Milf Vs young girl

Εκεί βρίσκεται η ουσία του νήματος.

 

Whatever.

Θα στο πω επίσης με παράδειγμα Θρυαλλίς.

Τώρα που μιλάμε είμαι 34 ετών γεμάτα. Δυστυχώς ή ευτυχώς πάντα έδειχνα τουλάχιστον 7 με 8 χρόνια μικρότερη.

Στα 22 έψαχνα κάποιον να μάθω για bdsm, και μου ήταν αδιάφορη η ηλικία.

Στα 25 όντας κατασταλαγμένη για τα γούστα μου στο κρεβάτι, έκανα σχέση με άντρα 31 ετών και μου φαινόταν σαν μεγάλος αδερφός, φιλος και εραστής. Η διαφορα των 6 χρόνων φαινοταν σε συζητησεις πολιτικου και κοινωνικου περιεχομενου (γνώριζε, διαβαζε συνεχεια) όπως και στα θέματα των οικονομικών του σπιτιου (εγω ημουν σπαταλη, αυτος έκανε καλυτερη διαχείριση).

Στα 29 μου έκανα σχέση με μικρότερο μου κατά 4 χρόνια και μέχρι πριν λίγο καιρό που χωρίσαμε, κατάλαβα πως ένιωθε ο πρώην που προσπαθούσε να με φέρει βόλτα..... (καημένος)!

Στα 34 πλέον, καταλαβαίνω ότι, στις συναναστροφές μου με άντρες που ήταν κοντά στην ηλικία μου +/- 1 με 2 χρόνια, μπορούσα να συννενοηθώ καλύτερα από τις μεγάλες σε διαφορά ηλικίες.

 

Το νήμα ανοίχτηκε διότι χθες κάναμε μια κουβέντα με μια φίλη 45 χρόνων..
Μου έλεγε ότι της αρέσει να την κοιτάζουν,να την φλερτάρουν νεαρότερες ηλικίες..
Γιατί;
Γιατί της ανέβαζε την ψυχολογία,ένιωθε ωραία και ποθητή γυναίκα,ότι παρόλο που είναι 45 έχει "πέραση" ακόμα.

 

Έπεσε"βαρύ" το θέμα για εδώ μέσα. 

Στην Ελλάδα τους 2020 είναι ταμπού ακόμη η διαφορά ηλικίας.

 

Παντού θα είναι αυτό το ταμπού. Μην μπλέκεις μια ολόκληρη χώρα για κάποια στενόμυαλους. Υπάρχουν παντού.

Και μιας και είπες για την φίλη σου πιο πάνω, τα τελευταία χρόνια λόγω σπουδών, έπρεπε να συναναστρέφομαι με άτομα 18 με 22 ..... όπως καταλαβαίνεις, μου άρεσε μεν το φλερτ (γελούσα ώς και 1 φορά με έκανε να κοκκινίσω)....

 

Θα ειμαι 45  

 

Λογική θα το έλεγα.. Όσο περνάνε τα χρόνια ξέρεις ότι δεν θα γίνεις ποιος νέος οπότε κοιτάς προς τα κάτω. Αλλά όσο είσαι μικρός γνωρίζεις ότι η εμπειρία συνήθως (και καλό θα ήταν) βρίσκεται προς τα πάνω. Μόλις λοιπόν βρεις την εμπειρία επιθυμείς τη νιότη.

 

Απο που προέκυψε αυτό;

Εν συντομία είναι θέμα προσωπικής οπτικής των πραγμάτων. Μάλλον θα πρέπει να το αναφέρω σε κάθε ποστ που γράφω από εδώ και πέρα.

Τίποτα δεν είναι απόλυτο. Όλοι διαφορετικά βιώματα έχουν.
Οι γονείς μου έχουν 10 χρόνια διαφορά μεταξύ τους και είναι ακόμη αγαπημένοι.

 

Νομίζω είναι θέμα καθαρά εμπειρίας.
Με έναν μεγαλύτερο πάντα μάθαινα περισσότερα.
Με μικρότερο ξανά ζούσα μόνο ανέμελα. Δεν προσέφερε κάτι άλλο.
(μιλάω για εμένα προσωπικά πάντα).

 

Ήντα να πω τώρα 'γω. Που 'ρθε ένας να δει το σπίτι Μ/μας για να μας κάμνει προσφορά για βάψιμο εδά το καλοκαίρι και σε κάποια φάση γυρνάει και μας λέγει "Για το οικονομικό ποιος κάνει κουμάντο, ο γιος ή η μητέρα;"   Γκουχ γκουχ... αχμ... ο "γιος" μάλλον πρέπει να ήμουν εγώ και η "μητέρα" το petαρίδι μου. Βγαλμένα από τη ζωή τουτανά κι ύστερο λέγουτε για ηλικιακά πλαφόν σχεσιακών αλληλεπιδράσεων και τα σβουριστοειδή, πού να πάει ο νους μερικών