The power of submission

Υπάρχουν αρκετές, που μιλούν και γράφουν για Τον Κύριο (τους), που είναι ένα ιδανικό, ιδεατό πρόσωπο, που κατοικεί στην φαντασία τους και πουθενά αλλού.

Γι αυτό και δεν είναι ούτε υποτακτικές ούτε σκλάβες.

Fake it till you make it.  

 

Εξάλλου στο τέλος του κειμένου γράφει..
ότι μπορώ και βλέπω την υπερηφάνεια, την αγάπη και την αφοσίωση στα μάτια του Δασκάλου μου είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να φανταστεί κανείς.

 

Λύκε ο Κ είναι άνθρωπος.
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός .

 

Δεν αντιλέγω.
Αναφέρθηκα σε κάποιες περιπτώσεις, όπου ο Κ δεν ήταν καν άνθρωπος. Ήταν φανταστικό πρόσωπο.

 

Δεν υπάρχουν φανταστικά και ιδεατά πρόσωπα.
Μόνο πραγματικά.
Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι κάθε Κ σε εκπαιδεύει κατά τον τρόπο που επιθυμεί Εκείνος.
Άλλο ήταν ο Α άλλο ο Β κ.ο.κ.

 

Off topic

Υπάρχει ένα ωραίο ανέκδοτο.
Είναι ένα αεροπλάνο και είναι μέσα ο Ηρακλής, ένας έξυπνος Πόντιος και ένας τυφλός. Ποιος ειναι ο πιλότος?
Απάντηση. Ο τυφλός. Οι άλλοι δύο είναι μυθικά πρόσωπα.
​

/off topic

 

@Katemou έχω ήδη κανει quote τα ακριβή λόγια , από το κείμενο, που με έκαναν να γράψω αυτά που έγραψα.
Υ.γ τα αγγλικά μου είναι άψογα.

 

Και αν δεν την αγαπάει; Απλά θέλει να την κυριαρχεί; Και να φροντίζει να είναι λειτουργική για να συνεχίζει να την κυριαρχεί;
Και αν δεν της είναι καθόλου αφοσιωμένος; Παρά συνεπής στην Κυριαρχία του; Τότε;
Πώς νοιώθει για την υποταγή της που είναι το πολύτιμο δώρο της σε αυτόν;

Ερώτηση κάνω, δεν ξέρω...

 

η σπανιότητα και η δυσκολία είναι πολύ αμφισβητίσιμες.

 

Οι γονείς μου ήταν μαζί 35 χρόνια, μέχρι που πέθανε από ανίατη αρωστεια η μάνα μου.

Ποια από εσάς θέλει, μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της με κάποιον, δεν έχει σημασία το είδος της σχέσης., για 35 χρόνια?

35 χρόνια. Για κάποιους θεωρείται φυσιολογικό.

 

Φυσικά, για πολλούς πολλά θεωρούνται φυσιολογικά, δεν είμαι εδώ να εξετάσω αυτό.

Δεν έχω καταλάβει ωστόσο, τι θες να μου πεις με αυτό;