The road not taken

Θεωρω πως μακροχρονια ειναι καλυτερα ν αφηνεις το χρονο να γιατρευει πληγες παρα να σε τρωει η αμφιβολια και το.what if μια ζωη......

 

Ολα τα βουνα εχουν εξερευνηθει απο αμετρητους ορειβατες, επωνυμους κι ανωνυμους.
Αποφασιζουν ν ακολουθησουν την ταδε διαδρομη, αλλαζει ο καιρος, αστοχει μια ασφαλεια (καρφι), τριβεται το σκοινι κσι κοβεται, πεφτουν οι μισοι στη χαραδρα.
Η αλλη διαδρομη ηταν πιο ευκολη. Ισως να μην ειχε σκοτωθει κανενας.
Δυστυχως, οταν πηραν την αποφαση, αυτο ηξεραν, αυτο εκαναν, αυτο ρισκαραν.
Εκ του αποτελεσματος και του ασφαλους, πολλοι το παιξαν Μεγαλοι Σοφοι. Το θεμα ειναι, οταν εισαι μεσα στην ´´πιστα´´, τι κανεις.

 

Για μένα αυτό δεν ελαττώνει το βάρος του όποιου τιμήματος.

 

Για να επιλέξω έναν δρόμο σημαίνει ότι έχω σκεφτεί και μετρήσει τις συνέπειες. Το να αναλωθώ στα αν και τα μήπως είναι χαμένος χρόνος κι ενέργεια.

 

Ενώ έχω πάρει μια απόφαση σπάνια αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν έκανα το αντίθετο κλπ κλπ. Ίσως το σκεφτώ για εκείνο το διάστημα. Όσο περνά ο χρόνος συνήθως οι αποφάσεις με δικαιώνουν και ο, τι και αν έπραξα δεν αμφιβάλω γιατί στην συγκεκριμένη περίοδο με τα μυαλά που κουβαλούσα και τις τότε συνθήκες το ίδιο θα έκανα πιστεύω... Σε αυτό το σύμπαν. Σε παράλληλο δεν ξέρω. :Ρ
Οπότε για μένα δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις για το παρελθόν οι οποίες μου τρώνε πολύ χρόνο και ενέργεια από το παρόν.

 

Τους λογαριασμους μου με το παρελθόν τους έχω κλείσει. Χωρις ενοχές, χωρίς what if, χωρίς πια κανένα συναισθηματικό δέσιμο. Μόνο μια ανάμνηση και κάποια σημάδια που έμαθα να τα αγαπάω.
Αν διάλεγα ένα καθοριστικό σημείο της ζωής μου, το σταυροδρόμι μου, θα έλεγα όταν ήμουν 18 χρόνων και αποφάσισα να πιάσω δουλειά εκεί που είμαι ακόμα και τώρα. 25 χρόνια μετά. Αν είχα πει όχι, η ζωή μου θα ήταν διαφορετική. Σε όλα τα επίπεδα. Σε όλα όμως. Άκρως δελεαστικό και συνάμα τρομαχτικό.
Ακόμα το σκέφτομαι πολλές φορές και με βασανίζει.

 

Αυτό τα λέει όλα!!  

 

Το νήμα έχει βρει την απάντηση του, έστω μία από τις απαντήσεις του, στη σκηνή με τον καθρέφτη και το καπέλο της Sabina, στην Αβάσταχτη Ελαφρότητα .
Einmal ist keinmal.

 

Ein mal koennte aber das beste mal sein

 

Die unerträgliche Leichtigkeit des Seins,
die unbeschwerte Wichtigkeit des Scheins.

Wolf.

 

Αχ..πολλά τα σταυροδρόμια,πολλά τα μονοπάτια..πολλές οι ευκαιρίες στη ζωή μας.Όταν είμαστε νέοι Δυστυχώς! δεν πράττουμε ορθά..Ίσως όταν μετανοιώνουμε... να είναι αργά.

 

Η ζωή μου εως και τώρα μου έχει διδάξει οτι,όποιο μονοπάτι και εαν διαλέξεις, θα πληρώσεις κάποιο τίμημα.. τίποτε δεν χαρίζεται!