wysiwyg

Απάντηση: wysiwyg

Ως ένα βαθμό θα συμφωνήσω, πως η ερωτική έξαψη ευθύνεται
στο να ξεπερνάμε τα όριά μας. Όμως όχι ολοκληρωτικά.
Προσωπικά ξεπερνάω τα όρια και από αγάπη για τον Έτερο.
Απαντώντας στην ερώτησή σου τώρα:
Η ανακάλυψη κάποιων δυνάμεων ή το ξεπέρασμα ορίων πηγάζουν από μέσα μου,
οπως ακριβώς και η ανάγκη μου να ικανοποιήσω τον Έτερο για δική Του αλλά σαφώς και δική μου ευχαρίστηση.
(ίσως για καποιους εγωιστικό αλλά έτσι είναι τουλάχιστον για μένα).

...άλλωστε το αναφέρεις κι εσύ παραπάνω :

Συμπερασματικά λοιπόν, δεν θα ζούσα ποτέ στα όρια που ξεπέρασα
μόνο και μόνο γιατί ευχαριστεί τον Έτερο.
Για να συμβεί και για να είμαι ο εαυτός μου θα πρέπει να υπάρχουν
οι προϋποθέσεις που προανέφερα.

Ελπίζω να σε κάλυψα. 

 

Απάντηση: wysiwyg

@tender,

Δεν έθεσα θέμα Αβραμοπουλικού λόγου από μέρους σου, και φυσικά ο καθένας μας παρουσιάζει την δική του οπτική των πραγμάτων, όμως -ως γενική παρατήρηση- θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας την διαφορετικότητα που υπάρχει και να μην γίνεται προσπάθεια (απ' όσους/ες το επιχειρούν) για περιχαράκωση του χώρου, με μια αντίληψη που οδηγεί -ή προσπαθεί να οδηγήσει- σε συμπέρασμα πως τα πράγματα είναι μόνο έτσι.

"Έργω κ’ ουκέτι μύθω". Αυτό υποστηρίζω σε κάθε έκβαση της ζωής. Ομως εδώ, είναι ένας χώρος γραπτού λόγου. Το αν προσπάθησε να πείσει κάποιος Κ την υ που συνδιαλέγεται, πως επι των ημερών του θα αρχίσει να πετάει και άλλα φαιδρά, είναι κάτι που ίσως μας κάνει να χαμογελάσουμε, όχι όμως να συζητήσουμε σε μια έλλογη βάση.

Θέτεις, και πολύ σωστά, το ζήτημα της απαραίτητης συμβατότητας, μεταξύ Κ και υ. Ομως, σε μια D/s σχέση, ερωτικής ή άλλης, δεν υπάρχει μόνο το θέμα της ανακάλυψης, τροφοδότησης, εξέλιξης... όσων αφορούν την υ, αλλά και περιπτώσεις μεταβολής, όπως και δημιουργίας νέων, που δεν υπήρχαν αλλά πλέον ανήκουν στο είναι της. Δεν είναι συνηθισμένο, αλλά είναι εφικτό. Οταν ευδοκιμήσει, είναι ικανοποιημένα και τα δύο μέρη.

Επιπλέον είναι βέβαιο πως αυτά που ήθελε ή που νόμιζε πως ήθελε ή ακόμα και αυτά που ήταν σίγουρη (?) πως ήθελε στην αρχή της σχέσης, θα είναι τα ίδια με τα θέλω που θα προκύψουν στην πορεία της; Θεωρώ πως δεν υπάρχει καθολικός κανόνας στην απάντηση του ερωτήματος.

Υπάρχει υπολογισμένο ρίσκο από άπειρο άνθρωπο; Οταν δε, παίζει και σημαντικό ρόλο το συναίσθημα ή το εγκεφαλικό φλόγισμα αν προτιμάς, στην απόφαση του;
Απειρη γενικώς μπορεί να σημαίνει ξεκούραστη, άπειρη στο BDSM όμως, όχι πάντα. Αντιθέτως, υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις γυναικών που ναι μεν είναι άμαθες και ανεξοικείωτες μπαίνοντας στον χώρο, αλλά είναι κουρασμένες, απαισιόδοξες και πολύ μελαγχολικές από την έκβαση της βανίλα ζωής τους.

Θα διαφωνήσω με τον ολοκληρωτικό τρόπο που παρουσιάζεις την θέση σου στην αρχική πρόταση και θα συμφωνήσω με την δεύτερη.

Μπορεί άραγε να παρομοιαστεί η οποιαδήποτε σχέση, ως βιβλίο με προδιαγεγραμμένο το τέλος; Φρονώ πως όχι.
H υ, τραβά-επιλέγει ένα δρόμο, που το μόνο που μπορεί, είναι να πιθανολογήσει, να ελπίσει, να ευχηθεί (και φυσικά να πράξει όσα και όσο της το επιτρέπουν οι καταστάσεις, η εμπειρία της, η ευφυία της κλπ) σχετικά με την εξέλιξή του. Δεν υπάρχει μελλοντολόγος, χαρτορίχτρα ή καφετζού να την διαβεβαιώσει για την έκβαση της σχέσης,

Το ερώτημα, δεν έθιγε το ζήτημα της ύπαρξης αναπάντεχου και αναμενόμενου, μέσα σε μια ερωτική σχέση, αλλά εστίαζε στο γιατί σώνει και καλά, να υπερισχύει σε όλες το ένα και αυτό να είναι το ίδιο.

 

Απάντηση: wysiwyg

@ zoyzoy_

με κάλυψες και σε καταλαβαίνω. Αυτό που κυρίως αναρωτιέμαι είναι πως μπορεί κάποια να λειτουργεί συνέχεια στα όρια των αντοχών της, τι περιθώριο της μένει τότε για να απολαμβάνει;

@ Seduction,

σχετικά με τις νεοεισερχόμενες έχω μια απορία. Πως γίνεται πολύ συχνά, με το που μπαίνουν στο χώρο να βρίσκουν αμέσως αυτόν που χρειάζονταν;

Γενικά,

σε κάθε περίπτωση και στο BDSM έχω δει ανθρώπους, κυρίως υποτακτικούς ανθρώπους να μην περνούν διόλου καλά στη σχέση τους και παρόλα αυτά να επιμένουν ότι ο άνθρωπός τους είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που δείχνει / φαίνεται. Η πραγματικότητα τους διαψεύδει τακτικότατα και με τρόπους σκληρούς. Δυστυχώς  

Τηρώ μια ενδιάμεση στάση γιατί είναι αλήθεια ότι σε κάποιες περιπτώσεις η ζωγραφισμένη πίπα τελικά δεν ήταν πίπα. Όμως, αυτό που εγώ έχω μέσα μου είναι το υπό Φρόϋντ "μερικές φορές μια ομπρέλα είναι απλώς μια ομπρέλα". Ακολουθώ, στο βαθμό που επιτρέπει η λογική μου, αυτό που λέει ο απέναντί μου αλλά κρατώ στην άκρη αυτό που είδα εγώ σε αυτά που λέει ο απέναντί μου, έχω υπόψη μου ότι υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά, μέχρι νεωτέρας.

Αυτό το "νεωτέρας" είναι για μένα το γλυκό και όμορφο στάδιο της ιδιαίτερης εκείνης εμπιστοσύνης που απαιτεί η υποταγή.

 

Απάντηση: wysiwyg

tender, η απάντησή μου, ΕΔΩ

 

Απάντηση: wysiwyg

Νομίζω ότι αυτο είναι θέμα κουλτούρας. Δεν είμαι σίγουρη σαφώς γιατι δεν έχω ζήσει 20 χρονια σε άλλη χώρα για να καταλάβω τι κοινά μπορεί να έχουμε.

Εν ελλάδι όμως , όχι μονο στις σχέσεις, συμβαίνει αυτό.
Μπαίνεις σε ένα πανεπιστήμιο που ως επι τω πλείστον προσπαθείς να προλάβεις τους καθηγητές με τις αλλαγές προγράμματος και τις απεργίες...

Βγαίνεις κάπου ανάμεσα στο πήρα μια ιδέα για το τί θα μπορούσα να έχω διδαχτεί και στο πήρα μια ιδέα για το δημόσιο τομέα.

Πας στον γιατρό σου δίνει 5 θεραπείες, μπουρδουκλώνονται τα φάρμακα και οι συνέπειες, καταλήγεις με πρόβλημα στη μέση ενώ ξεκίνησες με τενοντίτιδα ... Πας σε άλλο γιατρό, σου δίνει θεραπεία για το στομάχι ενώ έχεις προβλημα εντέρου το οποιο λύνεται με μια καλή διατροφή. Γίνεσαι τετράπαχος και καταλήγεις σε διαιτολόγο που σου δίνει μία άλλη διατροφή που θα σου εξοντώσει και έντερο και στομάχι και θα ζεις απο τα 25 με κλίσματα για να πας στην τουαλέτα και φάρμακα για το στομάχι...

Πας σε ψυχίατρο σε μπουκώνει στα χάπια γιατί είσαι τρανς και πρέπει να το ξεπεράσεις , καταλήγεις με βαριά κατάθλιψη και εκρήξεις υστερίας, ανάμεσα στο να αυτοκτονήσω σήμερα ή αύριο που θα βρέχει κι όλας;
Ξεκινάς να γράψεις ένα βιβλίο γιατί δεν μπορείς να πάρεις τα πόδια σου να κάνεις τίποτα άλλο, σε βρίσκει ένας τοκογλύφος και στο εκδίδει και πληρώνει για την διαφήμισή σου και γίνεσαι σταρ , τρανς, εκδιδόμενη , συγγραφέας με μεγάλο ταλέντο στην ποίηση και εκπομπή στον αντένα....

Παίρνεις τηλ στο πλαίσιο, μιλάς με τους τεχνικούς και σου επιβεβαιώνουν ότι το σκάννερ δεν δουλεύει ενώ το θέμα λύνεται με το κουμπι lock ..

Φτιάχνεις τον υπολογιστή σου και με 6G Ram σέρνεται και ο προγραμματιστής επιμένει ότι τα windows xp 34 bit είναι μια χαρά και όλα πάνε καλά.

Τραγουδάς παίζοντας με τις κούκλες σου και ξαφνικά βρίσκεσαι στα 17 στο famestory και δίπλα στη Βίσσυ να βγάζεις περισσότερα απο τον εξειδικευμένο καρδιοχειρούργο που έφερε την επανασταση στα μοσχεύματα.

Κλωτσάς ένα κουτάκι με τους φίλους σου, σε βουτάει ο μπαμπάς σε πάει στον σύλλογο του παναθηναϊκού , εν τω μεταξύ ο ίδιος βάζει στοιχήματα και αν καταφέρει να είνια κιαι λίγο μαφιόζος εσύ βρίσκεσαι στον παναθηναϊκό με τους οπαδούς να σε κράζουν γιατι είσαι ο 150ος παίκτης που βλέπουν ότι σέρνεται αλλά ξέρει να τεντώνει το στήθος για να δείξει τι μάγκας είναι και να μην χάνει τους 2 πόντους απο το 1.72 που του έδωσε η φύση...

Βέβαια αυτο δεν πειράζει, γιατί το βράδυ η αεροσυνοδός που παντρεύτηκες η οποία δεν σπούδασε , την προσλάβανε με αντίτιμο 2.000 και μετά της πληρώσανε τη σχολή (μην συμβει και κανα ατύχημα και δεν ξέρουμε να κάνουμε τεχνητή αναπνοή) θα σου κάνει μασαζ στα πόδια και θα σου πάρει και 3 πίπες γιατι είσαι ο ήρωάς της...

Όλοι αυτοι οι παραπάνω, βγαίνουν απο κάποιο πανεπιστήμιο, δηλώνουν μία ειδικότητα, κάνουν 3 σεμινάρια και προσπαθούν να επιβιώσουν και να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις του επαγγέλματός τους. ΟΙ συνέπειες στον πολιτισμό, στην κουλτούρα, στους γύρω τους δεν είναι κάτι το οποιο τους απασχολεί γιατι πολύ απλά οι ίδιοι έτσι θα είναι σώοι και αβλαβείς.

Αυτό πλέον είναι κουλτούρα σε αυτη τη χώρα. Ο οποιοσδήποτε, διαβάζει 2 σελίδες δηλώνει υ/σ/Κ/Μ ποδοσφαιριστής, ιατρος, ψυχίατρος, καλλιτέχνης, ποιητής, προγραμματιστής, κ.ο.κ....

Παίρνει ένα υ, του αλλάζει τον αδόξαστο, το κάνει ακόρεστο στο μαζοχισμό του, το αφήνει να μην θέλει να επιβιώσει μόνο του, του ξεσκίζει το σώμα, ψάχνει να βρει τί φταίει -το υ - που μετά την εγχείρηση σκωληκοειδίτιδος δεν μπορεί να συγκρατήσει τα σκατά του...

Το ίδιο συμβαίνει και με τα υ. Διαλέγουν έναν/μία Κ του αλλάζουν τον αδόξαστο και μετά λένε.."μα γιατί με παράτησε ο αλύτης , το σαδιστικό γουρούνι, το λαμόγιο...Αυτος φταίει που δεν με έδεσε σε ένα μπουντρούμι όταν του έλεγα όχι στα πάντα και όταν με έπιανε υστερία ζήλιας και όταν βαριόμουν να πάω τον σκύλο βόλτα..Εγώ σκλάβα είμαι", και κάνει ο/η Κ να μην θέλει να δει υ για την επόμενη 5ετία ούτε σε απόσταση 40.000klm και μετά αναρωτιόμαστε γιατί δεν υπάρχουν αρκετές Κ......

Όλοι μα όλοι πουλάμε ο,τι θα μας βοηθήσει να πάρουμε αυτό που χρειαζόμαστε προσπαθώντας απλά να επιβιώσουμε και όλοι μα όλοι προσπαθούμε να βρούμε τον ειδικό και συμβιβαζόμαστε για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να τον βρούμε...

Κουλτούρα

 

Απάντηση: wysiwyg

Καλό μήνα σε όλους, γλυκά, απολαυστικά και σταθεροποιητικά ήρθε για μένα ο Οκτώβρης, ελπίζω κι εύχομαι τα ίδια για όλους εσάς   Όχι, δεν αγόρασα lexus ούτε άσπρη ούτε μωβ, MasterAndreas και να σου πω ένα μυστικό; Ουδέποτε με ένοιαζε, ούτε τώρα ούτε παλιά, αλλά και να μ ένοιαζε δεν θα μπορούσα χωρίς να το παλέψω για 5-6 χρόνια τουλάχιστον, όμως μπορώ να ονειροπολώ και έχω ζήσει αρκετά για να ξέρω ότι τα λεφτά δεν είναι ποτέ το πραγματικό πρόβλημα.

@ Uther,
υπέροχο ξέσπασμα, σπουδαίο, διαφωνώ για λόγους αρχής με το "όλοι μα όλοι" γιατί καμιά φορά επαιτεί μια αλυσίδα αναγωγών προς επιβεβαίωσή του και διαφωνώ με το ότι όλοι πουλάμε για να πάρουμε αυτό που θα μας βοηθήσει να επιβιώσουμε. Η τελευταία αυτή διαφωνία μου δεν έχει ηθικό έρεισμα, απλά είναι πολλές οι ψευδαισθήσεις ώστε να εμποδίζουν μια τόσο ορθολογική στάση, ανοιχτή μάλιστα στους κινδύνους που κάθε στιγμή διατρέχουμε.

Αν τα λόγια μου είναι πολύ πυκνά και δεν βγαίνει νόημα, ευχαρίστως να επανέλθω.

@ Seduction,
δεν βλέπω ποιον λόγο, πραγματικό ή φαντασιακό είχες για να με προσβάλεις στο ποστ σου https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/37305-απειρες-και-έμπειρες.html#post391879, δεδομένου ότι κινούμαστε σε τροχιές που θα ήταν εξαιρετικά απίθανο να συναντηθούν.

 

Απάντηση: wysiwyg

!!! Eιλικρινά δεν καταλαβαίνω, που είδες την οποιαδήποτε προσβολή στην απάντησή μου. Καμία τέτοια πρόθεση από μεριάς μου, σε διαβεβαιώ.
"Αραγε", γιατί πόσταρες εδώ και όχι στο thread που αναφέρεσαι; Ρητορικό το ερώτημα

 

Απάντηση: wysiwyg

Ευτυχώς...γιατί θα το είχες ήδη μετανιώσει, σε ότι χρώμα και αν το είχες επιλέξει (φορολογικά κλπ)

 

Απάντηση: wysiwyg

Το αστείο είναι ότι ακομα κι αν κυνηγάμε, πάλι πουλάμε τα θηράματα. Όταν αναφερόμουν στην επιβίωση πάντως δεν αναφερόμουν σε ένα σχήμα το οποιο να συμπεριλαμβάνει τη σεξουαλικότητα. Απλά θεωρώ ότι επειδη έχουμε γαλουχηθεί έτσι ώστε να επιβιώνουμε στον επαγγελματικό στίβο, πράγμα το οποιο αφορά πρωτίστως // και επηρεάζει, το ένστικτο επιβίωσής μας, μεταφέρεται ως συνταγή λειτουργικότητας, και στο ερωτικό τομέα ο οποιος είναι μια έκφραση του συστήματος επιβίωσης.

Έχει απομείνει έστω και ένας στην ελλάδα που να επιβιώνει ανεξάρτητα του εμπορίου; Έχει απομείνει έστω και ένας που για να επιβιώσει δεν πρέπει να κάνει απο σφουγγάρισμα μέχρι προγραμματισμό και μπορεί να γίνει ικανότατος στον τομέα του μέσα σε αυτο το μπάχαλο (με το σταυρο στο χέρι εννοώ, δεν εννοώ λαδώνοντας) ; Που έχει χρόνο να επεκτείνει τις γνώσεις του, να δουλευει και να σπουδάζει σοβαρά, να οργανώνει εξελικτικές διαδικασίες σε εταιρίες με σχεδιάγραμμα 5ετίας χωρίς προβλήματα και χωρίς να χτυπάει σε τούβλα το κεφάλι του, κ.ο.κ;

Και όταν για μια διαδικασία που θα έπαιρνε 5 λεπτά αναγκάζεσαι να την κάνεις σε 3 μέρες, αυτο δεν έχει καταναλώσει τον χρόνο και την ενέργειά σου που θα μπορούσες να δίνεις αναπτυσσόμενος;

Πόσοι απο εμάς έχουν συνείδηση του τί χάνουν όσο ασχολούνται να ξεμπλέξουν αστείες διαδικασίες και το κυριότερο, για πόσο καιρό θα μπορεί κανείς να θυμάται ότι αθηνα-πειραιά δεν χρειάζεται να περάσουμε από τη Λαμία; Όλα αυτα..δηλαδη η τσαπατσουλιά που έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή της λειτουργικότητας και της ευελιξίας, μπαίνουν μέσα στο αίμα μας, με τα χρόνια.. αρκουμαστε στο πρόχειρο. Αρκουμαστε στην εκμετάλλευση , αρκουμαστε σε όλα αυτά και τα εξαπλώνουμε στους τομεις της ζωής μας.. δνε βλέπω καμία φωτεινή εξαίρεση εν έτη 2011. Αν είχα δει, θα την ανέφερα ως εξάιρεση. Αντιθέτως έχω δει ικανότατους ανθρώπους να χάνονται σε αυτο το μπάχαλο, διασκορπίζοντας τις δυνάμεις τους, εκτός απο αυτους που το πήραν απόφαση και έφυγαν. Δεν αναφέρομαι στο σύστημα, αλλα στις συνέπειες αυτού πάνω μας, όταν αποτελούν πλέον βίωματική κουλτούρα.

 

Απάντηση: wysiwyg

Δηλαδή εσύ το πιστεύεις αληθινά τώρα αυτό; Γιατί εγώ πιστεύω πως αν συνέβαινε αυτό που λες τώρα θα ήμασταν σαφέστατα σε πολύ καλύτερη θέση.
Είναι ελάχιστοι οι πραγματικά ικανότατοι. Οι υπόλοιποι κατ'εμέ βρίσκονται ακόμη στην κοσμάρα τους ...δεν αναλύω περισσότερο γιατί ξεφεύγουμε από το θέμα του νήματος. 

 

Απάντηση: wysiwyg

Καταρχήν, δεν μου έχει τύχει ποτέ Κυρίαρχος ο οποίος να επιδιώκει, κάθε μέρα που ξημερώνει, να με κάνει να ξεπερνάω νέα και διαφορετικά όρια.
Κάτι τέτοιο θαρρώ πως θα με εξαντλούσε όχι τόσο σωματικά αλλά περισσότερο ψυχολογικά.
Και ο λόγος αυτού θα ήταν επειδή δεν θα είχα τον απαιτούμενο χρόνο να αναγωρίσω-αντιμετωπίσω-απορροφήσω αυτό το "καινούργιο" που μου συμβαίνει κάθε φορά.
Κατά συνέπεια λοιπόν ο στόχος για τον οποίο ξεπερνάω τα όρια μου, βρίσκει πολλές αντιστάσεις και μονίμως αποτυγχάνει.
Μου έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές να μην απολαμβάνω πολλά από αυτά που κάνω για πρώτη φορά.
Ο λόγος τις περισσότερες φορές είναι το άγνωστο.
Τι θα συναντήσω όταν φτάσω εκεί. Όταν όμως επιτύχω αυτό μου ζητείται, και μου δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος που προανέφερα,
τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα και πιο ηδονικά τις επόμενες φορές.
Άλλωστε ποτέ μα ποτέ δεν αναρρωτήθηκα για το περιθώριο της δικής μου απόλαυσης.
Το θεωρώ δεδομένο από τη στιγμή που επιλέγω να είμαι αυτό που εκείνος επιθυμεί!
Αυτό με φτιάχνει!!! 

 

Απάντηση: wysiwyg

Εμένα μου έχει τύχει όμως  

Ήταν ιδιαίτερα κουραστικό σωματικά και απολύτως καλό και τονωτικό ψυχολογικά, για τους λόγους που αναφέρεις στις τελευταίες σου γραμμές. Δεν αρκούσε όμως, δεν γινόταν για πολύ, χωρίς κάποιο περιθώριο ανάσας. Αλλά ήταν πανέμορφο. Ένα περίεργο πράγμα, από τη μια πάρα πολύ, όλες οι ανάγκες καλυμμένες κ.λπ. και από την άλλη να καταρρέει για αυτόν ακριβώς το λόγο...