Lyrics

We'll rise above this
We'll cry about this
As we live and learn
A broken promise
I was not honest
Now I watch as tables turn
And you’re singing

I’ll wait my turn
To tear inside you
Watch you burn
I’ll wait my turn
I’ll wait my turn

I’ll cry about this
And hide my cuckold eyes
As you come off all concerned
I’ll find no solace
In your poor apology
In your regret that sounds absurd
And keep singing

I’ll wait my turn
To tear inside you
Watch you burn
And I’ll wait my turn
To terrorize you
Watch you burn
And I’ll wait my turn
I’ll wait my turn

And this is a promise
Promise is a promise
Promise is a promise
Promise is a promise

And I’ll wait my turn
To tear inside you
Watch you burn
I’ll wait my turn
I’ll wait my turn

A broken promise
You were not honest
I’ll bide my time
I’ll wait my turn.

Placebo - Broken Promise

 

Darkness (11/11)
(Van Der Graaf Generator-The Least We Can Do Is Wave To Each Other)


Day dawns dark, it now numbers infinity.
Life crawls from the past, watching in wonder
I trace its patterns in me.
Tomorrow's tomorrow is birth again.
Boats burn the bridge in the fens;
the time of the past returns to my life
and uses it.

Don't blame me for the letters that may form in the sand;
don't look in my eyes, you may see all the numbers
that stretch in my sky and colour my hand.
Don't say that I'm wrong in imagining
that the voice of my life cannot sing.
Fate enters and talks in old words:
they amuse it.

Hands shine darkly and white;
only in dark do they appear.
Bless the baby born today,
flying in pitch, flying on fear.

They shine in my eyes and touch my face
where I have seen them placed before;
don't blame me, please, for the fate that falls:
I did not choose it.
I did not, no, no, I did not,
I truly did not choose it.

 

Όταν Χαράζει

Όταν χαράζει, ο πρώτος στεναγμός
βγαίνει απ' τα πιο σφιγμένα χείλη.
Σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά
ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει.

Αν είσαι μόνος, αν είσαι αδύναμος
η χαραυγή θα σε ξεκάνει.
Έχει το μύρο, έχει τη σιγαλιά,
έχει τον ήλιο τον αλάνη.

Καινούρια μέρα, καινούριος ποταμός
στις εκβολές του θα προσφέρει
όσα χαθήκαν, όσα ξεχάστηκαν
κι όσα γι' αυτά κανείς δεν ξέρει.

Πίσω απ' τους λόφους, πίσω απ' τα βλέφαρα
υπάρχει τόπος και για σένα.
Χωρίς Βαστίλη, χωρίς ανάθεμα,
χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα.

Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Βραχνός προφήτης (2000)

 

"Man-erg"
(Van Der Graaf Generator-Pawn Hearts)


The killer lives inside me; yes, I can feel him move.
Sometimes he's lightly sleeping in the quiet of his room;
but then his eyes will rise and stare through mine,
he'll speak my words and slice my mind inside.
Yes, the killer lives.

The angels live inside me, I can feel them smile;
their presence strokes and soothes the tempest in my mind
and their love can heal the wounds that I have wrought.
They watch me as I go to fall;
well, I know I shall be caught
while the angels live.

How can I be free?
How can I get help?
Am I really me?
Am I someone else?

But stalking in my cloisters hang the acolytes of gloom
and Death's Head throws his cloak into the corner of my room
and I am doomed.
But laughing in my courtyard play the pranksters of my youth
and solemn, waiting Old Man in the gables of the roof:
he tells me truth.

And I, too, live inside me and very often don't know who I am;
I know I'm not a hero;well, I hope that I'm not damned.
I'm just a man, and killers, angels, all are these,
dictators, saviours, refugees in war and peace
as long as Man lives...

I'm just a man, and killers, angels, all are these:
dictators, saviours, refugees.

 

"Ebben? ... N'andro lontana"
(La Wally-Alfredo Catalani)


Ebben?... Ne andro lontana
come va l'eco della pia campana
la, fra la neve bianca
la, fra le nubi d'or
laddove la speranza
e rimpianto, e dolor !

O della madre mia casa gioconda,
la Wally ne andra da te lontana assai,
e forse a te non fara mai piu ritorno,
ne piu la rivedrai !
Mai piu, mai piu !

Ne andro sola e lontana
come l'eco della pia campana,
la, fra la neve bianca;
ne andro sola e lontana
e fra le nubi d'or ...

Ma fermo e la pie ! Ne andiam,
che lunga e la via ! Ne andiam !


Αξίζει να το ακούσετε. Μια από τις πιο όμορφες άριες  

 

Ανέβηκα στην πιπεριά,
μαυρομάτα και ξανθιά.
Για να κόψω ένα πιπέρι,
συ ‘σαι το γλυκό μου ταίρι.

Βλέπω μια κόρη κι άλλαζε,
και την καρδιά μου τάραζε.
Και μου λέει μη φοβάσαι,
βαλ’ το χέρι σου και πιάσε.

Την τσίμπησα μες το λαιμό,
σκούζει φωνάζει «Όχι εδώ».
Και μου λέει «Παρακάτω,
από το λαιμό πιο κάτω».

Την τσίμπησα στα δυο βυζιά,
σκούζει φωνάζει «Kερατά».
Και μου λέει «Παρακάτω,
απ’ τα δυο βυζιά πιο κάτω».

Την τσίμπησα στον αφαλό,
σκούζει φωνάζει «Oύτ’ εδώ».
Και μου λέει «Παρακάτω,
απ’ τον αφαλό πιο κάτω».

Την τσίμπησα στα γόνατα,
φωνές και ξελιγώματα.
Και μου λέει «Παραπάνω,
απ’ τα γόνατα πιο πάνω».

Σκύβω κι ο μαύρος τι να δω,
να ρεματάκι δροσερό.
Γύρω γύρω είχε βούρλα,
και στη μέση μια βρυσούλα.

Ήτανε και κατηφόρα,
έβαλα και λίγη φόρα.
Πέφτει σκούζει απ’ τη χαρά της,
και την άκουσ’ ο μπαμπάς της.

Tι έχεις κόρη μ’ κι είσαι κάτου,
κι είν’ τα πόδια σου στ’ αυτιά του.
Mέγας πόνος μ’ έχει πιάσει,
και με τρίβει να περάσει.

Ανέβηκα στην πιπεριά - Αλέκος Κιτσάκης, Διονύσης Σαββόπουλος, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Νίκος Παπάζογλου, Λίτσα Διαμάντη, Παύλος Χαϊκάλης (ίσως κ.ά.)

 

Έτσι για να πω πως σε κέρδισα
θα 'θελα μια φορά να σε πληγώσω
εσύ να μου ζητάς όσα σου στέρησα
και εγώ να μην μπορώ να σου τα δώσω

Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω
τα λόγια σου σαν μάγισσα τα ξόρκισα
και άσε τις απειλές πως δήθεν θα υποφέρω
και να σκεφτείς ότι σαν σήμερα σε γνώρισα

Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό

Έτσι για να πω πως σε κέρδισα
θα 'θελα μια φορά να σε πληγώσω
εσύ να τρέχεις πίσω μου σαν μέλισσα
και εγώ να κάνω τον αδιάφορο καμπόσο

Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω
με ένα φιλί μου θα σ' αλλάξω την τροχιά
κι όταν θα σκέφτεσαι το πως θα υποφέρω
καινούριο πόθο θα σ' ανάβω στην καρδιά

Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό

Δίδυμα Φεγγάρια - Μητροπάνος , Κανελλίδου

~~~~~~~~~~~~~~

Φεύγω - Νίκος Παπάζογλου / Ορφέας Περίδης

Ρίχνω στη νύχτα μια σπρωξιά
παίρνω φωτιά και ξημερώνει
στη τελευταία ρουφηξιά
κάνω όρκο να τελειώσει πια
ό,τι τελειώνει.

Μπαίνω στο τρένο την αυγή
για να με βρει σε άλλο μέρος
η μέρα ετούτη που θα μπει
να με γλιτώσει απο'κει
που ήμουνα ξένος.

Φεύγω,φεύγω,κάθε μέρα φεύγω
μέτρο-μέτρο, όλο πιο μακριά
φεύγω,φεύγω, τόσα χρόνια φεύγω,
στη καρδιά μου όλο πιο κοντά.

Ρίχνω στα μάτια μου ένα φως
και κάνω ανάκριση μονάχος,
ο χωρισμένος μου εαυτός
είναι που χώρισε το κόσμο
από λάθος.

Άραγε τι να φταίει τι
που ονειρευόμαστε στον ξύπνιο,
και να ‘ναι η λησμονιά αυτή
που ανοίγει πόρτες το πρωί
στο πρώτο χτύπο.

 

Γεμάτο δάκρυα στάζει το πέλαγος
Μοιάζει το χιόνι σου φέτος να καίει
Μοιάζει το μέλλον να είναι απροσπέραστο
Σʼ ένα παρόν που στενάζει και κλαίει

Είναι χλωμό του ουρανού το στερέωμα
Και τούτη η πόλη φαρμάκι να στάζει
Έχω πια χάσει καιρό το δικαίωμα
Να σʼ αντικρίζω καθώς θα χαράζει

Όσο μʼ αγάπησες τόσο σε πρόδωσα
Όσο με πρόδωσες σʼ είχα αγαπήσει
Όσο με άφηνες τόσο σε άφηνα
Κι όσο με μίσησες με έχω μισήσει...

Κλείνω τα μάτια και βλέπω το αύριο
Κι είναι ένα αύριο δίχως εικόνες
Ίσως να ζει η αγάπη μεθαύριο
Ίσως περάσουν κι αυτοί οι χειμώνες

Είναι η πόλη μας τώρα πια φάντασμα
Μοιάζει με πίνακα που έχει ξεβάψει
Κι έχει απομείνει μονάχα η θάλασσα
Να μου θυμίζει ότι έχω ξεχάσει

Έτσι κοιτάζω την πόλη που αγάπησα
Όταν σε είχα σε αυτή συναντήσει
Έτσι κοιτάζω την πόλη που άφησα
Όταν στην άβυσσο μʼ είχες αφήσει...

Πόλη Χιόνι - Φίλιππος Πλιάτσικας

 

Αυτή η νύχτα μένει - Δήμητρα Παπίου (πρώτη εκτέλεση)

Πέλαγο να ζήσω δε θα βρω
σε ψυχή ψαριού κορμί γατίσιο
κάθε βράδυ βγαίνω να πνιγώ
πότε άστρα πότε άκρη της αβύσσου
κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό
τα χρόνια μου σεντόνια μου τσιγάρα να τα σβήσω

Αυτή η νύχτα μένει
αιώνες παγωμένη
που δυό ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο

Χάθηκα και γω κάποια βραδιά
πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη
πέφταν τ'άστρα μες στην λασπουργιά
μαύρος μάγκας ο καιρός και μαύρο φίδι
μου'γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιά
το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι

Αυτή η νύχτα μένει
αιώνες παγωμένη
που δυό ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο

 

In a manner of speaking
I just want to say
That I could never forget the way
You told me everything
By saying nothing

In a manner of speaking
I don't understand
How love in silence becomes reprimand
But the way that i feel about you
Is beyond words

O give me the words
Give me the words
That tell me nothing
O give me the words
Give me the words
That tell me everything

In a manner of speaking
Semantics won't do
In this life that we live we live we only make do
And the way that we feel
Might have to be sacrified

So in a manner of speaking
I just want to say
That just like you I should find a way
To tell you everything
By saying nothing.

O give me the words
Give me the words
That tell me nothing
O give me the words
Give me the words
That tell me everything

In a manner of speaking - Nouvelle Vague

 

Dissolved Girl - Massive Attack


Shame, such a shame
I think I kind of lost myself again
Day, yesterday
Really should be leaving but I stay

Say, say my name
I need a little love to ease the pain
I need a little love to ease the pain
It's easy to remember when it came

'Cause it feels like I've been
I've been here before
You are not my savior
But I still don't go

Feels like something
That I've done before
I could fake it
But I still want more

Fade, made to fade
Passion's overrated anyway
Say, say my name
I need a little love to ease the pain
I need a little love to ease the pain
It's easy to remember when it came

'Cause it feels like I've been
I've been here before
You are not my savior
But I still don't go, oh

I feel live something
That I've done before
I could fake it
But I still want more, oh.

 

You're heart is served cold
You're sights are set in perfect stone,
And when you go you go alone,
And when you stand you're on your own,

I wash the streets from your skin when you come home

We're nothing like friends,
You have no time to lend,
And if you're guilt then I'm the shame,
And if I'm hurt then you're the blame

You wash my trace from your skin and you leave again

Random laid plans, 40 days of one night stands,
And when you go you go alone
You walk the cross you made your own

I wash the streets from your skin when you come home.

Water - Portishead (with Sneakerpimps)