Music challenge

Με τρελαίνεις σου λέωωωωωωωωωωωωωωωω....................................    


Πέρασαν χρόνια κι η καρδιά μου πια δεν κλαίει
Μόνο μεθάει και θυμάται και γελά
Με τους αετούς μου που όλοι γίναν αρουραίοι
Μόλις με είδαν να ορμάω στη φωτιά

Πέρασαν χρόνια και κατάλαβα τι φταίει
Που όλοι δειλιάζουμε μπροστά στην ομορφιά
Ακούω καλύτερα τη γάτα μου να κλαίει
Παρά του πόθους μου να ουρλιάζουν σαν σκυλιά

Μα τι είν' αυτά που λέει
Του 'βαλε ο διάολος φωτιά
Τα λέει ξεθυμαίνει
Και ξαναπαίρνει τα βουνά

Πέρασαν χρόνια κι η ψυχή μου πια το ξέρει
Όσοι φτερούγισαν και πήγαν πιο ψηλά
Ήταν ανάξιοι ρηχοί και τιποτένιοι
Και κάποια μύγα τους τσιμπούσε τα φτερά

Αχ πόσο γρήγορα αυτή η ζωή διαβαίνει
Όλοι επιστρέφουμε μια μέρα στη σιωπή
Μόνο η βλακεία μας αιώνια παραμένει
Να μας ξοδεύει και μετά να μας υμνεί

Μα τι είν' αυτά που λέει
Του 'βαλε ο διάολος φωτιά
Τα λέει ξεθυμαίνει
Και ξαναπαίρνει τα βουνά

 

Εδώ! Ούτε κατάρες ούτε ευχές!
Μόνον βούληση και επιθυμία!!!  

 

@Tenebra_Silente
Αρκούντως γρατζουνιαρικομπλουζιά   Με την επιμονή της μη παραίτησης  

 

@Tenebra_Silente  

 

@margarita_nikolayevna  

 

Παραίτηση ποτέ αγαπητή...
Ένα από τ' αγαπημένα μου...Για εσάς...

Υ.Γ. Το άλογο εγώ...όταν "γεράσει"...Θα πάει ν" "αυτοκτονήσει"...μακριά απ' το βλέμμα οποιουδήποτε άλλου...
Δεν θ' αφήσει κανέναν να το "σκοτώσει"... 



...Σ' ένα λιβάδι άσπρα άλογα τη χαίτη τους τινάζουν.
Κοίτα και πες μου αν έχεις δει ποτέ σου κάτι
ομορφότερο απ' αυτό.
Σ' ένα ρεφρέν των τραγουδιών μου θα τα κλείσω
κι ας καλπάζουν, πριν κάποιοι τα προλάβουνε
γιατί, σκοτώνουν τ' άλογα μωρό μου, όταν γεράσουν...

 

Αυτό που μας επιτρέπουν όσοι μας αγαπάνε  

 

Εκείνοι που μας αγαπάνε...Ξέρουν ότι δεν μπορούν να μας επιτρέψουν η να μας στερήσουν τίποτε...
Σαν κάτι βράδια στην Βικτώρια...Με την βροχή να πέφτει πάνω στην τσάντα...Την γραβάτα χαλαρωμένη...
Και στο μυαλό ένα ζευγάρι χέρια...στην καρδιά μια ανάσα...τόσο κοντινή και συνάμα μακρινή...

Περίεργο πράγμα...Να σου λείπει πάντα ότι δεν μπορείς να έχεις...
Και όταν δίπλα σου είναι...Να λες "αύριο"...Πόσους θανάτους έχει βαφτίσει αυτό το "αύριο"... 



Μια πεταλούδα στην γωνιά χαμογελάει...
Κερνάει τσιγάρο, μα πουλάει την φωτιά...

 

Ή σαν ένα ταξίδι στο Πόρτο Ρίκο  

 

Όμως πάντα κολλημένοι στα ίδια τα "λάθη"...



Δε μ' αρέσουν τα τραγούδια όταν λένε σ' αγαπώ
δε μ' αρέσουνε εκείνοι που γελάνε με σκοπό
δε μ' αρέσουνε οι φίλοι που με ανακρίνουνε
να δικάσουν την ψυχή μου και να φύγουνε.

Δε μ' αρέσουν οι γυναίκες που παρθένες ντύνονται
και ανάβουν άλλα φώτα που ποτέ δεν σβήνουνε
δε μ' αρέσουνε οι άντρες σαν και μένανε
που όλο λένε πως θα φύγουν κι όλο μένουνε.

Κολλημένος στα ίδια τα λάθη
και να σέρνομαι
να ζητάω βοήθεια απ' τη λάσπη
και ν' ανασταίνομαι.

Δε μ' αρέσουν τα τραγούδια όταν λένε σ' αγαπώ
οι προφήτες που προβλέπουν τον αόρατο εχθρό
δεν μ' αρέσουν τα κεφάλια τα αγύριστα
που ακροατήρια θέλουν για κηρύγματα.

Κολλημένος στα ίδια τα λάθη
και να σέρνομαι
να ζητάω βοήθεια απ' τη λάσπη
και ν' ανασταίνομαι.

 

Ή και στις ίδιες κασέτες  

 

Από το ν' αγαπήσω μια γυναίκα ευνούχο...
Προτιμώ να με "πάρουν τα πουλιά"...