Movie Challenge

 
“It’s daytime for you and me, but it’s nighttime for the star.”

 

SIN CITY
NANCY DANCE

 

Είσαι υπερβολικός, εμένα μ΄άρεσε, να ξέρεις... Άλλωστε το Shawshank είναι fictional και η εξιλέωση είναι πολυφορεμένη λέξη...Μην ξεχνάς ότι ο τίτλος υπήρχε στο βιβλίο και επίσης μην διαβάζεις κριτικές καμμένων από το AVclub... 

 

Χμ...

 

AVclub?

 

Dark Places(2015)
Σκηνοθεσία: Gilles Paquet-Brenner
Σενάριο: Gillian Flynn, Gilles Paquet-Brenner
Ηθοποιοί: Charlize Theron (as Libby Day), Nicholas Hoult (as Lyle), Chloe Grace Moretz (as Diondra), Christina Hendricks (as Patty Day), Corey Stoll (as Old Ben Day)
Υπόθεση:
Σε μια αγροτική κοινότητα του Κάνσας, η Λίμπι Ντέι είναι η μόνη που επέζησε από τη σφαγή που αφαίρεσε τη ζωή της μητέρας και των αδελφών της. Πιστεύοντας ότι το κακό προήλθε από κάποια σατανιστική κάστα, η Λίμπι καταθέτει στο δικαστήριο ενάντια στον αδελφό της. 25 χρόνια μετά, οι μνήμες του γεγονότος ακόμα τη στοιχειώνουν, όταν γνωρίζει μια ομάδα ερευνητών με το όνομα «The Kill Club». Η ομάδα ξεκινάει μια δική της έρευνα πάνω στο θέμα, πιστεύοντας ότι ο αδελφός της Λίμπι είναι αθώος. Τώρα, η Λίμπι πρέπει να επαναφέρει στη ζωή ξανά όλα αυτά που έζησε, αλλά και να μάθει ότι όλα όσα νόμιζε για αλήθεια, ίσως έχουν μια άλλη όψη.

 

Μυστήριο και δολοφονίες (εδώ έχει ενα θεματάκι με την ατμόσφαιρα), αγωνία και αδρεναλίνη, πικρό χιούμορ δένονται σφιχτά με μια μη-γραμμική αφήγηση (πολλά flashback αλλά είναι σημαντικά στη πλοκή), και μέσα σε όλα αυτά η κούκλα Charlize Theron κλέβει την παράσταση ως μια μελαγχολική, αντικοινωνική Libby, η οποία συνθέτει σιγά – σιγά το παζλ της δολοφονίας της οικογένειάς της. ...
Δε θα πω άλλα, γιατί αναγκαστικά θα μπω σε spoiler περιοχή, αλλά εάν είστε φαν των crime ταινιών μυστηρίου και σας αρέσουν και τα puzzles, τότε το “Dark Places” είναι η ταινία σας...

 

Modern Times 1936
απιστευτη σκηνη

 

Είναι ένα μπλογκ, διαδικτυακό, με κριτικές ταινιών, εκεί είχα διαβάσει κάτι παρόμοιο, μία δριμεία κριτική για την μετάφραση του εν λόγω τίτλου... 

Και για να μην ξεχνιόμαστε, μία εξαιρετική μέινστριμ, ανάλαφρη ταινία, με όχι και τόσο άσχημα νοήματα, για τις ανθρώπινες σχέσεις, τον αυτοπροσδιορισμό, το timing και φυσικά το συλλεκτικό τεμάχιο Χαβιέ, όχι ότι δεν μου άρεσε και η Τζούλια σ΄αυτήν την ταινία... 

 

"Πρέπει να είμαι κατάρα. Όσοι αγαπώ πεθαίνουν".

Οι περισσότεροι που κολλάμε με την ταινία "Άγγλος Ασθενής" παραμένουμε στην οφθαλμοφανή ιστορία έρωτα και χαμού, μετά του Count Almasy και της Katherine Clifton. Και δικαίως. Είναι συναρπαστική. Είναι ξαφνικός έρωτας. Είναι καταδικασμένος έρωτας. Είναι έρωτας κόντρα στις κοινωνικά δομημένες νόρμες. Είναι έρωτας με πάθος. Είναι έρωτας με βία. Είναι έρωτας που μιλάει για την κτητικότητα και τον φόβο αυτής. Είναι ένας έρωτας που μας δείχνει πόσο υποκρινόμαστε μπροστά στον φόβο του να αποκτήσουμε και να αποκτηθούμε. Τέλος, είναι ένας έρωτας ανεκπλήρωτος. Με πολλά πρωινά που έμειναν χωρίς αγκαλιά. Με πολλά απογεύματα που δεν έγιναν σούρουπο.

Λίγη σημασία, όμως, έχει δοθεί στον ρόλο της Juliette Binoche, στην αγγελική νοσοκόμα Hana, που έχει μόνο αγάπη και ανάγκη για αγάπη. Και όλοι όσοι αγαπά ή αγάπησε, πέθαναν. Θεωρεί τον εαυτό της καταραμμένο, ότι είναι μολυσματική, πως όποιον πλησιάσει και την πλησιάσει, θα τον καταπιεί το χώμα. Και αυτή θα μείνει μόνη. Πάλι. Θα βιώσει ζωντανή τον θάνατο του άλλου, άρα και τον θάνατο του εαυτού.

Η Hana είναι η προσωποποίηση της δύναμης. Είναι ο άνθρωπος που σηκώνει το πέπλο της κατάρας - υπαρκτής ή ανύπαρκτης - για να φανεί ξανά γυμνός μπροστά στον έρωτα. Όταν εμφανίζεται, δεν τρέχει να κρυφτεί. Δεν κοιμάται αγκαλιά με την κατάρα. Κοιμάται αγκαλιά με ένα ζεστό ανδρικό σώμα. Μυρίζει τα μακριά υπέροχα μαλλιά του Ινδού εραστή της - πιο μακρυά από τα δικά της, μια αρωματική κιβωτός που την περικλείει όλη, μαζί με όλα της τα τραύματα και τους φόβους. Κουρνιάζει δίπλα του και τον αγκαλιάζει σαν παιδάκι, σε στάση εμβρυακή. Κλείνει δίπλα του και ανοίγει, ταυτόχρονα.

Και όταν ο θάνατος εμφανίζεται ξανά, η Hana τον αντιμετωπίζει. Είναι ικανή να τον σκοτώσει. Για να μην σκοτώσει κανέναν άλλο αγαπημένο της. Να μεταθέσει την κατάρα της σε αυτόν. ΕΣΥ είσαι κατάρα, θέλει να του πει, όχι εγώ. Εγώ αγαπώ και είμαι ασπίδα. Ξαναμπαίνει στο ναρκοπέδιο από το οποίο είχε βγει. Με τον όποιο κίνδυνο.
Η Hana είναι από τους πιο θαυμαστούς ήρωες της λογοτεχνίας, από τους πιο θαυμαστούς ρόλους.
Και μου κάνει εντύπωση που η απόλυτα φυσική και ανθρώπινη ερμηνεία της Binoche βραβεύτηκε ως supporting role.

[Θάλεια Παπαδοπούλου]
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

το ειδες????

 

ΧΩΡΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ
Η Χώρα Προέλευσης είναι η ιστορία μιας χώρας και μιας οικογένειας σε
ελεύθερη πτώση. Τρεις γενιές μιας οικογένειας (η γενιά του ’50, η γενιά
της μεταπολίτευσης και η νεώτερη γενιά), οδηγούνται σε μια σύγκρουση
μέχρις εσχάτων εξαιτίας μιας ενδοοικογενειακής υιοθεσία

Δειτε online ---->http://streamin.to/qaykpm0emm3w

---->http://hdvid.tv/xlsgayfiu98i.html

---->http://www.exashare.com/191whtsanw79