The submissive as a "doormat"

RE: RE: The submissive as a "doormat"

Άραγε Ο Αφέντης συμπεριφέρεται όπως ο Ίδιος Επιλέγει ή όπως η σκλάβα Του φαντάζεται πως πρέπει?

Δεν έχει το δικαίωμα άραγε να γίνεται άδικος Ο Αφέντης? Μόνο η σκλάβα δικαιούται να κάνει ότι της καπνίζει, να συμπεριφέρεται ενίοτε σαν κακομαθημένο, να αμφισβητεί, να προκαλεί να προσβάλει με τη συμπεριφορά της και να είναι άδικη απέναντι στον Κύριο της, είτε γιατί έχει απωθημένα, ή γιατί προσπαθεί να βγάλει τον τσαμπουκά για να πείσει πως δεν είναι χαλάκι?

Κι αν έχει άσκημη διάθεση, κι αν χρειάζεται να ξεσπάσει κάπου, γιατί να μην μπορεί να το κάνει αυτό στον άνθρωπο που υποτίθεται είναι εκεί για να Τον κάνει να νιώθει καλύτερα?

Κι αν το άδικο είναι μόνο μέσα στο μυαλό της σκλάβας? Αν εκείνο που η σκλάβα θεωρεί άδικο είναι ένας δικός Του τρόπος να την μάθει κάποια πράγματα?

Να Του φωνάξει « κάτσε καλά???? Ξέρεις ποια είμαι εγώ?» ??

Δεν ξέρω βέβαια πως το βλέπουν οι άλλες σκλάβες, αλλά αν κάποια που ισχυρίζεται πως είναι σκλάβα φτάσει να πει κάτι τέτοιο και με τέτοιο ύφος τότε μάλλον πρέπει να αναθεωρήσει αν όντως είναι αυτό το οποίο λέει. Κανείς δεν επιβάλλει σε κανένα να μείνει με το ζόρι. Αλλά επιβάλλεται να φέρεται με σεβασμό Στον άνθρωπο και Αφέντη της, ότι κι αν της περνά της ίδιας απ΄ το μυαλό πως Κάνει Εκείνος.

Ποια είναι η δική σας άποψη?
 

 

RE: The submissive as a "doormat"

Το αν είναι άδικος δεν θα το κρίνει η σκλάβα αλλά ο Ίδιος και αν γίνεται άδικος το θέμα που ίσως πρέπει να Tον απασχολήσεις είναι, πόσο και για πόσο θα επιτρέψει στον ευατό Του γίνεται άδικος εκμεταλευόμενος την ευκαιρία ξεσπάζματος στην πάντα διιαθέσιμη και υποταγμένη σκλάβα Του, συνεχίζοντας να πιστεύει πως αξίζει τον τίτλο Του Μάστερ.

Αν βεβαια μιλάμε για μεμονωμένα και αραιά γεγονότα, ε τι διάολο? άνθρωπος είναι και Εκείνος και επειδή η σκλάβα και αρέσκεται στο να υποφέρει και προτιμάει να ξεσπάσει πάνω της παρά να Τον βλέπει να βράζει στο ζουμί Του... καλό θα ήταν να μην χρειαστεί το KAT  

 

RE: RE: The submissive as a "doormat"

ΠΟλύ , άρεσε η φράση που μαύρισα στα λεγόμενα σου carissa[L_T]. Δεν το είχα σκεφτεί, και βλέποντας το γραμμένο, συνειδητοποίησα πως όντος έτσι είναι.

Έχω το εξής ερώτημα. Αν μια σκλάβα "νιώσει" πως είναι άδικος μαζί της Ο Κύριος της, ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος να το εκφράσει?

 

RE: RE: RE: The submissive as a

Σ' ευχαριστώ πολύ για την ερώτηση lara[E-p]   και που έφερες στην επικαιρότητα το πρώτο thread που είχα ανοίξει όταν ήμουν μέλος της κοινότητας περίπου για μία εβδομάδα.

Αυτό το θέμα με είχε πραγματικά προβληματίσει, αν και κάπως ακαδημαϊκά θυμάμαι, επειδή ουδέποτε έχω νιώσει doormat και ουδέποτε έχω σκεφτεί να πω "ξέρεις ποιά είμαι εγώ!" Δεν έχω νιώσει την ανάγκη να κάνω κάτι τέτοιο και όχι τόσο εξαιτίας του "καλού μου χαρακτήρα" ή επειδή νιώθω αρκετά άνετα στη λειτουργία της υποτακτικής αλλά επειδή ουδέποτε μου έχουν δωθεί τέτοια δικαιώματα ή έχω αναγκαστεί να αμυνθώ με τέτοιο τρόπο.

Η απάντηση που δίνω τώρα στο αρχικό μου ερώτημα του τί σημαίνει the submissive is not a doormat είναι απλά ότι δεν πρέπει να συγχέουμε το D/s με την κακομεταχείριση. Τίποτα άλλο.

Και πρέπει να πω ότι βρίσκω τις αναλύσεις της Phaedra πέρα ως πέρα λογικές.

Υποθέτω ότι μακροπρόθεσμα στο πλαίσιο της M/s σχέσης ο Αφέντης συμπεριφέρεται ανάλογα με τον χαρακτήρα Του. Η σκλάβα Του έχει επιλέξει να είναι σκλάβα Του με ότι συνεπάγεται ο χαρακτήρας Του, και αν Εκείνος συνηθίζει να είναι άδικος, και η σκλάβα Του το έχει δεχτεί, δεν μπαίνει κανένα θέμα.

Η εκπαιδευμένη σκλάβα δύσκολα κάνει αυτά που αναφέρεις παραπάνω πιστεύω, εκτός και αν περνάει κάποια βαθιά κρίση προσωπικότητας.

Ακόμα και η υποτακτική σε αρχικό στάδιο εκπαίδευσης, τόσο μακριά όσο περιγράφεις παραπάνω, δύσκολα φτάνει.

Να πείσει η σκλάβα ότι δεν είναι χαλάκι... τον εαυτό της ή τον Κυρίαρχο; Και πόσο μετράει το αν είναι χαλάκι ή όχι;

Μετράει το αν ικανοποιεί τον Κυρίαρχο και αν με τον τρόπο αυτό πραγματώνει τις βαθύτερες επιθυμίες ερωτικής της έκφρασης.

Εφόσον το θέμα της κακομεταχείρισης έχει προ πολλού ξεκαθαριστεί στη φάση της εκπαίδευσής της...

 

RE: The submissive as a "doormat"

Έπειδή δεν είναι και δεδομένο πως ο άνθρωπος είναι άδικος και επειδή έχουμε την τάση να βγάζουμε βιαστικά και αυθαίρετα συμπεράσματα (κάποιες απο εμάς τουλάχιστον) πρώτα ας το σκεφτούμε δυό φορές και ψύχραιμα. Μιλάω ως παθούσα πάντα.
Από εκεί και πέρα αυτό που μου έχει πεί να κάνω όταν θέλω να συζητήσω κάτι σοβαρό, είναι να Τον ενημερώσω πως έχω κατι σημαντικό που θέλω να συζητήσω και όταν μου δώσει την ευκαιρία, ήρεμα, σοβαρά και φυσικά με το ύφος που ξέρω πως θέλει να έχω, να θέσω το θέμα.
Άλλωστε από την πλευρά μας δεν είναι και το πιο εύκολο στον κόσμο να γυρνάμε να λέμε Στον Κύριο μας, πως η σκλάβα Του Τον θεωρεί άδικο, οπότε καλό θα είναι να είμαστε σίγουρες θέτοντας τον προβληματισμό και όχι την κατηγορία.

 

RE: RE: The submissive as a "doormat"

Δεδομένου πως συμφωνώ με Την Miss Phaedra, επανατοποθετούμαι.

Ποια πιστεύετε πως πρέπει να είναι η συμπεριφορά της σκλάβας όταν όντως Είναι Άδικος μαζί της Ο Κύριος της?

 

RE: The submissive as a "doormat"

Κατ'αρχήν ψυχραιμία!
Μερικές αναπνοές, ο διαλογισμός βοηθάει λάρα.... μετά υπομονή μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή που θα αισθανθείς πως σε παίρνει να σε ακούσει... ζητάς άδεια να μιλήσεις και αν στην δώσει με πολύ γλυκό και υποτακτικό ύφος το ξεφουρνίζεις... το συζητάτε εάν Έχει διάθεση... και αν το πόρισμα παραμένει πως είναι άδικος και Εκείνος δεν το δέχεται σκάς, το καταπίνεις και λες και ευχαριστώ.

Υ.Γ. Πέραν του χιουμοριστικού τόνου μιλάω σοβαρότατα.

 

RE: The submissive as a "doormat"

Είναι πολύ δημοφιλής η άποψη με βάση την οποία ο κάθε ένας στη ζωή του έχει ή παίρνει αυτό που του αξίζει. Είναι μία αντίληψη με την οποία συμφωνώ κρατώντας οπωσδήποτε και τις επιφυλάξεις που αφορούν αστάθμητους παράγοντες. Κατά την ίδια λοιπόν λογική ένας σκλάβος/α έχει τον Κύριο/α που του/της αξίζει. Γενικά κάποιες φορές μου αρέσει ή καλύτερα με προκαλεί να υιοθετώ αιρετικές αντιλήψεις. Θεωρώ πως η έναρξη αλλά και η συνέχιση μιας σχέσης που βασίζεται στο bdsm απαιτεί αμφίπλευρη ισορροπία. Με τη μόνη διαφορά ότι τις περισσότερες φορές ο ζυγός γέρνει προς το μέρος του υποτακτικού."Σκλάβος δηλώνεις, τι θα πεις" μπορεί να υποθέσει κάποιος. Και ενδεχομένως να έχει και δίκιο. Νομίζω όμως ότι ασυνείδητα οι λεπτές ισορροπίες μιας σχέσης με τέτοια υφή, εξαρτώνται από τις ανοχές και αντοχές του σκλάβου και το κατά πόσον αυτές ερεθίζονται από τον Κυρίαρχο. Αυτό είναι το οποίο αναδεικνύει το ρόλο του Κυρίαρχου καταλυτικό σε μία τέτοια σχέση. Το πόσο προσεκτικός και πειθαρχημένος είναι σε θέματα τέτοιας διάστασης και λειτουργίας. Ως εκ τούτου ένας σκλάβος ενδεχομένως να είναι και το χαλάκι του Κυρίαρχου (ακόμα και της εξώπορτας!!!) ενδεχομένως και όχι. Και αυτό είναι κάτι το οποίο δεν εξαρτάται από τον Κυρίαρχο. Εξαρτάται από το σκλάβο. Διότι αν ο Κυρίαρχος συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο ανατροπής της υφιστάμενης ισορροπίας είναι υποχρεωμένος από τον ίδιο του το ρόλο να μην επιτρέψει την έναρξη ή τη συνέχιση μιας τέτοιας κατάστασης. Αν όχι, τότε ο σκλάβος είναι εκείνος ο οποίος θα συνειδητοποιήσει την ανεπάρκεια του Κυρίου του και "διακριτικά" θα αποσυρθεί. Αλλά όλα αυτά στα πλαίσια των ανοχών και αντοχών που αρχικά έχουν υποτεθεί.Όσον αφορά το ερώτημα που έθεσε η tender_lilly στο παραπάνω post θα μείνω στην απάντηση που έδωσε η carissa[L_T] με την οποία έχουμε μιλήσει αρκετές φορές και γνωρίζει την εκτίμηση που έχω στις απόψεις της. Εξ' άλλου carissa[L_T] γνωρίζεις πως επί του θέματος δε μπορώ να έχω άποψη με καλύπτουν όμως σε μεγάλο βαθμό αυτά που είπες. Αν και νομίζω πως με γυναίκα Κυρίαρχο τα πράγματα πρέπει να είναι δυσκολότερα!!!

 

RE: RE: The submissive as a "doormat"

Nα προσθεσω οτι μερικοι Κυριαρχοι καθοριζουνε εκ των προτερων τις καταλληλες διοδους και τροπους παρουσιασης "παραπονων". Μια πολυ συνηθης τετοια μεθοδος ειναι τα "weekend discussions" (οι συζητησεις του Σαββατοκυριακου.) Αυτες ειναι συνηθως προκαθορισμενες σε ωρα και τοπο συζητησεις (πχ. καθε Κυριακη στις πεντε) και επιτρεπουνε στον υποτακτικο να εκφρασει, παντα με σεβασμο και καταλληλο πρωτοκολλο, τα παραπονα του, να εκφρασει δυσκολιες που αντιμετωπιζει χωρις να νοιωθει οτι κατακρινει την Κυριαρχο και να Την ενημερωσει για το που βρισκεται συναισθηματικα. Φυσικα οταν προκυπτουν επειγοντα θεματα ο υποτακτικος ενημερωνει οτι υφισταται κατι που μπορει η Κυριαρχος να θελει να ξερει νωριτερα και η Κυριαρχος παιρνει την αναλογη αποφαση.

Εχει φυσικα δικιο η carissa[L_T] οτι

γιατι σε εναν σκλαβο, το πιο ουσιαστικο ειναι η καταλληλη νοοτροπια.

 

RE: The submissive as a "doormat"

Επιτρέφοντας απο το weekend , ειδα τα καινούρια σας thread και post. Αναζητόντας καποιες πληροφορίες στο διαδίκτυο βρήκα και αυτό το link το οποίο αν μη τι αλλο ισως σας φανει χρήσιμο γενικότερα και εκτός του συγκεκριμένου thread.

http://www.informedconsent.co.uk/encyclopervia/doormat

 

RE: The submissive as a "doormat"

Να αποσυρθεί ο σκλάβος?
Θα ήθελες ίσως να αναλύσεις λίγο πως εκλαμβάνεις εσύ την απόσυρση, όχι του υποτακτικού, αλλά του σκλάβου? Να αποσυρθεί για ποιους λόγους και με ποιό τρόπο και γιατί να κάνει κάτι τέτοιο?

Ευχαριστούμε για το Link MPslave   Εξηγεί τη κύρια διαφορά πιστεύω, σ΄ αυτό που κάποιοι ονομάζουν doormat και της sub/slave. Και η διαφορά είναι πως ενώ μπορούν να κάνουν τα ίδια ακριβώς πράγματα, τα doormat ΔΕΝ είναι ευχαριστημένα μ΄ αυτό αλλά δεν αντιδρούν λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης, ενώ οι sub/slaves το κάνουν επειδή αυτό έχουν επιλέξει. Να υπακούνε ή να υποτάσσονται Στον Αφέντη τους.

Θα ήθελες όμως να μας πεις και την άποψη σου επί του θέματος ίσως?

Εκείνο που μου δημιουργεί ερωτηματικό είναι άλλο.
Είναι δυνατό να είναι η σκλάβα, ιδιαίτερα στις αρχές τις εκπαίδευσης της, αλλά και μετέπειτα ίσως, ευχαριστημένη με όλα όσα λαμβάνουν χώρο στη σχέση?
Όλα δηλαδή όσα κάνει Ο Αφέντης της φέρνουν ευχαρίστηση και μόνο και σε τίποτα και ποτέ δεν νιώθει δυσαρέσκεια?
Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο τότε θα ήταν άχρηστη υποθέτω η χρήση διόδων, όπως Αναφέρει Η Miss Phaedra, με την άποψη της Οποίας συμφωνώ,

Και στη νοοτροπία πιστεύω βρίσκεται η βασική διαφορά.

 

RE: The submissive as a "doormat"

Ο κλονισμός εμπιστοσύνης και η σταδιακή δόμηση της πεποίθησης πως ο Κυρίαρχος είναι ανεπαρκής θεωρώ πως δρουν καταλυτικά στον κλονισμό μιας M/s σχέσης. Η απόσυρση μπορεί να έχει διάφορες εκφάνσεις και οπωσδήποτε μπορεί να φτάσει και στην αποχώρηση του σκλάβου από τη σχέση. Κάτι τέτοιο ενδεχομένως να μην αφορά μεμονωμένα περιστατικά αλλά σύνολο λανθασμένων ή υπερβολικών χειρισμών του Κυρίαρχου. Δεν κάνω διαχωρισμό ανάμεσα σε σκλάβο και υποτακτικό στην άποψη που προανέφερα. Θεώρησα καλό να κάνω μία ευρύτερη θεώρηση. Είναι εξ' άλλου πεποίθησή μου πως τον τελευταίο λόγο σε μία σχέση αυτής της μορφής τις περισσότερες φορές την έχει το υποτακτικής φύσεως άτομο και όχι το Κυρίαρχο.