Movie Challenge

Oι περιθωριακοί αισθητιστές ρεμπέτες,εξέφραζαν τον έρωτα,το μεράκι,τον πόνο και τον καημο μες απο τα τραγούδια τους.Η ευθύτητα και η μαγκιά ως άξονες του αξιακού τους συστήματος ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με την εξουσία,το νόμο και την υποκρισία της "άρχουσας τάξης"που εκείνοι υπονόμευαν με την απόλαυση της ζωής στα άκρα και τον ηδονισμό.

Το παρακράτος πραγματοποιούσε συλλήψεις των τραγουδιστών του κέντρου οπου ακουγόταν τα "απαγορευμένα τραγούδια"..
τραγούδια που σύμφωνα με τα σημερινά τεκταινόμενα,φέρουν μια "διαχρονική χροιά"

"Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς."
....
Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς"

 

δεν το 'βαλες το σονγκ

 

Η αφήγηση της ταινίας ξεκινά από την επαρχιακή Ελλάδα. Ο Δαμιανός ξέρει πολύ καλά την επαρχία, την έχει γνωρίσει στα χρόνια της Κατοχής και ξέρει τους τρόπους συμπεριφοράς των Ελλήνων της επαρχίας. Μπορεί λοιπόν να ηθογραφήσει σε αυτούς. Ήρωάς του είναι ένας νεαρός επαρχιώτης, βοσκός, που έχει μια ερωτική περιπέτεια. Θέλει να φύγει, το έχει αποφασίσει, να πάει στην Αυστραλία. Η χώρα του το διώχνει, δεν μπορεί να ζήσει πλέον σε αυτή, ψάχνει μια άλλη πατρίδα.Είναι ίδια η Πατρίδα που διώχνει τα παιδιά της. Κάτι σαν ένα θηλυκός Κρόνος. Το ταξίδι αυτό θα είναι βιωματικό.
Ξεκινά το ταξίδι. Μέχρι να πάει στον Πειραιά θα γνωρίσει τα διαφορετικά πρόσωπα της Ελλάδας. Όλο και πιο πολύ θα φεύγει, πριν να φτάσει καν στο λιμάνι που θα είναι το τελευταίο ελληνικό έδαφος στο οποίο θα μείνει. Οι άσχημες συμπεριφορές, οι τρομερές κοινωνικές ανισότητες και η καταπίεση είναι οι καταλύτες για τη φυγή του. Ο σκηνοθέτης μας περιγράφει με λεπτομέρειες τη σκηνή του αντρόγυνου, όπου θα μείνει για να περάσει το τελευταίο του βράδυ στην Ελλάδα, όπου η γυναίκα είναι ουσιαστικά ένα αντικείμενο σεξουαλικής και άλλης καταπίεσης από τον άντρα-αφέντη.
Ο κεντρικός του χαρακτήρας είναι χαρακτηριστικός. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης τον υποδύεται. Τόσο από την ενδυμασία του όσο και από τη συμπεριφορά του, μας πηγαίνει τόσο στην αρχαία Ελλάδα όσο και στη σύγχρονή του. Το σώμα του είναι ένα σύμβολο που έχει πλέον μπει σε μια σημασιοδότηση του αγαθού και φιλειρηνικού πολίτη. Πάνω του είτε εξασκείται είτε υπονοείται η βία. Ακόμα και όταν δε βλέπουμε τη βία, παρατηρούμε ότι αναπαριστάνεται στο σώμα αυτού του ανθρώπου, ο οποίος συμπάσχει με τα θύματά της.
(Γιάννης Φραγκούλης)

 

Δεν χρειαζεται συστασεις!

 

Καλοκαίρι είναι, ανάλαφρη δεν είναι, ότι πρέπει είναι.

 

"Sie kommen zu euch in der Nacht
Dämonen Geister schwarze Feen
sie kriechen aus dem Kellerschacht
und werden unter euer Bettzeug sehen

Nun liebe Kinder gebt fein acht
ich bin die Stimme aus dem Kissen
ich hab euch etwas mitgebracht
ein heller Schein am Firmament
Mein Herz brennt"

 

Ενά δυνατό Ισπανικό θρίλερ

 

Ο Αντίχριστος χωρίζεται σε αριθμητικά μελετημένα κεφάλαια, μετά εύστοχων συνοδευτικών τίτλων, που κρύβουν και τη λύση του μυστηρίου. Σύμβολα και στοιχεία διοχετεύονται σκόρπια στην ταινία, κρύβονται πίσω από λέξεις και πράξεις, τοποθετούνται πίσω από περίτεχνα δομημένα πλάνα και επισκιάζονται από σοκαριστικές σκηνές ανθρώπινου εξευτελισμού, ακραίας βίας και διαστροφής, που για όσους πιάσουν τα λεγόμενα του Trier, θα διαπιστώσουν τη σημασία της ύπαρξής τους.
Ο Αντίχριστος θέτει στο επίκεντρο το ασθενές φύλλο. Η γυναίκα, υποκείμενη στη φύση που την εξουσιάζει, άρχει και άρχεται από αυτή χωρίς δικαίωμα εμπλοκής στο σώμα και τελικά στο νου.
πηγή: http://www.cine.gr/film.asp?id=711788&page=4