμωνει.Αυτη η αποδυναμωση ειναι που αρεσει σε καποιον αντρα υπο,μιας και δειχνει την υποταγη του προς τη κυρια του+τον απελευθερωνει απο το αποτυπωμα της υποχρεωσης του στατους του.


(Το "βλαμενη" επετρεψε μου να το κρατησω)

 

Re: Απάντηση: Re: Forced Defeminization

Ευχαρίστως, μα αιτιολογείται; Κατά κυριολεξία βλαμμένη (ελαττωματική) δεν είναι, απεναντίας η ποιοτική σύσταση της μάζας των ανδρικών σωμάτων τους δίνει το πλεονέκτημα της μεγαλύτερης μυικής δύναμης, και ό,τι αυτή συνεπάγεται σε κοινωνικό επίπεδο. Αν ο αρσενικός αυστραλοπίθηκος δεν ήταν μακράν δυνατότερος από το θηλυκό, σήμερα η αφομοίωση γυναικείων στοιχείων στην εξωτερική εμφάνιση των ανδρών πολύ αμφιβάλλω για το αν θα θεωρούνταν αντιστρόφως ανάλογη της υπερηφάνειας.  

Πως είναι ανόητο να χωλαίνει κανείς επειδή δεν συνάδει η ψυχοσύνθεσή του με τις επιταγές της παραπάνω λογικής συνεπαγωγής συμφωνούμε.

 

Μεφιστοφελικό καθαρά μου φαίνεται.

"Για κάθε σταγόνα θηλυκότητας που θα Μου δίνεις για πάντα, θα σου δίνω κι ένα ψίχουλο σκλαβοσύνης. Μέχρι να γίνεις η τέλεια σκλάβα. Αλλά τότε θα Μου έχεις δώσει όλη σου τη γυναικεία υπόσταση."

Ήταν Μαστερ ο Μεφιστοφελής;

Σε σχέση με το Θεό, διόλου.
Σε σχέση με αυτούς που αναζήτησαν αυτό που μόνον εκείνος μπορούσε να τους δώσει, απολύτως.

Γιατί γοητευόμαστε - αν γοητευόμαστε - από τον Μεφιστοφελή;

Ίσως γιατί έκανε καθαρούς λογαριασμούς με τον προς διαφθορά υποψήφιο. Τι έδινε και τι ζητούσε σε αντάλλαγμα.

Αυτό με κάνει να νιώθω ότι ο Μ. δεν είχε ενοχές γι αυτό που έκανε.

Ότι γνώριζε τι έκανε και πώς θα το έκανε.

Ότι είχε πληρώσει το κόστος των επιλογών του, εν πάσει περιπτώσει είχε εκπέσει από τ ουρανού την άγια τάξη και είχε αντέξει το πλήγμα.

Γνώριζε άραγε να ανακαλύπτει τα κενά που άφηνε η άγια τάξη και να τα χρησιμοποιεί προς όφελός του;

Έμπαινε σε διαλογική συζήτηση με το υποψήφιο θύμα του. Επειδή το λογάριαζε για ίσο του;
Επειδή είχε ανάγκη να το κάνει;
Ή ίσως επειδή η φανερή επίγνωση του αδύναμου ότι ήταν αδύναμος, μεγάλωνε την απόλαυσή του;

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, θα ήταν ενδιαφέρον να επιβάλει κάποιος την αποθηλυκοποίηση μιας γυναίκας. Με αντιγύρισμα τη σκλαβωσύνη της.

Αλλιώς, γιατί θα το έκανε; Ποιά απόλαυση θα του έδινε;

 

Σε περίμενα χαρά μου και ας άργησες λίγο.

Δίχως έπαρση και με πλήρη συνείδηση αυτών που θα πω…

Το δοκίμασα πριν από χρόνια. Κάποιος με ρώτησε αν ποτέ προσπάθησε κάποιος να με σπάσει. Συναίνεσα σε κάποιον να προσπαθήσει να με θηλυκοποιήσει. Ο πρώτος λόγος ήταν η περιέργεια. Μετά άρχισαν σαν ντόμινο να συρρέουν απανωτά πολλοί άλλοι.

Ήταν μία πολύ ισχυρή προσωπικότητα και στον βαθμό του δυνατού είχε και την βοήθεια μου. Όταν έβλεπα αδυναμίες που εμφανιζόταν ή ανασφάλειες που ξετρύπωναν από τις σκιές και ο ίδιος δεν τις είχε παρατηρήσει, τους τις αποκάλυπτα προτείνοντας τεχνικές ή στρατηγικές εκμετάλλευσης τους.

Ήταν ένα πολύ ισχυρό πλήγμα στο μοντέλο του ανδρισμού και του εγωισμού που είχα αναπτύξει μέχρι εκείνη την στιγμή. Ένιωθα ότι έχανα κάθε μορφή αξιοπρέπειας, ότι χάνω κομμάτια από το ίδιο μου το εγώ και οτιδήποτε είχα στηρίξει πάνω σε αυτά τα θεμέλια ανατρεπόταν.

Ένιωθα ναυτία και βούταγα ακόμα πιο βαθιά για να γκρεμίσω ότι πια μου έμοιαζε σαθρό και ανάξιο ύπαρξης. Γέμιζα αμφιβολίες και ένα μέρος του εαυτού μου προσπαθούσε να ανατρέψει τις αιτίες, ενώ ένα άλλο πάλευε εναντίον του. Ταυτόχρονα με τις δύο βουλήσεις αποκαλύφθηκε και μία τρίτη, που αυτό που έπραττε ήταν η ανάλυση, η μελέτη και η θεωρητικοποίηση.

Στα ήδη κλονισμένα μου θεμέλια, στις τεχνικές που κλιμακωτά σκλήρυναν και έσκαβαν πιο βαθιά, είχα να προσθέσω και την πολυκοσμία των πολλών συνειδήσεων.

Ίλιγγος.

Και τότε ανακάλυψα. Οι αξίες και πηγές των θεμέλιων δεν άλλαζαν. Οι πηγές θα εκφραστούν μέσα από τις διόδους που θα δημιουργηθούν. Αν γκρεμίσεις μία δίοδο, η πηγή δεν παύει. Θα βρει τρόπο να εκφραστεί και να θεμελιώσει την ύπαρξη της. Υπάρχουν βαθύτεροι πυρήνες που δίνουν πνοή σε μία προσωπικότητα.

Ένα παράδειγμα. Ήθελα να ελέγχω και πίστευα ότι αυτό μπορούσε να επιτευχθεί αν στηριζόταν στο αρσενικό μου κέλυφος. Χάνοντας το, άρχισα να νιώθω ότι δεν μπορώ να το πραγματοποιήσω και άρχισα να νιώθω δυστυχισμένος. Τότε σταδιακά συνειδητοποίησα ότι με την μορφή στην οποία είχα εξαναγκαστεί να ακολουθήσω, μπορούσα πάλι να το εκφράσω.

Δεν μπορούσα να μπω στο δωμάτιο και να χρησιμοποιήσω την βαριά μου μορφή για να κυριαρχήσω. Μου απαγορευόταν. Μπήκα στο δωμάτιο και χρησιμοποίησα θηλυκούς τρόπους έκφρασης για να ερεθίσω, να αποπλανήσω, να κατακτήσω και μετά να ελέγξω. Να φέρω τον άλλο εκεί που ήθελα και σταδιακά να αποκτήσω εγώ την διαχείριση.

Αμέσως μετά εξέθεσα και αυτή την λογική. Μου ζητήθηκε να σταματήσω και να ρίξω και αυτή την διαδρομή. Αφέθηκα. Παρατήρησα ότι μαγεύεται. Όσο περισσότερο μαγευόταν τόσο περισσότερο υποχωρούσα. Δοκίμασα κάθε μορφή παράδοσης για να δω κάθε μορφή δράσης από την μεριά του. Όσο πιο βαθιά προχωρούσε μέσα μου τόσο περισσότερο αποκαλυπτόταν και εισχωρούσα μέσα του.
Τεμάχιζα κάθε του δράση σε πρωταρχικές πηγές και πειραματιζόμουν με την φύση της προσωπικότητας του.

Άρχιζα να νιώθω πάλι ικανοποιημένος. Έπαιζά σαν μικρό κακομαθημένο παιδί που βρήκε τρόπο να μπει στη σάλα με τα γλυκά. Δεν ξανάβρισκα την ψυχή μου όπως την είχα από πριν. Ανακάλυπτα για πρώτη φορά την ψυχή μου γυμνή. Ήξερα πια τι ήμουν και τι ήθελα. Ήξερα πια ότι δεν είχε σημασία για μένα το πώς, αλλά το τι.

Απελευθερώθηκα. Τώρα μπορούσα να μπω στο δωμάτιο και να φορέσω ότι φορεσιά ήθελα. Να πάρω αυτό που θέλω όχι στηριζόμενος πια σε αυτό που φορούσα. Να πετάξω όχι φορώντας κάποιου συγκεκριμένου είδους φτερά μόνο, αλλά οτιδήποτε.

Και ρωτάω τώρα…

Μία γυναίκα κατά πόσο δεσμεύεται από την γυναικεία έκφραση της ψυχής της;
Κατά πόσο το κέλυφος που φορά την εμποδίζει από το να απελευθερωθεί και να απολαύσει αυτό που θέλει, όχι γιατί είναι γυναίκα, αλλά γιατί αυτό γουστάρει η ψυχή της;

Μία γυναίκα που θέλει να είναι υποτακτική, μπορεί να συνδέσει την παράδοση της με την πουτανιά της. Θα αφεθώ στους δύο, τρεις, τέσσερις πούτσους που θα βρίσκονται στο δωμάτιο, σαν τσούλα και αυτό θα τον γοητεύσει. Θα τον κάνει να πιστέψει ότι αφέθηκα στις ορέξεις του.

Μία γυναίκα που θέλει να είναι υποτακτική, μπορεί να συνδέσει την παράδοση της με την παθητική φαινομενικά εικόνα της θηλυκότητας της. Να συμπεριφερθώ σαν αδύναμο, παθιάρικο, ναζιάρικο, υποταγμένο θηλυκό και έτσι θα είμαι υποταγμένη.

Θα μπορούσα να συνεχίσω αλλά γνωρίζετε καλύτερα από εμένα την φύση μίας γυναίκας και τις εκφράσεις της, οπότε φρονώ ότι με αντιλαμβάνεστε.

Όλα αυτά είναι πάντα προσωπικές απόψεις. Φρονώ ότι η υποταγή δεν έρχεται χρησιμοποιώντας ως στήριγμα την φύση του φύλου που ανήκει. Έρχεται από κάπου βαθύτερα. Φρονώ ότι πρώτα αποσταθεροποιείς τα δεδομένα που έχει κάποιος και στηρίζεται σε αυτά και μετά γεύεσαι για να καταλάβεις.

Οπότε φρονώ ότι το Defeminization είναι μία από αυτές τις μορφές αποσταθεροποίησης που χρειάζομαι για να γευτώ την πραγματική γεύση πίσω από τα καρυκεύματα.

 

oh well

έναν άντρα να τον θυληκοποιήσης ,είναι σαν μία κατρακύλα... με ότι συνέπειες έχει είτε ηδονικές είτε απόστροφη
μία γυναίκα όμως να ντύνετε ανδρικά δεν θεωρήτε κατρακύλα ... ίσα ίσα που αρκετές Mistress ντύνοντε ανδρικά ,αρκετές λεσβίες το κάνουν και δεν νιώθουν ντροπή αλλά αντίθετα ανεβασμένες ...

πως είναι δυνατόν μία γυναικά να νιώθει άσχημα ... ίσως αν της στερήσεις τη θυληκότητα της ,με πλαστικά μέσα ,όπως αφαίρεση μαστού(φαντάζομε θα είναι κάτι ακραίο αυτό..)

αυτή η διαφορά στη προσέγγιση του ενός φύλλου προς το άλλο ίσως να φταίει στο ότι έχει καθιερωθεί η θεώρηση οτι το ανδρικό μέρος της κοινωνίας είναι ανώτερο από το θυληκό ,μη ξεχνάτε ότι τα δικαιώματα ισότητας είναι μόλις 50ετών στην καλλίτερη περίπτωση 80ετών...