Multi Bdsm

Όχι, αυτό βάστηξε ως τα τα 18 μου.
Απλά, για να παραμείνω όσο πιο πολύ αποστασιοποιημένος μπορώ, ο τύπος διαφυλάσσει την ουσία,λένε οι στρατιωτικοί, που είναι και κατ΄ εξοχήν παιδιά που λειτουργούν και θεραπεύουν εμπράκτως το πρωτόκοκολλο...

 

Με τύπισα σαν την Mistress Natsuki θα έκανα οτιδήποτε. Επίσης αν δεν έχεις φάει ξυλιές με πλαστική παντόφλα, δεν έχεις νιώσει πόνο  

Ξυπνάτε λίγο, δεν έχει σχέση το χρώμα ή φυλή ή οτιδήποτε αλλά να δένει η χημεία σας σαν άνθρωποι από εκεί και πέρα όλα γίνονται.

Κάτι επίκαιρο, έχουμε το θέμα με τα προσφυγόπουλα στα σχολεία. Ακούω τους μεν να λένε τα παιδιά μας δεν μπορούν να κάνουν μαζί τους μάθημα, ακούω τους δε να λένε και αυτά παιδιά είναι και η μόρφωση είναι για όλους. Δεν άκουσα κανέναν μ@!$@#%#$^%&κααα τόσο καιρό να λέει το πιο απλό. Έχουμε μία τάξη με 20 παιδιά θα βάλουμε σε αυτή και άλλα 10 γιατί δεν έχουμε και σχολικές υποδομές, θα βάλουμε άλλα 10 παιδιά που δεν μιλάνε την γλώσσα και πολύ πιθανόν όσα κατάφεραν λόγω των συνθηκών να παρακολουθήσουν μαθήματα στην χώρα τους είναι σε άλλο επίπεδο και παρ όλα αυτά ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΔΕΝ θα μπορούν να συνεννοηθούν γιατί οι δάσκαλοι και τα παιδιά (όλα) δεν μιλούν την ίδια γλώσσα θα τα βάλουμε στην ίδια τάξη. ΡΩΤΩ τώρα, σε ποιον θα κάνει καλό αυτό;
Στα προσφυγόπουλα που δεν θα καταλαβαίνουν τίποτα, στα υπόλοιπα που δεν θα μπορούν καν να μιλάνε μεταξύ τους και θα καθυστερεί η μόρφωση τους; Γιατί άντε στα μαθηματικά θα βγάλουν άκρη στις πράξεις, στα υπόλοιπα;;; Τι μπάχαλο!!!???!!! Δηλαδή δεν μπορούν να κάνουν το πιο απλό, να πάνε τα παιδιά σε κτήρια (να τα διαμορφώσουν εννοείται και χρόνο είχαν κι έχουν και χρήματα έχουν) και να πάρουν δασκάλους που γνωρίζουν την γλώσσα τους και τα ελληνικά και να διδάσκονται εκεί τα παιδιά μέχρι να είναι στο επίπεδο να εισέλθουν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα;

Αλλά όχι έχουμε να σκεφτόμαστε τα εθνικιστικά και τα ακτιβιστικα και για τα παιδιά στα @@ σας όλοι.

 

Στο ολοσωστο αυτο σχολιο θα ηθελα απλα να προσθεσω το οτι οταν μια ομαδα παιδιων δεν καταλαβαινει τη γλωσσα σε ενα σχολειο, τεινει να γκετοποιειται. Κατι αντιστοιχο συμβαινει σε παρα πολλα σχολεια στην Ευρωπη που Τουρκοι και Αραβες δεν μαθαινουν τη γλωσσα της χωρας (εστω Γερμανικα), πανε στα σχολεια και κοιτανε το ταβανι. Και μετα κανουν παρεα μονο μεταξυ τους. Για ενσωματωση ουτε λογος...

 

Greek, bdsm - amongst other things - community. Θεωρητικά το παρόν είναι μια "αγορά", αλλά η όποια συζήτηση έρχεται δεύτερη/τρίτη/τελευταία.
Εκείνο που προέχει είναι το "φάσωμα μετά κλωτσοπατινάδας ή όχι", καθώς και να λύσουμε - πάντα στα όρια της οθόνης και του πληκτρολογίου - όλα τα κοινωνικά/πολιτικά/οικονομικά/θρησκευτικά/οικολογικά θέματα της υφηλίου ( κι αν ξέχασα κάποιο, θα σας παρακαλούσα ευγενικά να το προσθέσετε ).

Εννοείται ( μάλλον γι' αρκετούς/ες, εύχομαι όχι για πολλούς/ες, μην ξεχάσω να βάλω και το disclaimer ), ότι όποιος/α τολμήσει να πιάσει κάποιο νήμα " διαβάζοντας" το αποκλειστικά ή κυρίως bdsmικά - που να είχε σχέση με το bdsm ή όχι -, θα ήταν ανέραστος, ιδιώτης ( εκ του idiot ), χαυνωμένος, κουτουλού κουτουλού κουτουλού. Εγώ θα έλεγα, ας ηρεμήσουμε λιγάκι κι ας το πάρουμε και μια τριχούλα "αλλιώς".

Είναι όμορφο να θέλουμε να βελτιώσουμε τον κόσμο - εκείνοι που θα το ήθελαν και πάντα βάσει των δικών τους κριτηρίων -.
Αλλά με αλαλαγμούς, κραυγές - πόσο μάλλον βουβές, απρόσωπες και ηλεκτρονικές -, "κατηγορώ" της δεκάρας, κουβέντα να γίνεται, τίποτ' άλλο.
Εκτός κι αν βγαίνουν παράσημα απ' την οθόνη και κοτσάρονται στα πέτα μας.
Με το να προσπαθούμε να κάνουμε διάλογο - και που και που επί της ουσίας του όποιου θέματος -, μπορεί και κάτι σε κάποιον από μας να μείνει.
Με το να "χτυπιόμαστε" και να λέμε πάντα το μακρύ και το κοντό μας σ' οποιοδήποτε θέμα, μάλλον δεν μένει σε κανέναν τίποτα.
Κι αν το κατάλαβα εγώ, που δεν φημίζομαι για την ευφυΐα μου, μάλλον θα μπορούσε να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε.

Τεσπα, εδώ πια οτιδήποτε θα είχε να κάνει με το bdsm, μάλλον είναι το αληθινά off topic κι όχι το αντίστροφο ( συνειδητό τράβηγμα απ' τα μαλλιά αυτή η τελευταία μου περίοδος ).  

 

Αν αναφέρεστε στο πρόσφατο συμβάν στο Ωραιόκαστρο, έχετε απολύτως λάθος πληροφόρηση!

Τα προγράμματα αφορούν την χρήση των ίδιων σχολικών αιθουσών ΕΚΤΟΣ ΩΡΑΡΙΟΥ (π.χ. απόγευμα) για την διδασκαλία κυρίως της ελληνικής σε παιδιά μεταναστών ώστε αυτά κάποτε να μπορέσουν να ενσωματωθούν σιγά-σιγά σε ελληνικά σχολεία. Επί τούτου προσλαμβάνονται ειδικοί δάσκαλοι με ειδικά κονδύλια.

Η άρνηση και η διαμαρτυρία του συλλόγου γονέων αφορούσε το ότι θα κάθονται αυτά τα παιδιά το απόγευμα στα ίδια θρανία που θα κάθονται τα ελληνόπουλα το πρωί, παρότι το υπουργείο διαβεβαίωνε ότι τα προσφυγόπουλα θα έχουν κάνει πλήρη εμβολιασμό!!!

Κοντράστ: μια καλή φίλη φεύγει για Σουηδία με παιδί τρίτης δημοτικού (επαγγελματική προσφυγιά). Το κρατικό σουηδικό σχολείο εντάσσει κατευθείαν και υποχρεωτικά το παιδί της (που δεν μιλάει γρι Σουηδικά) στην αντίστοιχη Σουηδική τάξη, με υποχρεωτικά δωρεάν μαθήματα Σουηδικών το απόγευμα. Δεν του είπαν "μα πώς θα ενταχθείς εσύ στο κοτζάμ εκπαιδευτικό σύστημα που έχουμε, φέρε και μια ακτινογραφία θώρακος". Την ίδια τακτική ακολουθούν με όλα τα ξένα παιδιά, προσφυγόπουλα και μη. Σκέφτηκαν μάλλον ότι τα παιδιά συνεννοούνται μεταξύ τους, οι μεγάλοι ίσως έχουν κανά πρόβλημα.

Κοντολογίς: αν θελει κάποιος να δει αν είναι ρατσιστής απέναντι σε κάποιους ξένους ας κάνει κάτι απλό: βάλτε στην θέση του ξένου έναν έλληνα. Αν του συνέβαιναν τα ίδια πράγματα, στις ίδιες συνθήκες, θα σηκώνατε φρύδι ή όχι;

Γενικότερα, η αποψή μου ειναι οτι ο ρατσισμός είναι έκφανση της ταξικής κοινωνίας, απέναντι σε εύκολα θύματα. Ως προς το "σεβασμό της κάθε άποψης" με καλύπτει η κάτωθι εικόνα.

 

Το 1937 ο Μπέρλοτ Μπρέχτ σε ηλικία 39 ετών έγραψε το παρακάτω ποίημα.
Αυτό το απροσάρμοστο καθήκι Μπέρλοτ Μπρέχτ τόλμησε να ξεπεράσει το ηλικιακό όριο που ορίζεται και ως το σώφρων όριο που είναι κοινωνικά αποδεκτό για να θέλει κανείς να αλλάξει τον κόσμο.

Τόλμησε αυτό το απροσάρμοστο κάθαρμα Μπέρλοτ Μπρέχτ στα 39 του να γράψει τα εξής

"Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ’ όνομα που μας δίναν:
«Μετανάστες».
Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο,
δε φύγαμε γιατί το θέλαμε,
λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη. Ούτε
και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε
να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν.
Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε.
Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα ‘ναι, μα εξορία.
Έτσι, απομένουμε δω πέρα, ασύχαστοι, όσο μπορούμε πιο κοντά
στα σύνορα,
προσμένοντας του γυρισμού τη μέρα, καραδοκώντας το παραμικρό
σημάδι αλλαγής στην άλλην όχθη, πνίγοντας μ’ ερωτήσεις
κάθε νεοφερμένο, χωρίς τίποτα να ξεχνάμε, τίποτα
ν’ απαρνιόμαστε,
χωρίς να συχωράμε τίποτ’ απ’ όσα έγιναν, τίποτα δε συχωράμε.
Α, δε μας ξεγελάει τούτη η τριγύρω σιωπή! Ακούμε ίσαμ’ εδώ
τα ουρλιαχτά που αντιλαλούν απ’ τα στρατόπεδά τους. Εμείς
οι ίδιοι
μοιάζουμε των εγκλημάτων τους απόηχος, που κατάφερε
τα σύνορα να δρασκελίσει. Ο καθένας μας,
περπατώντας μες στο πλήθος με παπούτσια ξεσκισμένα,
μαρτυράει την ντροπή που τη χώρα μας μολεύει.
Όμως κανένας μας
δε θα μείνει εδώ. Η τελευταία λέξη
δεν ειπώθηκε ακόμα."

Αν αυτός ο άχρηστος και απροσάρμοστος Μπέρλοτ Μπρέχτ δεν είχε τολμήσει να εξακολουθεί στα 39 του να θέλει να αλλάξει τον κόσμο τότε ο κόσμος σήμερα θα ήταν χτισμένος μόνο με τούβλα.

Μα!!!! Θα πουν οι απαισιόδοξοι άλλαξε ο κόσμος επειδή ο Μπέρλοτ Μπρέχτ έγραψε ένα ποίημα και επέμενε στα 39 του να θέλει να αλλάξει τον κόσμο;

Φυσικά και όχι. Όμως κατάφερε μέσα από τα τούβλα να φυτρώνουν λουλούδια.

Και να μείνει αιώνιος στην συνείδηση της ανθρωπότητας.

Αν δεν υπήρχε αυτό το απροσάρμοστο κάθαρμα θα διαβάζαμε μόνο ποιηματάκια από διάφορους περιφερόμενους διανοουμενίσκους τύπου

"Μου σου του και του δουσου να απλωσω τη μπουρου βουδαου βουδουου παίξε μου και την ψωλου. Βάλε μέσα τα βυζα να χυθουνε τα κρασα μπουντου βουδου σού ξου μου να την δούμε την σουμπου να γλυκαινει την ψειρου. Βου δου σού και μπου σου ντου γειά σου καύλα Μαριλου"

Ως γνωστόν όσο πιο διανοουμενίσκος είναι κανείς τόσο πιο δημοφιλής γίνεται και όσο πιο δημοφιλής γίνεται τόσο περισσότερα και τα τυχερά.

Από την άλλη υπάρχει και η άλλη άποψη
Η σεμνή, η ταπεινή.

Καλό είναι να θέλουμε να βελτιώσουμε τον κόσμο αλλά να μωρέ!!! Μην το παρακάνουμε...

Μπορούμε να τον βελτιώσουμε/ετε/εις/ούν χωρίς φασαρίνες

Λίγο να βάψουμε κανένα παγκάκι, λίγο να πλέξουμε κανένα πουλεβεράκι για τα δέντρα και ο κόσμος θα γίνει καλύτερος.

Όχι αιχμές και χάσουμε και την δουλίτσα μας

Αλλάζουμε τον κόσμο με μέτρο...

Εύγε

Έχω μείνει καταπληκτικός που λέει και ένας φίλος

Iagos

 

Σε αντιθεση με εσενα elfcat οι πηγες μου δεν ειναι το ιντερνετ.

Βλεπε κ στο city plaza γραφουν τα μπλογκ δν ειναι δυσκολο.

 

Θα με ενοχλουσε,οχι λογω ρατσισμου.Αυτο το λεω για ολους τους λαους,ειτε ανατολικου μπλοκ ειτε δυτικου.Γιατι οι διαφορετικες νοοτροπιες δυσκολα παντρευονται και πιο δυσκολα κατανοουνται.Ασε που θες να νιωθεις τις λεξεις που σου πεταει κι οχι απλα να τις καταλαβαινεις...

 

Παντως να είσαι σίγουρη οτι η γλώσσα δεν είναι ποτέ πρόβλημα....οτι και να σου πετάει...σίγουρα θα το ένιωθες...ΑΝ

 

Ναι σωστο κι αυτο αλλά πιστευω οτι τη γλωσσα μας τη νιωθουμε πιο πολυ...δηλαδη αλλο να πω σ αγαπάω κι αλλο να πω i love you.Οπως και να χει το πρωτο το νιωθω πιο πολυ.Δε ξερω αν γινομαι κατανοητη σ αυτο,δε ξερω πως αλλιως να το δωσω....

 

Δεν ξερω αν εχεις κανει ποτε σχεση με ξενόγλωσσο σύντροφο ...αν ομως ειχες κανει θα καταλάβαινες αυτο που ειπα.
Αν το σκεφτεσαι σαν να λες I love you σε εναν έλληνα ναι...ειναι καπως.

Ομως με εναν ξενόγλωσσο σύντροφο ειναι αλλη η αίσθηση...μπαίνεις στη ζωή του ειτε του μιλας εσυ στη γλωσσα του ειτε αυτος στη δική σου...ακομα και οταν δεν ειναι γλυκόλογα αλλα τσακώνεστε και τον βρίζεις.

 

Ε ναι οταν της λες

Αντε γαμησου παλιομαλακισμενη σκυλα

Και το μεταφραζεις i apologize to you in greek, Ma'am

Εχει εσανς διαστροφης!