M/s... ο μεγάλος κακός λύκος...

Απάντηση: M/s... ο μεγάλος κακός λύκος...

Πόσο ρομαντική ήμουν πριν 2+ χρόνια όταν άνοιγα αυτό το νήμα..
Πόση πίστη είχα ακόμα στη μέση τιμή της ανθρώπινης νοημοσύνης, εντιμότητας και ανοιχτομυαλιάς.

Όλα εξελίσσονται και όλα τα ίδια μένουν ή γίνονται χειρότερα.

 

Απάντηση: M/s... ο μεγάλος κακός λύκος...

Διαβασα ολα τα post και επειδη οπως εχω ξαναπει δεν γνωριζω το M/s, καταννοησα αρκετα (παραδοξο ε? κι ομως.....)
Δεν εχω ιδεα τι σημαινει να εισαι σκλαβα.
Δεν επιθυμω ποτε να γινω.
Δεν το εχω....ειναι απλο.Πολυ ανεξαρτητη για κατι τετοιο.Πολυ μεγαλο βαρος και δεν μπορω να το σηκωσω.
Προτιμω το D/s.
Πιο...light για μενα την αδαη και πιο "ανεκτο" στις ευαισθητες χορδες της ανεξαρτησιας μου.
Παρα ταυτα, δεν θα εκρινα ποτε κακοπροαιρετα κατι που δεν γνωριζω.
Αυτο που θα εκανα και κανω πολυ συχνα, ειναι να ρωταω συνεχεια τους γυρω μου οτι δεν καταννοω ή μου φαινεται περιεργο για να το προσεγγισω και να το καταννοησω.(τους σκοτιζω βεβαια, αλλα ακομα με ανεχονται).
Ασχετα αν δεν θα ασχοληθω ποτε.
Πιστευω, οτι ειναι συνηθεια των ανθρωπων να κρινουν αρνητικα οτι δεν γνωριζουν ή ξερουν πως αν τους δινοταν η ευκαιρια θα ηταν ανεπαρκεις σε αυτο, και γινονται ακομα πιο καυστικοι και ειρωνικοι οταν κατι τους ξενιζει γιατι δεν συναδει με τα δικα τους δεδομενα.
Λαθος θα μου πεις....σαφως και ειναι λαθος.
Κι εγω δεν τρωω κρεας, αλλα δεν κατηγορω τους κρεατοφαγους.
Βεβαια σε τουτο εδω το χωρο δεν θα επρεπε να υπαρχουν ακραιες ή κακοβουλες αντιδρασεις, αλλα μαλλον ανοιχτο μυαλο για καποιους σημαινει απλα ανοιχτος κωλος.
Αρα?
Απλα καθενας πορευεται οπως επιθυμει,βοηθαει αυτους που πραγματικα θελουν να μαθουν και να προσεγγισουν,συμβουλευουν κατα καιρους......και οποιος θελει να ζει M/s ζει ετσι, και οποιος επιθυμει D/s καλως εχει και οποιος επιθυμει να ζει καραδοκωντας στη γωνια να σκοτιζει τα απαυτα του κοσμακη θα το κανει.
Και θα ξαναπω αυτο που λεω συχνα.
Εξω απο το χορο πολλα τραγουδια λεμε.
Και στο φιναλε αμα δεν σ αρεσει ο χορος, μην σηκωθεις να χορεψεις και αν παλι δεν σηκωθεις.....μην χασκογελας με τις φιγουρες των αλλων.Αφου δεν ξερεις να συρεις τα ποδια σου βουλωσε το τουλαχιστον!
Λαικος ο λογος μου και πολυ μπρουταλ....ξερω.
Αλλα ετσι αντιλαμβανομαι τα πραγματα.

 

Απάντηση: M/s... ο μεγάλος κακός λύκος...

Θα αποκαλούσα το M/s το μεγάλο εργαστήριο των αμετανόητων ρομαντικών "σχεσάκηδων" που έχουν εναπομείνει όχι μόνο στον BDSMικό κόσμο αλλά ίσως και στο δυτικό κόσμο γενικότερα... Το απόλυτο, αν βρίσκεται κάπου, δεν θεωρώ ότι πρωταρχικά βρίσκεται στην απόλυτη ανταλλαγή ισχύος, η οποία κάνει κάποιους να τρομάζουν βλέποντας με το νου τους σημεία και τέρατα... Η ανταλλαγή ισχύος είναι ούτως ή άλλως στις αποχρώσεις που το M/s ζεύγος συνδιαμορφώνει μέσα από τη συνθήκη "Ο Αφέντης οδηγεί," (αν το "προστάζει" σε κάποιους ακούγεται βαρύ): το οξυγόνο για να αναπνεύσεις, η τροφή για να μεγαλώσεις και να ωριμάσεις, ο ύπνος για να ξεκουραστείς και να ονειρευτείς...

Το βαθειά απόλυτο και ακατανόητο είναι ή απόλυτη δέσμευση ενός Αφέντη προς τη σκλάβα του, και η απόλυτη δέσμευση της σκλάβας προς τον Αφέντη της στο επ' άπειρον, χωρίς χρονικό ορίζοντα.

Κι αν οι όροι αυτοί της "σκλαβιάς", έρχονται να ταράξουν τις ηθικο-κοινωνικο-θρησκευτικό, ψυχολογικό κλπ δομές μας, ας μην τους χρησιμοποιήσουμε για λίγο. Ας μιλήσουμε για την απόλυτη δέσμευση ενός ανθρώπου προς έναν άλλον άνθρωπο. Στην εποχή μας αυτό είναι το ακατανόητο που ταράζει. Η εγγύτητα, η απογύμνωση, το να είσαι ένα σπάζοντας κάθε εμπόδιο (και όχι όριο) προς αυτόν τον απόλυτο στόχο . Η προσήλωση στο να σπάσεις κάθε εμπόδιο για να γίνεις ένα με τον άλλον, να τον γνωρίσεις και να σε γνωρίσει τόσο βαθειά όσο συνεχίζει το σκάψιμο... ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ, έχει χρειαστεί να πω πολλές φορές στον εαυτό μου. Ναι είναι δυνατόν να εκπληρώνεσαι... Είναι δυνατόν να εκπληρώνεις... Χρειάζεται όμως να κάνεις το μεγάλο άλμα. Και στην πορεία πολλά ακόμα μεγάλα άλματα πάνω από το κενό...

Δεν πιστεύουμε εύκολα κι ας τα ευαγγελιζόμαστε, ούτε στα μεγέθη του έρωτα, ούτε της αγάπης, ούτε του δώσιματος, ούτε της αυταπάρνησης (αυτό κι αν τρομάζει), ούτε του αφήματος, αλλά ούτε και στο μεγάλο ανεξήγητο πάθος που μπορεί να δημιουργηθεί αλλά και να παραμείνει ανάμεσα σε δύο μονάδες και ούτε κατανοούμε και με συναισθηματική νοημοσύνη και με συνειδητότητα πως όλα αυτά μπορούν να λειτουργούν ταυτόχρονα μέσα από την απόλυτη συντροφικότητα και τη συνειδητότητα της, ούτε μπορούμε να προσεγγίσουμε εύκολα τις απέραντα μεγάλες ποσότητες ενέργειας, φροντίδας, επικέντρωσης που χρειάζεται να καταθέσεις και να εισπράξεις για να κάνεις αυτήν την απόλυτη δέσμευση να διατηρηθεί στο χρόνο, με βάση κάθε φορά το στάδιο προσωπικής και "ζευγαρικής" εξέλιξης που βρίσκεσαι. 'Οχι ως ο καταπιεσμένος μίας συμβατικής σχέσης που από συμφέρον, συνήθεια, και πρακτικούς λόγους συνεχίζεις να υφίστασαι, αλλά ως η απόλυτη δέσμευση να διατηρείς εσένα και τον άλλον σε μία αέναη κατάσταση "φρεσκάδας", πόθων, πάθους, λατρείας ...

Οι αποχρώσεις που παίρνει, οι λεπτομέρειες των πρωτοκόλλων, των νόμων και όλα τα άλλα (που είναι σημαντικότατα αλλά συχνά μένουμε στην επιφάνεια τους) είναι τα ιδιαίτερα συστατικά που φέρει ο κάθε ένας ως ξεχωριστή οντότητα στο τραπέζι των επιθυμητών, των άφατων, των ορέξεων, των φόβων, των λαγνειών, των συναισθημάτων, των ονείρων, που θα μαγειρευτεί το φαΐ της Μ/s σχέσης...

Κοιτάζω τον Κύριο μου να κοιμάται. Το κορμί του απλωμένο μου φαντάζει κορμί θεού. Σαν τα αγάλματα. Είναι δικό του. Αλλά είναι και δικό μου, μου το έχει χαρίσει... Κοιτάζω το κορμί μου, λυμμένο, λαμπερό. Είναι δικό μου. Αλλά είναι και δικό του, του το έχω χαρίσει. Κανείς από τους δύο δε θα το πάρει πίσω. Εκεί βρίσκεται το απόλυτο. Συχνά μου έρχεται ένα άρωμα από το μελλοντικό γήρας που θα έρθει και θα είναι ακόμα εκεί και το κορμί μου και το κορμί του με εγγεγραμμένα πάνω και μέσα όλα τα βιώματα.... Βιώνω τι θα πει τα γηρασμένα μας πλέον κορμιά να είναι ακόμα εκεί το ένα δίπλα στο άλλο. Η ταραχή και η συγκίνηση αυτή μαζί με τη ησυχία της ευτυχίας που φέρνει αυτό το άρωμα από το μέλλον δεν περιγράφεται.. Όταν και σε ποιόν θα έρθει ο θάνατος δεν ξέρω. Ούτε πως θα είναι τότε γι' αυτόν που θα μείνει... Βιώνω όμως στο παρόν όλες τις διαστάσεις του χρόνου παρελθόντος και μέλλοντος με αυτόν τον άνθρωπο όχι φαντασιακά, απλά συνειδητοποιώντας την απόλυτη δέσμευση και τι αυτή σημαίνει σε όλα τα επίπεδα. Ροχαλίζει βαριά απόψε. Είναι κουρασμένος. Δεν είναι μια απλή πληροφορία αυτή που προσκομίζει ο εγκέφαλος. Νιώθω την κούραση του να με διαπερνά. Η αγάπη που με πλημμυρίζει δεν έχει μέγεθος. Κινούμαι ανεπαίσθητα. Το χέρι του ατσάλινο σφίγγεται γύρω από το λαιμό μου. Με νιώθει και με ακινητοποιεί μέσα στον πιο βαθύ του ύπνο. Στα δυόμιση χρόνια που είμαστε μαζί, δεν έχει υπάρξει ούτε μία νύχτα που δεν με αγκιστρώνει με κάποιο μέρος του κορμιού του. Δε με δένει με κολάρο για να κοιμηθώ. Με δένει με τα μπράτσα του. Με τα πόδια του. Κι εκεί μέσα τραγουδάω στον εαυτό μου... Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ και ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ.

Το ότι ιδεολογικό-πολιτικά δεν πιστεύω στην ιδιοκτησία δε μου δημιουργεί καμμία ρήξη στο να είμαι και να νιώθω κτήμα του. Γιατί πολύ απλά εκείνος είμαι εγώ. Κι εγώ για εκείνον είμαι ο εαυτός του που τον έχει και τον κατέχει...

Το ότι σαν άνθρωπος δε δέχομαι καμμία έννοια σκλαβιάς ανθρώπου προς άνθρωπο καθόλου δε μου δημιουργεί ρήγμα στην απέραντη αίσθηση και τη γνώση ότι αυτός ο συγκεκριμένος άντρας, ο Kύριος μου, με έχει απόλυτα σκλαβώσει... Όχι για να υποφέρω, όχι για να είμαι "έγκλειστη" κάπου σκοτεινά, όχι για να εκτονώσει κάτι, ή να ξεσπάσει κάπου, όχι για να με "εξαναγκάσει" σε κάτι, αλλά για να χαίρομαι που ανακαλύπτω εμένα, που ανακαλύπτω εκείνον, κι έχω την τύχη σε αυτή τη χαρά μου να έχω ένα αληθινό σύντροφο, Κύριο κι Αφέντη να τη μοιράζομαι και να τη δέχομαι... Αυτήν και όλα τα άλλα της ζωής μυστήρια και μαρτύρια που δεν είναι και λίγα...

Ελπίζω η προσωπική μου κατάθεση να φωτίζει κάτι άλλο από το M/s που να μπορεί να γίνει κατανοητό για όσους είτε το απορρίπτουν γενικώς είτε το φοβούνται χωρίς να το εξασκούν. Αν αφαιρέσουμε τη μυθολογία και την τερατολογία μένει ίσως κάτι από τη βαθύτερη ουσία. Αν αυτή η βαθύτερη ουσία είναι τρομακτική ή επιθυμητή είναι στην κρίση κι επιλογή του κάθε ένα σας...

Την αφιερώνω ιδιαίτερα στη lara (E-p) με την ευχή να μη στεναχωριέται για όσα δεν κατανοούνται... Έχει ανακαλύψει το δρόμο της κι έχει την τύχη να τον βιώνει με τον Αφέντη της και να μην είναι α-δέσποτη...


Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΥΧΝΑ ΈΧΕΙ ΑΛΛΗ ΓΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ...

 

Επαναφέρω γιατί πάλι έκαναν όλα κύκλο και βλέπω τα ίδια πράματα.

 

Πόσο χαρακτηριστικό!!!
Επτά σελίδες νήματος για το M/s, 76 αναρτήσεις, από 28 μέλη, εκ των οποίων είναι ζήτημα αν τα 4 -5 έχουν βιώσει αυτό για το οποίο γράφουν.
Και να φανταστεί κανείς ότι ο λύκος είναι αγελαίο ζώο.
Εκτός βέβαια από το Λύκο της Στέπας. Μόνο που αυτός δεν είναι μαύρος.

 

6 χρονια αργοτερα απο το προηγουμενο post βλεπεις ανακυκλωση γεγονοτων; Το παραξενο θα ηταν εαν κατι αλλαζε...