Master και κοινωνικό status.

Νομιζω ημουν σαφης στο προηγουμενο σχολιο μου( "αν η φιλτατη illicit θελει τον αφεντη οικονομικα ανωτερο ειναι δικαιωμα της"). Αυτο που θελω να καταλαβετε ειναι οτι δεν κατακρινω τις προτιμησεις και το σκεπτικο σας αλλα αντιπαραθετω το δικο μου σκεπτικο. Εκτος κι αν δεν σας ενδιαφερει ο διαλογος παρα μονο η επικρατηση της αποψης σας.

 

Εφόσον μιλάμε για κοινωνικό status και για κοινωνικές τάξεις είναι καλό να έχουμε επίγνωση της σημασίας των όρων αυτών. Σύμφωνα με τον Λένιν, τον ορισμό του οποίου αποδέχεται η διεθνής πολιτική βιβλιογραφία, η θέση του ανθρώπου στην παραγωγή τον κατατάσσει σε δύο βασικές τάξεις (κεφαλαιοκράτες/καπιταλιστές και εργάτες). Ενδιάμεσα στις τάξεις αυτές υπάρχουν και τα κοινωνικά στρώματα. Αυτά με λίγα λόγια, γιατί είναι τεράστιο κεφάλαιο η συγκεκριμένη θεματική.

Ως εκ τούτου, ο καθηγητής πανεπιστημίου και ο υδραυλικός είναι αμφότεροι εργάτες. Ο δε υδραυλικός σύμφωνα με την κοινωνική θεωρία είναι ανώτερος, γιατί μπορεί να πουλήσει τον εαυτό του (τις υπηρεσίες του εν προκειμένω) όσο επιλέξει εκείνος. Το στέλεχος και ο πολιτικός εκτελούν εντολές ανωτέρων. Καμία εξουσία δεν ασκούν λοιπόν, αλλά θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι οι απόλυτοι σκλάβοι, γιατί είναι εντολοδόχοι (των μετόχων ο πρώτος, της μερίδας του λαού με τα ίδια συμφέροντα ο δεύτερος). Σε μία κάθετη ιεραρχία, όπως αυτή που βιώνουμε κοινωνικά σήμερα, μόνο η κεφαλή έχει ουσιαστική εξουσία. Τα υπόλοιπα είναι να είχαμε να λέγαμε.

Ως προς το οικονομικό, αν έπιανα ένα μικρόφωνο κι έβγαινα στα μπουζούκια, είμαι και εντελώς παράφωνη άρα είμαι ό,τι πρέπει, θα έβγαζα όσα λεφτά δεν πρόκειται να δω στη ζωή μου ποτέ με τα αρκετά πτυχία και τη προϋπηρεσία που έχω. Τα χρήματα λοιπόν δεν έχουν καμία σχέση με την αξία του άλλου σε ανθρώπινο επίπεδο - όποιος τα συσχετίζει έχει ξεκάθαρα πρόβλημα - αλλά ούτε και σε επαγγελματικό αναφορικά με την απόδοση ως προς την ικανότητά του. Ζούμε σε μία πραγματικότητα που γίνεσαι πλούσιος με προσωπικές πορνοταινίες, που η κλειδαρότρυπα σου αποφέρει διασημότητα και λεφτά και που η δεοντολογία πάει σε γενικές γραμμές περίπατο. Από το χώρο του θεάματος, μέχρι το χώρο της επιστήμης. Αυτό είναι το σύστημα που μας περιβάλλει και καθορίζει σε γενικές γραμμές το πόσο θα γεμίσει το πορτοφόλι μας και πόσο «κοινωνικά σημαντικοί και δυνατοί θα θεωρούμαστε».

Όλα αυτά εν τέλει, είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα τα οποία πολλές φορές αγνοούμε γιατί δεν έχουμε τη γνώση να αξιολογήσουμε τι συμβαίνει γύρω μας, να αποδομήσουμε την κοινωνική κανονικότητα και να φτάσουμε στην ουσία. Γιατί αν το κάνουμε, θα δούμε πως αυτό που θεωρούμε δύναμη και εξουσία, απέχει παρασάγγας από αυτές τις έννοιες.

Η γνώση είναι δύναμη! Ειδικά όταν μιλάμε για κοινωνικά ζητήματα, έχουμε υποχρέωση αν θέλουμε να λεγόμαστε κοινωνικά όντα (άρα και πολιτικά), να πληροφορούμαστε διαρκώς για τα στερεότυπα μέσα στα οποία μεγαλώνουμε, αλλά και για τα δεδομένα που έχουμε μάθει να υιοθετούμε άκριτα ως αντικειμενικότητες, που δεν είναι καθόλου δεδομένα και καθόλου αντικειμενικότητες.

Στο δικό μου το μυαλό ένας Κυρίαρχος φροντίζει να τα υποδείξει αυτά στην υποτακτική του, αν εκείνη δεν τα γνωρίζει ήδη. Το μόνο που έχει ουσία και αξία, για να το πω απλά, είναι τι μυαλό κουβαλάει ο άλλος και τι εμπειρίες έχει, πόσο και πώς εξελίσσεται και με ποιους τρόπους μπορεί να με κάνει κι εμένα να προχωρήσω μπροστά σε όλους τους τομείς. Επιθυμώ έντονα να νιώθω θαυμασμό για εκείνον και να βλέπω πως είναι ανώτερός μου με αυτό τον τρόπο. Να δίνει λύσεις εκεί που δεν μπορώ, να αποτελεί πηγή έμπνευσης για μένα, να μην φοβάται να υποστηρίξει την φιλοσοφία του και να υφίσταται τις συνέπειες των αποφάσεών του, χωρίς να δειλιάζει! Να ενδιαφέρεται για την μεγάλη εικόνα της κοινωνίας, πέραν του εγωιστικού του μικροκόσμου! Η Κυριαρχία/υποταγή δεν περιορίζεται σε μάρκες αυτοκινήτων, ούτε σε βάθος πορτοφολιού, ούτε σε γλυπτικές εξωτερικές εμφανίσεις, ούτε σε φανταχτερές δουλειές. Ο Κυρίαρχος, όπως και η υποτακτική, σέβονται τη θέση τους, την τιμούν και τη φροντίζουν, γιατί βλέπουν τον άνθρωπο απογυμνωμένο από κάθε κοινωνικά φορεμένο κοστούμι.

 

Κοιτάξτε, αν βγάζετε πάνω από πεντοχίλιαρο, να το συζητήσουμε, θα έχετε θαρρώ πολλές προτάσεις από άνδρες και γυναίκες, μην κοιτάτε που δείχνουν να σάς φθονούν, τα πειναλέα αυτά όντα.
Πάντως μπράβο σας, με τόσα λίγα (1.500 φερ΄ειπείν) καταφέρνετε και τις Νέες Υόρκες και τα ούλα σας.
Σάς ζηλεύω βαθιά, να ξέρετε  
Εγώ μέχρι την Ιταλία μπορώ να φτάσω αυτήν την περίοδο κι αυτό με το ζόρι.
Που δυνατότητα λοιπόν για κυριαρχιλίκια!
Θα λουφάξω σε μία σουίτς φάση, μέχρι να ανανήψω οικονομικά, γιατί αλλιώς με βλέπω με φτωχομπατιράκια και δεν θα το΄θελα.
Μάς ανοίξατε τα μάτια πάντως, δεν το είχα σκεφτεί το θέμα σε αυτήν του την διάσταση .

 

Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί τόση έκπληξη και γιατί τοσο στην μπούκα την @Illicit
Είπε, τι προτιμά. Όταν ενα Κ λέει δεν θέλω αμορφωτο η αστοιχειωτο υ, ή ενα Κ λέει δεν θέλω μπουζουξου εκεί γιατί δεν γίνεται ντόρος.?

Για την illicit παίζουν ρόλο τα λεφτα, για άλλον η μόρφωση, για άλλον το σώμα για για...και?

Το Ντι/ες ξεκινά αφού η κάθε πλευρά επιλέξει να ξεκινήσει τη σχέση. Η @Illicit δεν θα την ξεκινούσε. Δεν θα διάλεγε ένα Κ με αυτά τα χαρακτηριστικά γιατί στα μάτια της και για τους λόγους της θεωρεί οτι δεν θα μπορούσε ποτέ να του υποταχθεί. Χου κερςςς?

Και εγω δεν θα διάλεγα ποτέ ένα Κ, δεν θα με τραβούσε καν, ώστε να ασχοληθώ, που είναι κάθε Σάββατο στα μπουζουκια πχ
Πάλι, χου κερς?

Τώρα αν γενικά βγήκε και είπε ( και το χασα κάπου ) ότι Κάποιος δεν μπορεί να είναι Κ, επειδή δεν βγάζει 1.500 το μήνα. Τότε θα της πω, ότι λέει ο,τι να ναι.

 

Αν τύχει να επισκέπτεστε συχνά το παρόν site και εκφράζετε το πώς βλέπετε εσείς τα πράγματα, θα σας πουν διάφοροι διάφορα.

Προσωπικά νομίζω ότι καταλαβαίνω γιατί θέτετε τα κριτήρια που θέτετε. Επειδή υποθέτω υπολογίζετε ότι ένας άνδρας ευκατάστατος οικονομικά, που επιτυγχάνει την καλή οικονομική κατάστασή του με την αξία του,
όχι εισοδηματίας δηλαδή αλλά γιατί όχι πολύ καλά αμοιβόμενος υπάλληλος πχ. διευθυντής πολυεθνικής εταιρείας, αποδεικνύει πολύ πιθανόν μέσω αυτού ότι έχει τα προσόντα να μπορεί να σας παρέχει, αν επιθυμήσει, τα μέσα και την ασφάλεια να προχωρήσετε μία σχέση συντροφικότητας και αλληλοσυμπλήρωσης όλο νόημα μαζί.

Και αν συνάμα είναι και όμορφος εμφανησιακά, δημοφιλής και ευφυής θα σας κάνει έτσι να αισθάνεστε ότι έχετε αποδείξει και τη δική σας αξία σαν γυναίκα να μπορείτε έναν τέτοιο άντρα να τον κάνετε να σας θεωρεί δική του και να σας θέλει. Θα αναδεικνύει κι εσάς, με άλλα λόγια.

Επιθυμείτε δηλαδή ο άντρας στον οποίο θα προσφέρετε τον εαυτό σας να είναι συνολικά ένα σκαλί παραπάνω από εσάς.

Η @Μαντλίν το λέει με δυο λόγια πολύ εύστοχα: η εξουσία και το χρήμα είναι μεγάλα αφροδισιακά και χαμογελά μειδιάζοντας με όσους καμώνονται ότι είναι υπεράνω αυτών.

Παρένθεση: Ομολογώ ότι τη ζηλεύω με την καλή την έννοια ώρες-ώρες που καταφέρνει να φιλοσοφεί λακωνίζοντας και με δυο κουβέντες να εκφράζει τόσο πυκνά νοήματα.

Θα πιάσω, παρόλ' αυτά ίσως περιπτωσιολογία τώρα, και θα υπεισέλθω απρόσκλητος στα προσωπικά σας, οπότε δεν έχετε καμία υποχρέωση να ανταποκριθείτε σε όσα πω παρακάτω αν δεν επιθυμείτε,
αλλά όσα πω είναι βγαλμένα από τη ζωή:

- Φυσιολογικά και ανθρώπινα όσα αναζητάτε και όχι κατακριτέα, αλλά σε τι είδους σχέση πιστεύετε ότι απευθύνονται μόνα τους;
Σε μία που όταν όλα πάνε καλά θα προσφέρει υπέροχες συγκινήσεις αλλά αν τύχει να δοκιμαστεί από χίλιες δύο αναποδιές της ζωής, επειδή σαν στόχο έχει τις ατομικές συγκινήσεις μέσω και μαζί με ένα ταίρι, θα διακοπεί κι ο καθένας θα τραβήξει μετά τον δρόμο του;
Ή σε μία που μαζί με αυτά θα πρέπει να έχει σαν θεμέλιο, ή να έχει τις προϋποθέσεις από τον χαρακτήρα των συντρόφων να αποκτήσει με τον καιρό, και τα χαρακτηριστικά των κοινών στόχων πάνω από τους ατομικούς, όπως είναι η δημιουργία πχ. οικογένειας ή η αμοιβαία βαθιά αγάπη και αφοσίωση του ενός προς τον άλλο σε εύκολες και δύσκολες στιγμές είτε για τον ένα είτε και για τους δύο,
που σαν χαρακτηριστικά διαρκούν και δίνουν νόημα σαν σχέση ες αεί,
αλλά και που η εξουσία, οι ατομικές αρετές και ο πλούτος δεν τα απαγορεύουν μεν αλλά ούτε και τα καλλιεργούν, για να μην πούμε ότι ενδεχομένως με το να παρέχουν την αίσθηση της ατομικής ισχύος και ανεξαρτησίας όταν υπάρχουν σε έναν από τους δύο ή και στους δύο είναι πιθανό και να τα υπονομεύουν;

Με άλλη διατύπωση:

- Από τα κριτήρια που αναφέρετε ότι σας κινούν το ενδιαφέρον σε ένα ταίρι, ποιο είναι εκείνο που θα κρατήσει ζωντανή κι επιθυμητή τη σχέση αν τύχει, το απεύχομαι αλλά η ζωή μπορεί να εκπλήξει, ένας από τους δύο να υποστεί μία απροσδόκητη και ανωτέρας βίας ανατροπή;
Πχ.
- ο επιτυχημένος άνδρας να βρεθεί κατεστραμένος οικονομικά ή/και στη φυλακή, έχει συμβεί σε τόσους και τόσους,
- ή να κρίνει ότι αφού η βάση της σχέσης είναι οι ατομικές ικανότητες των δύο μερών και τίποτα άλλο τόσο πολύ σαν θεμέλιο σχέσης, μία νεότερη, ομορφότερη και στα μάτια του πιο επιθυμητή γυναίκα έχει κάθε δικαίωμα με αυτά τα κριτήρια να γίνει η καινούργια του σύντροφος, και, κρίμα για εσάς, έτσι έχουν τα πράγματα.
- η φθορά του χρόνου μας καθιστά σταδιακά λιγότερο ανταγωνιστικούς, λιγότερο σαγηνευτικούς και πιο ευάλωτους, κι εκεί ούτε τα χρήματα του άλλου, ούτε η ομορφιά του, ούτε η εξουσία ή η φήμη του θα τον κάνουν να συνεχίσει να μένει δίπλα μας. Μόνο η βαθιά αγάπη του για εμάς και από αυτή η αφοσίωσή του σε εμάς.
- τα παραπάνω να συμβούν και στη θέση του άνδρα να είστε εσείς.

- Το BDSM, είτε s/m, είτε D/s είτε απλώς klinky-fetish play ως ευχάριστο καρύκευμα στην ερωτική συμβίωση, οτιδήποτε από αυτά θεμιτό σε ένα συνειδητοποιημένο ζευγάρι, τι ρόλο παίζει σε σχέση με όλα τα άλλα στη σχέση και πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του σε σύγκριση με εκείνα;

Όσα αναφέρω παραπάνω τα ρωτώ καλοπροαίρετα και χωρίς να σας κρίνω. Η ζωή και οι επιλογές του καθενός είναι σεβαστά και όσοι είναι έξω από αυτά είναι έξω από αυτά,
αλλά εφόσον εκφράζεστε δημόσια ήθελα απλώς πάνω σε αυτά που έχετε πει να μοιραστώ μαζί σας τις προσωπικές σκέψεις μου πάνω σε όσα μέχρι στιγμής έχω διαβάδει από αυτά που έχετε πει με εσάς.

 

Όσα αναφέρω πιο πάνω αγαπητή @Illicit τα αναφέρω επειδή η δική μου προσωπική εμπειρία μου έχει δείξει ότι
το να έχει κανείς έναν σύντροφο ζωής που να αισθάνεται τυχερός που τον έχει, είναι πιο σπάνιο και πιο δύσκολο σαν κατόρθωμα ή απόκτημα, πλαισιώνεται από άλλες προϋποθέσεις ως πρωταρχικές, και έχει μεγαλύτερη και διαχρονικότερη αξία, από το να αποκτήσει περιουσία ή εξουσία για τον εαυτό του.

Το ένα φυσικά δεν αποκλείει, αλλά όμως ούτε συνεπάγεται, το άλλο.

 

Μια χαρά σας τα λέει η @Illicit πρώτη φορά ακούτε ότι η γυναίκες ανταποκρίνονται στο χρήμα κ στο statous ;
Και δεν μιλάω μόνο για κυρίαρχους κ υποτακτικές αλλά γενικότερα στη καθημερινότητα μας ..
Έχω μεγάλη εμπειρία επί αυτού ήμουν ιδιοκτήτης νυχτερινού club ενος από τα μεγαλύτερα στη δυτική αττική τα τελευταία 10 χρόνια κ το έβλεπα αυτό να διαπραγματεύεται καθημερινά μπροστά στα μάτια μου ...

Άνδρες με πολλά λεφτά κ μεγάλο στάτους επερναν κ το κορίτσι τέλος !!!

Αλλά αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι μερικές φορές όταν καταχτας μια θέση με ένα καλό στάτους δεν χάνετε είτε έχεις λεφτά είτε όχι ..

Εννοώ ότι και λεφτά να μην έχεις κ να είσαι αφραγκος όχι φτωχός γιατί η φτώχια είναι μόνιμη σε όλα ...και στο μυαλό κσι στα συνσισθημστα ,η αφραγκεια είναι παροδική ..και αν υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι που σε αγαπάνε και
Όταν χρειαζεται τρέχουν να σε βοηθήσουν από μόνο του στάτους είναι κ αυτό ...


Απλά στο μόνο κομμάτι που δεν συμφωνώ με τη @Illicit είναι ότι πρεπει να έχεις λεφτά για να έχεις στάτους; καμία σχέση!!!

 

Να αρχίσω να αναπολώ ακόμα και με μια κάποια συμπάθεια την Ένδοξον Μεγαλειώδη εν τη εξοχότητί της ή βλέπω μονό κλόπι πέιστ με δυο ασανσέρ, κέντα χρώμα..?

 

κατανοητό... btw, το 'έχω' γιατί μου τό΄γραψες με κεφαλαίο??? μπα και Αφεντροφέρνεις τελικά?  

 

Είναι δικαίωμα της @Illicit να έχει τα κριτήρια που έχει. Όλοι μας έχουμε καποια κριτηρια που μπορεί να μην αρεσουν σε όλους.

Μου κακοφάνηκε, πάντως, αυτό:

Τίποτα προσωπικό. Σιχαίνομαι τις γοβες.   Απλώς μου έδωσε την εντυπωση οτι χαρακτηρίζει ελαφρά τη καρδία κάποιον που δε γνωρίζει, μόνο και μόνο από μια φραση (κι αυτή μισή).

Μια που στα τελευταία ποστς μιλάμε σχεδόν αποκλειστικά για χρήμα, ας πω κι εγώ τη δική μου ταπεινη αποψη.
Δεν πιστεύω ότι το χρήμα αποτελεί κριτήριο από μόνο του, συμβαίνει όμως κάποιες φορές να φανερώνει στοιχεία για το χαρακτήρα του ανθρώπου.
Με απωθουν όσοι έχουν τη δυνατότητα να εργαστούν και δεν το κανουν επειδή είναι εισοδηματίες ή βολεύονται στα λεφτά της μαμάς και του μπαμπά.
Από την άλλη, θεωρώ ότι το πολυ χρήμα διαφθείρει τον άνθρωπο, ακόμα κι αν έχει αποκτηθεί με σκληρή δουλειά. Θα μπορούσα να γράψω σεντόνια σχετικά με αυτό, αλλά δεν είναι της παρούσης.
Είμαι υπάλληλος και χαιρομαι γι αυτό. Θα ημουν εντελώς ακαταλληλη να είχα δική μου εταιρία με τα άγχη και τις σκοτούρες της. Στη δουλειά μου δίνω όλο μου τον εαυτό, προσπαθώ να είμαι παραπάνω από χρήσιμη, να είμαι απαραίτητη. Τη δουλειά μου τη χαιρομαι και τη διασκεδάζω, αν και δεν είναι ακριβως αυτό για το οποιο ξεκίνησα. Ο μισθός μου είναι πενιχρός συγκριτικά με άλλους, μου είναι αρκετός όμως για να ζω απλα, χωρις υπερβολές, και να βάζω κι ένα ψιχουλάκι στην άκρη κάθε μήνα.
Δε με ενδιαφέρει τόσο αν ο Κ μου βγάζει όσα κι εγώ ή περισσότερα (αν και, όπως προειπα, δε θα προχωρουσα με κάποιον υπερβολικά πλουσιο). Κυρίως με ενδιαφερει να έχει την ιδια νοοτροπία με εμένα, να μη βαζει το χρήμα πάνω απ'όλα, να είναι ευχαριστημένος με τα απλά, κτλ.

Προσωπική άποψη πάντα, χωρίς να κρίνω όσους έχουν διαφορετική. You do you.  

Υ.Γ. Συγνώμη για το σεντόνι και το παραλήρημα πρωί πρωί, απλώς μόλις άνοιξα το μάτι μου έπεσα πάνω στο νήμα και είχα όρεξη για συγγραφή   

 

γιατί μωρή τι έχουν τα μπουζούκια???

ps. δεν είπε κάτι τέτοιο πουθενά.

 

Αυτο.