Polyamory

Απάντηση: Polyamory

Τελικά ο Θανάσης ίσως να έχει δίκιο σε κάποια πράγματα.  

 

Απάντηση: Polyamory

Όλοι έχουμε δίκιο σε κάποια πράγματα, απλά ξεχνάμε ότι "τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν"..

 

Απάντηση: Polyamory

Mπα.........................  

 

Απάντηση: Polyamory

Μπα όπως λέμε μπαμπάκια; Τέλος πάντων, ποτέ μην είσαι απολύτως απόλυτη γιατί κατ' απόλυτο τρόπο ανατρέπεται το απόλυτο των ζωών μας.

 

Απάντηση: Polyamory

Μπα όπως μπαρμπούνια.
Περιμένω την απόλυτη ανατροπή.
Άντε να δούμε.

 

Από Φετλάιφ, με την άδεια της συγγραφέως, Shelby_Cross.

The Notion of Polyamory from Someone Monogamous
​

You know what? I am so sick of these wackadoodle “polyamory” people telling me how oppressed they are because they are polyamorous, how monogamy is nothing but a religiously imposed construct, a yoke of society, a shackle of misogyny, an imaginative institution of hierarchy, a fabrication of the perfect lifestyle; that only they can see it for what it really is, but we should all aspire to see the ruse of it so we can throw it off like a moth-eaten coat; that a person like me can’t really understand polyamory, because I am not polyamorous myself.

Sorry, muchacho, but polyamory is not that hard to understand. It is hard to engage in, hard to live by, hard to get right, but it is not that hard to understand.
And for a lot of these fucksters, I get the feeling I, the monogamous one, understand it a lot better than they do.

Polyamory means having a loving relationship with more than one person. It means being romantic with more than one person. To go back to the word itself, it means investing amorous emotions in more than one person.

You know what it doesn’t mean? Fucking everything on two feet—or at least, anyone on two feet who turns you on.

Here’s what I see all the time: people—a vast, VAST majority of whom are men—trying to get into the mouth and cunt of every woman who strikes their fancy. They do not want a relationship with these women. They might never want to see them again after the first date. But they want to fuck.
This is not polyamory. This is NSA (no strings attached) sex.

Here’s another thing I see: couples trying to find other couples to “switch.” They will want to talk to the other couple a bit, to keep things friendly, and to make sure they’re not engaging with someone who’s violent or insane. But they’re not looking for a long-term friendship beyond the fucking aspect. They don’t want to go to the movies together. All they want is to make sure it’s safe and civil to fuck.
This is not polyamory. This is swinging.

Here’s another thing I see: men looking for a woman to fuck on the side, without their wife’s/significant other’s approval or knowledge. “I’m polyamorous, she’s not,” he’ll say. “It’s kinder I don’t tell her about my sexual exploits.”
This is not polyamory. This is cheating.

I have also seen polyamory work. In fact, I am often jealous of the polyamory relationships I see when it is done right.
That means everyone knows what the other people are doing, who they are seeing, who they are sleeping with, and who they are hoping to sleep with sometime down the road; nobody is engaging in NSA sex, everyone knows their sexual partners well enough to hope their particular relationship will continue at least for a while, and will be based on more than just casual sex; everyone respects what the other is doing, and there is mutual sensitivity towards everyone’s feelings.

In other words, it is not about just sex.
It is about love.

So when I hear someone say they would jump at the chance to fuck a woman whose name they don’t even know, who then turns around and tells me I’m somehow not “as kinky as them” because I’m monogamous and therefore I just don’t get it—
Dude, I get it. You’re a horny fucker, and you’re hung like a mule.
But no amount of sweet-smelling mints in your mouth will stop you from sounding like an ass.

 

Απάντηση: Polyamory

καποιες σκόρπιες σκεψεις (δε λειτουργει ο εγκεφαλος λογω ξενυχτιου) κ λιγες προσωπικες εμπειριες, επιτρεψτε μου να καταθεσω.
οταν ημουν μικρη ενας φιλος θα παντρευοταν μια ομορφη κοπελα, αλλά οπως λεγαν οι υπολοιποι της παρεας, οχι τοσο "καλλιεργημενη" οσο αυτος. οταν τον ρωτησαν πώς κ γιατι, τους απαντησε οτι για τα υπολοιπα εχει τους φιλους τους. για σινεμα τον ταδε, για μουσικη τον παρατάδε κλπ. μου τονισε οτι σε εναν ανθρωπο πιθανώς να μην τα βρεις όλα. μου ειχε κανει μεγαλη εντυπωση τότε (μια κ ειχα τη στεγανή αποψη για τον "τελειο συντροφο" στο μυαλο μου)
μεγαλώνοντας κ ενώ δεν απατούσα τους συντροφους μου, με άγχωνε η σκεψη οτι μετά το γάμο θα επρεπε να μην ερωτευτω ξανά ποτέ για την υπόλοιπη ζωή μου. γενικά δεν ερωτευομαι πανω απο δυο ατομα συγχρονως συχνα, οπότε δε βρισκω με την πολυερωτια άλλοθι για ξενοπηδήματα. απλά με στρεσάρει το να ειμαι σε συγκεκριμενα καλουπια ντε κ καλά, επειδη "ετσι πρεπει"! μπορει ο αλλος να μου δωσει ελευθερια κ να μην ξεκολαω απο πανω του. αλλά πιστευω οτι μεσα απο τις σχεσεις η προσωπική ελευθερια πρεπει να εξελισσεται, οχι να περιοριζεται. κ ας μη γινει ποτέ τιποτα εξτρα.

η πρωτη εμπειρια μαλλον-σχετικη-με-την-πολυερωτια που ειχα ηταν οταν ο συντροφος με τον οποιο ειμασταν μαζι χρονια, αγαπιομασταν κλπ ειχε κ αλλη ερωμενη. δεν ειχα κανενα προβλημα με αυτο (εχω ξαναπει στο "Ζήλια και Κάβλα" οτι ειμαι ανικανη να ζηλεψω. γεννήθηκα ετσι, μη μου δινετε credits). προφανως κατι διαφορετικο (το οποιο αυτος ειχε αναγκη) του προσέφερε η δευτερη σχεση. εχω αυτο το χούι: να θελω ο συντροφος μου να περναει καλα (οχι μονο σεξουαλικα), ακομη κ χωρις εμενα. ειμαι ικανοποιημενη οταν προσφερω στον αλλο γενικα, ακομη κ οταν του προσφερω αλλο ατομο. ειναι στα πλαισια του να κανω τον αλλο ευτυχισμενο. ανωμαλια, ξερω ..ισως σε αυτο συνεισφερει κ ο προσανατολισμος μου (pansexual κ panhedonist- βρισκω σε ολα ηδονη, δε σημαινει?)

στο παρελθον εχω βρεθει να ειμαι ερωτευμενη με δυο αντρες (κ ομως, συμβαινει κ αυτο). για καποιο διαστημα ειχα σχεση (εστω κ εξ αποστασεως) κ με τους δυο. το ηξεραν αμφοτεροι, αν κ δεν ηταν χαρουμενοι γιαυτο . στο τελος βεβαια επρεπε να διαλεξω, γιατι τα στερεοτυπα της κοινωνιας καταδικαζουν ως εξώλης κ προώλης τετοιες σχεσεις/γυναικες.

απο περυσι μου αρεσει μια φιλη μου, μου αρεσει σαν ανθρωπος, πρωτα απ ολα. ενα κλικ διαφορετικα/περισσοτερο την αγαπαω σε σχεση με τους υπολοιπους φιλους μου. εχει σχεση, ο φιλος της ειναι φοβερο παιδι, ευχαριστως θα ηθελα να ειμαι η τριτη κορυφη του τριγώνου. (κ με τη φαντασιωση θα μεινω )

μου εχει τυχει λοιπον να ερωτευομαι φιλους/φιλες μου. σα να εχω τα ιδια κριτηρια να διαλεξω γκομενο ή φιλο. οπότε για μενα δεν ειναι πρωτόγνωρο να θελω να χαιδεψω τρυφερα (κ αλλιως) ενα φιλο μου, να φροντισω (να δωσω αισθηματα γενικα σε) μια φιλη μου.

με τον τωρινο μου συντροφο (δειχνουμε να) ταιριαζουμε πολυ. εχουμε μια κοινη φιλη την οποια συμπαθουμε κ οι δυο κ στην οποία (στρέιτ) αρεσει ο συντροφος μου. αυτη ειναι ευγενικη, καλοψυχη, αξιολατρευτη. αυτος δεν εχει εκφερει γνωμη ακομη. εγω κλασσικά, ειπα να το προχωρησει. λολ. σα ζευγαρι συγκλίνουμε στην αποψη "εμεις πρωτα απ ολα κ μετα οι αλλοι (στη σχεση μας)".

αποτελουν τα παραπανω εκφρασεις polyamory? polyamory λεει, οχι polysexpractice. δηλ υπαρχει συναισθημα, οχι μονο σεξουαλικο ενδιαφερον. εξαλλου το να κανεις σεξ ειναι ευκολο, ενω το να αγαπας κ το να εισαι σε σχεση με πανω απο 1 ατομο.. εκτος απο χρονο κ χρημα (τα πρακτικά θεματα δηλ), χρειαζεται εσωτερικη ισορροπια (πχ ισορροπια στα συναισθηματα σου για 2 ή περισσοτερους ανθρωπους), ηθικη ανωτεροτητα (πχ να μην κατηγορεις τον ενα συντροφο στον αλλον), ψυχικη δυναμη (πχ να μη ζηλευεις), καλλιεργεια χαρακτηρα (ποιοτητα στον περιορισμενο χρονο που περνας με τους συντροφους σου), δοτικότητα (οχι τσιγγουνιες. "εχω μια μεγαλη καρδια, δεν εχω συγκεκριμενα αποθεματα αγαπης για να μη φτασει για τον αλλο"), οχι παιδιάστικα κομπλεξ (τερτιπια, ναζια, μουτρα απαραδεκτα), ταπεινοτητα (δεν εισαι εσυ το κεντρο του κοσμου), δεκτικοτητα .. πολλά.. συνολικα πρεπει να εχει ωριμασει η ιδεα μεσα σου, μου μοιαζει σα να εχεις ανεβει ενα σκαλι πιο πανω οσον αφορα εσωτερικη εργασια. εννοειται οτι θαυμαζω οσους το καταφερνουν.

κ μονο η αισθηση οτι εισαι πανω απο κομπλεξικες/εγωκεντρικές νοοτροπιες του στυλ "μονο με μενα πρεπει να περναει καλα".. ή η ικανοποιηση οτι δε στερεις απο τον ανθρωπο σου την ευκαιρια για μια εμπειρια (ό,τι κ αν ειναι αυτη)... πω πω... φοβερο..

το μονο που θα με χαλουσε σε ενα τετοιο σχημα, ειναι η ανειλικρίνεια. το να μου πει ο αλλος ψεμματα, ή να μου κρυψει κατι.. ποιος ο λογος? αφου υποτιθεται οτι εχουμε τελεια επικοινωνια, αλληλοσεβασμο για τις επιθυμιες του αλλου. αυτο θα με απογοητευσει, θα ακυρωσει το υψηλο επιπεδο της σχεσης, στα ματια μου.

τελοσπαντων, exciting κ άκρως ενδιαφερουσα η πολυερωτία, τα συγχαρητηριά μου στο δημιουργο του νηματος.
κ παλι ευχαριστω για τη φιλοξενια

(thanx, aquarius!   )

 

Απάντηση: Polyamory

Μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή ο ελληνικός νεολογισμός (μπορεί να αναφέρθηκε σε προηγούμενες σελίδες του νήματος -- συγγνώμη, δεν το έχω διαβάσει όλο), αλλά εφόσον polyamorous είναι κάποιος που "αγαπά" 2+ άτομα, τότε ο συμβατικός παντρεμενάκιας θα πρέπει να είναι ο monoamorous.

Πως λέγεται αυτός που δε μπορεί να διαχειριστεί καθόλου την κατάσταση στην οποία αγαπά κάποιον/κάποια, ακόμα και στην ευρέως διαδεδομένη εκδοχή της (το one-on-one δηλαδή); Unamorous? Disamorous? Amorless?

Και ποιοί, που να πάρει ο κόρακας, είναι οι αντίστοιχοι ελληνικοί όροι;

Ελπίζω να μην εκτροχιάζω πολύ το θέμα.

Καλησπέρα σας.

 

Απάντηση: Polyamory

Gaidaros.  

Εγώ πάλι δεν έχω πρόβλημα να εκτροχιαστώ,το πολύ πολύ να με μαλώσει ο Θανάσης.  
Καλησπέρα. 

 

Απάντηση: Polyamory

polyamorous=πολυερωτικός

Για την άλλη ερώτηση από ανέραστος έως κρυόκωλος;

 

Re: Απάντηση: Polyamory

Ο παντρεμένος λέγεται Kakomo(i)rous.
Ο μαζοχιστής λέγεται Ponoamorous.
Ο μπουρδελόβιος/τσοντάκιας λέγεται Pornoamorous.
Και αυτός που δεν μπορεί να διαχειριστεί το αγαπάν Αnapirous.

(προφανώς δεν υπάρχουν αντίστοιχοι ελληνικοί όροι)

 

Απάντηση: Polyamory

Θανάση,σε ευχαριστώ.  
Αν και δεν κατάλαβα γιατί λύγισες.