Polyamory

Απάντηση: Polyamory

Το τί φαίνεται περίεργο/αδύνατο για εμάς μπορεί να είναι απολύτως φυσιολογικό και δυνατό για κάποιον άλλον. Όπως και να έχει, όμως, λόγω των πεποιθήσεών μας ποτέ δεν προσπαθούμε να πιέσουμε τα όρια μας για να δούμε κατά πόσον αυτό που θεωρούμε παράξενο είναι όντως παράξενο.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Polyamory

Αυτό μπορεί να μας έχουν ταΐσει και μπορεί να ισχύει για κάποιους ανθρώπους, αλλά όχι για όλους, σίγουρα επουδενί τρόπω για μένα. Είναι σαν να μου λες οτι μπορεί να σε μορφώσει μόνο ένα βιβλίο.

Αν ψάχνεις σεξ, υπάρχουν άλλες ατραποί, με πολύ λιγότερη δουλειά και απαιτήσεις, ντεζά αναφερθείσες. Το οτι αν ένα συναίσθημα μοιράζεται σε τόσα άτομα αίρει την αλήθεια του συναισθήματος, επίσης δεν ισχύει. Έχω, π.χ., γνωρίσει πολυερωτικό άτομο, που ήταν ερωτευμένο με δύο ανθρώπους εν παραλλήλω.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Polyamory

Το γεγονός ότι δεν ισχύει για μένα,δεν σημαίνει πως αρνούμαι ότι μπορεί να δουλέψει για σένα.
Για να είμαι ειλικρινής,μου έχει συμβεί 2 φορές στην ζωή μου να νιώσω ερωτευμένη με 2 άτομα ταυτόχρονα.Βέβαια,ο έρωτας είναι ένα επιφανειακό συναίσθημα,σε σχέση με την πραγματική αγάπη, οπότε στην προκειμένη περίπτωση δεν λέει και πολλά.Πιο πολύ θα το έλεγα έλξη για 2 άτομα και όχι έρωτα.
Όπως και να'χει,το δεύτερο άτομο "μπήκε" στην μέση επειδή προφανώς δεν με κάλυπτε σε κάτι το πρώτο,επειδή ήξερα ότι δεν ήταν αυτό που μου άξιζε,ας πούμε.Οπότε κάποια στιγμή,ήρθε και το ξεκαθάρισμα των πραγματικών συναισθημάτων,που έβγαλε και τον νικητή της αναμέτρησης.
Αυτό έγινε στην δική μου περίπτωση,με βάραινε κατά κάποιο τρόπο αυτό το μοίρασμα και με κούραζε κιόλας.Αν για σένα δουλεύει,πάω πάσο και φυσικά είναι δικαίωμά σου και δεν πέφτει λόγος σε κανέναν.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Polyamory

Ναι, για πολλούς ανθρώπους αυτό λειτουργεί έτσι, γραμμικά. Στο πλαίσιο της πολυερωτίας, η έλξη (ή και έρωτας ακόμα) δεν σημαίνει ελλείψεις στην πρωτεύουσα σχέση.

Σε ευχαριστώ για τον διάλογο, μελανοσητόδοκις.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Polyamory

Για αυτούς λειτουργεί έτσι,για εμένα σημαίνει απλά ότι κάτι λείπει από την κανονική σχέση και δεν έχει νόημα να την σέρνω πίσω μου,γιατί με βαραίνει.Βέβαια αυτό το διαπίστωσα μετά από πολλά χρόνια,αλλά κάλλιο αργά παρά αργότερα.  
Και εγώ σε ευχαριστώ για τον διάλογο.Να είσαι καλά.  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Polyamory

Σημαίνει όμως το ανικανοποίητο του εαυτού μας; Δηλαδή, θέλουμε συναισθηματικό δέσιμο με κάποιον και παράλληλα σεξουαλική συνεύρεση με διάφορα άλλα άτομα.. Αυτό δεν θέλει μια εσωτερική διερεύνηση, παρόμοια με αυτή της ζήλιας; ώστε να αρκούμαστε με λιγότερα.. αν και για μερικούς αχρείαστο, σοφό δε εφόδιο.. Και να πω και κάτι που μου 'ρθε στιγμιαία.. είναι ομολογουμένως τεράστια η ικανοποίηση όλων των "θέλω" μας, αλλά δεν είναι ακόμη μεγαλύτερη η τιθάσευση τους; το να είσαι Κύριος του εαυτού σου με άλλα λόγια... το μεγαλείο του ανθρώπινου νου...

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Polyamory

Και δέσιμο και με τα άλλα άτομα...μαλλιάζει η θανασσόγλωσσα.

Πολύ ενδιαφέρον ερώτημα. Μιλάμε για μια φύσει και αδήριτη ανάγκη. Σαν να ζητάς από έναν ομοφυλόφιλο να γίνει straight. Προσωπικά, αν μπορούσα να είμαι μη-poly, αν είχα την επιλογή, θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη. Πολλή δουλειά, ειδικά για τους Κ πολύ φόρτωμα και της δουλειάς του άλλου, ελάχιστη απόλαυση.

 

Απάντηση: Polyamory

Ζηλεύει κανείς αυτό που βλέπει κάθε μέρα και ώρα και ο ίδιος δεν έχει, κατά Άνιμπαλ Λέκτερ. Ήγουν, η ρίζα της ζήλιας είναι μια εγνωσμένη ανεπάρκεια στην ικανοποίηση μιας αναγνωρισμένης επιθυμίας. Κατά τη γνώμη μου, τουλάχιστον. Μια υποτακτική σε σχέση, αν έχει τέτοιο πρόβλημα, τότε βρίσκεται σε λάθος σχέση. Ή δεν αντέχει τον έλεγχο της επιθυμίας της από τον Κύριό της, τουλάχιστον όχι ακόμα. Δεν ξέρω τι γίνεται με την πολυερωτία, αλλά στο D/s η ζήλια δεν έχει χώρο και αν υπάρχει τότε γίνεται κάτι πάρα πολύ λάθος. Πέραν του ότι "το έγραψε ο Παλαμάς, το είδα στον Δροσίνη", το ξέρω και από μένα, δεν μου αρέσει να ζηλεύω, και δεν μαζοχίζομαι καλά ζηλεύοντας, είναι έξω από μένα. Από την άλλη, πιο ηδονική αφύπνιση του ηθικού μαζοχισμού δεν μπορώ να σκεφτώ από την - φανερή - ύπαρξη του "άλλου προσώπου".

Δύο απορίες, τώρα, από μια μη ζηλιάρα.

Αφού τους ζαλίζει, τότε τι το θέλουν; Αυτή είναι η απορία μου. Πρόκειται για έναν επαναπροσδιορισμό του εγώ; Για ποιο λόγο;

Όσο για τις αντιδράσεις της ζήλιας που περιγράφονται, όπως "μουτράκια", "σκηνούλες" κ.λπ. αυτά είναι παιδικά πράγματα. Ο ερωτικά ώριμος κοιτάζει βαθιά μέσα του και στον άλλο, έτσι και αλλιώς και κοιτάζει το κοντινό και το μακρινό μέλλον. Τα ερωτήματα, θέλουμε δεν θέλουμε, είναι αυτά:

Απολαμβάνω; Απαντιέται ευκολότατα και είναι δύσκολο να μουγκαθεί. Ναι ή ου, βγαίνει από μέσα μας.

Είναι για μακροπρόθεσμη σχέση ή να τον βάλω σε μια πολύ όμορφη παρένθεση που θα ευχαριστηθώ για όσο διαρκεί τον κύριο; Εδώ δεν σχολιάζω.

Αυτό, και πάλι, παραπέμπει σε ανθρώπους που έκαναν τα ξινά γλυκά και ρωτώ πάλι, γιατί, αν τους φαίνεται δύσκολο, επιμένουν να το κάνουν;

Η ερώτηση αυτή θα επιθυμούσε απάντηση.

Και μερικά σχόλια, μετά τις απορίες  

Θα έφτανε, τότε, κάποιος, στα εξήντα (χρόνια, όχι στροφές στο στροφόμετρο) για να είναι επιτυχώς πολυερωτικός. Μακάρι να συνέβαιναν όλα αυτά, αλλά συνήθως μόνον αυτό δεν είναι το προφίλ των πολυερωτικών. Αν όμως τα έχει συναντήσει ο thanasis και συνέβαιναν πηγαία, δεν ήταν κάτι το ευκταίο, επιδιωκόμενο και σινιάλο ενός επανεφευρημένου - κατά δύναμη - εαυτού, τότε, ας νιώσω κι εγώ τη γνήσια αυτή χαρά που νιώθει ο σωστός ο άνθρωπος όταν το ταίρι του απολαμβάνει ερωτικά, δίπλα του, με κάποιον άλλο και όχι αυτόν.

Κάποιος λόγος θα υπάρχει που η μονογαμική σχέση είναι παρούσα τόσο επίμονα, σε τόσους πολιτισμούς και προστατεύεται, κοινωνικά τε και προσωπικά, με άπειρους τρόπους.

Μπαρμπούτσαλα εσύ   Πολλοί, πάρα πολλοί πολυερωτικοί, έχουν ισχυρότατες φοβίες που καλύπτουν με αυτήν τη "διασπορά κινδύνων" που επιχειρούν μέσω της πολυερωτίας. Αν κάποιοι δεν τις έχουν, τις φοβίες αυτές, δεν καθιστούν το θέμα "μπαρμπούτσαλα". Συναισθηματικά ανάπηροι δεν είναι διόλου, αντιθέτως έχουν πάρα πολλά και αντικρουόμενα συναισθήματα. Συνήθως είναι οι επικεφαλής των τριγώνων ή πολυγώνων. Οι μη επικεφαλής δεν έχουν φοβίες, δευτερογενείς ανασφάλειες έχουν, συχνότατα διόλου αδικαιολόγητες.

Δομημένο BDSM με ανταλλαγή ελέγχου και πολυερωτία ταιριάζουν μια χαρά και λειτουργούν μια χαρά. Το δύσκολο γιατί απαιτεί το κατάλληλο ταίρι, δουλειά, πείρα, συνειδητότητα, ισχυρή σεξουαλικότητα και ήθος είναι το δομημένο BDSM, η πολυερωτία εντός αυτού, εφόσον αυτό λειτουργεί καλά, μια χαρά είναι.

 

Re: Απάντηση: Polyamory

Υπάρχουν διακυμάνσεις στα άτομα που ανήκουν στον πολυερωτικό χώρο. Ο γράφων συμφωνεί μαζί σου, αλλά ανήκει στα άτομα που έχουν την τύχη να τα αγγίζει σπάνια ή καθόλου η ζήλεια. Φύσει. Δυστυχώς, δεν είναι όλοι οι πολυερωτικοί έτσι. Οι περισσότεροι με τους οποίους έχω συζητήσει ζηλεύουν κανονικά, αλλά έχουν τα εργαλεία για να το διαχειριστούν.

Γιατί επιμένουν; Γιατί, ως προείπον, δεν έχουν επιλογή.

Ποιότητες όπως "ειλικρίνεια, αποδοχή του εαυτού και του άλλου και συνέπεια λόγων και έργων" αποτελούν διαδικασία και χρειάζεται να κατακτώνται διαρκώς.

Μεγάλη συζήτηση. Πολλοί λόγοι υπάρχουν: θρησκευτικοί, πολιτικοί, νομικοί, οικονομικοί...το οτι διαιωνίζεται ως επιτυχές μοντέλο και συνταγή ευτυχίας δεν αποδεικνύει την ορθότητα του μοντέλου, αλλά περισσότερο την επιτυχία της προπαγάνδας που λαμβάνει χώρα, του conditioning που δέχεται ο καθένας από εμάς βρεφόθεν.

Ερχούμφ. Μιλάω για το δέον γενέσθαι. Άτομα με το προφίλ που περιγράφω δεν κουμπώνουν με όσα πρεσβεύει η πολυερωτία.

Ειδικότερα ως προς τους δεσμευσοφοβικούς που αναφέρεις, δεν αρνούμαι οτι μπορεί και να έχουν προσπαθήσει να λειτουργήσουν πολυερωτικά. Αλλά η διασπορά κινδύνων καταλήγει σε σπορά προβλημάτων και θερισμό ακόμα μεγαλυτέρων. Το πολυερωτικό lifestyle θα δυσκολέψει πολύ έναν τέτοιον άνθρωπο και αμφιβάλλω αν του ταιριάζει. Αν εξειδικεύσουμε στο BDSM, ίσως να ευνοείται περισσότερο ένας τέτοιος άνθρωπος, καθώς μπορεί να εκμεταλλευτεί τις αποστάσεις που δημιουργεί μια ασυμμετρία, για να μην έρθει κοντά με τον άλλο (αλλά και πάλι εμένα αυτό μου ακούγεται ανάπηρο και στην πράξη και στο πώς βιώνω τις σχέσεις μου, όλο το ζουμί βρίσκεται στην εγγύτητα Κ και υ).

Ως προς τις δευτερογενείς ανασφάλειες, δεν διαφωνώ. Για ανθρώπους μιλάμε, χελόου, όχι για τον Δαλάι Λάμα.

In theory, συμφωνώ απόλυτα και ακριβώς έτσι το έχω κι εγώ στο μυαλό μου ως ιδανικό μοντέλο σχέσης. Στην πράξη, το έχω ζήσει και ξαναζήσει και με αρκετή επιτυχία.

Αλλά δεν μπορούμε να αρνηθούμε οτι ισχύουν και τα φαινόμενα που περιέγραψα.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Polyamory

Όταν λες εμβάθυνση με περισσότερους παρτενέρ στο συναισθηματικό τομέα πως μπορεί να λειτουργήσει αν δεν είναι ο σκοπός το σεξουαλικό;Θέλω να πω πως στην ουσία αυτό που περιγράφεις είναι είμαστε μια μεγάλη παρέα και συνευρισκόμαστε και σεξουαλικά πότε σε σχήματα,πότε σε δυάδες.Δεν υπάρχει κάτι το ξεχωριστό.Ή μάλλον λάθος, υπάρχει το ξεχωριστό αλλά με πολλούς ταυτόχρονα.Αλλά δεν υπάρχει ο έρωτας.Δε γίνεται να υπάρξει έρωτας ταυτόχρονα πχ με 3 άτομα.Με τα δικά μου δεδομένα έως τώρα δε μου φαίνεται λογικό.
Πολύ ενδιαφέρουσα η όλη κατάσταση και μου εξάπτει το ενδιαφέρον.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Polyamory

Έρωτας γίνεται να υπάρξει με παραπάνω από δύο, το έχω ακούσει να συμβαίνει και έχω βρεθεί κι εγώ πολύ κοντά στο να το βιώσω ο ίδιος.

Το τι σχήματα προκύπτουν, αφορά τους συμμετέχοντες. Φυσικά, μπορεί να ισχύει αυτό που περιγράφεις, ακόμα και κοινοβιακές, διευρυμένες οικογένειες (κάπου είχε αναφέρει και ο Μαστρο_V μια νομική πρωτοβουλία να καταστεί και θεσμικώς εφικτό στον Καναδά). Αλλά μπορεί και να μην περιλαμβάνει καθόλου σχήματα, αλλά να αποτελείται από δυαδικές σχέσεις. Όλα είναι θέμα επιλογής, καλής διαπραγμάτευσης και ξήγας.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Polyamory

Το θεωρώ λίγο άκυρο κάποιος που έχει αυτό το τρόπο ζωής να ερωτευτεί με 2 ή 3+ άτομα ταυτόχρονα.Δηλαδή γιατί να το κάνει και σίγουρα το πως είναι μια μεγάλη κουβέντα.
Είχα δει μια ταινία πρόσφατα που είχε θέμα αυτό ακριβώς που περιγράφεις(κωμωδία υποτίθεται) αλλά στο τέλος ο ζευγαριακός έρωτας κυριαρχεί  
Πάντως καλή φάση αν ήταν σε στυλ κοινοβίου.Φοιτητική ζωή φορ εβα.Και σεξ με όποιον επιλέξεις και αν επιλέξεις.
Και αυτό υποτίθεται ότι θα το έχεις σαν τρόπο ζωής ως τα βαθιά γεράματα ή όσο είσαι πχ νέος και ακμαίος και μετά κατασταλάζεις σε ένα άτομο για τα χρόνια της φθοράς;