upside down...

Μπράβο.Αυτό ακριβώς.

 

Αν και δεν γνωριζομαστε, μπηκα για μια γρηγορη φιλικη αγκαλια...εχεις απολυτο δικιο πως το τι θεωρει ο καθενας σημαντικη απωλεια ειναι ενα θεμα καθαρα προσωπικο. Καμια φορα οι αντοχες μας εξαντλουνται μες το χρονο και μπορει να χρειαζομαστε επι μερους βοηθεια να ανταπεξελθουμε. Κανε οτι μπορεις και θελεις για να νιωθεις καλυτερα. Hug..

 

Αν ηταν ετσι απλο κοριτσια δεν θα ειχαν δουλεια οι ψυχιατροι, και ομως η εποχη μας χαρακτηριζεται για τα αυτοανοσα, αποτελεσμα αγχους, την καταθλιψη...μερικες φορες απαιτειται να ζηταμε πιο εξιδικευμενη βοηθεια γιατι μονοι μας δεν εχουμε το κουραγιο, τη θεληση η τις αντοχες να το αντιμετωπισουμε. Η μακροχρονια καταθλιψη δε, την εχω βιωσει σε δικο μου προσωπο, παιρνει πολυ καιρο για να επανελθει το ατομο σε φυσιολογικους ρυθμους, μπορει και χρονια.

Στις πιο απλες περιπτωσεις θλιψης πχ. Λογω πενθους σιγουρα το ατομο επανερχεται μετα απο καποιο διαστημα, αν δεν υπαρχει καποιος αλλος λογος και η συγκεντρωση στα απλα τασκ της καθημερινοτητας κατα τη γνωμη μου βοηθαει πολυ. Ισα ισα που η εκφραση αυτων των συναισθηματων βοηθαει πολυ στην ανακαμψη του.

Οι πιο σκληρες περιπτωσεις πχ. οσα ειπε ο isnogood ελπιζω να το γραφω σωστα γιατι δεν βλεπω το nick, τα μαγια δεν λυνονται, απαιτουν πολυ δουλεια.

 

Δεν υποστήριξε κανείς πως είναι εύκολο.
Το να σύρεις το κουφάρι σου μέχρι τον ψυ ή να ζητήσεις βοήθεια από δικούς σου ανθρώπους, μπορεί να μοιάζει άθλος όταν σε έχουν καταβάλει οι καταστάσεις.
Είναι όμως προσωπική επιλογή αν θα αποφασίσεις να κάνεις κάτι με αυτό, δεν μπορεί κανείς να βοηθήσει κάποιον που δεν επιθυμεί να βοηθήσει τον εαυτό του.
Και επειδή δεν μιλάμε για μάγια αλλά για υπαρκτές καταστάσεις, φυσικά χρειάζεται δουλίτσα, η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα, η μοιρολατρία μόνο σε εγκλωβίζει.
Και αυτή επιλογή είναι όμως.

 

Αντιθέτως...το να ζητήσει κάποιος βοήθεια από οπουδήποτε θέλει πολύ κουράγιο και θέληση,δε θα έλεγα ποτέ αυτά τα άτομα αδύναμα.
Η οπτική που έδωσε η @iolanda δεν καταδεικνύει ότι όλα είναι εύκολα,απλώς δείχνει έναν πιο "νηφάλιο" τρόπο αντιμετώπισης της όποιας δυσκολίας.Μια πιο ψύχραιμη στάση που είναι πάρα πολύ βοηθητική σε δυσκολίες.
Αν βλέπουμε τα γεγονότα και γενικότερα τις καταστάσεις ως "μάγια"/"μοιραία"...γίνεται ανέφικτο να αντιμετωπιστούν γιατί αλλάζουμε την πραγματική κι ανθρώπινη διάστασή τους...Το μοιραίο και τα μάγια,δεν είναι στο χέρι μας,είναι κάτι υπερφυσικό...μη αντιμετωπίσιμο απ' τον άνθρωπο.Μέσω αυτής της θέασης,γινόμαστε ανήμποροι κι έρμαια της κακής τύχης μας/της κατάρας.Δεν υπάρχει διαφυγή απ' αυτό,μόνο λαβύρινθος απελπισίας.
Ενώ με την άλλη οπτική όλα παίρνουν πιο ήπια μορφή κι αντιμετωπίσιμη...Προσωπικά θεωρώ αυτό που χρειάζεται είναι να μένεις σταθερός ερωμένος της ζωής...Να μένεις ερωτευμένος με το απρόβλεπτο,το άγνωστο,το δυσάρεστο,το ευχάριστο...γιατί όλα είναι κομμάτια της ζωής...

 

Ναι,είχε συμβεί η ανατροπή που αναφέρεις.

 

Αυτό που σε εσένα φαίνεται "μικρόκοσμος" και πολύ πιθανό είναι πράγματι, είναι ένα αχανές τέλμα ανάμεσα σε δύο ηπείρους για εκείνον που το βιώνει..... και πολλες φορές ο ψυχολόγος αναλώνεται στο να σε βαστά από πίσω για να μην πέσεις στον γκρεμό....

 

Τα μαγια τα ανεφερα γιατι οταν καποιος βυθιζεται στην καταθλιψη, πραγματικα ειναι σαν ενα πεπλο να καλυπτει τα παντα. Και αδυνατει να δει επιλογες. Μη βασιζεστε κοριτσια στο οτι μπορει η θελει να κανει κατι για τον εαυτο του. Μονος του. Χρειαζεται και ενισχυση απο το περιβαλλον του, καμια φορα βλεπει οσα αδυνατει εκεινος να δει. Αυτο ηθελα μονο να συμπληρωσω για τις πιο βαριες των υποθεσεων.

 

Δεν κρίνω, ούτε αμφισβητώ αυτά που νιώθετε.
Αυτό που λέω είναι πως ακόμα και οι ειδικοί ψυχικής υγείας δεν μπορούν να κάνουν θαύματα χωρίς την δική μας έγκριση και την προσωπική προσπάθεια για την βελτίωση της ζωής μας.