Multi Bdsm

Δεν κάνει κρύο εκεί..?

 

Μόνο κρύο κάνει;

 

Αν ήμουν γυναίκα @Circe, το πανέξυπνη και ευφυής μπορεί και να τα δεχόμουν μ' ευχαρίστηση. Βιολογικά - και μάλλον όχι μόνο - είμαι - και ισχυρίζομαι - ότι θα ήμουν αρκετά άντρας. Και όσο και να με τιμάς, συμπάθαμε αλλά προτιμώ να προσπεράσω τις "δάφνες", γιατί μου έφερναν από πάντα αλλεργία χαχα.

Μετά, είχα αρκετές σχέσεις ( κι όχι μόνο ξεπέτες ) για περισσότερο καιρό με αλλοδαπές ( κυρίως στην αλλοδαπή ) παρά με ελληνίδες. Και δεν τα βρήκα με καμία. Άρα, ή είχα με όλρς διαφορετικά ήθη, έθιμα κουλουπού κουλουπού.
Ή μάλλον ήμουν στραβόξυλο εγώ ( μεταξύ πολλών άλλων αρνητικών μου ), γιατί κάποια " παράπονα " που μου είχαν κάνει και οι μεν και οι δε, ήταν ολόϊδια. Κάτι, που σε μένα τουλάχιστον απέδειξε, ότι όσες διαφορες και να μπορούσαν να έχουν οι άνθρωπες σε κάποια σημεία ( πολιτιστικές/θρησκευτικές/κοινωνικές/ότι είδους διαφορά θα θέλαμε ), σε κάποια άλλα σημεία τόσο διαφορετικοί δεν θα ήμασταν.

Τεσπα, εγώ επαναλαμβάνω την σκέψη μου, ο ρατσισμός/φασισμός/ο όποιος -ισμός, όταν χρησιμοποιείται, για να κατακρίνει κάποιον/α, επειδή θα είχε τα " γούστα " του/της στην επιλογή σεχουαλικού/ερωτικού παρτενέρ, είναι τουλάχιστον άκυρος, αν όχι μωρός.

Καλή η πολιτική ( όχι ο κομματισμός ), καλές οι " σταυροφορίες ", αλλά να σύρουμε απ' τη μύτη και με το στανιό τον/την οποιονδήποτε/οποιαδήποτε στην ανακατάληψη των όποιων " Αγίων Τόπων ", είναι εξίσου άκυρο, αν όχι μωρό.

Γιατί όπως τραγούδαγε κι ο αείμνηστος Priestογλου : Η πιο γλυκιά πατρίδα, είναι η καρδιά. Που τ' άγια χώματα της, πόνος και χαρά.

Απ' την στιγμή που - θεωρητικά - όλοι/ες από " καρδιές " έχουμε μόνο μια. Για ποια πράγματα θα πόναγε ή θα χαιρόταν εκείνη του καθενός/καθεμιάς μας είναι προσωπικό μας ζήτημα.

Τώρα, αν κάποιος/α όχι μόνο δεν δέχεται τις διαφορετικές στην δική του/της απόψεις.
Αλλά πιστεύει, ότι εξυβρίζοντας θα κάνει την " μάπα κρέας " στους/στις " αντιφρονούντες/ούσες ". Να είναι καλά και να " χαίρεται ".
Θα διασκεδάσει κάποιους/ες μια φορά, δύο φορές, δέκα φορές. Μέχρι που θα καταντήσει γραφικός/η και οι όποιοι/ες " αντιφρονούντες/ούσες ", θα του/της κόψουν ακόμη και τα ψίχουλα " χειροκροτήματος '. Αφού θα βαριόντουσαν πια ακόμη και να διαβάσουν/ακούσουν έστω και το παραμικρό κιχ του/της.  

 

Κι άλλη φορά νομίζω έκανα αυτό το λάθος @Tenebra_Silente. Αυτή την φορά όμως με μπέρδεψες κι εσύ καθώς πήρα κυριολεκτικά μια λέξη σου. Παραφράζοντας το ρητό λέω πως για τρίτη φορά δεν θα το ξανακάνω για να μην πάει περίπατο η "Σοφία" μου.
Σε όλα αυτά που λες θα απαντήσω ότι ξεχνάμε πως δεν είμαστε Θεοί, δεν έχουμε συναίσθηση της μικρότητάς μας, μας λείπει η συμπόνια, ξεχάσαμε στο βωμό του κέρδους και στο κυνήγι των υλικών αγαθών ή και των ηδονών το αυτονόητο: να είμαστε άνθρωποι.

Θα παρατηρήσω δε ότι προφανώς δεν ήσουν προσαρμοστικός στην συμβίωσή σου με καποιον άλλον άνθρωπο γι αυτό μάλλον σου καταλόγων ο,τι σε καταλόγιζαν.
 
Όσο για τα υπόλοιπα ας απαντήσει ο Επίκουρος για μένα που τα λέει μοναδικά.

 

Και δεν ήταν "δάφνες"
Αυτές τις κρατώ για ελάχιστους
Ήταν απάντηση στο δικό σου σχόλιο για την ευφυΐα σου που δεν φημίζεσαι!
Παίρνω πίσω αυτό που είπα αφού δεν δέχεσαι ένα καλοπροαίρετο σχόλιο παρατηρώντας ότι οι μη ευφυείς γράφουν πολύ και απίστευτα χειρότερα!

(ελπίζω να καταλάβεις το κρύο και μαύρο χιούμορ μου)

 

Κανένα πρόβλημα @Circe, καθημερινά κάποιος/α μου δίνει τον χαρακτηρισμό Κύριος ( από ευγένεια ) ή αναφέρεται σε μένα με τον επαγγελματικό μου " τίτλο ". Και είναι οι μοναδικοί δυο χαρακτηρισμοί, που αλήθεια με κάνουν να βγάζω καντήλες χαχα.
Ως προς το θέμα του νήματος, μακάρι να λύνονταν θέματα σαν τα προβλήματα επικοινωνίας ανάμεσα στους λαούς ( chicε )/ τον ρατσισμό/ την μισαλλοδοξία / τον φανατισμό / τις διάφορες -φοβίες / τις κοινωνικές-οικονομικές ανισότητες μ' ένα μαστίγιο, ένα flogger, τρία καντάρια πέοντα/γουνιού και μερικά " φέϊγ βολάν " ηλεκτρονικά ή μη. Αλλά συνεχίζω να πιστεύω ότι περί ορέξεως, οτιπιταγουστάρειοκαθένας μας.
Ακριβώς, άλλος ο δικός μου " ουρανίσκος ", άλλος ο δικός σου ή οποιουδήποτε από μας.

Και το αν είναι ή δεν είναι κάποιος -φοβικός, -ιστής, -ίστας, αν σαν μοναδικό κριτήριο παίρνουμε μονάχα το " κρεβάτι " του/της, συγχαρητήρια μας. Καλώς ήρθαμε στο " φιλόξενο χαρτόκουτο με τα χαμογελαστά κωλοδάχτυλα " ( ειλικρινά συγνώμη για το " γαλλικό " ). Γιατί μάλλον η λοβοτομή που κάποιοι από μας θεωρούμε, ότι καυτηριάζουμε. Όχι μόνο έχει πετύχει, αλλά είχε κι αποτελέσματα που ξεπερνούν ακόμη και την πιο τρελή φαντασία, εκείνων που θα μας την είχαν κάνει ( να νομίζει κάποιος/α ότι είναι διαφορετικός από κείνους/ες που αντιμάχεται. Και να φέρεται με τους δικούς τους τρόπους και κίνητρα, είναι αν μη τι άλλο πολύ " κουλτουριάρικο ". Αλλά είναι σαν να μιλάς πολλές φορές σ' ένα κουφό για μουσική.   )

Υ.Γ.

Λατρεύω το κρύο και μαύρο χιούμορ χαχα.   

 

Η πρώτη σου παράγραφος ακυρώνει το νήμα @Tenebra_Silente. Αν και με έκανε να σκεφτώ το πολύ απλό ότι ο Έρωτας και το σεξ, σε όποια μορφή του και με όποιον απανταχού του πλανήτη, δεν είναι αντικείμενο συζήτησης φοιτητικού αμφιθεάτρου. Όλα αυτά είναι να τα ζει κανείς και να τα αισθάνεται.

Ελάχιστοι είναι οι μη φοβικοί για το ένα ή το άλλο, οι μη λοβοτομημένοι και οι μη παπαγάλοι!

Όσο για τα γαλλικά ας εκφράζεται ο καθένας όπως θέλει. Και εσύ! Ενήλικοι είμαστε!  

 

Tenebra ξεχνας να πεις οτι με τις περισσοτερες μιλουσες την γλωσσα τους ομως.

 

Για μένα το θέμα του νήματος δεν τίθεται καν @Circe, όχι τουλάχιστον με τον τρόπο που τέθηκε καθώς και με την τροπή που πήρε. Εννοείται ότι είμαστε όλοι/ες ελεύθεροι/ες, να εκφραζόμαστε όπως μας αρέσει.
Να συνδέουμε καταστάσεις και σκέψεις, όπως μας αρέσει. Να βρίσκουμε ακόμη και λύσεις για "καθολικά" ζητήματα, όπως θα μας άρεσε. Παραμένουμε εμείς με το μυαλό και τις σκέψεις μας ( αρκετές φορές - λέω εγώ - και πάλι καλά ).

Η συζήτηση δεν θα μπορούσε, παρά να είναι καφενέ/αμφιθεάτρου. Το πως αισθάνεται κάποια πράγματα ο καθένας από μας, είναι παντελώς δική του επιλογή - καθώς και θέμα δικών του βιωμάτων, όπως και κοσμοθεωρίας -.
Σε μένα εκεί που "γυρίζουν τα μάτια ανάποδα", είναι όταν ο/η οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε - πόσο μάλλον σε μένα τελείως άγνωστος/η -, πάει ευθέως ή πλαγίως, να μου επιβάλλει την άποψη του/της. Όσα τσουβάλια και να ρίξουν στα πόδια μου, μέσα τους αρνούμαι να μπω. Αλλ' αυτό δεν σημαίνει, ότι - και μάλλον όλως ηλιθίως - ώρες ώρες δεν εκνευρίζομαι κι εγώ.

Το λοιπόν, πια σε μένα τουλάχιστον είναι ξεκάθαρο, ότι για πολλούς/ες το bdsm είναι σαν την πάλαι ποτέ διαφήμιση του γνωστού αναψυκτικού, δηλαδή πάει με όλα. Χαρά κι ευτυχία για όσους/ες το πιστεύουν. Επίσης για κάποιους/ες είναι τόσο σημαντικό, σαν τ' οξυγόνο, το νερό, την τροφή και τον ύπνο. Δεν έχω κανένα λόγο να τ' αμφισβητήσω - να σου πω την αλήθεια μου, δεν μου καίγεται καρφάκι για τ' όποιο bdsm που θα ζούσαν οι άλλοι -. Αλλά έχω και γω το δικαίωμα στην άποψη μου και να μπλέκεται κάτι για μένα σημαντικό μεν, αλλά όχι και ζήτημα "ζωής ή θανάτου" με ζητήματα - που πάντα για το πως αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα - θα ήταν πολύ πιο σημαντικά, ακυρώνει τα δεύτερα και δίνει ένα ανύπαρκτο φωτοστέφανο στο πρώτο. Άσε που να κοτσάρουμε το bdsm σε κάθε πολιτική ή πολιτικίζουσα παραπιά που μας περνάει απ' την κασίδα, θα ήταν ένας εύκολος κι έμμεσος τρόπος - μόνο για όσους/ες δεν θα ήθελαν να κουράσουν στο παραμικρό το κεφαλάκι τους, για να διακρίνουν το "έμμεσο" του τρόπου -, για να κάνουμε κήρυγμα - του καναπέ και της πολυθρόνας -.

Τεσπα, η παρουσία μου σ' αυτό το νήμα παράτράβηξε για τα γούστα μου. Αλλά το θεωρούσα αγένεια, να κόψω μαζί σου την "συζήτηση" απότομα. Έτσι κι αλλιώς, εγώ τουλάχιστον έχω αποδεχθεί εδώ και καιρό το γεγονός, ότι τα περισσότερα νήματα - καθώς και αρκετές εκ των παρεμβάσεων, συμπεριλαμβανομένων και των δικών μου - είναι καθαρά διακοσμητικά.
Λέω εγώ τις παραπιές μου, λένε και οι άλλοι τις δικές τους, δεν υπάρχει κανείς διάλογος, πέφτει και κανά "μαλλιοτράβηγμα" κι όλα φίνα. Αλλά από ουσία, αν πω μάπα το καρπούζι στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, μην θιγεί κανείς/καμία. Για μένα μάπα το καρπούζι, πιστεύω ότι αυτό το δικαίωμα αξιολόγησης είναι αναφαίρετο και ότι θα το είχαμε όλοι/ες.  

Υ.Γ.

Στην εφηβεία καθώς και στην πρώιμη μετεφηβική μου ηλικία, ήξερα που να βρω "καθοδηγητές" και είχα επιλέξει, να τους γράψω εκεί που δεν χτυπάει ήλιος. Πλέον είμαι πολύ γέρος, για να κάνω την αρκούδα με τον χαλκά στη μύτη, που θα χόρευε στον ήχο οιασδήποτε λατέρνας.