H μουσική ιδιοφυϊα του..

Απάντηση: H μουσική ιδιοφυϊα του..

...μοναδικού Tony Bennett.


Αλλά μου λείπεις πιο πολύ,
Αγάπη μου,
Όταν φθινοπωρινά φύλλα
Αρχίζουν να πέφτουν

 

Απάντηση: H μουσική ιδιοφυϊα του..

Cal Tjader. Vibraphone (ελληνική μετάφραση; ) που σε κάνει να θέλεις να κλείσεις τα μάτια σου και να ονειρευτείς οτι βρίσκεσαι στην ταράτσα ενός ψηλού κτιρίου. Από κάτω η πόλη λαμπυρίζει, και στον ουρανό βλέπεις αστέρια, σύννεφα και μια φέτα φεγγάρι.

Στα 40 χρόνια καριέρας του ο Tjader δεν άλλαξε σημαντικά το στυλ του. Πολύ περισσότερο, δεν βρήκε μιμητές και δεν δημιούργησε σχολή. Η μουσική του διαφέρει από τη συμβατική latin jazz στον τρόπο με τον οποίο παραμορφώνει τους συνήθως "απαλούς" ήχους των κρουστών της bossa nova και του mambo κάνοντάς τους πιο σκληρούς και απρόβλεπτους, και υπάρχουν και αυτοί που υποστηρίζουν οτι οι δουλειές του με τη Verve Records τη δεκαετία του '60 (απ'όπου είναι και το πιο κάτω απόσπασμα) έγιναν έμπνευση για τη μετέπειτα γέννηση της acid jazz.

 

Απάντηση: H μουσική ιδιοφυϊα του..

 

Beethoven piano sonata No26:''Les Adieux''

Εργο εντελώς εσωτερικό και θεωρητικώς ''προγραμματικό'' μιας και στις παρτιτούρες του ο Beethoven σημειώνει τις λέξεις που παρατίθενται στην αρχή του θέματος..

Μάλιστα πάνω απ΄τις τρεις πρώτες νότες σημειώνει χαρακτηριστικά :Le-be-Wohl,τις τρεις δηλαδή συλλαβές της λέξης ''αποχαιρετισμός'',που μάλιστα αντιστοιχούν σε ιδιαίτερα ''δραματικό'' μουσικό τόνο.
Το αρχικό adagio θυμίζει πένθιμο εμβατήριο και βουλιάζει κυριολεκτικά στην τραγικότητα του αποχωρισμού αλλά και της αγωνίας αν ποτέ θα αλλάξουν τα πράγματα.
Η ιδιοφυής μετατροπή του αρχικού adagio σε Allegro τονίζει μια αισιοδοξία του Συνθέτη , οτι η ''συντριβή'' θα ναι παροδική..
Θέμα ''ασταθές'' μουσικά,που υποδηλώνει τις εναλλαγές αισιοδοξίας και απελπισίας του συνθέτη..
Το Le-be-whol επανέρχεται ξανά και ξανά ,η αμφιβολία παραμένει και οι δυο τελευταίες συγχορδίες θυμίζουν το δυνατό κλείσιμο της πόρτας μετά τον αποχαιρετισμό ,αλλά ουσιώδης απάντηση δεν δίνεται..

Το δεύτερο μέρος (Andante espressivo)αποτελεί μια δραματική μινιατούρα γεμάτη απο βαθιά συναισθήματα απώλειας και συντριβής,οπου κυριαρχεί η αγωνία σχετικά με το μέλλον..
Ο Beethoven παρα το οτι φαίνεται να χρησιμοποιεί το ένα και μοναδικό θέμα σε παραλλαγές ,λίγο πριν το τέλος του,σχεδόν το αποδομεί με σκόρπιες ,απελπισμένες και ''περιφερόμενες '' νότες δειγμα της εσωτερικής του κατάστασης..

Το τελευταίο μέρος ξεκινά με ένα πιανιστικό σφυροκόπημα για να μετεξελιχθεί σε μια πιο χαρμόσυνη μελωδία ,οπου η αλλαγή του τόνου της προσδίδει μια μάλλον δραματική χροιά ,που μπορει να θεωρηθεί και ως ''κατάσταση έκπληξης'' καθώς η επιθυμία μοιάζει να εκπληρώνεται και ακολουθεί αυτή η τόσο οικεία ''συνομιλία'' με την ''χαμένη κατάσταση'' που μας ειναι τόσο αναγκαία και απαραίτητη για να ξανανιώσουμε οτι πατάμε σταθερά στη Γη..
Η σονάτα κλείνει τρυφερά και οι τελευταίες της νότες θυμίζουν κάτι απ΄το φινάλε της Ποιμενικής ..

Εργο διάρκειας 17 λεπτών περίπου μας καθηλώνει μέσω της μουσικής γραφής αυτής της παγκόσμιας ιδιοφυϊας που στην εποχή του άλλαξε τήν Μουσική και την έφερε χρόνια μπροστά ,μετασχηματίζοντάς την σε μουσική απ΄τον Άνθρωπο για την Ανθρωπότητα..

“Vom Herzen, möge es wieder, zu Herzen gehen!”

 

υπέροχο, ευχαριστούμε

 

Καλημέρα,
Ακούτε ακόμη μουσική;