Public Disgrace - Δημοσιος Εξευτελισμος

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Public Disgrace - Δημοσιος Εξευτελισμος

Δεν δύναμαι να το συζητήσω, διότι οι φράσεις σου διακρίνονται από μιά υπερβολική obscurité, που αδυνατώ να διασπάσω. Τουλάχιστον, δεν διαθέτω αυτή τη στιγμή την απαραίτητη διαύγεια πνεύματος γιά να το επιχειρήσω.

Πολλά. Μόνο κατ' ιδίαν όμως. Πού θα με βρείς, ξέρεις.

 

Εκτός κλίνης οι κραυγές είναι χρήσιμες μόνο στις διαδηλώσεις, κατά τη γνώμη μου. Αντε και αν ο φίλος στο απέναντι πεζοδρόμιο είναι βαρήκοος. Και μύωψ.

 

Υποστηρίζεις δηλαδή ότι στον δημόσιο εξευτελισμό, αρκεί ο εξευτελισμός χωρίς τις κραυγές του αντικειμένου.

Ναι μεν να την ξεσκίσουμε, αλλά να κάτσει φρόνιμα και να το δεχτεί σιωπηλά. Αυτό λες;

 

Καταλαβαίνω πως πολλούς τους ερεθίζει και "μουσκεύει" και μόνο η σκέψη να εκθέσουν και να εκτεθούν δημόσια. Όπως και πολλοί ερεθίζονται και στην ιδέα μόνο πως κάνουν έρωτα σ ένα δημόσιο χώρο. Πχ. Τουαλέτες ενός πολυκαταστήματος. Η στο μισοτελειωμένο γιαπί. Η στο γκαράζ της πολυκατοικίας. Η ιδέα και μόνο πως μπορούν να τους πιάσουν στα πράσα, είναι ικανή να λειτουργήσει σαν το καλύτερο αφροδισιακό. Όμως, αυτό είναι διαφορετικό από τον δημόσιο εξευτελισμό, τουλάχιστον όπως μας τον παρουσίασε η Λάρα. Ομολογώ, πως μου χτύπησε άσχημα όλη αυτή η ωμότητα. Πρώτη μου αντίδραση ήταν να αναρωτηθώ: Τα χει κάνει στην πραγματικότητα όλα αυτά; Και πόσες φορές; Και με πόση διάρκεια; Γιατί άλλο είναι μια στιγμιαία έκθεση του μπούστου της σε μια καφετέρια κι άλλο να περιφέρεται με το στήθος έξω στο μοναστηράκι. Άλλο πράγμα είναι να χύνει δημόσια , και να το παίρνουν είδηση οι δυο τους, κι άλλο να ουρλιάζει χύνω - χύνω σαν τη Μεγκ Ραιαν στρέφοντας όλων τα μάτια επάνω της.
Όλα αυτά, εκτός από την απόλαυση που σίγουρα αισθάνονται και οι 2 , που προκαλούν τους άλλους βάζοντας τους ακούσια στη θέση του παρατηρητή ιδιαίτερων στιγμών και ιδιαίτερων συμπεριφορών, σίγουρα είναι και πολύ επιθετικά. Γιατί είναι άλλο να εκτίθεσαι σε έναν στενό κύκλο , κοινής αποδοχής και κοινών οπτικών, κι άλλο να αναγκάζεις τον οποιοδήποτε να δει πράγματα που δεν έχει καμιά όρεξη .

 

Κατ'εμε η ευθυνη του ζευγους Κ-υ ειναι κοινη.Επανειλλημενως εχω διατυπωσει την αποψη οτι το υ δεν ειναι αβουλο ον που ενεργει η αντιδρα παθητικα.Μπορει να μην ειναι ισοβαρης η ευθυνη του,αλλα υπαρχει.
Εν πασει περιπτωσει ομως με απασχολει η δραση του ζευγους ως συστημα και οχι των μοναδων ξεχωριστα και εξηγησα πιο πανω πως και γιατι.Η κατανομη της ευθυνης λιγο με νοιαζει.

 

Πιστεύω ότι όταν ένας Κυρίαρχος, εκτελεί δημόσια την επιθυμία του για εξευτελισμό της/του υποτακτικού που συνοδεύει, γίνεται ο ίδιος θύμα του ίδιου του, του βίτσιου.
Το νόμισμα αυτό του δημόσιου εξευτελισμού για Μένα, έχει δυο όψεις.

Όταν ξευτιλίζουμε ένα άτομο δημόσια, λειτουργεί ως μπούμερανγκ. Ξευτιλιζόμαστε οι ίδιοι στα μάτια κάποιων άλλων, ανίδεων και έκπληκτων θεατών- παρατηρητών (πέρα του υποτακτικού).
Αυτός ο εξευτελισμός του Κυριάρχου στο κοινωνικό σύνολο, πως ξεπερνιέται?
Κάνει το κορόιδο? Το παίζει μάγκας? Πρωτοπόρος? Τρέχοντας να κρυφτεί? Αδιαφορώντας? Αλήθεια, πως?

Αυτός είναι και ο σοβαρότερος παράγοντας που με κρατά μακριά πολλές φορές δημόσια στο να ελέγχω το παρορμητισμό Μου, τις επιθυμίες Μου, αλλά και τις εκφράσεις Μου (λεκτικές και χειρονακτικές). Κάποιες φορές πολύ διακριτικά …ομολογώ, ότι βρίσκω την ευκαιρία και κάτι καταφέρνω, χωρίς να Με πάρει είδηση ο περίγυρος γιατι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα ήθελα ν’ ανοίξει η γη να Με καταπιεί!

Δεν θα συγχωρούσα ποτέ τον εαυτό Μου, αν κάποιοι που δεν γνωρίζουν από BDSM, αλλά ούτε και εμένα, κάνοντας κάποια πράγματα στον υποτακτικό Μου, με χαρακτήριζαν ….κάπως ανάρμοστα (ξευτιλισμένα) για μια πραγματική Κυρία.

Η εικόνα Μου θέλω στον έξω κόσμο να είναι ισχυρή όσο και τα στιλέτο που φορώ και όχι μιας κάποιας γελοίας, καρακατσσούλας, που γίνεται θέαμα των τυχαίων περαστικών, ταπεινώνοντας τον υποτακτικό Μου στα μάτια άλλων (πιστεύοντας αυτό λανθασμένα)

Ξέρω ότι ίσως κάποιοι θα σπεύσουν να Με πουν κομπλεξική, άτολμη ή δεν ξέρω πως αλλιώς.
Προτιμώ έτσι, παρά να με πουν ξεφτιλισμένη και φτηνιάρα.
Και ναι… δίνω σημασία στην εικόνα Μου προς τα έξω, ως είθισται να κάνει μια Κύρια που σέβεται πρώτα τον εαυτό της ως Γυναίκα και μετά τα παντελόνια που πολλές φορές φορεί!!

 

Ο,τι λεω εγω εξεταζοντας απο τα εξω μια "σκηνη" δημοσιου εξευτελισμου, το λεει η ΣΜ εξεταζοντας το απο τα μεσα.
Συμφωνουμε απολυτως στην ουσια.Ειδικοτερα ταυτιζομαι με τις τεσσερις πρωτες προτασεις της τοποθετησης της.

 

Απάντηση: Public Disgrace - Δημοσιος Εξευτελισμος

Συγχωρήστε με, αλλά κάτι δεν καταλαβαίνω εδώ, κι αν θέλετε, εξηγήστε μου:

Κατανοώ απόλυτα το να μην τολμά κάποιος, γιά χίλιους διαφορετικούς λόγους, που δεν χρειάζεται πιστεύω να αναφέρουμε αναλυτικά.

Εφ' όσον όμως τολμά (τολμούν μάλλον, γιατί δεν είναι ένας, μόνος του, τουλάχιστον δύο συμμετέχουν), γιά ποιόν "εξευτελισμό του στο κοινωνικό σύνολο" μιλάμε; Τί νοιάζει κατ' ουσίαν τον καθένα, το τί θα πει, ή θα σκεφτεί το κοινωνικό σύνολο; (εξαιρώ φυσικά την περίπτωση να συλληφθεί, ή να τον κάνουν τούμπανο στο ξύλο οι ακούσιοι θεατές).

Εάν μιλάμε γιά κάποιους "επωνύμους", που τους ενδιαφέρει να μην τους κάνουν βούκινο τα media, και πολύ περισσότερο γιά πολιτευόμενους ίσως, που ζουν από τις ψήφους του "κοινωνικού συνόλου", καταλαβαίνω βεβαίως, απόλυτα. Αν όμως ας πούμε εγώ, έχω το τσαγανό να σύρω μιά σκλάβα αλυσοδεμένη και ημίγυμνη στο Σύνταγμα, πού ακριβώς θα μπορούσαν να με θίξουν τα όποια δυσμενή σχόλια των διερχομένων; Αν εγώ κάνω την επιλογή (και έχω το κουράγιο να τη στηρίξω) να βγώ εκτός κοινωνικώς αποδεκτών ορίων, τι με νοιάζει έπειτα, τί σκέφτονται όσοι παραμένουν εντός ορίων;

 

Μου άρεσε πολύ το πρώτο βιντεάκι που είδα, δε βρήκα να έκανε το ζευγάρι Κυρίας - σκλάβας κάτι μεμπτό ή εκτός ορίων προκλητικό και σε κάθε περίπτωση τα θέματα δημοσίας αιδούς ή άλλης αταξίας εν μέσει οδό υποτίθεται ότι τα διευθετούν ... οι χωροφύλακες  

Μια φορά στο Μοναστηράκι, μία ανέβαινε την Πανδρόσου μπουσουλώντας αργά, άλλοτε βογκώντας δυνατά, άλλοτε τινάζοντας το κεφάλι πέρα δώθε και σκούζοντας σα ζώο. Ήταν μόνη της, έμοιαζε πολύ με τρελή, βρώμικη και αφρόντιστη όπως ήταν, το θέαμα ήταν σοκαριστικό και είχαν αποσβολωθεί όλοι που την έβλεπαν εκεί γύρω. Είχαν έρθει αυτοκίνητα, ένα αστυνομικό και ένα του ΕΚΑΒ γι αυτήν, αλλά και πάλι, αστυνομικοί και νοσοκόμοι με τον ζουρλομανδύα στο χέρι περίμεναν, ίσως να της περάσει η κρίση ή να καταλάβουν τι γίνεται για να παρέμβουν.

Στο βιντεάκι όμως, ήταν τόσο φανερό ότι το ζευγάρι την κατάβρισκε παίζοντας δημόσια και ότι η Κυρία είχε το νου της στο πόσο εξέθετε τη σκλάβα, χωρίς να παύει να τη χρησιμοποιεί δημόσια ως σκλάβα, που ειλικρινά αδυνατώ να διακρίνω θύματα κάθε μορφής ή πρόκληση του κοινού ή οποιαδήποτε αιτία παρέμβασης.

Κοντολογίς, συμφωνώ με τον Mindmaster, στο ποστ ακριβώς πάνω απ το δικό μου  

 

Re: Απάντηση: Public Disgrace - Δημοσιος Εξευτελισμος

στην προκειμένη περίπτωση.. εσένα στα.. "τέτοια σου" τέλος πάντων τι θα σκεφτούν ή σου πουν οι διερχόμενοι.. αλλά όπως ανέφερες, σε μια τέτοιου είδους κατάσταση συμμετέχουν δύο..
Οπότε, θα το ανέχονταν η σκλάβα σου κάτι τέτοιο με βάση τα προσωπικά της όρια? Σκέφτηκες το ενδεχόμενο ότι μπορεί στο διερχόμενο πλήθος να τύχει να βρίσκονται και κάποιοι συγγενείς, φίλοι, ή γνωστοί της που θα την αναγνώριζαν (ειδικά στο σύνταγμα που αναφέρεις ως παράδειγμα, κάτι τέτοιο δε φαντάζει και τόσο απίθανο)? Αν πάρεις μια τόσο ακραία πρωτοβουλία μήπως κλονιστεί ανεπανόρθωτα το πιο βασικό συναίσθημα που νιώθει μια σκλάβα για τον αφέντη της, δηλαδή η εμπιστοσύνη?

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Public Disgrace - Δημοσιος Εξευτελισμος

Εννοείται, αγαπητέ μου, ότι γιά να αποφασίσω να επιβάλλω οτιδήποτε, το πρώτο πράγμα που έχω σκεφτεί, είναι οι πιθανές συνέπειες (προσωπικά δηλώνω οπαδός του SSC και προϋποθέτω πάντα ότι τα όσα λέμε εδώ, αφορούν consenting adults)...

 

Είναι τόσο σκοτεινές αυτές οι δυο γραμμές που χρειάζεστε επεξήγηση της authorial intent? Μπράβο μου, δεν είχα πρόθεση να γίνω δυσνόητη  

Δεν λέω καθόλου αυτό. Λέω πως οι "κραυγές" κάθε είδους κατ' εμέ ανήκουν στον ιδιωτικό βίο. Ο δημόσιος εξευτελισμός είναι μια κραυγαλέα πράξη και αντιβαίνει στην ιδέα που έχω για την Dominance ως "ήρεμη δύναμη". Αλλιώς, μου φαίνεται κάποιος Κυρίαρχος ως attention whore με τα σύνδρομα και τα συμπλέγματα που αυτό συνεπάγεται: "Κόσμε κοιτάξτε πως κυριαρχώ". Η σαν τα παιδιά: Look mommy, no hands.

Αν "the world's a stage and we are players" όπως έλεγε και ο Σαίξπηρ, υπάρχουν μερικοί που δεν χρειάζονται κοινό ούτε για να τους χειροκροτήσει ούτε για να το περιφρονήσουν, αλλά στήνουν ιδιωτικές παραστάσεις. To each his/her poison.

Μία ερώτηση: στην εργασία σας θα τη σέρνατε αλυσοδεμένη και ημίγυμνη; Στην εργασία της; Στην οικογένεια;
Φυσικά δεν μας νοιάζουν οι άγνωστοι και έχουμε την άνεση να τους περιφρονούμε, αλλά πόση άνεση έχουμε να βγούμε εκτός "κοινωνικώς αποδεκτών ορίων" στο εγγύτερο κοινωνικό περιβάλλον; Αν "δείχνω το τσαγανό μου" εκεί που είμαι ασφαλής, πόσο τσαγανό στ΄αλήθεια έχω;