Tage nach Sodom

Ο τέλειος συγχρονισμός..

 

Thank you for the quidance @Arioch  

Ω! Από τη χρυσή πένα του χωριού, ψήλωσα λιγουλάκι  
Ευχαριστώ πολύ πολύ  

 

Οι κραυγές της ήτανε πότε πότε δυνατές αλλά κυρίως αδύναμες.
Η έκφρασή της αντικατοπτριζότανε στα παράθυρα, περιγράφεται με μία λέξη, σαστιμάρα.

Ο ήχος του μαστίγιου που προσγειώνεται πάνω στη γυμνή πλάτη της, με ερέθιζε.

- Πάρε μία ανάσα φοίνικά μου.

Ίσα που την ακούω.
Κλαίει χαμηλόφωνα και κάτι μουρμουρίζει.
Με έχει καυλώσει τόσο πολύ!

Την πλησιάζω και της προσφέρω δροσερό νερό.

- Το ξέρω πως το λαχταράς αλλά όχι δεν θα πιεις άλλο. Δεν θέλουμε να κάνεις εμετό.
Της προτείνω ανοιχτή την παλάμη μου.
- Φτύσε στο χέρι μου, έλα φτύσε.
Φτύνει διστακτικά.

Μπροστά της βρίσκεται ένα κυπαρισσί ανάκλινδρο. Στήνομαι στα 4, βγάζω τη σφήνα από τον κώλο μου και κάνω fisting στον εαυτό μου ενώ παράλληλα χαϊδεύομαι, ώσπου χύνω δυνατά. Μαζεύω χύσια και της τα απλώνω στο όμορφο προσωπάκι της. Την πιάνω από τα μάγουλα με το ένα χέρι λέγοντάς της.

- Πες ευχαριστώ αγαπημένη μου.
Θυμωμένα
- Όχι!
Γουρλώνω τα μάτια μου.
- Τώρα θα τελειώναμε..

Απομακρύνομαι με αργές, νωχελικές κινήσεις, σκύβω ελαφρώς κουρασμένα και συνεχίζω το ζωγράφισμα.

 

Να... αυτά διαβάζω η κωλολάτρισσα και άντε ύστερις να χωθώ στις βάσεις δεδομένων της δουλειάς...

 

Το μέτωπό της έχει πλημμυρίσει από μικρές σταγόνες ιδρώτα.
Είναι αναγκασμενη να κρατάει όρθιο το κεφάλι της, γνωρίζω πως απεχθάνεται να της τραβάνε τα μαλλιά.
Καθ'ολη τη διάρκεια του μαστιγώματος, όπου μεταξύ μας δεν ήτανε πάνω από 30 μέτρια χτυπήματα, ορκίζομαι πως άκουσα τις ρίζες των μαλλιών της να ξεριζώνονται.

Η πλάτη της!
Ω μα τα χίλια σύμπαντα είναι ένα υπέροχο έργο τέχνης!
Κόκκινη, ερεθισμένη και κατά τόπους πρησμένη.

Την πλησιάζω.

Χαζεύω το απίθανα σαγηνευτικό πρόσωπό της.

- Άνοιξε τα μάτια σου κοριτσάκι μου.
Της ψιθύρισα.

Προσπαθεί αλλά τα μάτια της δεν μπορούν να εστιάσουν ούτε να κοιτάξουν ευθεία.

Λύνω τις ρώγες της καμιά αντίδραση.
Τις ακουμπάω απαλά με τις άκρες των 2 δαχτυλών μου.
Τιναζεται σαν να τη διαπέρασε ρεύμα.

- Απόψε ήτανε η πρώτη κι η τελευταία φορά που μαστιγώνεσαι άπλητη κορίτσι μου.
Κάθε φορά πριν το καθημερινό σου μαστίγωμα, θα σε πλένει η Χίλντα και θα περνάει το κορμί σου με έλαιο αμυγδάλου.
Θα φροντίζεις να λιπαίνεις καλά την κωλοτρυπίδα σου εκτός και αν σου έχω παραγγείλει το αντίθετο.

Της χαμογελάω και της δίνω στοργικά ένα φιλί στο μέτωπο.

- Ήσουν υπέροχη.. Σε ευχαριστώ αγαπημένη μου.. Μούσα μου.. Έλλη μου..

Την έλυσα.
Την τύλιξα με ένα μεταξένιο, μπορντό
σεντόνι και την μετέφερα στην μαρμάρινη μπανιέρα στο προσωπικό της μπάνιο.

Ήτανε γεμάτη με χλιαρό, μυρωμένο νερό.
Καθ'όλη τη διάρκεια του πλυσίματός της ήτανε απαθής.
Το εξέλαβα από την έντονη προσπάθεια που κατέβαλλε ο φοίνικάς μου για να φτάσει να αναγεννηθεί.

Της απάγγελνα <<Το φιλί στον πάγο >>

Ξυπνάω την παγωμένη νεράιδα με καυτό φιλί.
Δεν είμαι όμως πρίγκιπας.
Είμαι το κόκκινο βιολί που επιμένει μέσα στον αδιάφορο αέρα.

Ήτανε ένα από τα ποιήματα που της είχα απαγγείλει ξανά, μεταξύ 5ου και 6ου ποτηριού κρασί σε ένα από τα ταξίδια μας στη Φλωρεντία.
Είχε ανατριχιάσει η ψυχή μου τότε.

Αναστέναξε βαθιά η Έλλη μου μέσα στην μπανιέρα και με επανέφερε στο τώρα.

- Κοριτσάκι μου, ομορφάδα μου.
Της είπα ενώ της χάιδεψα το κεφάλι.

Περιποιήθηκα, την πλάτη της και βούρτσισα 1000 φορές τα υπέροχα μαλλιά της.
Την εντυσα με τις μπλε φλις πιζαμες της και την ξάπλωσα στο διπλό κρεββάτι με τον μωβ ουρανό.

Απαλά ανασήκωσα τα εξαίσια χέρια της και τους πέρασα τις δερμάτινες με επένδυση χειροπέδες που ήτανε τοποθετημένες στο κεφαλάρι του κρεβατιού της.

Όνειρα γλυκά να έχεις μούσα των μουσών μου.

 

Συγκλονιστικό....

 

UP

 

Την παρατηρούσα καθώς το γυμνό κορμί μου απολάμβανε την αίσθηση της κυπαρίσσι πολυθρόνας.
Η πλάτη μου τριβόταν στο βελούδο, οι μηροί μου επίσης το ίδιο κι έκανα τον ελιγμό του φιδιού.
Η αίσθηση είναι μίας τρυφερής και τόσο απαλής αγκαλιάς.

Αχ Έλλη μου..

Η πλάτη της είχε τη σκιά από όσα διαδραματίστηκαν προ ημερών.
Οι πατούσες της ήτανε ελαφρώς πρησμένες, το bastinado της Χέλγκα είναι σκληροπυρηνικό.
Να θυμηθώ να της πω, σε κάθε δεύτερο γύρο, να βρέχει τις πατούσες του κοριτσιού μου.

Όσα τα σκέφτομαι αυτά, ερεθίζομαι..

Η Έλλη είναι γονατιστή με ίσια την πλάτη μπροστά από το τραπεζάκι του σαλονιού. Δεν φοράει τίποτα, μόνο το κολάρο με τις αλυσίδες που καταλήγουν με δέστρες γύρω από τους λεπτεπίλεπτους καρπούς της.
Τα δάχτυλά της είναι δεμένα με σκοινί. Του αριστερού χεριού ο αντίχειρας με το μικρό δαχτυλάκι κι ο μέσος με τον παράμεσο μαζί. Του δεξιού χεριού ο αντίχειρας είναι κολλημένος στο δείκτη και τα υπόλοιπα τρία δάχτυλα δεμένα μαζί σφιχτά. Και τα δύο σκοινιά καταλήγουν σε βελόνες που είναι περασμένες οριζόντια στα μέσα μουνόχειλα της.
Δεν μπορεί παρά να μένει σε αυτή τη στάση κι οι κινήσεις της να πρέπει να είναι ήρεμες και συγκεκριμένες.
Προσπαθεί εδώ και ώρα να κεντήσει πάνω σε ένα μαξιλάρι το μουνί της.
Δεν τα καταφέρνει.

Ερεθίζομαι..

Τρίβομαι πάνω στην πολυθρόνα η υφή της με ξετρελαίνει.
Την ακούω που ξεφωνίζει από τα νεύρα της και τώρα χτύπησε με δύναμη το μαξιλάρι και τραβήχταν όλα, πρησμένα δάχτυλα έσφιξαν, μουνόχειλαν τέντωσαν κι ελαφρώς σκίστηκαν.
Τραβάω μία καλή και χύνω δυνατά, με μία δύο άναρθρες κραυγές και με τόσο έντονους σπασμούς.
Δεν με έχει καταλάβει πως βρίσκομαι λίγα βήματα πιο πίσω της, κοκαλώνει ούτε καν αναπνέει.
Γλείφω τα χύσια μου και της λέω.

- Θέλεις να σου δώσω λίγα;
Καμία απάντηση..
- Έλλη σου μιλάω!
Καμία απάντηση..
- Έλλη μου;
Καμία ανταπόκριση.
- Βλέπω πως ακόμα δεν έχεις εκτιμήσει σωστά τον κανόνα των τριών φόρων. Πολύ με στενοχωρείς κοριτσάκι μου.
Με στητή την πλάτη της ούτε καν αναπνέει.
- Χεελγκα!
Με το αγέρωχο βήμα της μπαίνει στο σαλόνι.
- Παρακαλώ πείτε μου Κυρι*
- Φέρε τη χοντρή βελόνα και τον σπάγκο.
- Μάλιστα Κυρι*

 

Αμ δεν είναι μόνο η Έλλη που κεντάει...

 

Ω να σου γ@μήσω..τι είναι αυτά που κάνεις ε;  

 

Είναι ξαπλωμένη ανάσκελα πάνω στο ξύλινο τραπεζάκι του σαλονιού, το κεφάλι της κρέμεται έξω από αυτό.
Γύρω από τον λαιμό της υπάρχει το κολάρο, όπου οι άκρες των αλυσίδων του έχουν ως κατάληξη πιάστρες κι είναι περασμένες στις ρώγες της.
Είναι τόσο τεντωμένο το κεφάλι ώστε η αίσθηση του τραβήγματος των ρωγών να είναι του ξεριζώματος.

Ούρλιαζε από τα νεύρα της και χοντρά σμαραγδένια δάκρυα έτρεχαν από τα λαμπερά μάτια της.
Στέκομαι ακριβώς πάνω από το κεφάλι της και της χαμογελάω.
Τα χέρια της είναι ανοιχτά δεξιά κι αριστερά το ίδιο και τα πόδια της, δεμένα με βαριές αλυσίδες.

Έχει λαχανιάσει από την προσπάθεια το στήθος της ανεβοκατεβαίνει.

- Έχεις κάτι άλλο να μου πεις γλυκό μου ατίθασο πλάσμα;
Σφίγγει τα χείλη της..
- Πες τα τώρα.. Που μπορείς..
Τίποτα.. Καμία απάντηση.
- Όπως αγαπάς Έλλη μου.

Διατρέχω το κορμί της με τις άκρες των δαχτύλων μου.
Τι ομορφιά θωρούν τα μάτια μου!
Τα δάχτυλά μου φτάνουν στο μουνί της.

Σφίγγει τα πόδια της..

Ήτανε προβλεπόμενο..

Το καλώδιο έπεσε με δύναμη στην πάνω πλευρά του αριστερού μπουτιου της.
1
2
3
4 χτυπήματα εξακολουθεί να τα σφίγγει
Χαμογελάω
5
6
7
8
9
10
11
Δυνατή κραυγή
12
13
14
Κλάματα

Εξακολουθεί να τα σφίγγει.

- Έχεις πλάκα..
Γελάω δυνατά.

15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
Τα άνοιξε
Έχει ιδρώσει
Τρέμει
Είναι λαχανιασμένη

Της χαϊδεύω το κεφάλι, το πρόσωπό της είναι κατακόκκινο της έχει κατέβει το αίμα.
- Μην ανταγωνίζεσαι Σαδιστή /ρια κοριτσάκι.
Χαμογελώ λοξά.. Μέγας Δάσκαλος ο Arnold. Δικά Του τα λόγια αυτά.
- Έλλη. Τώρα. Άνοιξε. Τα πόδια σου.

Τα ανοίγει.

Εννοείται πως τα ανοίγει.

Το χέρι μου παίζει την κλειτορίδα της ενώ με το άλλο της βάζω 3 δάχτυλα με την μία, πονάει, καυλώνω, ανεβαίνω πάνω στο τραπέζι κι εγώ.
Της ανοίγω ακόμα περισσότερο τα πόδια. Θαυμάζω το θέαμα. Είναι κόκκινο το μουνί της κι ελαφρώς τραυματισμένο από τις βελόνες.
Σκύβω κι αρχίζω να της γλείφω το μυρωδάτο μουνάκι της.
Πάνω κάτω η γλώσσα μου κι αναστενάααζω και ξανά και ξανά μμμ παίρνω βαθιές αναπνοές χώνοντας την μύτη μου στη τρύπα της. Έχω πιάσει την κλειτορίδα της ανάμεσα στα χείλη μου και τη ρουφάω ρυθμικά και βογγάω και βογγάει και βογγάμε παρέα.
Χαϊδεύομαι και γλείφω, δεν είναι ώρα για οργασμούς έχουμε δουλειά εδώ!
Κάθομαι ανακούρκουδα πάνω στο τραπέζι.

- Θέλω να σε ακούσω να φωνάζεις.

Φτύνω το μουνί της, βάζω 4 δάχτυλα και με τον αντίχειρα της παίζω την κλειτορίδα. Έχει χάσει την μπάλα τρέμει ολόκληρη.
Επιχειρώ να της βάλω και το 5ο δάχτυλο, βάζω σάλια, ξανά σπρώχνω έχει κοκαλώσει άκαμπτα το κορμί της. Σπρώχνω το χέρι μου, κάνει ένα κλακ το μουνί της και γλιστράει το χέρι μου μέχρι τον καρπό. Με το άλλο χέρι λύνω τις ρώγες κι ελευθερώνει πλήρως το κεφάλι της προς τα πίσω. Τα μάτια της έχουν γυρίσει, φαίνεται το ασπράδι τους.
Κουνάω το χέρι μου ρυθμικά και πιέζω με το άλλο χαμηλά την κοιλιά της. Το τραβάω απότομα έξω και σαν μωρό που παίρνει την πρώτη του αναπνοή αρχίζει να φωνάζει και να κλαίει. Σκύβω, ανοίγω το στόμα μου και καταπίνω αχόρταγα το sqyirt του φοίνικά μου. Κρατάω μία ποσότητα στο στόμα μου και της την φτύνω στο στόμα και την καταπίνει λαίμαργα.

Την τραβάω και φέρνω το κεφάλι της πάνω στο τραπέζι.

- Βρες την αναπνοή σου θα έρθει η Χέλγκα σε λίγο να σε πλύνει.

 

Πολλαπλά συμβολικό.