Milf Vs young girl

Αυτό προσθέτει στην πρόκληση, δεν νομίζω ότι αφαιρεί. Ο χρόνος θα δείξει...

 

Ο ισχυρισμός περί εγκεφαλικής απόστασης είναι άτοπος.

Υπάρχει διαφορά εμπειριών και διαφορά στον βαθμό σοβαρότητας των προβλημάτων. Με δεδομένο πως ο μεγαλύτερος έχει αυτά τα δύο κατά νου, μπορεί να δημιουργηθεί μία σχέση απείρως όμορφη και δημιουργική, με απόλυτο συναισθηματισμό και με φυσική ασυμμετρία.

Επιπλέον, υπάρχει και διαφορετικότητα στοχοθεσίας και ιεραρχήσεων. Αυτό το τελευταίο πρέπει να το έχει ΠΑΝΤΑ στο μυαλό του ο μεγαλύτερος, ώστε να μην στερεί από τον μικρότερο βασικές του ιεραρχήσεις, κρατώντας τον σε μία σχέση που εξ αρχής ξέρει (ο μεγαλύτερος) ότι δεν θα τις προσφέρει.

 

Δηλαδή να συνειδητοποιησω ότι το ιδανικότερο για την περίπτωση μου, φαντάζει μια διαφορά ηλικίας που να επιτρέπει σε εκείνη να νοιώθει ότι είναι γυναίκα με ερωτική σπίθα, την όποια θα καταφέρνουμε να μετατρεπουμε σε φλόγα οπότε βρισκόμαστε από κοντά και γιατί όχι από/σε περιοχές του Πειραιά... -επιτέλους, ατομική διαφώτιση!   

 

Θα επιστρέψω λίγο στην αρχή, αν μου επιτρέπετε, είναι ένα θέμα που πάντα με ενδιέφερε.

Έχω παρατηρήσει αυτό το φαινόμενο:
1) Οι 20χρονες να τα φτιάχνουν κατά κύριο λόγο με μεγαλύτερους (25-40).
2) Οι 40χρονοι να τα φτιάχνουν με μικρότερες (18-25).
3) Οι 30-35χρονες να τα φτιάχνουν με άτομα της ηλικίας τους (30-35+).
4) Οι 40ρες+ γυναίκες να θέλουν να τα φτιάξουν με νεότερο (αλλά δεν το κάνουν).

Προσπαθώ να εξηγήσω τις συμπεριφορές της κάθε ομάδας:
1) Αυτό δικαιολογείται - οι 20χρονες ψάχνουν έναν ώριμο άντρα να τους καθοδηγήσει, να τους παρέχει ασφάλεια, ακόμα και σχέση/παιδί αν θέλουν. Ο δε 40χρονος ξέρει τι θέλει, μια νεαρή γυναίκα που δεν έχει καταστραφεί ψυχολογικά από παλιές σχέσεις, και έχει διάθεση για σεξ και πειραματισμό. Είναι ένα "win-win situation", αν βέβαια εξαιρέσουμε τους γονείς της 20χρονης...

2) Οι συγκεκριμένοι 40χρονοι πιστεύω είναι αυτοί που δείχνουν μικρότεροι σε ηλικία, δηλαδή εξωτερικά μοιάζουν πχ 30 ετών, άρα πολύ ελκυστικοί για μια 18-25χρονη που έχει ακόμα περιορισμένη εμπειρία. Αυτή η ηλικία θέλει να νιώσει συγκινήσεις, να ερωτευτεί, οπότε μου φαίνεται και πιο άνετη να κάνει κάτι τέτοιο.

3) Τώρα, στο θέμα του 30-35, πιστεύω περικλείει αυτούς που θέλουν να κάνουν κάτι με τη ζωή τους και συνήθως αυτό το εύρος είναι καθοριστικό για τις γυναίκες που θέλουν να κάνουν οικογένεια. Ψάχνουν και βρίσκουν κάτι κοντά τους (ή και παραπάνω) γι αυτό το σκοπό.

4) Οι 40+ γυναίκες (πάντα κατά τη γνώμη μου) που φλερτάρουν με μικρότερους το κάνουν για λόγους επιβεβαίωσης. Στην ηλικία τους έχει συμβεί κάποιο καθοριστικό γεγονός και για κάποιο λόγο έχουν καταλήξει μόνες τους, οπότε θέλουν να αποκτήσουν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή τους και ξεκινούν από την αρχή ηλικιακά. Το νεαρό ανδρικό σώμα φυσικά είναι πολύ ελκυστικό και θα κάνει μια γυναίκα αυτού του ηλικιακού γκρουπ να νιώσει πάλι 20 χρονών, στην κορυφή της σεξουαλικότητάς της.

Σημείωση: τα παραπάνω είναι δικά μου συμπεράσματα και θεωρίες, μην τα πάρετε πολύ κατάκαρδα   Σίγουρα τίποτα από αυτά δεν ισχύει για όλους.
Ο καθένας μας είναι διαφορετικός και ανεπανάληπτος. Όλα τα σχόλιά σας είναι ευπρόσδεκτα.

 

Σιγά την απόσταση...   

 

Ήμουν σχεδόν βέβαιη πως η έλξη που ένιωθα από μικρή για αρκετά μεγαλύτερούς μου άνδρες, οφείλονταν στην ανάγκη μου να θαυμάζω, να θέτω τον άλλον σαν πρότυπο, να ακολουθώ εκείνον που εκ πείρας θα γνώριζε καλύτερα.
Με δεδομένο πως καμία έστω απομακρυσμένη συσχέτιση με πατρική φιγούρα δεν θα μπορούσε να συμβεί αφού έχασκε εκατέρωθεν, κενό με τον παΤέρα, σταδιακά αποκαλύφθηκε που είχε ριζώσει αυτή η τάση.
Είναι η τάση να θαυμάζω και ν' ακολουθώ κάποιον ως πρότυπο, χωρίς να επιφορτίζομαι από συγκρίσεις μαζί του, χωρίς να νιώθω τον ανταγωνισμό που βιώνα από συνομηλίκους, χωρίς να προχωρώ μαζί μ εκείνον ψηλαφιστά, με παρόμοια στοιχεία αμηχανίας, προσπάθειας και έντασης του κάθε μας πρωτόγνωρου, έχοντας εναλλάξ "τιμόνι".
Έτσι συνειδητοποίησα πως μολονότι υπάρχουν εξίσου αξιόλογοι άνθρωποι σε κάθε ηλικία, θα ήταν πρακτικά αδύνατο να αισθανόμουν με κάποιον συνομήλικο την ασφάλεια ενός μεγαλύτερου συντρόφου που θα γνώριζε πριν από εμένα τον "δρόμο". Πάντα προτιμούσα την θέση του "συνοδηγού" ωστε να απολαμβάνω να παρατηρώ πιο ελεύθερα την όποια "διαδρομή" μας, που εκείνος θα γνώριζε από πιο πριν, καλύτερα.

 

Και τα δυο εχουν τη γλυκα τους, απο τη μια στις μεγαλυτερες βρισκεις περισσοτερη εμπειρια και προθυμια, κι αυτα οταν συνοδευονται απο ενα καβλιδερο σωμα σε κανουν πυραυλο. Απο την αλλη οι μικροτερες ειναι πιο "σφικτες" και στο κορμακι τους και παντου, αλλα εκει μπορει να πρεπει να κανεις το δασκαλο.

 

Mε αφορμή το παραπάνω και χωρίς να απευθύνομαι προσωπικά σε κανέναν, θα ήθελα να σημειώσω τα εξής:

Όλες οι υποτακτικές που γνώρισα και οι οποίες εκδήλωναν προτίμηση σε Κυρίαρχους αισθητά μεγαλύτερης ηλικίας είχαν λατρευτική σχέση με τον Πατέρα ή-πιο σπάνια- είχαν βιώσει την απουσία(με ή χωρίς εισαγωγικά) του.
Επίσης ήταν από τις περιπτώσεις που αποδέχονταν πιο εύκολα, με λιγότερες εσωτερικές αντιστάσεις την αληθινή φύση τους.
Είμαι πλέον πεπεισμένος για την άμεση σχέση μεταξύ μέρους της γυναικείας υποτακτικότητας και της σχέσης με τον πατέρα, ειδικά όταν αυτή η τελευταία πλησιάζει ή βρίσκεται στα δύο άκρα του φάσματος.

Τα παραπάνω αποτελούν προσωπικές σκέψεις και συμπεράσματα βασισμένα σε παρατηρήσεις και δεν φιλοδοξούν να αποτελέσουν ούτε αποτελούν νόρμα για κανέναν άλλον παρά μόνο για μένα.

 

Eξέλιξη είναι...
Και ως γνωστόν η εξέλιξη ούτε πρόσημο έχει ούτε ερμηνείες σηκώνει, εκτός αν το "πράμα κλωτσάει" αλλού...
Αν το "πράμα κλωτσάει" αλλού, είναι θέμα οπτικής των εμπλεκομένων, γεγονός που είναι ντιπ καταντίπ αδιάφορον για τους όποιους άλλους, έτσι κι αλλιώς...
Αν δεν παραμένει αδιάφορον, έχει να κάνει με την κρατούσα κοινωνική θεώρηση, που είναι από εθελοτυφλούσα έως "άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε", πάντα για κάποιο όφελος, όχι κατ' ανάγκην προφανές..!

 

Σε ποια κατάσταση βρίσκεται το BDSM
στη Λάρισα;

 

Υπάρχουν άνθρωποι που να εξασκούν;
υπάρχει αποδοχή από την υπόλοιπη κοινωνία;