Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Sm rechter

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Resources and Tutorials' που ξεκίνησε από το μέλος DeSade, στις 16 Αυγούστου 2009.

  1. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Sm rechter

    Καταλαβαίνω τι λες. (Δεν με θεωρώ τόσο προοδευτική, όσο λογική εις το έπακρο.) Αυτό ακριβώς σκέφτηκα στην αρχή, αν υπάρχουν κάποια επαγγέλματα όπου θα υπήρχε το ασυμβίβαστο των προσωπικών σεξουαλικών προτιμήσεων με την εργασία κάποιου. Σκέφτηκα λοιπόν αν θα ήθελα κάποιον με ομοφυλοφιλικές ερωτικές προτιμήσεις ας πούμε για δάσκαλο δημοτικού όταν τα παιδιά μου ήταν μικρά (δεν αναφέρω την παιδεραστία, γιατί πρόκειται για ιδιάζουσα περίπτωση, η οποία λειτουργεί ανεξέλεγκτα, από όσο γνωρίζω). Θα προτιμούσα λοιπόν κι εγώ, συναισθηματικά ορμώμενη, κάποιον υπεράνω πάσης υποψίας για οτιδήποτε, κάποιον οικογενειάρχη με παιδιά ας πούμε. (Με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό όμως, δεν θα ήθελα να διδάξει τα παιδιά μου μία θεούσα του Κατηχητικού ή ένας παπάς. )

    Πιστεύω όμως πως αυτό είναι λάθος. Και πιστεύω πως αυτό γίνεται επειδή δεν έχουμε λάβει ακόμη την απαραίτητη εκπαίδευση (παιδεία) έτσι ώστε να αποσυνδέουμε το επάγγελμα του καθενός από αυτό που εμείς φανταζόμαστε ότι είναι, λόγω στερεοτύπων κυρίως. Δηλαδή, ένας ομοφυλόφιλος δεν είναι περισσότερο πιθανό να την πέσει στα παιδάκια του δημοτικού από έναν straight, όμως αυτό δεν το καταλαβαίνουν παρά ελάχιστοι. Ένας δικαστής που σχετίζεται με τραβεστί δεν είναι περισσότερο πιθανό να χρηματίζεται στο λειτούργημά του από έναν οικογενειάρχη πατέρα 8 παιδιών. Επίσης δεν είναι περισσότερο πιθανό να συσκοτίζεται η κρίση του λόγω του έρωτά του για το τραβεστί από ότι συσκοτίζεται η κρίση ενός δικαστή που διακατέχεται από ρατσιστικές προκαταλήψεις κλπ.

    Προτιμώ να δικάζουν δικαστές που ξέρουν να σκέφτονται και να κρίνουν όσο πιο αντικειμενικά γίνεται, παρά ανόητοι δικαστές που είναι "βράχοι ηθικής". Προτιμώ να κυβερνούν και να ηγούνται άνθρωποι που ξέρουν να κυβερνούν και να ηγούνται, ακόμη και αν γουστάρουν στον ελεύθερο χρόνο τους να στραπονιάζονται ντυμένοι μαζορέτες, παρά ανεγκέφαλοι που τηρούν μεν τα προσχήματα αλλά δεν ξέρουν να λειτουργήσουν ούτε ένα περίπτερο χωρίς να το οδηγήσουν στη χρεωκοπία.

    Ο λόγος που προσάπτουμε φανταστικά σενάρια σε όλους είναι ότι δεν έχουμε μάθει να σκεπτόμαστε με βάση τη λογική και τα δεδομένα. Εάν εξετάσουμε τα στατιστικά στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, θα δούμε ότι σοβαρά εγκλήματα τελούνται καθημερινά από τους υπεράνω κάθε υποψίας ανθρώπους και όχι από αυτούς για τους οποίους η κρίση μας, λαθεμένα τις περισσότερες φορές, οδηγείται σε υποθέσεις.

    Μέχρι τότε, θα συμφωνήσω tender, ότι ο καθένας παίρνει τα ρίσκα του. Γιατί σίγουρα η κοινωνία και ο περίγυρος θα τον κρίνει με βάση το υπάρχον μοντέλο σκέψης, όσο λανθασμένο και αν είναι αυτό.
     
  2. cassie

    cassie Regular Member

    Απάντηση: Re: Sm rechter

    @anchor

    Tι καλα που ειδατε την ταινια... μαζι!

    Φιλια, cassie
     
  3. MasterPerris

    MasterPerris Contributor In Loving Memory

    Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Sm rechter


    Πολλά ρεπ!!!

    Και ας κάνουμε ένα υποθετικό σενάριο.

    Είστε κυρίαρχος/η και μετά από ένα session με την/ον υποτακτική/ό σας που παίζει συναινετικά μαζί σας, πάει και σας καταγγέλει γιατί έτσι της/ου βάρεσε για κακοποίηση και έρχεται η ημέρα του δικαστηρίου.
    Ποιος δικαστής νομίζετε θα κάνει καλύτερα την δουλειά του και θα σας δικάσει δίκαια, ο δικαστής της ταινίας που καταδικάστηκε ή ο άλλος που τον καταδίκασε;

    Επιτέλους πρέπει να καταλάβουμε κάποτε, ότι δεν μας κάνει σωστούς και καλούς στην δουλειά μας ο τρόπος που πηδάμε ή πηδιόμαστε!
     
  4. anchor

    anchor Regular Member

  5. whipmarks

    whipmarks Regular Member

    Εν ετη 2011 μπορεις ευκολα να προσδιορισεις τι ειναι συνετικο και τι βιασμος ψυχης.Αρκει να το ψαξεις ,τα ψηφιακα σου και δικα μου αποτυπωματα υπαρχουν και ειναι προσβασιμα στην δικαιοσυνη.Νομιζω οτι δεν λαμβανεις υποψιν σου την ηθικη διασταση του θεματος.Οταν η κοινωνια αλλα και το επαγγελμα σου θεωρουν την μαστροπεια πραξη κατακριτεα το να πειραματιζεσε με αυτην ειναι τουλαχιστον αστοχο.αν οχι τιποτα χειροτερο.Αντι για βδσμ θα μπορουσε να ηταν ναρκωτικα εστω και χασις. Οταν ομως ο ΘΕΣΜΟΣ δεν κρατα χαρακτηρα πως μπορεις να δικασεις αλλα και με ποια λογικη των επομενο Μαστροπω??
     
  6. camera_obscura

    camera_obscura Regular Member

    Δεν έχω δει την ταινία, αλλά από το trailer μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα και θα την δω με την πρώτη ευκαιρία. Το γεγονός πάντως ότι βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά καθώς και η επαγγελματική ιδιότητα του «δράστη» -δικαστής!!- δίνουν πράγματι μια καλή αφορμή για να τεθεί το ερώτημα του «ασυμβίβαστου» μεταξύ επαγγέλματος και σεξουαλικού προσανατολισμού.

    Το μόνο επάγγελμα που γνωρίζω να κάνει ρητή αναφορά στην σεξουαλικότητα στον κώδικα δεοντολογίας του είναι αυτό του παπά: όσοι χειροτονούνται ενώ είναι άγαμοι, πρέπει να παραμείνουν άγαμοι. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι οι άγαμοι παπάδες ΟΦΕΙΛΟΥΝ να μην έχουν κανενός είδους ερωτικές ή σεξουαλικές σχέσεις. Υπήρξε ρητή δέσμευσή τους όταν εντάχθηκαν σε αυτό το επάγγελμα και οφείλουν να την τηρούν όσο ασχολούνται με αυτό.

    Οι άλλοι προβληματισμοί που διάβασα στο νήμα είναι της λογικής «θα αφήναμε τον λύκο να φυλάει το μαντρί;» Η λογική αυτή έχει το θεμελιώδες πρόβλημα ότι προϋποθέτει την ύπαρξη ενός… λύκου.

    Αν επεκτείνουμε τη συζήτηση, πολύ σύντομα θα φτάσουμε στην γνωστή προβληματική σχετικά με τις ηθικοκανονιστικές παραμέτρους της σεξουαλικότητας. Προσωπικά δεν κατανοώ γιατί ένας δικαστής που διεγείρει τη γυναίκα του χρησιμοποιώντας σαδομαδοχιστικές πρακτικές είτε επειδή έτσι του αρέσει είτε επειδή αυτό αρέσει σ’ εκείνην, δεν είναι σε θέση να δικάσει κάποιον που σκότωσε τη γυναίκα του στο ξύλο, ή κάποιον που βίασε και κακοποίησε μια γυναίκα, ακόμα και κάποιον που σκότωσε τον παρτενέρ του κατά λάθος πάνω σ’ ένα παιχνίδι ασφυξιοφιλίας.

    Το γράμμα του νόμου είναι ρητό – εκεί δε νομίζω να υπάρχουν ιδιαίτερα προβλήματα. Εκεί που φαίνεται να προβληματίζονται αρκετοί είναι για το πνεύμα του νόμου. Το πνεύμα για παράδειγμα των ορίων της συναίνεσης, ιδίως όταν φτάνουμε στο επίπεδο της ανήκεστης βλάβης ή και του φόνου. Ένα βήμα παραπέρα ανοίγει η κουβέντα για τον γιατρό που αποδέχεται την ευθανασία.

    Παρακαλώ, τις απόψεις σας…
     
  7. sw

    sw

    Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Sm rechter

    ...μην το λες!!!
    ...εχεις ακουσει ποτε,απο μια ομαδα συναδελφων σε κοινο γραφειο, πως μιλανε για καποιο συναδελφο η συναδελφισα αμα ειναι "καπως";

    "...ααα... τον αγαμητο!!! "
    ή "...ααα...την αγαμητη!!! "

    ...σοφια λαου! 


    Γι:mwink:ργος
     
  8. MasterPerris

    MasterPerris Contributor In Loving Memory

    Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Sm rechter

    Γιώργο, αν άκουγα όλες τις σοφίες... του λαού, σήμερα δεν θα είχα ζήσει ούτε το 1% από αυτά που γουστάρω και έχω ζήσει.

    Δυστυχώς αυτά είναι ένα από τα ταμπού μας εδώ, το τι θα πει ο άλλος για εμάς.
     
  9. sw

    sw

    Οταν δεις την ταινια πιστευω πως θα συμφωνησεις πως το (πραγματικο) σεναριο της, αναδεικνυει μια ακομα περιπτωση οπου ενα παραδικαστικο κυκλωμα χρησιμοποιει την "καθε ευκαιρια" (πραγματικη η κατασκευασμενη) ωστε να πετυχει τους σκοπους του. ("ο σκοπος αγιαζει τα μεσα" -εδω ο σκοπος ειναι υποχθονιος- και τα "μεσα" αγιαζονται απο τους υποχθονιους).

    Στην υποθεση (ειμαι της γνωμης) πως το ΒΔΣΜ οπως και να το εφαρμωσε το ζευγαρι αποτελει αυτη την "ευκαιρια" για τον "γλυκουλη" (   ) εκεινο εισαγγελεα που ηταν ματι ποδι και αυτι, για το πως θα εκδικηθει
    τον (περι ου ο λογος) δικαστη, ο οποιος ειχε δικασει παλαιοτερα μια υποθεση οπου η αποφαση του "απαξιωσε" (δικαιως) τον ..."μελισταλακτο"!

    Δεν "δικαστηκε" κανενα ΒΔΣΜ ή καμια πρακτικη του και φαινεται ξεκαθαρα πως οτι μα ο,τι και να βρισκανε "μεμπτο" εναντιον του Δικαστη αυτου θα το δρομολογουσαν/κατασκευαζαν ετσι ωστε να τον καταδικασουν!
    Κατι παραπλησιο με το φακελακι με την κοκα που φυτευουν στην τσεπη του "ταδε" προκειμενου να τον εκβιασουν ωστε να "λειτουργησει" σαν πιονι τους.
    Ολα τα δικαστηρια εχουν να αντιμετωπισουν τον υποκοσμο των παραδικαστικων κυκλωματων.
    Πολλες φορες οι λειτουργοι τους, καταφερνουν να ξετρυπωσουν την αληθεια, μερικες ομως, δυστυχως, οχι. (Επειδη τοτε μαλλον ανηκουν σ' αυτα).

    Στον επιλογο της υποθεσης αλλωστε φαινεται η δικαιωση του πραγματικου θεματος με το δικαστη και τη γυναικα του.
    Εκει το κουραγιο, το συναισθημα, η ειλικρινια, η δεσμευση, τα επιχειρηματα και η αγαπη του ζευγαριου, εδωσε στην κοινη γνωμη την ευκαιρια να καταδικασουν την καταδικη! (Ασχετα που ουτε το Διεθνες Δικαστηριο τον δικαιωσε!!! -κατι σαν μια παρεουλα που ειμαστε, ποτε δεν θα "μαλωσουμε")
    Το ΒΔΣΜ ουτε στην μια δικη ουτε στην "αλλη" -των μηντια- (ουσιαστικα) δεν αποτελεσε το αντικειμενο της δεσποζουσας κριτικης.

    Συντασσομαι με την "απορια" σου!

    Αυτη η *ερμηνεια* του γραμματος του νομου ειναι το καλο και το κακο της "δημοκρατιας"!!! (Μακαρι να μου δινοταν μια ευκαιρια να αφαιρεσω τα εισαγωγικα! (Ειλικρινα με τη γομα στο χερι ειμαι -απο τοτε περιμενω που σβηναμε μ' αυτην-).
    Σε υποθεσεις πιο... "ψιλικατζιδικες" ναι! Υπαρχει η πιθανοτητα να ερμηνευθει δικαια! (υποθεσουλες του λαου ειναι αυτες! Τα παντα δια τον λαον!)
    Οταν το πραγμα σοβαρευει ασφαλως και η δικαιοσυνη γινεται δικαιοτερη και γερνει προς τον δυνατο! (Μονο στις "δημοκρατιες" ομως να το θυμουμαστε!)( εδω τα συμβαντα αφορουν πολυ λιγοτερους αντε να φτανουν μεχρι τους γνωστους των γνωστων μας! εεεεε.... θελει προσοχηηη!)
    Οταν τελος το πραμα φτασει στον υπερθετικο του βαθμο και οι υποθεσεις στον αντιστοιχο, (κατα τον ...ανωτατο) ετσι και η δικαιοσυνη γινεται δικαιοτατη και δεν γινεται καν δικη μια και αφορα μονο τοσο λιγους που δεν θελει να τους μπερδευει στα ποδια των πολλων!


    Τωρα με την ευθανασια βαζεις πολυ δυσκολο ζητημα που στις μερες και τις δοξες του πολιτισμου μας δεν ξερω αν μπορει να χωρεσει.


    Γι ργος
     
    Last edited: 23 Φεβρουαρίου 2011
  10. sw

    sw

    Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Sm rechter

    ..κατι ξερει ...κατι ξερει! 
    ...ειναι σοφος γι αυτο! (...οοοχι ο αλλος ...οχι! αστον αυτον! ...ο σοφος ομως; )

    Γι:nod:ργος
     
  11. MasterPerris

    MasterPerris Contributor In Loving Memory

    Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Sm rechter

    Αν ήταν σοφός ο λαός, δεν θα τον κυβερνούσαν τώρα οι Παγκαλοσαπιοκοιλιές... 
     
  12. vautrin

    vautrin Contributor

    Ας υποθέσουμε λοιπόν πως σε ένα πιο «ανοιχτόμυαλο» και «προοδευτικό» δικαιϊκό σύστημα, ο δικαστής της ταινίας απαλλάσσονταν. Τι θα εμπόδιζε μετά τον κάθε μαστρωπό να επικαλείται μια ανάλογη σαδομαζοχιστική σχέση με την εκδιδόμενη για να την γλιτώσει;