SafeWord...

...αν υπήρχε κάποιος ν' ανασύρει ένα τέτοιο νήμα, επί της ουσίας δλδ να "τα 'χει πάρει κρανίο τόσο πολύ" που να ψάξει να το βρει, ξεσκονίζοντας όοοοοοοοοοοοοοολα τα νήματα, αυτός θα ήσουν εσύ φίλε μου!  

Καλή χρονιά με υγεία και χαμόγελα @Tenebra_Silente !

 

Πριν 10 χρόνια είχα κι εγώ την ίδια απορία...
Γιατί να χρειάζομαι safe word...
Η απάντηση που έλαβα ήταν ένα απλό παράδειγμα για να μπορέσω να το κατανοήσω την τότε περίοδο ως "πρωτάρα"
"Γνωρίζω έναν υ που ανήκει σε μια Κυρία πολλά χρόνια. Τον γνωρίζει αρκετά καλά κι αυτός την εμπιστεύεται απόλυτα. Τα επίπεδα αντοχής του είναι πολύ υψηλά. Παρόλα αυτά δεν έχει αφήσει το safe word του. Υπάρχουν στιγμές που θα αντέξει και θα βγάλει εις πέρας την σκηνή... κάποιες φορές όμως, επειδή πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι και έχουμε εξωτερικούς παράγοντες που μας επηρεάζουν, μπορεί να μην καταφέρουμε να αντέξουμε ούτε μια βουρδουλιά... έτσι και αυτός... κάποια στιγμή ήταν άσχημα ψυχολογικά και δεν άντεξε... Αυτό δεν τον κάνει λιγότερο υποτακτικό... τον κάνει συνεπή και κατασταλαγμένο υποτακτικό γιατί πάνω από όλα φροντίζει τον εαυτό του"

Τώρα και έπειτα από πολλά χρόνια, το safe word για εμένα είναι απαραίτητο και φυσικά δεν το αποχωρίζομαι ποτέ.
Είναι η δικλίδα ασφαλείας μου για ότι κι αν αποφασίσω να δοκιμάσω με τον σύντροφό μου.

Το safe word σε μια D/s σχέση μπαίνει για να υπάρξει ένας τρόπος να δείξουμε στον σύντροφό μας πως φτάσαμε στο αμήν, και χρησιμοποιείται κυρίως όταν παρεμβαίνονται τα μαλακά όρια πολύ απότομα... (γιατί για εμένα τα σκληρά όρια απλά δεν αγγίζονται)
Μπορεί να είναι μια κίνηση ή ένα νεύμα... ανάλογα τι επιθυμεί και τι βολεύει στο ζευγάρι... Κυρίως όμως θα πρέπει να είναι κάτι που δεν θα το ξεχάσει το υ και θα γίνει αντιληπτό από τον-την Κ άμεσα...
Μια άπειρη υ μπορεί να το έχει καραμέλα (μπορεί όμως να μην το πει και καθόλου από ντροπή ή από λαχτάρα να ζήσει στιγμές και εμπειρίες.) Εσείς πιο "μοντέλο υποτακτικής" προτιμάτε;

υ.γ Καταλαβαίνεται λοιπόν πως άλλο τα όρια και άλλο το safe word.... αλληλένδετα μεν διαφορετικά δε...

 

Καλή χρονιά με υγεία και χαμόγελα και σε σένα αγαπητέ @CaptainAfrican .
Δεν ήταν δύσκολο να το βρω.
Πήγα στην "αναζήτηση", έβαλα την λέξη "safeword" και τσουπ, μου βγήκε.
Να σου εξομολογηθώ κάτι?
Αυτό το νήμα το είχα ήδη διαβάσει παλιά. Γράφω πάρα πολύ, αλλά έχω διαβάσει και διαβάζω ακόμη περισσότερο.
Ελάχιστα είναι τα νήματα που δεν έχω διαβάσει εδώ μέσα. Αφού είμαι "ποντίκι της βιβλιοθήκης".
Ως προς το αν τα πήρα στην καρκάλα. Ειλικρινά δεν εκνευρίζομαι εύκολα πια.
Πόσο μάλλον με θέματα που δεν με αφορούν, όπως οι ζωές των σε μένα ασχέτων ανθρώπων.
Στα χρόνια έχω ακούσει, έχω δει κι έχω ακουμπήσει με τα "χεράκια" μου άπειρες καταστάσεις/μαλακίες ( για μένα μαλακίες ) / σκέψεις.
Που πια δύσκολα κάτι θα μου προκαλούσε έκπληξη.

Για να επανέλθω στο νήμα. Για μένα το safeword είναι σαν το προφυλακτικό.
Όπως σπανιότατα έχω κάνει sex άνευ, το ίδιο για μένα ισχύει και με το safeword. Ακόμη και σε αληθινές σχέσεις που είχα ( δηλαδή πέρα του 2μηνου-3μηνου ) υπήρχε πάντα.
Θες σαν λέξη, σαν κίνηση όταν κάποια ήταν φιμωμένη/ακινητοποιημένη/δεν θα ήταν σε θέση ούτε ν' αρθρώσει μια λέξη.
Δεν είχε σημασία κατά πόσο την ήξερα ήδη καλά, κατά πόσο θα γνώριζα ήδη την όποια αντίδραση του κορμιού της.
Το προσέχουμε για να έχουμε, για μένα είναι απαράβατος κανόνας. Και πάνω απ' όλα εγώ προσέχω εμένα, αν μαζί με τον βασιλικό-εγώ, ποτίζεται και η γλάστρα-συμπαίκτρια μου, είναι άλλο ζήτημα.
Πάντως όποια ποτέ μου είπε ότι το safeword δεν το ήθελε/δεν της χρειαζόταν καν σαν "πρόβλεψη". Ότι μ' εμπιστευόταν τυφλά και γι' αυτό δεν της χρειαζόταν/χρειαζόταν πια.
Ή ότι ήταν δική μου "δουλειά"/αποκλειστική ευθύνη/όσφρηση ονύχων να καταλαβαίνω πάντα και που θα βρίσκονταν η αντοχή της.
Μαζί μου δεν φτούρησε καθόλου ( αφού είναι ένα απ' τα πρώτα πράγματα που συζητάω, πριν κάνω το παραμικρό με κάποια ), φτούρησε ελάχιστα ή έπαψε να φτουράει ( αν το θέμα "δεν θέλω"/"θέλω πια" safeword ανέκυψε μεταγενέστερα ).
Γιατί - για μένα πάντα - ήταν και είναι ένδειξη επιπολαιότητας, ανωριμότητας και ελεεινού παρτακισμού.

D/s, M/s, T/b ακόμη και "απλό" σαδομαζοχιστικό δρώμενο, το safeword για μένα πρέπει να υπάρχει πάντα κι ας μην χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί.
Και υπογραμμίζω ότι πρέπει να υπάρχει και στο M/s.
Γιατί, αν η σκλάβα σου αποκτήσει κάποιο "κουσουράκι" ( πόσο μάλλον χοντρό, ψυχολογικό ή σωματικό ), επειδή δεν κατάλαβες, ότι θα έπρεπε να φρενάρεις ή δεν θέλησες να φρενάρεις.
Αν μπορείς μετά, επανέφερε την όποια κατάσταση της εκεί που θα έπρεπε, με την χρήση των "μαγικών ικανοτήτων" σου σαν Master της.

Να γράψω ότι η αληθινή ( και όχι η BDSMική ) σκλαβιά είναι απαγορευμένη πια? Και ότι όσο κι αν κάποιος/α να ήθελε να είναι σκλάβος/α κάποιου/ας, δεν του/της επιτρέπεται?
Δεν το γράφω, γιατί ίσως και ν' απογειωθεί καμία "μύγα" και να μου επιβραδύνει την αποκατάσταση απ' το χθεσινοβραδινό hangover.  

Υ.Γ.

Για όσους/ες δεν το πήραν ή δεν θέλουν να το πάρουν πρέφα.
Κανείς και καμία δεν είναι Θεός/α και οι άνθρωπες κάνουν και λάθη ( αποκλείω συνειδητά την περίπτωση δόλιας συμπεριφοράς. )
Είναι καλύτερη μια σίγουρη πρόληψη ή προτιμάτε μια αμφίβολη ίαση?

Επαναλαμβάνω για τελευταία φορά, μεγάλα παιδιά είμαστε, μυαλό το έχουμε και κάποια πραγματάκια δεν χρειάζονται συγκεκριμένα πτυχία ή γνώσεις, για να τα ξέρουμε.
Από κει και πέρα, ο καθένας/καθεμία με τα θέλω του/της, τις επιλογές του/της και τις πιθανές συνέπειες τους... 

 

Μου γεννήθηκε μια απορία και θα ήθελα την γνώμη των Κ. (και των υ φυσικά   )
Πιστεύετε πως το safe word είναι προνόμιο μόνο των υποτακτικών;
Θεωρείτε πως θα έπρεπε να έχουν και οι Κ μια δική τους safe word?
Αν πιστεύετε πως ναι, παρακαλώ αναλύστε μου πως το έχετε στο μυαλό σας. Πω θα μπορούσε δλδ να δουλέψει και να είναι χρήσιμο.
Αν πιστεύετε πως όχι, παρακαλώ εξηγήστε αν θέλετε γιατι το θεωρείτε ανούσιο.  

υ.γ Δεν ανοίγω άλλο νήμα γιατί θεωρώ πως είναι καλό να βρίσκονται μαζί όλα όσα αφορούν το safe word

 

Δεν θα μπορούσες να με καλύψεις περισσότερο  

 

To safe word είναι προνόμιο των "κάτω μερών" του δρώμενου, απλούστατα γιατί είναι κείνα που δέχονται την όποια έκφραση βίας επάνω τους ( ψυχολογικής ή σωματικής ).
Οι πιθανολογούμενες βλάβες ( υπογραμμίζω το πιθανολογούμενες ) θ' αφορούσαν κυρίως αυτά τα τελευταία.
Αφού οι όποιες βλάβες ή συνέπειες θα μπορούσαν να έχουν τα "πάνω μέρη", θα ήταν ή συνειδήσεως ή με την δικαιοσύνη ( και τον αντίστοιχο αντίκτυπο στις ζωές τους ).
Το safe word του "πάνω μέρους" θα ήταν η λογική, η προσοχή και ο αυτοέλεγχος του. Θα ήταν τα όρια που εκείνο πρωτίστως θα έβαζε στον εαυτό του.
Το "κάτω μέρος" μπορεί και ν' άντεχε ή να ήθελε πολύ περισσότερη καταπόνηση ( οποιουδήποτε είδους ) απ' εκείνη που το "πάνω" θα ήθελε να του επιβάλει/προκαλέσει.

Π.χ. ( το "λιανίζω", όχι επειδή πιστεύω ότι δεν με κατάλαβες, αλλά για να είμαι τελείως ξεκάθαρος ), αν σε μένα αρκεί να σου δώσω 15 σφαλιάρες για να ικανοποιήσω την όποια καύλα μου.
Τ' ότι εσύ θα ήθελες ακόμη περισσότερες, μ' ενδιαφέρει ποσώς. Σου ρίχνω 15 και σταματώ. Δεν πα να μου έλεγες ότι θ' άντεχες περισσότερες, ή ότι θα ήθελες περισσότερες.
Θεωρητικά - και μιλώντας μόνο για μένα D κι επιπλέον σαδιστή - την δική μου καύλα θέλω κυρίως να ικανοποιήσω, όχι την δική σου.
Η δική μου θέληση μετράει και μέσα στα όρια που είχαμε προσυμφωνήσει. Δεν έχω καμία διάθεση για "ντράβαλα" κανενός είδους. Δεν το κάνω από καλοσύνη, αλλά για λόγους αυτοπροστασίας.
Αφού, είμαι της ιδέας, ότι καμία δεν θα με "σκεφτεί" καλύτερα από μένα τον ίδιο. Μετά, να εμπιστεύεσαι είναι καλό, να μην εμπιστεύεσαι είναι καλύτερο.
Εσύ - για να γυρίσω στο παράδειγμα - μου λες ότι αντέχεις περισσότερες. Εγώ όμως μπορεί και κάτι να είδα σε σένα και να μην ήθελα να το ρισκάρω, ούτε καν για να διευρύνω στο ελάχιστο τα όποια όρια σου.
Πόσο μάλλον απ' την στιγμή, που το να λειτουργήσω μέσα στα όρια που είχαμε συμφωνήσει, θα μου έφτανε και θα μου περίσσευε.
Για να μην ξεχνάμε ότι όσο και αν συμφωνήθηκαν κάποια πράγματα, κάποια όρια, δεν σημαίνει ότι πρέπει να πιάνονται μέχρι τελευταίου πάντα.
Σήμερα τις 15 με περισσότερο ή λιγότερο ζόρι μπορεί και να τις αντέχεις, αύριο για χ, ψ, ω λόγους μπορεί να μην αντέξεις ούτε 5.
Πριν έγραψα, ότι δεν είμαστε Θεοί/ες, αλλά ούτε μηχανάκια είμαστε. Τίποτε και κανείς/καμία δεν μένει απαράλλακτος/η.  

 

ευχαριστώ πάρα πολύ για την υπέροχη απάντηση και για τον κόπο που έκανες να την γράψεις  

 

Να είσαι καλά. Όταν η συζήτηση είναι όμορφη, δεν είναι ποτέ κόπος τόσο να διαβάζεις τις σκέψεις του/της συνομιλητή/ριας σου, όσο και να του/της αφήνεις τις δικές σου.
Αφού ο αληθινός διάλογος ( ακόμη και όταν υψώνονται οι τόνοι ) είναι πλούτος.
Παρακαλώ  

 

Αντανακλαστικό επιβίωσης, πώς να το αγνοήσεις...

 

Δεν χρειάζομαι safeword.****

 

Ανήκω σε εκείνη την κατηγορία που ξοδεύει αρκετό χρόνο στην έναρξη μίας σχέσης επάνω στην εκμάθηση της ορθής και μη ορθής χρήσης του safe -word από το υποτακτικό... Με ποινή σκληρότατης και ουχί απολαυστικής τιμωρίας για το αν διαννοηθεί να το χρησιμοποιήσει σαν "τεστάκι" για να δει αν θα σταματήσω π.χ. ή επειδή "βαριέται, νύσταξε, πιάστηκε λιγουλάκι" ή επειδή, επειδή, επειδή... και με ποινή εκδιώξεώς χωρίς καμμία κουβέντα αν δεν το χρησιμοποιήσει, θέλοντας να μη διακόψει τον "οίστρο Μου" και να "αντέξει" για "χάρη Μου" περισσότερα από όσα μπορεί... Το πρώτο είναι εκνευριστικό, εκτός θέσης και ντεκαυλουά οπότε τιμωρείται και αν επαναληφθεί ως τακτική μετά και την τρίτη φορά το υποτακτικό εκδιώκεται, το δεύτερο είναι επικίνδυνο και με τους οσιομάρτυρες δεν διατηρώ σχέσεις καλές... Όχι και να αγιάσουν στο όνομά Μου για να διάγω μετά Εγώ τον βίο Μου ώς το θηρίο που έβλαψε άλλους ανθρώπους...

Πάνω από όλα για να Μπορώ να χαίρομαι και να αντλώ τη μέγιστη δυνατή Ικανοποίηση (που την αντλώ και όταν κοπανάω, βασανίζω σωματικά και ψυχικά και όταν ξευτιλίζω ιδιωτικά και δημοσίως), θέλω να Είμαι Ελεύθερη από κάθε άγχος, αγωνία και σκοτούρα μη βλάψω κανέναν άνθρωπο ανεπανόρθωτα, μιας που όταν παίρνω μπρος το γκάζι είναι τέρμα... Για να μπορώ να πατάω τέρμα το γκάζι πρέπει να εμπιστεύομαι τον υποτακτικό ότι δε θα κάνει μαλακίες με την αντοχή του, τη σωματική, την πνευματική, την ψυχική και τη συναισθηματική... Από το να κάθομαι να ψάχνω κάθε ήχο, βλέμμα και λέξη που εκφέρεται για το αν είναι καύλα ή παράκληση για μείωση της ταχύτητας, προτιμώ ένα σαφές οριοθετημένο και πάντα με την ίδια νοηματοδότηση σήμα...

Απαιτώ τη χρήση και χρώμματος πορτοκαλί (σηματοδότηση πλησιάσματος ορίου) και χρώμματος κόκκινου (τα πάντα σταματούν έως τη διατύπωση των απαρραίτητων διευκρινήσεων)...

Επειδή Είμαι μια σκληρή ανελέητη σκύλα, πολύ Μου γουστάρει το πορτοκαλί να είναι παράκληση για έλεος: 'Ελεος Εγώ ποτέ δεν Δίδω και το χαίρομαι σαδιστικά το να Μου ζητείται και να μη σταματώ και να παραμένω ανελέητη... Επίσης τα πολλά έλεος και λυπηθείτε Με κάθε τρεις και λίγο είναι για Μένα ξενερουά, έτσι μένουν να εκφράζονται μόνο τη στιγμή κατά την οποία είναι στ΄αλήθεια απαρραίτητα και με ένα σμπάρο να σου και τα δύο τα τρυγώνια...

Και επειδή ως βρωμοχαρακτήρας που Είμαι, μέγιστη καύλα Μου είναι το υποτακτικό να καταλήγει κυριολεκτικώς αλλά και συμβολικώς λιωμένο και ένα με το πάτωμα, απολαμβάνω το κόκκινο να έρχεται ως τελική ολική παραδοχή "με λιώσατε, Κυρία"... Δεν έχει να πάει άλλο, για τώρα... Σκοπός επευτεύχθη... Μπορεί να ήθελα να ρίξω καμμιά 40αριά ακόμη; Η αληθινή παραδοχή του λιωσίματος, υπερσκελίζει την όποια απώλεια καύλας από το φρενάρισμα με μία άλλου είδους μεγίστως υψηλότερη Ικανοποίηση... "Σε πάτησα κάτω, σε έλιωσα μαλακισμένο..." Να και το τρίτο το τριγώνι... Το τέταρτο είναι η σκηνή ανάκρισης, διατυπώσεων, παρακλήσεων και ευχαριστιών που ακολουθείται μετά το κόκκινο... Και ξανά προς τη δόξα τραβά, τραβά, τραβά, και ξανα προς τη δόξα τραβά....

Αν η λεκτική επικοινωνία δεν είναι εφικτή, εφευρίσκονται άλλα σήματα πάνω σε αυτά τα δύο ως νόημα και λογική που παραμένει πάντα ίδια...

Το ζητούμενο είναι να παίρνω την ικανοποίησή Μου... Το απόλυτο ξενέρωμα είναι να τρέχω στα νοσοκομεία και τα τρελάδικα για "χάρη" Μου...

Α.

Υ.Γ. Και για όσους αναρωτιούνται για τη δικαιοσύνη των πραγμάτων, Έχω ορίσει και στον εαυτό Μου ιδιαίτερα εξευτελιστικές ποινές ώστε να μη διανοηθώ κι Εγώ να παραβλέψω το Κόκκινο... Η εμπιστοσύνη χτίζεται και από τις δύο πλευρές... Και το λιώσιμο πάντα έχει περιθώρια να πάει παρακάτω...

 

μου κρατά το χέρι κατα τη διάρκεια,ωστε να νιώθει το σφίξιμο ή το χαλάρωμα ως ένδειξη του πως αισθάνομαι
εαν συμβεί να αφήσω το χέρι του,σταματούν όλα