Switch

η συγκεκριμένη απάντηση, κρίνεται μάλλον ανόητη.

 

Δεν θύμαμαι να ρώτησα.Δεν απαντώ σε ανόητα και αυτονόητα ερωτήματα.Το μόνο σίγουρο είναι ότι μου είναι παντελώς αδιάφορη η άποψη σας.

 

σε μένα, αντίθετα, μοιάζει πολύ ενδιαφέρουσα η σύγχυση και η αντιφατικότητα των διατυπώσεών σας.

 

Σας αφήνω το ελεύθερο λοιπόν να διαβάζετε και να ξαναδιαβάζετε τις τόσο ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις μου.Οποιαδήποτε συνέχεια σε μια ανούσια κουβέντα θα ήταν το λιγότερο προσβλητική για'μενα.Καλό απόγευμα.

 

δεν θυμάμαι να ρώτησα, και δεν χρειάζεται κανένας άδεια από κανέναν για να σχολιάζει και να κρίνει τοποθετήσεις, στάσεις, υπεκφυγές, συγχύσεις και λοιπές μορφές διατυπώσεων.

 

Έχετε δίκιο αλλά ένιωσα μεγαλόψυχη.Αποψή σας.Αδιάφορη,αλλά άποψη._

 

σε άλλη στιγμή ενδεχομένως να παρορμηθείτε αλλιώς, ή και αντίθετα. άκριτα ή απρόβλεπτα. ίσως αντιφατικά.
αποσπασμένες στιγμές...
 

 

Η αναμονή σας είναι απόλαυση για'μενα...Kiss

 

Δυο σελιδες υπεκφυγες. Τζηζους.

 

η αναμονή προϋποθέτει μνήμη και κρίση. η απόλαυσή της, ομοίως. ειλικρινώς εύχομαι έγκαιρη απόλαυση.  

 

Ε και;
Έσταξε ζάχαρη στο νερό;
Οι ορισμοί είναι γραμμένοι σε πέτρα;
Και αν ναι ποιος τους έγραψε;


Όχι ότι με νοιάζει, δεν είμαι switch, αλλά αυτό το ότι μπορούν όλοι οι υπόλοιποι να μιλούν εξ' ονόματος τους και να θεωρούν πως ξέρουν καλύτερα από τους ίδιους, με υπερβαίνει λιγουλάκι.

Και οι "παραδοσιακοί" ορισμοί μπορεί να επιδέχονται βελτιώσεων ή αλλαγών με την πάροδο των χρόνων, γιατί το αποκλείουμε αυτό;

Ας αφήσουμε τους switch να εκφραστούν μέσα από τις εμπειρίες τους.
Είναι D/s, δεν είναι D/s, ποιος το ξέρει τελικά αν όχι οι ίδιοι;
Κι αν είναι κι αν δεν είναι, τι στον πούτσο κόφτει τελικά τους υπόλοιπους;
Φοβάστε μην σας πάρουν το "ιερό" D/s και σας το μαγαρίσουν;  

 

Ανοιξε εδω στη γειτονισ μου παιδικος σταθμος ¨ ο παραμυθενιος πυργος του Μαρκισιου ντε Σαντ¨

Ο μαρκησιος ενας χοντρος καλοκαγαθος γερακος με μακρια ασπρη γενειαδα και παραξενα κοκκινα ρουχα διαβαζει πσραμυθακια στα παιδακια. Οταν λεει το ¨η Αφροδιτη με τη γουνα¨ του Λεοπολδου φον Μαζωχ, του γνωστου εφευρετη του κλαμπ σαντουιτς, τα παιζακια τρεχουν πανω κατω απ τη χαρα τους. Αν δεν ανακαλυπτε ο Μομπυ Ντικ την Αμερικη.... δεν θα ειχαμε ουτε Μινι Μαους, που ως γνωστο ηταν η ερωμενη του μαρκησιου και αργοτερα εκαναν πολλλα πολλλα παιδακια, που επαιζαν πιανο και βιολι στα πανηγυρια της Παναγιας των Παρισιων. Αγαπημενο κομματι η Καρμινα Μπουρανα, του Καρλ Μαρξ. Στιχοι Σιγκμουντ Φρουντ. Σολο κιθαρα ΦριντριΧ Ενγκελς. Τραγουδαει η ανεπαναληπτη Ροζα Λουξενμπουργκ τον Γαλαζιο Δουναβη.

Φημιουργικες εναλλακτικες πραγματικοτητες, με σαλατα Ημιμαθειας και ομπρελινο της Μανταμ Τισσω.