SafeWord...

Δεν μπορώ να φανταστώ να μην Υπάρχει και ας μην χρησιμοποιηθει και σαν λέξη και σαν νευμα και σαν χειρονομία.

 

Δεν έχω ιδέα πραγματικά.

 

Σας καθησυχάζω ότι δεν κινδυνεύει ούτε η σωματική ούτε η ψυχική μου ακεραιότητα. Αυτές διασφαλίζονται από την σχέση εμπιστοσύνης που υπάρχει μεταξύ του Κυρίου μου και εμού. Οι προσωπικές αναφορές δεν είναι ανάγκη δική μου, ούτε ζητώ έγκριση από τα μέλη του φόρουμ, ενήλικη είμαι και δεν δρω ανεξάρτητα στήριξης και βοήθειας. Πολλά μέλη σε συζητήσεις έχουν αναφέρει προσωπικές τους εμπειρίες χωρίς ανάλογες αντιδράσεις. Νομίζω ότι το κείμενο αποπνέει αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης και όχι σύγχυσης και αναζήτησης απαντήσεων. Άλλωστε αν θελήσω να αναζητήσω απαντήσεις και να εκφράσω απορίες θα στραφώ προς άλλη πηγή, τον Αφέντη μου.
Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον Σας.

 

Έχω πλέον την εντύπωση ότι η παρουσία μου στο forum είναι ανεπιθύμητη από ορισμένα άτομα και αυτό πράγματι οδηγεί σε απογοήτευση. Νόμιζα ότι είναι χώρος ανταλλαγής απόψεων με άτομα καλών προθέσεων αλλά φαίνεται ότι έσφαλα. Θα σκεφτώ πολύ σοβαρά την συνέχιση της συμμετοχής μου σε νήματα, άλλωστε η ανάγνωση απόψεων άλλων μελών είναι εξίσου επωφελής.

 

Πριν από καιρό και ενώ είχα αρκετή εμπειρία από ορειβασία, αφού είχα περπατήσει για χρόνια, όλη την βόρεια πλευρά του Χορτιάτη, στο Βέρμιο ανέβηκα στο Άγιο Πνεύμα πάνω από τα Τρία Πέντε πηγάδια και έκανα την διαδρομή στο δύσβατο μονοπάτι Αγία Τριάδα - Ταξιάρχης και μέχρι την Υπαπαντή. Μετά από ανάβαση στον Όλυμπο με υπαίθρια χειμερινή διανυκτέρευση στον εθνικό δρυμό και τετραήμερο αποκλεισμό από χιονοθύελλα στο καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός, αφού πέρασα σε τέσσερεις ώρες το Φαράγγι της Σαμαριάς (ενδεικτικά της μερικής εμπειρίας μου) Ένα καλοκαίρι αφιέρωσα 20 μέρες στην ανεξερεύνητη Κρήτη. Αυτοκίνητο και περπάτημα. Ήταν η δεύτερη φορά που το έκανα.

Κάποια στιγμή φτάσαμε με το αυτοκίνητο πάνω από την παραλία Πρέβελη. Το τοπίο μοναδικό και απίστευτα ελκυστικό. Αποφασίζουμε ότι αξίζει να κατεβούμε να απολαύσουμε από κοντά την ιδιαίτερη παραθαλάσσια «λίμνη ποτάμι» με τα φοινικόδεντρα.
Φορούσα ανατομικά ξύλινα τσόκαρα (ήταν της μόδας τότε) τα οποία ήταν πολύ καλά να περπατάς μικρές διαδρομές σε πέτρες, ειδικά σε βράχια στην παραλία.
Αρχίζουμε την κατάβαση φορτωμένοι μόνο με τα απαραίτητα. Στην αρχή της διαδρομής με βλέπει ένα παλικάρι που ανέβαινε και μου λέει φιλικά «Φίλε με αυτά που φοράς δεν κατεβαίνεις εκεί κάτω» Τον ευχαρίστησα, αλλά σκέφτηκα «σιγά μην γυρίσω στο αυτοκίνητο να βάλω κάλτσες και άρβυλα κατακαλόκαιρο, θα τα καταφέρω. Τι είναι εξάλλου, πέτρινα σκαλάκια» και συνέχισα.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ το ζόρι που πέρασα, «εγώ ο έμπειρος», στο κατέβασμα και το μαρτύριο που πέρασα, «εγώ ο έμπειρος», στο ανέβασμα.
Σαφώς η παρουσία μου δεν ήταν ανεπιθύμητη από αυτόν που μου μίλησε.
Εγώ νόμιζα ότι μπορούσα να τα καταφέρω.
Αυτός κάτι γνώριζε που δεν το γνώριζα εγώ και με συμβούλεψε.

 

Για να το λέω σημαίνει ότι κάτι έχω δει που δεν το είδατε σεις (δεν μπορείτε να το δείτε) και μην προσπερνάτε την περίπτωση να έχω και πληροφόρηση που δεν γνωρίζετε.
Αυτό που χρειάζεται να έχετε στο μυαλό σας είναι ότι σας λέω να προσέχετε, κάτι φαίνεται ότι δεν πάει καλά. (από όσα διαβάζω).
Μην θυμώνετε δεν θέλει κανένας το κακό σας.

 

Αυτό έχει να κάνει με το είδος της σχέσης που δημιουργείται
μετά το πέρας της εκπαίδευσης.

Εάν προκύψει M/s τότε έχεις απόλυτο δίκιο.
Σε περίπτωση D/s τότε η συγκεκριμένη τακτική
δεν ακυρώνει τίποτα, ίσα ίσα, που ενισχύει την
αίσθηση ασφάλειας και ενδυναμώνει το παιχνίδι.

 

Φυσικά και είναι θέμα σχέσης αλλα και ανθρώπων που την απαρτίζουν απλά εγώ προσωπικά δεν θα ήθελα να εχω στα χέρια μου ένα τέτοιο εργαλείο πλέον.

 

Ακριβώς αυτό το σκοπό έχει και η εκπαίδευση.
Ώστε ο Κ να αντιληφθεί τι υ έχει στα χέρια του,
και αντίστοιχα να συνάψει το συμβόλαιο.

 

Constantly

 

Πάλι οφφ τοπικ, θα αναφερθώ στο θέμα, που είναι η χρήση του safeword, "το γιατί και το διότι, τόνε έφαγανε τον Παναγιώτη" (ανώνυμο, λαϊκό)

Ας πούμε λοιπόν, ορειβασία. Ή ακόμα καλύτερα, αναρρίχηση, που χρειάζονται (τουλάχιστον) δύο. Και στην ορειβασία δύο χρειάζονται, αλλά αστο τώρα, θα γίνει ολόκληρο νήμα, ειδικά από άτομα που το χουν δει στο Netflix και γνωρίζουν - όπως γίνεται συνήθως-- τα πάντα....  

Ας πούμε λοιπόν, ότι σε ένα φόρουμ που ασχολείται με την αναρρίχηση, δηλώνει κάποιος/α, νέο φαν του είδους.
Τι συζητάνε σε ένα φόρουμ αναρρίχησης:

- τις πίστες, το βαθμό δυσκολίας, που είναι και πως φτάνεις εκει. Πολλά σημεία είναι δύσβατα. Πότε τη χτυπάει ο ήλιος Κλπ κλπκλπ

- τεχνικές, πιασίματα, αντιστηριξη, έλξεις, ασφάλιση, κλπ κλπ κλπ

- υλικά. Οι δεινόσαυροι ορκίζονται στο κουβαδακια, από κει καταλαβαίνεις, οι high tec στο gri gri της petzl. Έβγαλε και Update η petzl, το νέο μοντέλο της ειναι κούκλα! Το πίασα περισυ και τρελάθηκα   Ασφσλιζα μια, και της έλεγα συνέχεια, πέσε, πέσε, πέσε γμτ το θέλω να το νοιώσω να κλειδώνει  

- εμπειρίες, πήγα π.χ στη σπηλιά του Νταβέλη και αντί να ανέβω την (πίστα) "αρχαιο πνεύμα" (πολύ ζόρικο το αρχαίο πνεύμα), ήρθαν όχι ένα, αλλά δύο βριλ, και με συνοπτικές ηλεκτρομαγνητικές διαδικασίες βρέθηκα στη Νέα Μάκρη που κάναν μυστικά πειράματα οι Αμερικανοί, και ξαφανιστηκε το Ελντριτζ από το λιμάνι της (Νέας) Φιλαδέλφειας..
(ήταν βλέπεις ψεκασμενος ο μπαφος)

Στο δι ταύτα. Πάντα εκτός θέματος.

Πως θα φαινόταν, εάν κάποιο νέο μέλος έχει συνέχεια απορίες, στα υλικά, στις τεχνικές, που είναι η πίστα, και μετά λίγες μέρες, έλεγε το ακριβώς αντίστροφο. Τα ξέρω τα υλικά, μου τα μάθε ο επικεφαλής (σχοινοσυντροφος), την ξέρω την πίστα, έχω πάει, την κάνει χρόνια ο επικεφαλής (σχοινοσύντροφος), την ξέρω την ανάποδη καμινάδα, την κάνει χρόνια ο επικεφαλης (σχοινοσυντροφος).
Και λες, μα καλά, αφού έχεις έμπειρο επικεφαλής, που τα ξέρει όλα αυτά, στα μαθαίνει, τα κάνεις off line, τι στο καλό ρωτάς και κάνεις τον ανηξερο... Ανταλλαγή (αδειων) απόψεων, με.... γεμάτες (απόψεις)? Τι είναι οι απόψεις? Ντολμαδάκια γιαλατζι?

Δεν ξέρω, παλληκάρια, αλλά εγώ παίρνω τη μαγνησία μου και πα να κάνω αναρρίχηση μου on line... Έχω βρει ένα φόρουμ, μέσα από φόρουμ μαθαίνεται υπαρξιακά η αναριχιση, θεωρητικα, πίσω από μια οθόνη, εντελώς μηδενικα αξιακα....  

Τέλος το οφτοπικ, ας μιλήσουμε τώρα λίγο για την χρήση της μελιτζάνας σαν safeword στο bdsm.

Υ. Γ. Στην αναρρίχηση, αυτήν στον τοίχο, όχι στην καρέκλα μέσα από αξιακο μηδενισμό, για να ξεκινήσει ο/η να ανεβαίνει, πρέπει να πει ο/η ασφαλιστής "ασφαλίζω". Όπως επίσης, πριν πέσει να λέει "πέφτω" για να κλειδώσει ο από κάτω. Όπως επίσης "δώσε" για να δίνει σχοινί, την ώρα που ανεβαίνει. Εκτός απ το νέο gri gri, αλλά τα πάμε αυτά...

Λένε λοιπόν, ότι όταν είναι νέο το "ζευγάρι", ότι δεν έχουν γνωριστεί ακόμα καλά. Αργότερα, που χουν κάνει αρκετές πίστες και γνωρίζονται καλά, τους λενε και "παντρεμένους" γιατί δε μιλάνε πολύ. Δουλευει το μάτι και το χέρι, από εμπειρία.... Ε λοιπόν, οι κακόβουλοι λένε, ότι με το "καλημέρα σας" δεν ξεκινάς να κανεις την "αρχαίο πνεύμα" στο λατομείο του Παρθενώνα, ξεκινάς με κάτι πιο εύκολο. Και πέφτουν οι λέξεις ασφαλείας, οπως κι ο/η προπορευομενος/η, μέχρι να μάθει τις δυνατότητες του/της, συνέχεια. Μα συνέχεια!!! Μια χαρά... Φυσιολογικά πράγματα...

 

Σε καταλαβαίνω απόλυτα, η απάντηση σου είναι εγώ μισό χρόνο πριν.
Πότε μην λες ποτέ γιατί μετά σκάει στα μουτράκια σου