Syrah's corner

ένας ενοχλητικός και παράφωνος !

 

Σε τι αναφέρεσαι blindfold;

 

καθαρά εγωιστικά στον εαυτό μου ,απλά έγραψα σε ένα νήμα προσωπικό ,δεν φταίω εγώ κρατιόμουν καιρό δεν άντεξα να ελέγξω τον εαυτό μου και να μην το κάνω ,και πως θα το έκανα ; παραδεχόμενος την αδυναμία μου !

 

Ο μαθητευόμενος της οδύνης - Νίκος Εγγονόπουλος

Ξεκίνησε αυγή (χαράματα) να κλέψει τ' άστρα
ξεκίνησε νύχτα και σκότωσε όλα τα όνειρα
αυτό το άγαλμα
και μπλέκονταν ως βάδιζε τα γυμνά πόδια του στους βάτους
και μάτωναν στ' αγκάθια
και τα ευγενικά ευλογημένα χέρια του
ίδια πουλιά της Άνοιξης χαϊδεύαν
τα γεράνια π' ονομάτιζε μια νύχτα αγάπης
και του παρθενικού ονειροκρίτη της τις βαθειές πόρπες
και των βυζιών της τις κραυγές τις κόκκινες
και τους κρυφούς θυσάνους.

 

Promise of the Witch-King - R. A. Salvatore

 
​

- Τι βλέπεις όταν κοιτάς εκεί έξω; ρώτησε ο Jarlaxle. Ξοφλημένο δυναμικό; Χέρσα γη που θα μπορούσε ν' ανθίζει; Θάνατο εκεί που θα μπορούσε να υπάρχει ζωή;

- Την πραγματικότητα. απάντησε ψυχρά ο Artemis Enteri.

 

Ausencia - Pablo Neruda

Apenas te he dejado, vas en mi
cristalina o temblorosa,
o inquieta, herida por mi mismo
o colmada de amor, como cuando tus ojos
se cierran sobre el don de la vida
que sin cesar te entrego.

Amor mio,
nos hemos encontrado sedientos
y nos hemos bebido toda el agua y la sangre,
nos encontramos con hambre
y nos mordimos como el fuego muerde,
dejandonos heridos.

Pero esperame
guardame tu dulzura.
Yo te dare tambien una rosa.

 

John Banville - Shroud

Θυμόμουν επίσης το ανεξήγητα ηδονικό ρίγος απέχθειας που με διαπερνούσε κάθε φορά που εκείνη με βοηθούσε να φορέσω κάποιο καινούριο ρούχο, ένα μπλουζάκι ή μία βερμούδα ή ένα τριζάτο γαλανόλευκο ναυτικό κουστουμάκι με τη χαρτονένια ετικέτα της τιμής να κρέμεται ακόμη από το μανικετόκουμπο. Ποια ήταν η αιτία εκείνης της κρυφής αποστροφής; Προέρχονταν μήπως από την κατάχρηση της εγγύτητας της μητέρας, πίσω από την πούδρα της οποίας, -που είχε το άρωμα χρυσανθέμων- μπορούσα να διακρίνω άλλες πιο ιδιαίτερες, πιο συναρπαστκές μυρωδιές;

Ελληνικός Τίτλος: "Το σάβανο", Μετάφραση: Tonia Kovalenko

 

John Banville - Shroud

Ω ναι, ήμουν φυσιογνωμία. Ο διανοούμενος ως ζόρικος μάγκας, αυτό ήταν το στυλ μου εκείνη την εποχή. Το μόνο που μου έλειπε ήταν μία σύντροφος, μια χυμώδης φιλενάδα με τσαγανό, γερό ποτήρι και το ίδιο σκληρή όσο ήμουν υποτίθεται εγώ. Το περιβάλλον μου λοιπόν παραξενεύτηκε –οι κοπέλες ιδιαίτερα- όταν διάλεξα για γκόμενά μου, για κορίτσι μου, τη γλυκιά, αμίλητη και διόλου εκδηλωτική Μαγδαληνή.
Ακόμα και τότε, στα είκοσι πέντε της, τη χαρακτήριζε αυτή η στιβαρότητα, είχε στην όψη της κάτι γρανιτώδες και μονότονα γκρίζο, που ήταν ανεξήγητα ελκυστικό, για μένα τουλάχιστον. Σύντομα διαπίστωσα, όταν άρχισα να την προσέχω, ότι απεύφευγε το προσκήνιο όχι από ντροπή ή φόβο –παρόλο που και ντροπαλή ήταν και φοβισμένη- αλλά ούτως ώστε να μπορεί να ακούει και να παρατηρεί τα τεκταινόμενα από το καταφύγιο της ανωνυμίας της. Ήταν υποτακτική μέχρις εκεί που δεν έπαιρνε, κάνοντας θελήματα για τους άνδρες και για τις πιο κυριαρχικές από τις κοπέλες, τους έφερνε βιβλία, τσιγάρα, σάντουιτς, χάρτινα ποτήρια με καφέ. Σαν να τη βλέπω μπροστά μου, με τα σανδάλια της και το άχρωμο μάλλινο φόρεμα, τα μαλλιά της πλεγμένα σε δύο χοντρές κοτσίδες, να κατεβαίνει τα σκαλιά του υπογείου μ’ εκείνο τον παράξενο, ελεφάντινο τρόπο που είχε, γυρνώντας στο πλάι και ακουμπόντας το κάθε φαρδύ πέλμα σε κάθε σκαλί, προτού φέρει και το δεύτερο πέλμα να το συναντήσει, το σαγόνι της βουλιαγμένο στον λευκό λαιμό της, τα μάτια της καρφωμένα σε ό,τι τύχαινε να κρατάει.


Ελληνικός Τίτλος: "Το σάβανο", Μετάφραση: Tonia Kovalenko

 

John Banville - Shroud

Η ζωή μου μαζί της ήταν ένας ιδιάζων μοναχικός βίος. Ήταν σαν να συμβίωνα ερωτικά μ’ ένα πλάσμα που ανήκε σε διαφορετικό είδος: η Μάγδα ήταν για μένα εξίσου απόμακρη κι απρόσιτη όσο κάποιο μεγάλο κι άκακο φυτοφάγο ζώο. Ώρες ώρες πίστευα ότι δεν υπήρχε τίποτε από πίσω, ότι ήταν όσο κενή έδειχνε, άλλες φορές πάλι βεβαιωνόμουν ότι αυτή η όψη της ασάλευτης ηρεμίας που επεδείκνυε, ήταν μια μάσκα την οποία είχε κατασκευάσει για τον εαυτό της και πίσω από την οποία θα πρέπει να ήταν κι εκείνη προσηλωμένη σε μανιώδεις στρατηγικές υπολογισμού κι ελέγχου – ότι δηλαδή, όπως ακριβώς και εγώ, πρόβαρε έναν ρόλο τον οποίο δεν πίστευε ότι θα κατόρθωνε ποτέ να παίξει απολύτως πειστικά.


Ελληνικός Τίτλος: "Το σάβανο", Μετάφραση: Tonia Kovalenko

 

John Banville - Shroud

Το μυστήριο που σθεναρά με κάλυπτε, όπως το έθεσε κάπως αδέξια ένας κριτικός, σαγήνευε τη μικρή αλλά ισχυρή κάστα των πολυμαθών, οι οποίοι διάβαζαν κι ενέκριναν τα πρώτα έργα μου. Αν και μπορεί να αμφισβητούσαν τη διάνοιά μου και να έβλεπαν με καχυποψία ακόμα και την υποτροφία μου, όλοι επαινούσαν ομόφωνα τον τρόπο με τον οποίο χειριζόμουν τη γλώσσα, τον τόνο και την ένταση της προσωπικής μου φωνής: ως και οι επικριτές μου, και ήταν μπόλικοι κι αυτοί, δεν μπορούσαν παρά να οπισθοχωρούν και να κοιτάζουν με απόγνωση, καθώς τα καλύτερά τους βέλη μόλις που έξυναν το γλάσο της πρόζας μου.


Ελληνικός Τίτλος: "Το σάβανο", Μετάφραση: Tonia Kovalenko

 

Αν το σύμπαν δεν περιστρεφόταν μ'έναν πολύ απλό μηχανισμό, θα διαλυόταν. Όλη αυτή η κίνηση που μας φαίνεται σαν ένα πολύπλοκο ρολόι μοιάζει μάλλον μ'ένα ξυπνητήρι. Έτσι η ανάγκη της τεκνοποίησης έχει μοιραστεί στα τυφλά περισσότερο. Ένα λάθος δε θα στοιχίσει ακριβά στη φύση, που έχει με το μέρος της το μέγεθος των πιθανοτήτων. Ένα λάθος που διορθώνεται, ένα κουσούρι, δεν είναι παρά μια πολυτέλεια της φύσης.

Ζαν Κοκτό, "Το όπιο", εκδ. Αιγόκερως

 

Ωδή Τετάρτη. Eις Σάμον - Ανδρέας Κάλβος

Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας, ας έχωσι· θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία.

Αυτή (και ο μύθος κρύπτει νουν αληθείας) επτέρωσε
τον Ίκαρον· και αν έπεσεν ο πτερωθείς κ' επνίγη θαλασσωμένος·

Αφ' υψηλά όμως έπεσε, και απέθανεν ελεύθερος. ―
Αν γένης σφάγιον άτιμον ενός τυράννου, νόμιζε φρικτόν τον τάφον.

Mούσα το Iκάριον πέλαγος έχεις γνωστόν. Nα η Πάτμος,
να αι Kορασσίαι, κ' η Kάλυμνα που τρέφει τας μελίσσας με' αθέριστα άνθη.

Nα της αλόης η νήσος, και η Kως ευτυχεστάτη,
η τις του κόσμου εχάρισε τον Απελλήν και αθάνατον τον Iπποκράτην.

Iδού και ο μέγας τρόμος της Ασίας γης, η Σάμος·
πλέξε δι' αυτήν τον στέφανον υμνητικόν και αιώνιον λυρική κόρη.

Αυτού, ενθυμάσαι, εγέμιζες του τέιου Ανακρέοντος
χαρμόσυνον κρατήρα, κ' έστρωνες δια τον γέροντα δροσόεντα ρόδα.

Αυτού, του Oμήρου εδίδασκες τα δάκτυλα 'να τρέχουσι
με' την ωδήν συμφώνως, όταν τα έργα ιστόρει θεών και ηρώων.

Αυτού, τα χρυσά έπη εμψύχωνες εκείνου,
δι' ου τα νέφη εσχίσθησαν και των άστρων εφάνηκεν η αρμονία.

Ω κατοικία Zεφύρων, όταν αλλού του ηλίου
καίουν τα βουνά η ακτίνες, ή τον χειμώνα η νύκτα κόπτη τας βρύσεις·

Eσύ ανθηρόν το στήθος σου, φαιδρόν τον ουρανόν
έχεις, και από τα δένδρα σου πολλή πάντοτε κρέμεται καρποφορία.

Kαθώς προτού νυκτώση, μέσα εις τον κυανόχροον
αιθέρα, μόνος φαίνεται λάμπων γλυκύς ο αστέρας της Αφροδίτης.

Kαθώς μυρτιά υπερήφανος απ' άνθη φορτωμένη
και από δροσιάν αστράπτει, όταν η αυγή χρυσόζωνος την χαιρετάη·

Oύτω το κύμα Iκάριον κτυπούσα η βάρκα, βλέπει
σε εις τα νησία ανάμεσα λαμπράν και υψηλοτάτην, και αγαλλιάζει.

Tι εγίνηκαν η ημέραι, ότε εις τας κορυφάς
του Kερκετέως δενδρόεντος εχόρευον η τέχναι στεφανωμέναι.

Έρχονται, ω μακαρία νήσος, έρχονται πάλιν·
το προμηνύουσι τ' άντρα σου φλογώδη, εξ ων μυρίαι μάχαιραι εκβαίνουν.

Ως η σφήκες μαζόνονται επί τα ολίγα λείψανα
σπαραγμένης ελάφου, ή ταύρου οπού εκατάντησε δείπνον λεαίνης,

Αλλ' αν βροντήση εξαίφνης, πετάουν ευθύς και αφίνουσι
την ποθητήν τροφήν, υπό τα δένδρα φεύγουσαι και υπό τους βράχους·

Oύτως, εις τα παράλια ασιατικά, τα πλήθη
αγαρηνά αναρίθμητα βλέπω 'να επισωρεύονται, όμως ματαίως.

Σάλπιγγα μεγαλόφθογγος "οι Σάμιοι", κράζει, "οι Σάμιοι
και ιδού τα πόδια τρέμουσι μυρίων ανδρών και αλόγων θορυβουμένων.

"Oι Σάμιοι·" ― και εσκορπίσθησαν των απίστων αι φάλαγγες. ―
Α, τι, ω δειλοί, δεν μένετε 'να ιδήτε, αν το σπαθί μας κοπτερόν ήναι;

Έρχονται, πάλιν έρχονται χαράς ημέραι, ω Σάμος·
το προμηνύουν οι θρίαμβοι πολλοί και θαυμαστοί, που σε δοξάζουν.

Nήσος λαμπρά ευδαιμόνει· ότε η δουλεία σε αμαύρονε,
σ' είδον· άμποτε νάλθω 'να φιλήσω το ελεύθερον ιερόν σου χώμα.

Eάν φιλοτιμούμεθα 'να την 'ξαναποκτήσωμεν
μ' ίδρωτα και με' αίμα, καλόν είναι το καύχημα της αρχαίας δόξης.