Master and slave........

συμφωνώ
αν και δε το γλιτώνεις το να γίνεις κομμάτια
τα ξαναμαζεύεις τα κομμάτια σου κι επενδύεις ξανά
τα εναποθέτεις, τα μοιράζεσαι (κυρίως)
και ξανά και ξανά
το βασικό είναι να σε ΝΟΙΑΖΕΙ.!
(συγγνώμη για τα κεφαλαία πότε πότε, αλλά είναι μόνο για να τονίσω μια λέξη)
το να σε νοιαζει ο άλλος/η
εκεί για μένα είναι η ουσία

 

συνέβη μόλις τώρα... (λίγο άσχετο, λίγο σχετικό)
επέστρεψε η καλή μου από βόλτα (είχε πάει με μια φίλη της για καφέ)
γύρισε, φόρεσε το κολάρο της
και μου ζήτησε να της κάνω καφέ...
στην (εύλογη;;  απορία μου... μα καλά;;; καφέ δε πίνατε;;;;
απάντησε: σαν το δικό σου κανένας
πάνε και τα σενάρια κι οι ρόλοι και τα παιχνίδια
σηκώθηκα και της έφτιαξα καφέ της μουλάρας (μου)
κάπου εκεί, σ αυτό το μου, (ουδόλως κτητικό) είναι η ουσία  

 

Νικο & Χρύσα...... και πάλι θα ταυτιστώ με την τοποθέτηση σας....   είναι ένα puzzle βάζεις τα κομμάτια στην σωστή θέση μόνο όταν σε ΝΟΙΑΖΕΙ.... (υιοθετώ to concept με τα κεφαλαία   )

 

Επειδη ολες οι σχεσεις ειναι παιχνιδι για δυο,θεωρω πως η γυναικα διαλεγει ποιος θα την επιλεξει.
Σιγουρα ο ενας επιρρεαζει τον αλλον στον βαθμο που το επιτρεπει ο ενας στον αλλον.
Οπως σε ολες τις σχεσεις...
Οτιδηποτε διαφορετικο,για μενα,σημαινει εκμεταλευση και μονοπλευρη ικανοποιηση.

 

κόπο δε μου κάνει...
απλά, όπως τοπα και πριν, καλουμαι να περιγράψω μια σχέση αλληλεπίδρασης 5 χρόνων σε λίγες προτάσεις
στείλε ένα προσωπικό μήνυμα με ότι απορία έχεις και να σου την απαντ´σω, χωρίς να ξεστρατίσουμε το θέμα του νήματος
και χωρίς, να θέλω να σου την πέσω!

 

Το τραγούδι λέει ότι η αγάπη θέλει δύο για να ζεσταθεί,
συνεπώς κάθε ερωτική σχέση για να υπάρξει θέλει δύο,
εκτός εάν μιλάμε για "ερωτική", οπότε ίσον ένας. Στην
ιδανική των ιδανικών περιπτώσεων, ναι υπάρχει μία
εξειδανικευμένη ταύτιση, καθώς αυτή η αλληλοεπίδραση
μέσω του bdsm με το έτερον ήμισυ εξελίσσει σε άλλα
επίπεδα τους ανθρώπους, οι οποίοι απαρτίζουν τη σχέση,
στις άλλες περιπτώσεις είτε είναι bdsm είτε είναι βανίλια,
  , διακρίνουμε άλλα διάφορα παρατράγουδα...

 

Μεγαλύτερη σημασία εχει το πως απο το ποιος,τα κριτήρια είναι αυστηρως υποκειμενικά και ισχυει κυριως το "δεν θελει κοπο,θελει τροπο".

Τροπον τινα

 

Δλδ;

 

Σωστο! Το δυο αναφερεται στο τανγκο. Απο τρεις κ πανω ειναι τσαμικο.. συντονισμενο.

 

Εν αρχή... ούτε το ένα ούτε το άλλο πιστεύω  

Δ/δυο άνθρωποι συναντιούνται και ξεκινούν μια σχέση (δεν νομίζω ότι το θέμα αφορά παιχνίδια απλά). Είναι δυο ξεχωριστοί και διαφορετικοί άνθρωποι. Και έτσι θα παραμείνουν ακόμη και αν η σχέση κρατήσει μια ζωή. Απλά θα έρθουν πιο κοντά. Και βέβαια θα γεννηθεί σιγά σιγά και ένα Ε/εμείς που θα τείνει να είναι μια ξεχωριστή και μοναδική "οντότητα"  

Όταν μια υποτακτική επιλέγει έναν Κυρίαρχο, αυτό συμβαίνει γιατί κάτι της "μιλάει" μέσα της για εκείνον, κάτι στα λόγια του της λέει ότι μπορεί να είναι ο κατάλληλος για εκείνην, κάποια ήδη υπάρχουσα αλήθεια της ξυπνά μέσα της από την παρουσία του. Έτσι του δείχνει τη διαθεσιμότητα της να επιλεγεί από εκείνον.

Για τον Κυρίαρχο δεν συμβαίνει ακριβώς το ίδιο από όσο έχω δει από την εμπειρία μου. Δηλαδή ο Κυρίαρχος μπορεί να δει κάτι αρκετά έως πολύ "ξένο" προς αυτόν σε μια υποτακτική, ωστόσο να θεωρεί ότι με την παρέμβαση του θα μπορέσει να αλλάξει σημεία που κατά την κρίση του θέλουν αλλαγή και να διαμορφώσει έναν νέο εαυτό στην υποτακτική. Υπάρχει και η περίπτωση του Κυριάρχου που βάζει λίγο "στοίχημα" με τον εαυτό του ότι μια δύσκολη και πολύ ξένη προς αυτόν περίπτωση (βλ. υποτακτική) θα μπορέσει να την αλλάξει. Ξέρω προσωπικά άνθρωπο που το έχει κάνει. Και δεν είναι κάτι κακό ή όσο εγωιστικό ίσως ακούγεται, τουλάχιστον δεν είναι μόνον αυτό   Υπάρχει όμως και η περίπτωση Κυριάρχου που βλέπει ως "μαγιά" έστω πολλά στοιχεία του στην (wannabe) υποτακτική του, νιώθει ότι "ωπ εδώ είμαστε", ότι μπορεί να "κάνει παιχνίδι" με τη συγκεκριμένη υποτακτική. Ακόμη και αν δεν το ξέρει η ίδια. Επειδή προτιμώ να μιλώ βάσει εμπειριών, όταν ο Κύριος μου (καιρόοοο μετά) μου είπε πόσα πολλά στοιχεία δικά Του είδε σε μένα, δεν Τον πίστευα, δεν τα ήξερα, δεν τα είχα σκεφτεί, δεν τα είχα δει ποτέ ούτε εγώ η ίδια σε μένα. Αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν σαν εμένα βέβαια   Σημαίνει όμως ότι ένιωσε και νιώθει ότι μπορεί να με φέρει πολύ πολύ κοντά στο τι είναι Αυτός.

Από αυτά που είπα παραπάνω ίσως φαίνονται τα κριτήρια που θεωρώ εγώ ότι τίθενται. Και τελικά είναι αρκετά κοινά και για τους Κ και για τους υ. Το να νιώθεις καλά με τον Ά/άλλο θεωρώ ότι είναι βασικός δείκτης, στις αρχές της σχέσης ειδικά, για να ενθαρρυνθείς να προχωράς σιγά σιγά μαζί με τον Ά/άλλο.