The power of submission

α, μπράβο. κατά κει πάει για τα φιόρδ λιανοκλαδίου. καλά το πας.

 

- Δε μ' λες ρε..? Είσαι κανονικός..?
- Όχι...
- Δεν είν' κανονικός ο καψερός... Θα το ξανακάνεις..?
- Δεν θα το ξανακάνω...
- Δεν θα το ξανακάνει. Να, τ' λέει και μόνος τ'...
...κλπ, κλπ...

 

Σε κάθε είδους σχέση, υπάρχουν επιθυμίες και ζητούμενα εκατέρωθεν, τα οποια δεν εκφράζονται σε κάποιου είδους λίστα, ούτε θεωρούνται δώρα προς ανταλλαγή τα όποια έχει να προσφέρει ο καθένας σε μια σχέση.

Η μηχανιστική καταγραφή μειώνει την διάθεση για αλληλεπίδραση και φυσική επικοινωνία, μέσα από μια ανασφαλή ανάγκη για οριοθέτηση, αποδοχή, επιτυχία. Είναι πολύ πιο όμορφο και ενδιαφέρον το "ταξίδι" μιας γνωριμίας, χωρίς συνέχεια στραμμένο το βλέμμα στου GPS τον χάρτη. Όπως το έλεγε κι ο ποιητής, σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά η διαδρομή. κι όσο μπορεί να φτάσει..

 

black or blank?

(ο σπαστικός της γειτονιάς σας...)

 

The power of submission....τη βίωσα μόνο σαν δώρο από Εκείνον και σαν ενέργεια δική Του προς εμένα. Σαν τροφή που με τάιζε Εκείνος και μου έκανε καλό,που φαινόταν και είχε αντίκτυπο στη ζωή μου συνολικά.
Δεν ήρθε ποτέ από μέσα μου χωρίς την παρουσία Του,φυσική ή μη.Ούτε σαν ένα εργαλείο μου που το εμφανίζω και το χρησιμοποιώ ανάλογα τη περίσταση.
Συνδεόταν με τη ροή από Εκείνον προς εμένα. Φωτίτσα που δυνάμωνε και ζωντάνευε μέσα από την αλληλεπίδραση όπως την όριζε και την επιθυμούσε.
Σε solo καταστάσεις ή ως φύση απλά μένει και υπάρχει η φωτίτσα και η αίσθηση της παρουσίας της και των χαρακτηριστικών που δίνει στη βάση μας.
Νομίζω  

 

Ποσώς με ενδιαφέρει.
Ο στόχος μου στέφθηκε με 100% επιτυχία!
Κάποιοι που το παίζουν έξυπνοι..να θυμούνται:
Τα έξυπνα πουλιά από την μύτη πιάνονται!!!
Με τις υγείες Σας.