slaughtering απο γυναικες

Απάντηση: Re: Απάντηση: slaughtering απο γυναικες

 

 

Σκέπτομαι ότι τα φετίχ και οι παραφιλίες είναι ιδιάζοντα γνωρίσματα των ανθρώπων, γιατί οι εγκεφαλικές τους διεργασίες είναι αρκετά περίπλοκες, ώστε συχνά να υπόκεινται σε επιπλοκές και επομένως να καταλήγουν σε διαστροφή. Δεν νομίζω ότι υπάρχει fetish-free ανθρώπινο ον.

Από την άλλη πλευρά, είχα μέχρι πρόσφατα την πεποίθηση ότι τα ζώα αντιλαμβάνονται τη σεξουαλικότητά τους με πιο απλοικό τρόπο, αλλά ίσως τελικά ούτε και αυτό συμβαίνει πάντα. Η φύση είναι γεμάτη διαστροφές. Τα άλογα αρέσκονται να τους τραβούν τη χαίτη. Η λέαινα αναλαμβάνει την κηδεμονία των μικρών της, και όταν χάσει το σύντροφό της, ο νέος επίδοξος υποψήφιος σύντροφος για να κερδίσει την εκτίμησή της και την υποταγή της σκοτώνει τα παιδιά της. Αμέσως μετά την θανάτωσή τους, εκείνη υποτάσσεται και του διαθέτει αυτοβούλως το σώμα της για να ζευγαρώσουν.

Δεν ξέρω κατά πόσο η αισθητική αντίληψη της λέαινας στη θέα του αγέρωχου αρσενικού που σκοτώνει τα παιδιά της σαν κίνηση επιβολής στην ίδια, έχει συνάφεια με την αντίληψη ενός άνδρα που αισθάνεται δέος μπροστά στη γυναίκα που σφάζει τον κόκορα για να τον μαγειρέψει, όμως σίγουρα θα πρέπει να ληφθεί υπόψη πώς δεν είμαστε παρά εξελιγμένα ζώα, και τα ένστικτά μας καλό είναι να εξετάζονται μέσα από αυτό το πρίσμα για να γίνονται καλύτερα αντιληπτά και να απενοχοποιούνται.

 

Σε ένα στρατόπεδο που υπηρέτησα, υπήρχε ένας σκύλος, που αυνανιζόταν. Και συνήθιζαν οι παλιοί να βάζουν τους ανυποψίαστους νέους να σταθούν δίπλα στο σκύλο, μπας και τους πάρουν τα σκάγια. Μέχρι τότε πίστευα ότι η σεξουαλικότητα των ζώων περιοριζόταν μόνο στην αναπαραγωγή. Μάλλον είναι πολυπλοκότερη.

Ο γενετήσιος κώδικας της λέαινας σίγουρα θα της υπαγορεύει πως πρέπει να έχει παιδιά, για να διαιωνιστεί το είδος. Το γιατί πηγαίνει με το δολοφόνο των παιδιών της, αυτό είναι άλλο θέμα. Ίσως επειδή τα γονίδια του λιονταριού που είναι σε θέση να το πράξει αυτό, πρέπει να διαιωνιστούν. Η πράξη αυτή δείχνει ισχύ και στη φύση προχωρά ο ισχυρός.

Είμαστε;

 

είμαστε?? <αληθινή απορία!>

και ο γάτος προσπαθεί να πνιξει τα νεογέννητα γατάκια και η γάτα τα προστατεύει! Χίλια όσα πουμε παραδείγματα στη φύση και στα ζώα.
Άλλα έτσι άλλα αλλιώς, πάντα υπάρχει κάποια εξήγηση όμως, που είτε αφορά την επιβίωση, είτε τη διαίωνιση, είτε την μείωση (λόγω πολλών γεννήσεων)κλπ.

Δεν ξέρω στ'αλήθεια "τι σκοπούς", μπορεί να "εξυπηρετούν" , αυτού του είδους τα , έστω κακώς, "ενοχοποιημένα" "φετίχ".

Και βέβαια ποσο σκόπιμο είναι να συγκρίνουμε την "αισθητική" της λέαινας ή του γάτου με την ανθρώπινη υπόσταση γενικότερα αλλα και την ψυχή, τα συναισθήματα και την λογική του ανθρώπου.
Ειλικρινά δεν είναι θέμα ταμπού για μένα , ούτε ηθικουλίστικη λογική.
Απλά ο νους μου λέει οτι αν δεχθώ αυτό το σκεπτικό, τότε οφείλω για να είμαι συνεπής στη λογική αυτή, να δεχθώ ότι και ο παιδεραστής καλά κάνει και αφου αυτό τον εκφράζει its ok ! και ο δολοφόνος με τα ένστικτά του , επίσης δικαιώνεται κλπ κλπ. Είναι μάλλον τρομακτικό (για μένα ) να δεχθώ αυτές τις λογικές διότι σαφώς συνεπάγονται όλα τουτα που ειπα στην τελευταία αράδα. Αν απενοχοποιείς το ένα σκεπτικό, τότε γιατι όχι το άλλο και το άλλο κοκ.?

Ολα τούτα σαν προβληματισμός κυρίως , απλά σκέπτομαι γράφοντας .
και η λέξη "ενοχοποίηση" δανισμένη απο το post της Syrah για τούτο και σε <<εισαγωγικά>>

 

Μια και αναφέρεται οτι τα σερνικά ζώα πνίγουν τα μικρά που τα θηλυκά έχουν από άλλους --- οι πίθηκοι, για παράδειγμα, δεν το κάνουν αυτό.

Ενώ οι θηλυκές κρατάνε τα μικρά τους γαντζωμένα σχεδόν διαρκώς στην πλάτη, (η παιδική ηλικία των πιθήκων και η προστασία τους από τη μάνα κρατά πολύ περισσότερο από αυτή των άλλων ζώων) μπορεί να έχουν οίστρο και να συνευρεθούν με άλλον αρσενικό της αγέλης, ο οποίος δεν δείχνει απολύτως καμία επιθετικότητα απέναντι στο μικρό. Το μικρό, αντιθέτως, μπορεί την ώρα που η μαμά χαμουρεύεται με τον άλλο αρσενικό, να ρίχνει φάπες στον νέο "εραστή", ο οποίος κάθεται και τις τρώει στωικά από το μικρό.

Η κοινωνική οργάνωση των αιλουροειδών, η έννοια της αγέλης δηλαδή, είναι πολύ διαφορετική απ' αυτή των πιθήκων, καθώς και η περίοδος παιδικής ηλικίας, ωρίμανσης και προστασίας των μικρών.

Οι συμβολισμοί και παρομοιώσεις ανθρώπων με ζώα θα πρέπει να συνειδητοποιούμε οτι δεν είναι παρά ... συμβολισμοί, όχι πραγματικότητα. Οι δε πραγματικές συγγένειες με ζώα και ανάλογα ένστικτα θα πρέπει να ερευνώνται διεξοδικά προτού γενικεύσουμε.
(Για παράδειγμα, τείνουμε να ταυτιζόμαστε περισσότερο με τους σκύλους και τις γάτες, για τον απλό λόγο οτι ζούμε πιο κοντά τους, η αλήθεια είναι όμως οτι και τα δύο είναι είδη αρπακτικά και σαρκοβόρα, πράγμα που δεν είναι αλήθεια για τον άνθρωπο, ο οποίος, αντίθετα με τους σκύλους και τις γάτες, μπορεί κάλλιστα να απολαμβάνει μια ωραιότατη σαλάτα καθώς και γλυκά φρούτα σε καθημερινή βάση.)


​

 

Ο παραλληλισμός που έκανα, με αφορμή την ιστορική αναδρομή της MPSlave, είχε ως σκοπό να καταδείξει ότι το ένστικτο (και όταν περιέχει το στοιχείο της διαστροφής) είναι μία φυσική κληρονομιά, ως εκ τούτου η θεώρησή του μόνο μέσα από το πρίσμα της ηθικής, δεν είναι η αρτιότερη.

Αν γεννήθηκαν απορίες αναφορικά με το αν ταυτίζω το ανθρώπινο είδος με τα ζώα καθώς και με το αν πρεσβεύω τη μη ποινικοποίηση των σεξουαλικών εγκλημάτων, θα είμαι στη διάθεση όλων για περαιτέρω διευκρινίσεις, ώστε να μην εξαχθούν λανθασμένα συμπεράσματα και να μην αποπροσανατολιστεί η συζήτηση από το αρχικό της θέμα.

 

κατανόησα πολύ καλά νομίζω τον απλό παραλληλισμό που προσπάθησες να κάνεις @Syrah σε σχέση με τα γεννετήσια ένστικτα (που ανέφερα). Καθόλου δεν θέλω να πιστέψω και δεν βγαίνει απο τα λεγόμενά σου ότι ταυτίζεις το ανθρώπινο είδος με τα ζώα ούτε ότι είσαι υπερ της αποποινικοποίησης των σεξουαλικών εγκλημάτων.

Αυτό που σκέπτομαι μόνο , είναι αν ο παραλληλισμός αυτός (με τη λέαινα πχ), είναι δόκιμος με την έννοια ότι συγκρίνει ανόμοια εντελώς πράγματα , σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες.
Επιπλέον το παραδειγμα της λέαινας (όπως ξανα είπα) είναι ένα απο πολλά που ακόμα και αν θεωρήσουμε δυνατή τη συγκριση των ειδών (ανθρώπων/ζωικού βασιλείου) δεν είναι κανόνας. Θέλω να πω : άλλα ζώα δεν το κάνουν αυτό. Λειτουργούν εντελώς διαφορετικά (γι' αυτό έφερα το παραδ. με το γάτο-μπαμπά ή τον πιθηκο που ανέφερε η @female και φαντάζομαι πολλά ακόμα ανάλογα με το είδος).

 

Θα συμφωνήσω.

 

Απάντηση: slaughtering απο γυναικες

Δεν ξέρω τι να πω...Αυτό το φετίχ πρώτη φορά το ακούω.Πάντως εγώ όσες φορές έχω σφάξει ένα ζώο, το έκανα για να το φάω μετά.Δεν υπήρχε κανένα είδος ηδονής.Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει.

 

Απάντηση: slaughtering απο γυναικες

δεν νομίζω να αναφέρεσαι σε ανθρώπους της επαρχίας γιατι και η γιαγιά μου στο χωριό έσφαζε ζώα αλλα δεν μπορώ να καταλάβω γιατι αυτό να γίνετε θαυμαστό και ηδονιστικό . μου φενετε τέλειος παράλογο . μαλον έχουμε απομακρινθει τοσο απο την φύση και έχουμε γίνει διαστροφικα πολιτισμένοι . το να σφάζει κάποιος ενα ζω ειναι κατι που κάποτε το έκαναν ολοι .

 

Απάντηση: slaughtering απο γυναικες

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ

 

Εγω προσωπικα αν πετυχω καμμια να σφαζει ζωο θα της χωσω το μαχαιρι στο μουνι και θα της κανω λαπαροτομη μεχρι στο στομα.
Το αυτο κι αν πετυχω αντρα μονο που πρωτα θα του δωσω να φαει τα αρχιδια του!
Και εξοργιζομαι με αυτες τις αηδιες και τα αρρωστημενα γουστα, οπου αθωα πλασματα πρεπει να σφαγουν προς τερψιν καποιων διανοητικα ανωμαλων και ηλιθιων!!!!!!