Music challenge

Mein Herr!!!  

 

@Tenebra_Silente
μια μελαγχολική μουσική σαν απάντηση απο μένα , απο ένα φίλμ που μιλάει για τον έρωτα , τη ζωή, την απώλεια...
το φιλμ αναφέρεται σε δυο γκει άντρες ,αλλά αυτό δεν έχει σημασία, θα μπορούσε να αφορά και την φιλία...

 

Επιτρέπετε να χωθώ για να σας αφιερώσω το αγαπημένο μου της Καραϊνδρου που έχει μία διάχυτη θαλασσινή αισιοδοξία? 
Μήπως και νικήσουμε την μεσημεριανή μελαγχολία? 

 

ο.κ , το πήρα αλλιώς, αισθάνομαι ήδη μια...

 

@underherfeet η αγάπη αν υπάρχει, δεν κοιτάζει φύλο...Και είναι το ίδιο άξια...
Η φιλία μια από τα ίδια...Και το δέσιμο της αληθινής φιλίας...
Τι να λέμε τώρα, το ξέρεις κι εσύ και η @brenda ...
Είμαστε γενιές που πρόλαβαν ν' αναπνεύσουν λίγο "καθαρό αέρα"...
Όταν μια παρέα τα "πίνει", ακόμη και όταν είναι ν' αποχωριστεί...δεν είναι ποτέ πίκρα μα χαρά...Γιατί κάποιος/α ίσως και να πηγαίνει να βρει τον δρόμο του/της...
Και οι φίλοι/ες "φεύγουν" μαζί του/της...στην καρδιά του/της...

Το κομματάκι είναι slow αλλά καθόλου λυπηρό...Για εσάς τους δυο...Και για τα φιλαράκια μας...εκείνα τ' αληθινά...Όπου κι αν βρίσκονται...

 

@daniela100

 

...Έτσι ήταν το πρώτο σπίτι που μετακόμισα,
κάθε φορά που έβρεχε, έβρεχε και στο σαλόνι

 

@Tenebra_Silente , τι μου κανες, τώρα, θα το ακούω και θα μας σκέφτομαι να σκάβουμε στον πάτο του bdsmορυχείου...


sorry babe, gone diggin... 

 

@guruni

ότι φάμε, ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κ λος μας... 

 

@brenda χαχαχα, θα σκάβετε μέχρι να με βρείτε σε κανά event ή συνάντηση. Στο τέλος με κόβω να καλώ συνάντηση εγώ και ούτε σε κείνη να πηγαίνω χαχα.
Κι όμως 2/3 άτομα θα ήθελα να τα δω έστω για μια φορά. Έτσι για το γαμώτο.
Σκέφτομαι να κάνω κάτι κατά Νοέμβρη του 2045 και Νευροκόπι μεριά, πως σου φαίνεται σαν ιδέα? χαχα  

Άσχετο κομμάτι, αλλά μου φτιάχνει το mood  

 

'Εχω ένα χωράφι στο Παρανέστι, δίπλα στο ποτάμι, σου το παραχωρώ, για υπαίθριο event...  7 στρέμματα είναι, θα μας φτάσει να κυνηγιόμαστε...Κι εγώ θα τραγουδάω... 

 

Χαχαχα, εγώ σπιτάκι Καβάλα, φίλους και συγγενείς, μετά τα "πάντα" σε όλη τη Θράκη. Μετά το Παρανέστι ( τι μου θύμισες να ήξερες ) πάμε Ξάνθη στην παλιά πόλη για μάσα και ουζάκια/τσίπουρα.
Να θυμηθώ και την θρακοσμυρνιά μου ρίζα. Αρκεί μέχρι τότε να μην έχω πνιγεί απ' τη σκατοβροχή των τελευταίων τριών χρόνων που συνεχίζει ακάθεκτη...
Θα πάρω και την μικρή μου...Που τότε αν ακόμη ζούμε θα είμαστε όλοι μας μαθουσάλια και θα τρέχουμε με τις μαγκούρες, γαμώ τις σκηνές ΣΕ λέω χαχαχα...